سیدمهدی غضنفری خوانساری: تفاوت میان نسخهها
imported>Shams جز added Category:پروژه شاگردان2 using HotCat |
imported>Shams بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه | |||
| عنوان = آیتالله سیدمهدی غضنفری خوانساری | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| سرشناسی = فقیه، مدرس حوزه علمیه و امام جمعه خوانسار | |||
| نام کامل = سیدمهدی غضنفری خوانساری | |||
| لقب = | |||
| نسب = سادات حسینی | |||
| تاریخ تولد = ۱۲۹۵ش | |||
| زادگاه = خوانسار، ایران | |||
| تاریخ وفات = ۱۰ مرداد ۱۳۸۲ | |||
| شهر وفات = خوانسار | |||
| تاریخ شهادت = | |||
| محل شهادت = | |||
| محل دفن = خوانسار | |||
| خویشاوندان سرشناس = سیدمحمدتقی غضنفری (پدر)، سیدهاشم غضنفری (جد) | |||
| استادان = امامخمینی، سیدشهابالدین مرعشی نجفی، سیدمحمدتقی خوانساری، سیدصدرالدین صدر، سیدمحمد حجت کوهکمری، سیداحمد خوانساری، سیدحسین بروجردی، سیدمحمدرضا گلپایگانی | |||
| شاگردان = | |||
| محل تحصیل = خوانسار، قم، نجف | |||
| اجازه روایت از = | |||
| اجازه اجتهاد از = | |||
| اجازه روایت به = | |||
| اجازه اجتهاد به = | |||
| تالیفات = جواهرالکلام، توضیحالکفایه، خلاصه المغنی، مسائل عصر جدید، ترجمه منظومه بی الف و همزه، خودآموز لمعه، شرح صحیفه الحسینیه | |||
| سایر = | |||
| سیاسی = از مبارزان علیه حکومت پهلوی | |||
| اجتماعی = احداث و تعمیر چندین مسجد، حسینیه، مدرسه و کتابخانه | |||
| امضا = | |||
| وبگاه رسمی = | |||
}} | |||
'''سیدمهدی غضنفری'''، از شاگردان دوره سطح و خارج فقه و اصول امامخمینی. | |||
== زادگاه و خاندان == | |||
سیدمهدی غضنفری در سال ۱۲۹۵ ش (شریف رازی، ج ۵، ۵۸) در خانوادهای با پیشینه درخشان علمایی در شهر خوانسار به دنیا آمد. پدرش سیدمحمدتقی غضنفری خوانساری، جدش سیدهاشم غضنفری خوانساری و جد اعلای او حاج سیدمیرمحمد از عالمان برجسته خوانسار بودند و سالها به تبلیغ دین و ارشاد مردم در آن سامان میپرداختند. | |||
== تحصیل == | |||
سیدمهدی غضنفری خواندن و نوشتن را در خوانسار آموخت. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و مقدمات را در زادگاهش و نزد استادان آن شهر خواند. او در سال ۱۳۱۲ ش راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر به تحصیل ادامه داد. غضنفری در آنجا در دروس سطح امامخمینی، آیتالله سیدشهابالدین مرعشی نجفی، میرزا آقا ترابی دامغانی و شیخ محمدعلی ادیب تهرانی شرکت کرد (میرمحمدی، ۱۴۰). درباره کتاب یا درسی که نزد امامخمینی خواند اطلاعی در دست نیست. همچنین درباره سال دقیق حضور او در درس امامخمینی هم گزارشی وجود ندارد و با استناد به سالهای حضور او در قم میتوان احتمال داد که در فاصله سالهای ۱۳۱۲ ش که غضنفری در قم مستقر شد تا سال ۱۳۲۴ ش که امامخمینی تدریس درس خارج فقه و اصول را آغاز کرد، در درس سطح امامخمینی حضور مییافته است. | |||
سیدمهدی غضنفری سپس به عراق رفت و مدتی از درس آیتالله سیدجمالالدین گلپایگانی بهره برد (نویسنده زندگینامه غضنفری در دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور به اشتباه استاد او را در نجف آیتالله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی نامیده است) (کاظمینی، ج ۲، ۶۱۱). او سپس به کشور بازگشت و در حوزه علمیه قم در درسهای خارج فقه و اصول آیات سیدمحمدتقی موسوی خوانساری، سیدصدرالدین صدر، سیدمحمد حجت کوهکمری، سیداحمد خوانساری، سیدحسین طباطبایی بروجردی، امامخمینی، شیخ محمدعلی اراکی و سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی