احمد توکلی‌زاده: تفاوت میان نسخه‌ها

توکلی‌زاده در ابتدای سال ۱۳۵۷ ش به کرمان رفت، اما به ارتباطش در مدیریت امور فرهنگی و سیاسی راور ادامه داشت. یکی از فرزندان او به نام حسن توکلی‌زاده که طلبه ۱۷ ساله بود، در جریان یک نمایشنامه انقلابی در هفتم محرم سال ۱۳۵۷ ش در کرمان مورد اصابت گلوله مأموران حکومت پهلوی قرار گرفت و پس از انتقال به کرمان در سحرگاه عاشورا به شهادت رسید (بادامچی، www.shabestan.ir). این شهادت فضای عاشورای آن سال کرمان را دگرگون کرد و به حرکت انقلاب و نهضت امام سرعت بخشید. ازجمله در تشییع جنازه او مردم کرمان دست به تظاهرات گسترده زدند و شیخ احمد توکلی‌زاده هم در این مراسم سخنرانی کرد (انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج ۱۹، ۴۹۱). او پس از آن هم در تظاهرات مردم کرمان حضور داشت و پیشگام بود و با حرارتی بالا بصیرت‌افزایی می‌کرد. توکلی‌زاده در کنار فعالیت‌های سیاسی، به فعالیت‌های عام‌المنفعه هم اهتمام جدی داشت. یکی از کارهای خیر و ماندگار توکلی‌زاده، احیاء مدارس علمیه خاندان قلی‌بیگ و محمودیه کرمان بود (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۱، ۲۱۳)؛ او از طریق بازپس‌گیری و ثبت اراضی موقوفه مدرسه محمودیه کرمان از دست متصرفان، آنجا را احیا کرد. همچنین ۱۹ واحد ساختمانی برای استفاده زوج‌های جوان نیازمند ساخت که هم‌اکنون به‌عنوان موقوفه توکلی در اداره کل اوقاف استان ثبت شده است. به سبب این فعالیت‌ها، اداره کل اوقاف و امور خیریه استان کرمان با هدف تبیین نقش علما در موضوع وقف و بررسی موقوفات روحانیون برجسته استان، نخستین همایش بزرگداشت عالمان واقف را با محوریت پرداختن به شخصیت شیخ احمد توکلی‌زاده کرمانی در ۱۸ اسفند ۱۳۹۵ برگزار کرد. علاوه بر آن در زلزله زرند در سال ۱۳۵۶ ش برای تجهیز و تدفین امواتی که در زلزله جان باختند، از راور به زرند رفت و به کمک زلزله‌زدگان شتافت. فعالیت‌های او به اندازه‌ای اثرگذار بود که رادیو بی‌بی‌سی اعلام کرد یک روحانی بدون تشریفات و با کمک مردم جنازه‌ها را دفن می‌کند (احمدی، ۳). در زلزله‌های شهداد و گلباف هم از اولین کسانی بود که به منطقه رسید و از ۱۰ شب تا ۱۲ ظهرِ روز بعد با کمک چند نفر، ۶۰۰ جنازه را تیمم (بدل از غسل) داد و دفن کردند. در منطقه سیرچ کوچه‌ها را که به سبب زلزله ویران شده بود، تعریض کرد که مردم مشکل نداشته باشند (بادامچی، www.shabestan.ir).

احمد توکلی‌زاده پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت در برخی از نهادهای انقلابی چون جهاد سازندگی، اوقاف، هلال احمر، بنیاد مستضعفان و سازمان تبلیغات اسلامی پرداخت. همچنین در نخستین انتخابات شورای شهر در سال ۱۳۵۸ ش از سوی مردم کرمان به عضویت شورای شهر درآمد. آنگاه راهی دادگستری شد و ریاست دادگاه انقلاب اسلامی و دادگاه کیفری یک کرمان را بر عهده گرفت. سپس به ریاست دادگاه مدنی خاص کرمان منصوب شد و مدتی هم ریاست دادگاه کیفری جیرفت را بر عهده داشت. او پس از مدتی از مشاغل قضایی کناره گرفت، ولی در سال ۱۳۶۸ ش و پس از مدتی دوری از مشاغل اداری از سوی محمد یزدی، ریاست وقت قوه قضائیه، به سمت رئیس دادگاه انقلاب و دادگاه کیفری یک سیرجان منصوب شد، ولی قبل از شروع به خدمت در روز جمعه ۱۷ شهریور ۱۳۶۸ در یک سانحه تصادف به همراه همسرش از دنیا رفت (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۱، ۲۱۳).

[[رده:پروژه شاگردان2]]