سیدمحمدباقر موسوی همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

در همان دوران، با [[سیدعبدالحسین واحدی]] از رهبران [[جمعیت فدائیان اسلام]] هم‌مباحثه بود و از طریق ایشان با اندیشه‌های آن جمعیت آشنا شد و [[سیدمجتبی نواب صفوی]]، رهبر جمعیت فدائیان اسلام را در برخی از سفرهای تبلیغی همراهی کرد.<ref>محمدی اشتهاردی، ص۲۳۶-۲۴۰.</ref> وی همچنین در جلسات سخنرانی [[محمدتقی فلسفی]] واعظ نامور تهران حضور می‌یافت و یکی از سخنرانی‌های او در انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران درباره احقاق حق را به عربی برگرداند و برای آخوند [[ملاعلی معصومی همدانی]] فرستاد و مورد تشویق ایشان قرار گرفت.  

موسوی همدانی پس از سه سال و نیم حضور در تهران، در سال ۱۳۲۷ش بار دیگر به قم بازگشت و مکاسب را نزد [[روح‌الله کمالوند خرم‌آبادی]] تکمیل کرد.<ref>«درگذشتگان: آیت‌الله...»، ص۱۱۶.</ref> آنگاه وارد درس خارج فقه و اصول [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] شد و در سلک شاگردان ایشان درآمد. او سپس در درس خارج اصول.<ref>«درگذشتگان: آیت‌الله...»، ص۱۱۶.</ref> [[امام‌خمینی]] شرکت کرد. درباره مدت حضور او در درس خارج اصول امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی به احتمال زیاد در دهه ۱۳۳۰ش و در [[مسجد سلماسی]] در آن درس حاضر می‌شد. هم‌زمان در درس خارج فقه و اصول آیات [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، سیدمحمد محقق داماد و [[شیخ محمدعلی اراکی]] شرکت کرد.<ref>«درگذشتگان: آیت‌الله...»، ص۲۴۱.</ref> او همچنین به سبب نگارش کتابی به‌صورت رمان درباره اصول عقاید اسلامی، مورد تشویق آیت‌الله بروجردی قرار گرفت.<ref>«درگذشتگان: آیت‌الله...»، ص۲۴۳-۲۴۴.</ref> او دروس تفسیر قرآن را هم نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایی آموخت و مورد توجه خاص ایشان قرار گرفت.<ref>محمدی اشتهاردی، ص۲۴۵-۲۴۷.</ref>

سیدمحمدباقر موسوی همدانی در موسم تبلیغ، به شهرهای مختلف به‌ویژه همدان و شهرهای اطراف سفر می‌کرد و به تبیین معارف دینی می‌پرداخت. مدتی نیز در یکی از شهرهای استان مازندران به امر تبلیغ مشغول بود.<ref>محمدی اشتهاردی، ص۲۳۷ـ۲۴۷.</ref> او که از مدرسان [[حوزه علمیه قم]] محسوب می‌شد، همراه با آنان به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] پرداخت و در هشتم مهر ۱۳۴۲ و در آستانه آغاز سال تحصیلی جدید [[حوزه‌های علمیه]]، همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، در نامه‌ای به هیئت دولت، [[حسنعلی منصور]] نخست‌وزیر وقت را مخاطب قرار دادند و از تداوم حصر امام‌خمینی انتقاد کردند و خواستار آزادی ایشان و دیگر روحانیان زندانی شدند. آنان در آن نامه از وضعیت سیاسی روز و اقدامات دولت علیه حوزه‌های علمیه نیز انتقاد کردند و خواستار تغییر رویه دولت در تعامل با مراکز دینی شدند.<ref>سیر مبارزات یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۲، ص۸۰-۸۳.</ref> او همچنین پس از مهاجرت امام‌خمینی به عراق در سال ۱۳۴۴ش، همراه با جمعی از مدرسان دروس حوزوی در نامه‌ای به ایشان، از حضور امام‌خمینی در نجف اشرف اظهار خرسندی کردند و آنگاه با اشاره به تداوم [[تبعید امام‌خمینی|تبعید ایشان در خارج از کشور]]، بر بازگرداندن آن مرجع تبعیدی به کشور تأکید نمودند.<ref>سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج۵، ص۳۷۲ـ۳۶۹.</ref>

موسوی همدانی که از سال ۱۳۲۶ش در بحث تفسیر قرآن علامه طباطبایی شرکت می‌کرد، در گروه ترجمه المیزان عضویت یافت. ترجمه ده جلد از آن تفسیر سترگ توسط افراد مختلفی صورت گرفت و علامه طباطبایی ترجمه جلد دهم تا بیستم آن را به موسوی همدانی واگذار کرد. وقتی ترجمه ده جلد پایانی آن تفسیر به پایان رسید، علامه طباطبایی برای یکنواختی آن، از موسوی همدانی خواست ده جلد نخست را هم ترجمه کند و وی به این اقدام همت گماشت و سپس آن ترجمه‌ها را با علامه طباطبایی مقابله کرد و انتشار داد و این کار ۲۳ سال به طول انجامید.<ref>محمدی اشتهاردی، ص۲۴۶؛ «المیزان یک کتابخانه...»، ص۲۲-۲۵.</ref>