۲۱٬۱۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
متقی در سال ۱۳۴۴ش و در جریان ورود [[امامخمینی]] به نجف در مراسم استقبال ایشان حضور داشت. همچنین در برخی از دیدارهای ایشان با مراجع تقلید، ازجمله طلابی بود که امامخمینی را همراهی میکرد و در خاطراتش از این دیدارها سخن گفته است. پس از استقرار امامخمینی در نجف اشرف، به بیت ایشان تردد داشت و بهتدریج به یکی از پیرامونیان امامخمینی بدل شد و در برخی مواقع در دیدارهای هیئتهای مذهبی و مردم، نقش واسطه را ایفا میکرد<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۲، ص۱۴۹-۱۵۰؛ سلسله موی دوست، ص۱۸۹-۱۹۰.</ref> | متقی در سال ۱۳۴۴ش و در جریان ورود [[امامخمینی]] به نجف در مراسم استقبال ایشان حضور داشت. همچنین در برخی از دیدارهای ایشان با مراجع تقلید، ازجمله طلابی بود که امامخمینی را همراهی میکرد و در خاطراتش از این دیدارها سخن گفته است. پس از استقرار امامخمینی در نجف اشرف، به بیت ایشان تردد داشت و بهتدریج به یکی از پیرامونیان امامخمینی بدل شد و در برخی مواقع در دیدارهای هیئتهای مذهبی و مردم، نقش واسطه را ایفا میکرد<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۲، ص۱۴۹-۱۵۰؛ سلسله موی دوست، ص۱۸۹-۱۹۰.</ref> | ||
با آغاز درس خارج فقه (بیع مکاسب) امامخمینی که از سال ۱۳۴۴ش در [[مسجد شیخ انصاری]] معروف به مسجد ترکها در نجف اشرف برگزار میشد، شرکت جست.<ref>سلسله موی دوست، ص۱۸۹-۱۹۰؛ متقی، «بزرگداشت حجتالاسلام محمدتقی متقی: در مسیر مبارزه»، ص۱۶.</ref> محمدتقی متقی درباره جلسات درس امامخمینی میگوید: | با آغاز درس خارج فقه (بیع مکاسب) امامخمینی که از سال ۱۳۴۴ش در [[مسجد شیخ انصاری]] معروف به مسجد ترکها در نجف اشرف برگزار میشد، شرکت جست.<ref>سلسله موی دوست، ص۱۸۹-۱۹۰؛ متقی، «بزرگداشت حجتالاسلام محمدتقی متقی: در مسیر مبارزه»، ص۱۶.</ref> محمدتقی متقی درباره جلسات درس امامخمینی میگوید: <blockquote>«در جلسات درس، امام با صدای رسا و بیانی زیبا تدریس می فرمودند، به نحوی که شنوندهها مجذوب میگردیدند. از خصال بسیار نیکوی آن حضرت اینکه توجه خاصی به اشکال گرفتن و نظریههای شاگردانشان میکردند. بهترین مستشکل حاجآقا مصطفی بودند. پدر و پسر بحثهای بسیار ظریف و دقیقی را با هم مینمودند. البته دیگر شاگردان نیز اشکالاتی میگرفتند و امام با براهین قوی آنها را پاسخ میدادند. ازجمله آقایان اشرفیها که از دوستان نزدیک امام و دو برادرند، در درس بحثهای تندی با ایشان کردند. بعد از اتمام درس عدهای از شاگردان به آنها پرخاش کردند که شما قصد محکوم کردن و شکست استاد را داشتید و عنادی برخورد نمودید. آنها پاسخ دادند که غرضی در کار نبوده و ما اشکال درسی داشتیم. حضرت امام از واقعه باخبر شده و فردای آن روز در سر درس، با تجلیل از اشرفیها اسم برده و فرمود: اگر رفقا با شما برخورد کردهاند، من از شما معذرت میخواهم. همه دوستان باید در مسائل علمی نظر بدهند. امام درس را به زبان فارسی میگفتند و عدهای از عربها نیز که مقداری فارسی بلد بودند در درس ایشان شرکت میکردند. جلسات درس در مسجد شیخ انصاری (مسجد تُرکها) برگزار میگردید».<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۲، ص۱۴۹-۱۵۰؛ سلسله موی دوست، ص۱۸۹-۱۹۰.</ref> </blockquote> | ||
== فعالیت سیاسی و اجتماعی == | |||
متقی از افراد مورد اعتماد امامخمینی بود و ایشان به چند از افرادی که توسط محمدتقی متقی معرفی شده بودند، اجازهای در امور حسبیه و شرعیه داده بود.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۴۶۵، ۴۸۱، ۴۹۹، ۵۰۳، ۵۰۴، ۵۰۸.</ref> | |||
متقی درسهای برخی از استادانش را تقریر کرد ولی این تقریرات در حمله ماموران حکومت بعث عراق به خانهاش در نجف از بین رفت. مدتی هم در [[حوزه علمیه نجف]] تدریس میکرد و از جمله به تدریس اصول فقه میپرداخت. او مدتها از سوی امامخمینی به عنوان مسئول شهریههای طلاب غیرایرانی و غیرفارسیزبان حوزه علمیه نجف انتخاب شد و در سالهای پایانی حضور امامخمینی در عراق دفتردار ایشان بود. در همان دوران به زبان عربی سخنرانی میکرد و اندیشهها و دیدگاههای امامخمینی را تبیین میکرد.<ref>«بزرگداشت حجتالاسلام محمدتقی متقی»، ص۱۷-۱۸.