حضور یافت (همان). درباره سالهای دقیق حضور او در درس خارج فقه و اصول امامخمینی گزارشی در دست نیست و تنها با استناد به زندگینامه او در دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور که نام امامخمینی را در ردیف استادان درس خارج فقه و اصول غضنفری آورده است، میتوان احتمال داد که از شاگردان درسهای خارج فقه و اصول امامخمینی هم بوده است. او که از آیات میرزا حسین نائینی، سیدابوالحسن اصفهانی، سیدمحمدتقی خوانساری، بروجردی، سیداحمد خوانساری، سیدمحمدرضا گلپایگانی، سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدابوالقاسم موسوی خویی، سیدعبدالهادی شیرازی، سیدمحمود حسینی شاهرودی، شیخ محمدعلی اراکی و امامخمینی اجازاتی در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرده بود، در سال ۱۳۳۵ ش راهی شهر خمین شد و امامت جماعت مسجد جامع آن شهر را بر عهده گرفت (همان). | |||
== فعالیت سیاسی و اجتماعی == | |||
غضنفری ازجمله روحانیانی بود که با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امامخمینی، به مبارزه با حکومت پهلوی روی آورد. ازجمله پس از دستگیری امامخمینی در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، در شکلگیری تظاهرات مردم خمین علیه حکومت پهلوی نقش داشت و ساواک در گزارشی دراینباره از او بهعنوان یکی از رهبران (سرکردگان) مردم در آن روز نام برد (سیر مبارزات یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۱، ۳۴۵). غضنفری سپس همراه با جمعی از روحانیان شهر خمین، نامهای به محمدرضاشاه پهلوی ارسال و از دستگیری امامخمینی ابراز نگرانی کردند و خواستار آزادی ایشان شدند (قیام پانزده خرداد به روایت اسناد ساواک، ج ۷، ۱۳۳). در سال ۱۳۴۳ ش نیز به دستور سیدمرتضی پسندیده، از سخنرانی در ماه رمضان آن سال در اعتراض به سختگیری حکومت پهلوی علیه فعالان سیاسی خودداری کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۰، ۲۲). پس از عزیمت امامخمینی به نجف اشرف در سال ۱۳۴۴ ش همراه با روحانیان مبارز خمین نامهای به امامخمینی ارسال کردند و ضمن محکومیت تبعید ایشان به خارج از کشور، خرسندی خود را از حضور ایشان در نجف اشرف ابراز کردند (همان، ۵۰). در سال ۱۳۴۴ ش نیز وقتی فشارها علیه روحانیان در خمین شدت گرفت و مأموران شهربانی از سخنرانی شیخ بزرگ بنیادی از روحانیان مدعو به آن شهر جلوگیری کردند، در جلسات اعتراضی روحانیان خمین در خانه سیدمرتضی پسندیده شرکت داشت. نتیجه این جلسه تعطیل کردن نماز جماعت در اعتراض به این سختگیریها بود (همان، ۵۶). سپس همراه با جمعی از روحانیان خمین و همچنین جمع کثیری از مردم آن شهر، به اداره پست و تلگراف خمین رفتند و در آنجا شکوائیهای را علیه رئیس شهربانی خمین و خطاب به وزیر کشور و وزیر دادگستری وقت ارسال کردند (همان، ۵۹ ـ ۶۲). همچنین او ازجمله روحانیانی بود که از حضور در مراسم استقبال قرآن موسوم به قرآن پهلوی که با هدف ارائه چهرهای مذهبی از حکومت پهلوی برگزار شده بود خودداری کرد (همان، ۷۲). غضنفری همچنین در ۱۳۴۵ ش و در پی اقدام ساواک در ممانعت از سخنرانی شیخ محمد یزدی در خمین، به آن اعتراض کرد و سپس همراه با روحانیان خمین تصمیم گرفتند از سخنرانی در مساجد آن شهر خودداری کنند (همان، ۱۰۵؛ سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک، ج ۴، ۳۵). بر اساس گزارش ساواک، غضنفری ازجمله روحانیانی بود که در مراسم نیایش و دعا برای شاه (پس از سوءقصد نافرجام علیه شاه) خودداری کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۰، ۱۳۹). همچنین در دعوت از روحانیان مبارز به شهر خمین برای سخنرانی فعال بود («نگاهی به وصیتنامه امامخمینی: آیتالله محسنی گرکانی: وصیتنامه امامخمینی باید فرهنگ عمومی شود»، ۶-۷). به سبب این فعالیتها، ساواک در گزارشی از او بهعنوان یکی از طرفداران سرسخت و جدی امامخمینی نام برد که در مواقع مقتضی از «هیچگونه تحریک مردم فروگذار نکرده است و نمیکند و در اکثر وقایع اتفاقیه، نام او به چشم میخورد» (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۰، ۱۶۲). | |||
