محمدحسن شریف‌قنوتی: تفاوت میان نسخه‌ها

شریف قنوتی سه سال از ۱۳۳۷ ش تا ۱۳۴۰ ش، در روستای‎ ‏سرنجلک فارس به ارشاد مردم آن سامان پرداخت و ضمن آشنا ساختن روستائیان با معارف اسلامی منشأ خیر و برکت برای اهالی آن منطقه‎ ‏شد. او در طول این سه سال به‌طور‎ ‏مرتب به بروجرد و قم رفت‌وآمد داشت و در جریان اوضاع سیاسی‎ ‏اجتماعی کشور قرار می‌گرفت و از سوی دیگر با حفظ ارتباطات دوستانه با طلبه‌های دو حوزه علمیه قم و بروجرد مقدمات دعوت‎ ‏از آنان را برای تبلیغ و ارشاد در روستاهای اطراف سرنجلک فراهم می‌کرد. او در روستای‎ ‏سرنجلک به برپایی نماز جماعت اقدام می‌کرد و در کار تبلیغ دین تلاش‎ ‏زیادی می‌نمود. او اقدامات و فعالیت‌های مذهبی، اجتماعی و سیاسی را از‎ ‏محدوده روستای سرنجلک به حوالی و روستاهای اطراف کشاند و‎ ‏تمام منطقه را تحت پوشش قرار داد (همان، ۱۷). ‏برپایی جلسات قرائت قرآن و نمازهای جماعت و برگزاری مراسم جشن و عزاداری از دیگر اقدامات شریف قنوتی بود و این اقدامات باعث رونق مساجد منطقه شده بود. هم‌زمان به بعضی از نقاط مختلف هم می‌رفت. از جمله در سال ۱۳۳۸ ش هم مدت کوتاهی در حسینیه معروف به ‎ ‏کربلایی علی بندرلنگه سخنرانی کرد (همان، ۱۹). وی پس از سه سال حضور در سرنجلک، از سوی آیت‌الله گلپایگانی مأموریت یافت تا با استقرار در اردکان فارس، به تبلیغ در آن سامان بپردازد. پیرو همین دستور بود که راهی آن شهر شد و به فعالیت‌های تبلیغی در آنجا پرداخت.

شریف قنوتی پس از رحلت آیت‌الله بروجردی آشکارا امام خمینی را به‌عنوان مرجع تقلید به مردم معرفی و در سال‌های بعد‎ ‏آرام‌آرام رساله امام‌خمینی را مخفیانه در بین مردم توزیع می‌کرد. مدت کوتاهی پس از اقامت در اردکان‏، به ‎ ‏فعالیت‌های گسترده‌ای دست زد؛ ابتدا جلسات قرائت قرآن را در‎ ‏محله‌های مختلف شهر فعال ساخت و سپس سخنرانی و وعظ‎ ‏و خطابه را در مساجد شهر آغاز کرد و در مدتی کوتاه جایگاه ویژه‌ای در بین اهالی شهر یافت و مورد‎ ‏اعتماد اهالی اردکان قرار گرفت. او قشرهای مختلف مردم را با اندیشه‌های امام‌خمینی آشنا می‌کرد و به توزیع رساله امام‌خمینی در بین مردم می‌پرداخت و در‎ ‏منابر ‎ ‏علیه سیاست‌های رژیم پهلوی سخن می‌راند. وی در سال ۱۳۴۱ گروه انصار الزهرا را در اردکان تأسیس کرد. کار این گروه، علاوه بر توزیع اعلامیه و دیگر‎ ‏فعالیت‌های سیاسی، تهیه سلاح و آموزش با سلاح سرد بود تا عده‌ای از عوامل رژیم شاه را که‎ ‏بیش‌ازحد برای مردم گرفتاری درست می‌کردند، از بین ببرند‏ (همان، ۲۵ـ۳۰). او سپس با دریافت اجازه‌نامه شرعی از امام‌خمینی، در دریافت وجوهات شرعی و ارسال آن به امام‌خمینی فعال بود؛ اقدامی که باعث شد تا از سوی امام‌خمینی مورد تقدیر قرار گیرد (صحیفه امام، ج ۱، ۳۵۶).