</ref> به پس از [[هجرت امامخمینی به پاریس|مهاجرت امامخمینی به پاریس]] در مهر ۱۳۵۷، به فعالیت در نجف اشرف ادامه داد. از جمله جمعی از طلاب و فضلای [[حوزه علمیه قم]]، نامهای به ایشان ارسال کردند و در آن هجرت ایشان را مصیبتی دردناک دانستند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۰۷.</ref> سپس در نامهای با عنوان جامعه روحانیت مبارز نجف اشرف، در نامهای به والری ژیسکاردستن رئیسجمهور وقت فرانسه، از امامخمینی بهعنوان روح و قلب ۳۵ میلیون ایرانی نام بردند و از او خواستند تا زمینه تداوم مبازات ایشان را فراهم کند. آنان در آن نامه همچنین خواستار رفتار شایسته با امامخمینی شدند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۰۸-۴۰۹.</ref> او ۱۷ روز پس از مهاجرت امامخمینی، توسط [[حزب بعث عراق|نیروهای بعث]] عراق دستگیر و زندانی شد<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۲، ص۱۵۸.</ref> و مدت دو ماه در زندان رژیم بعث بود.<ref>«بزرگداشت حجتالاسلام محمدتقی متقی»، ص۱۷-۱۸.</ref> و در نهایت با ضمانت برخی از کاسبان نجف آزاد شد.<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۲، ص۱۵۸.</ref> پس از آزادی مدتی در بیت آیتالله خویی مقیم شد و سپس با وساطت [[سیدابوالقاسم خویی|آیتالله خویی]] از عراق خارج شد. پس از بازگشت به کشور مدتی همراه با [[حسن کروبی]] در دفتر خانهسازی برای مستضعفین خدمت کرد و سپس در [[دفتر تبلیغات اسلامی|دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم]] به عنوان مسئول اعزام مبلغ به جبهههای جنگ منصوب شد. در سال ۱۳۶۰ در همان زمان به درخواست [[حسینعلی منتظری]] وارد بیت ایشان شد و تا پایان عمر حسینعلی منتظری به فعالیت در بیت او ادامه داد. او هم اکنون (۱۴۰۱) در قم حضور دارد.<ref>متقی، «بزرگداشت حجتالاسلام محمدتقی متقی: در مسیر مبارزه»، ص۱۶؛ «بزرگداشت حجتالاسلام محمدتقی متقی»، ص۱۷-۱۸.</ref> | متقی درسهای برخی از استادانش را تقریر کرد ولی این تقریرات در حمله ماموران حکومت بعث عراق به خانهاش در نجف از بین رفت. مدتی هم در [[حوزه علمیه نجف]] تدریس میکرد و از جمله به تدریس اصول فقه میپرداخت. او مدتها از سوی امامخمینی به عنوان مسئول شهریههای طلاب غیرایرانی و غیرفارسیزبان حوزه علمیه نجف انتخاب شد و در سالهای پایانی حضور امامخمینی در عراق دفتردار ایشان بود. در همان دوران به زبان عربی سخنرانی میکرد و اندیشهها و دیدگاههای امامخمینی را تبیین میکرد.<ref>«بزرگداشت حجتالاسلام محمدتقی متقی»، ص۱۷-۱۸.</ref> به پس از [[هجرت امامخمینی به پاریس|مهاجرت امامخمینی به پاریس]] در مهر ۱۳۵۷، به فعالیت در نجف اشرف ادامه داد. از جمله جمعی از طلاب و فضلای [[حوزه علمیه قم]]، نامهای به ایشان ارسال کردند و در آن هجرت ایشان را مصیبتی دردناک دانستند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۰۷.</ref> سپس در نامهای با عنوان جامعه روحانیت مبارز نجف اشرف، در نامهای به والری ژیسکاردستن رئیسجمهور وقت فرانسه، از امامخمینی بهعنوان روح و قلب ۳۵ میلیون ایرانی نام بردند و از او خواستند تا زمینه تداوم مبازات ایشان را فراهم کند. آنان در آن نامه همچنین خواستار رفتار شایسته با امامخمینی شدند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۰۸-۴۰۹.</ref> او ۱۷ روز پس از مهاجرت امامخمینی، توسط [[حزب بعث عراق|نیروهای بعث]] عراق دستگیر و زندانی شد<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۲، ص۱۵۸.</ref> و مدت دو ماه در زندان رژیم بعث بود.<ref>«بزرگداشت حجتالاسلام محمدتقی متقی»، ص۱۷-۱۸.</ref> و در نهایت با ضمانت برخی از کاسبان نجف آزاد شد.<ref>خاطرات سالهای نجف، ج۲، ص۱۵۸.</ref> پس از آزادی مدتی در بیت آیتالله خویی مقیم شد و سپس با وساطت [[سیدابوالقاسم خویی|آیتالله خویی]] از عراق خارج شد. پس از بازگشت به کشور مدتی همراه با [[حسن کروبی]] در دفتر خانهسازی برای مستضعفین خدمت کرد و سپس در [[دفتر تبلیغات اسلامی|دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم]] به عنوان مسئول اعزام مبلغ به جبهههای جنگ منصوب شد. در سال ۱۳۶۰ در همان زمان به درخواست [[حسینعلی منتظری]] وارد بیت ایشان شد و تا پایان عمر حسینعلی منتظری به فعالیت در بیت او ادامه داد. او هم اکنون (۱۴۰۱) در قم حضور دارد.<ref>متقی، «بزرگداشت حجتالاسلام محمدتقی متقی: در مسیر مبارزه»، ص۱۶؛ «بزرگداشت حجتالاسلام محمدتقی متقی»، ص۱۷-۱۸.</ref> |