سیدمحمدتقی غضنفری خوانساری پدر سیدمهدی غضنفری و امام جماعت یکی از مساجد خوانسار در سال ۱۳۵۰ ش از دنیا رفت و در پی آن جمعی از مردم خوانسار از او خواستند تا با بازگشت به زادگاهش، امامت جماعت مسجد فوق را بر عهده بگیرد. او در سال ۱۳۵۰ ش حوزه علمیه باقرالعلوم معروف به مدرسه دوراه خوانسار را تعمیر کرد و مدیریت آنجا را بر عهده گرفت (کاظمینی، ج ۲، ۶۱۱ ـ ۶۱۲) و به تدریس در آن مدرسه پرداخت. او در خوانسار هم به مبارزه با حکومت پهلوی ادامه داد و در سال ۱۳۵۴ ش از طرف ساواک ممنوعالخروج از کشور شد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۰، ۲۷۷). در ۱۳۵۶ ش نیز بار دیگر ساواک او را ممنوعالخروج کرد (همان، ۳۵۱). وی در سال ۱۳۵۷ ش و در آستانه اعیاد شعبانیه همراه برخی از عالمان برجسته خوانسار اعلامیهای صادر و در اعتراض به حکومت پهلوی و سرکوب تظاهرات مردم در سراسر کشور، آن اعیاد را تحریم کردند (انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان، ج ۲، ۵۳۲). | |||
سیدمهدی غضنفری پس از پیروزی انقلاب اسلامی امامت جمعه شهرستان خوانسار را بر عهده گرفت. در دوران جنگ تحمیلی بارها در جبهههای جنگ حضور یافت. همزمان سالها به تدریس دروس حوزوی و اقامه نماز جمعه و جماعت در خوانسار میپرداخت. از تألیفات او میتوان به کتابهای جواهرالکلام در ۳ جلد، توضیحالکفایه، خلاصه المغنی، مسائل عصر جدید، ترجمه منظومه بی الف و همزه میر ابوالقاسم جعفر موسوی خوانساری معروف به میرکبیر مدفون در قوچان خوانسار (شاگرد علامه مجلسی)، خودآموز لمعه در ۲ جلد و شرح صحیفه الحسینیه اشاره کرد. از آثار عامالمنفعه او هم میتوان به موارد زیر اشاره کرد: تجدید بنای حسینیه مرکزی شهر خوانسار معروف به حسینیه دوراه، تجدید بنای مسجد دوراه خوانسار، بنای سقاخانهای در خوانسار، احداث ضریح امامزاده یکی از قراء بربرود، تجدید مقبره ملا مبین (یکی از علمای بزرگ خوانسار مدفون در بازار پایین خوانسار) بنای مقبره برای مرحوم جد و والدش حاج سیدهاشم و حاج سیدمحمدتقی غضنفری خوانساری، تعمیر مقبره آیتالله دهکردی در زینبیه اصفهان، تعمیر بقعه بابا احمد واقع در شهر خمین، تعمیر مسجدی در محل سبزیکار شهر خمین، توسعه مسجدی در گوشه آقا عظیم خمین، تجدید بنا و بازسازی مدرسه باقرالعلوم خوانسار و تأسیس کتابخانه مهدویه جهت طلاب و پرداخت شهریه به آنان (میرمحمدی، ۱۴۰-۱۴۱؛ کاظمینی، ج ۲، ۶۱۱-۶۱۲). | |||
== درگذشت == | |||
سیدمهدی غضنفری در دهم مرداد ۱۳۸۲ در خوانسار درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط سیدمحمدعلی ابن الرضا در همان شهر به خاک سپرده شد (همان، ۱۴۱). | |||
== منابع == | |||