تعمیر و بازسازی مسجد جامع اردکان و احداث مساجد فاطمی، جعفری، ‏حضرت ولی‌عصر (عج)‏، حضرت حجت و فاطمةالزهرا (س) ‏و بنای مهدیه اردکان و همچنین تأسیس صندوق قرض‌الحسنه در اردکان از جمله اقدامات اجتماعی شریف قنوتی بود. ‏شریف قنوتی چندی پس از تکمیل بنای مهدیه، در سفرهای خود به حوزه علمیه قم می‌کوشید توجه روحانیان و طلاب حوزه‌های علمیه قم‎ ‏و شیراز را مبنی بر سفر آنان به‌منظور تبلیغ به اردکان و روستاهای‎ ‏اطراف جلب نماید. او در این مسافرت حتی مقدمات و زمینه‌های سفر این مبلغان را فراهم می‌آورد و باوجود سختی‌های زیاد موفق شد برای بسیاری از روستاها و مناطق ‎ ‏اطراف اردکان مبلّغانی اعزام نماید. مبلّغانی که از حوزه علمیه‎ ‏قم به اردکان می‌آمدند، از ساختمان مهدیه به روستاها‎ ‏و مناطق مختلف اردکان اعزام می‌شدند و ساختمان مزبور محل اسکان مبلّغان و طلابی بود که در روستاهای نزدیک اردکان مأمور تبلیغ بودند و چون جایی برای اسکان‎ ‏نداشتند، شب‌ها به اردکان بازمی‌گشتند و در مهدیه بیتوته می‌کردند. همچنین اعلامیه‌های امام‌خمینی را نیز از راه‌ها و کانال‌های مطمئن و مورد اعتماد در اردکان و ‏اطراف پخش می‌کردند تا مردم آن سامان از وقایع و رخدادهای زمان اطلاع پیدا کنند. در این میان نبود امکانات مناسب امنیتی، شریف قنوتی را بر آن داشت تا خود به تکثیر اعلامیه‌ها بپردازد. او مخفیانه اعلامیه‌ها را به منزل می‌آورد و‎ ‏چون دستگاه تکثیر در اختیار نداشت گاهی اوقات در منزل به رونویسی اعلامیه‌ها می‌پرداخت و در بین مردم توزیع می‌کرد (همان، ۴۷ـ۵۹). همچنین با هدف مبارزه با بهاییان، به آموزش عده‌ای از نیروهای انقلابی برای‎ ‏شناسایی بهاییان اقدام کرد و با تأسیس انجمنی به نام انجمن ضدبهاییت‎ ‏به مقابله با آنان پرداخت. شریف قنوتی در رابطه با بهاییت کوچک‌ترین‎ ‏مسامحه و سستی نمی‌کرد و به‌شدت برخورد می‌نمود (همان، ۷۳).

‏وی در ۱۳۴۸ ش در یکی از سخنرانی‌های خود در مسجد جامع اردکان به افشاگری علیه رژیم پهلوی پرداخت و به‌صراحت مردم را به مبارزه و فعالیت‌های انقلابی علیه حکومت پهلوی فراخواند. پس از این‎ ‏سخنرانی مأموران حکومت پهلوی شبانه به منزل او ریختند و شریف قنوتی را دستگیر کردند و به شیراز بردند، ولی او یک روز بعد آزاد شد و به اردکان بازگشت (همان، ۷۵). در همان زمان حکومت پهلوی درصدد برگزاری جشن‌های ۲۵۰۰ ساله بود و شریف قنوتی در سخنانی به افشاگری در این باره پرداخت (همان، ۷۹). او در سال‌های اوج‌گیری مبارزات مردمی علیه رژیم پهلوی‎ ‏راهپیمایی‌های عظیمی را علیه رژیم پهلوی به راه‎ ‏می‌انداخت و با سفر به شهرهای مختلف به ایراد سخن می‌پرداخت (همان، ۸۲). به سبب همین مبارزات در سال ۱۳۵۵ به همراه دو تن از یارانش در دام ساواک شهرکرد گرفتار شد. او به شهرکرد بازگردانده و در بدترین شرایط بازداشت، بازجویی و شکنجه شد (همان، ۸۵). پس از آزادی به این علت که در اردکان شناخته‌شده بود، راهی مسجدسلیمان شد و در آن دیار با نام‌های مستعار شریف اسلامی،‎ ‏قنواتی‌نژاد، شریف طبع و شریف قنوتی به مبارزات خود علیه حکومت‎ ‏پهلوی ادامه داد و از جمله اعلامیه‌ها و نوارهای امام‌خمینی را توزیع‎ ‏می‌کرد. به همین علت در مسجدسلیمان دستگیر و به زندان اهواز انتقال داده شد. وی در زندان دست به اعتصاب غذا زد و در سازمان‌دهی تجمع اعتراضی زندانیان در عاشورای ۱۳۵۷ ش در زندان اهواز نقش مهمی ایفا کرد (همان، ۸۹ـ۹۱). با آزادی زندانیان سیاسی در دی ۱۳۵۷، شریف قنوتی نیز در دوم دی از زندان‎ ‏آزاد شد و به بروجرد رفت و راهپیمایی‌های ضدرژیم را هدایت کرد و سازمان‌دهی شعارها و تظاهرات را به عهده گرفت (همان، ۹۳).