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان (۱۳۸۳)، ج ۲، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ سیر مبارزات یاران امامخمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج ۱، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی؛ شریف رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج ۵، تهران، اسلامیه؛ قیام ۱۵ خرداد به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۷)، ج ۷، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج ۲، تهران، بنیاد ریحانه الرسول یزد، برگ رضوان؛ میرمحمدی، حمیدرضا (۱۳۸۲)، «درگذشتگان: آیتالله سیدمهدی غضنفری خوانساری»، دوماهنامه آینه پژوهش، شماره ۸۲، مهر و آبان؛ «نگاهی به وصیتنامه امامخمینی: آیتالله محسنی گرکانی: وصیتنامه امامخمینی باید فرهنگ عمومی شود» (۱۳۹۳)، هفتهنامه حریم امام، شماره ۱۱۹، ۸ خرداد؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۲۰: آیتالله حاج سیدمرتضی پسندیده (۱۳۸۰)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | |||
[[رده:پروژه شاگردان2]] | [[رده:پروژه شاگردان2]] | ||
نسخهٔ ۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۱۵
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سیدمهدی غضنفری خوانساری |
| نسب | سادات حسینی |
| تاریخ تولد | ۱۲۹۵ش |
| زادگاه | خوانسار، ایران |
| تاریخ وفات | ۱۰ مرداد ۱۳۸۲ |
| محل دفن | خوانسار |
| شهر وفات | خوانسار |
| خویشاوندان سرشناس | سیدمحمدتقی غضنفری (پدر)، سیدهاشم غضنفری (جد) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امامخمینی، سیدشهابالدین مرعشی نجفی، سیدمحمدتقی خوانساری، سیدصدرالدین صدر، سیدمحمد حجت کوهکمری، سیداحمد خوانساری، سیدحسین بروجردی، سیدمحمدرضا گلپایگانی |
| محل تحصیل | خوانسار، قم، نجف |
| تألیفات | جواهرالکلام، توضیحالکفایه، خلاصه المغنی، مسائل عصر جدید، ترجمه منظومه بی الف و همزه، خودآموز لمعه، شرح صحیفه الحسینیه |
| فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | از مبارزان علیه حکومت پهلوی |
| اجتماعی | احداث و تعمیر چندین مسجد، حسینیه، مدرسه و کتابخانه |
سیدمهدی غضنفری، از شاگردان دوره سطح و خارج فقه و اصول امامخمینی.
زادگاه و خاندان
سیدمهدی غضنفری در سال ۱۲۹۵ ش (شریف رازی، ج ۵، ۵۸) در خانوادهای با پیشینه درخشان علمایی در شهر خوانسار به دنیا آمد. پدرش سیدمحمدتقی غضنفری خوانساری، جدش سیدهاشم غضنفری خوانساری و جد اعلای او حاج سیدمیرمحمد از عالمان برجسته خوانسار بودند و سالها به تبلیغ دین و ارشاد مردم در آن سامان میپرداختند.
تحصیل
سیدمهدی غضنفری خواندن و نوشتن را در خوانسار آموخت. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و مقدمات را در زادگاهش و نزد استادان آن شهر خواند. او در سال ۱۳۱۲ ش راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر به تحصیل ادامه داد. غضنفری در آنجا در دروس سطح امامخمینی، آیتالله سیدشهابالدین مرعشی نجفی، میرزا آقا ترابی دامغانی و شیخ محمدعلی ادیب تهرانی شرکت کرد (میرمحمدی، ۱۴۰). درباره کتاب یا درسی که نزد امامخمینی خواند اطلاعی در دست نیست. همچنین درباره سال دقیق حضور او در درس امامخمینی هم گزارشی وجود ندارد و با استناد به سالهای حضور او در قم میتوان احتمال داد که در فاصله سالهای ۱۳۱۲ ش که غضنفری در قم مستقر شد تا سال ۱۳۲۴ ش که امامخمینی تدریس درس خارج فقه و اصول را آغاز کرد، در درس سطح امامخمینی حضور مییافته است. سیدمهدی غضنفری سپس به عراق رفت و مدتی از درس آیتالله سیدجمالالدین گلپایگانی بهره برد (نویسنده زندگینامه غضنفری در دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور به اشتباه استاد او را در نجف آیتالله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی نامیده است) (کاظمینی، ج ۲، ۶۱۱). او سپس به کشور بازگشت و در حوزه علمیه قم در درسهای خارج فقه و اصول آیات سیدمحمدتقی موسوی خوانساری، سیدصدرالدین صدر، سیدمحمد حجت کوهکمری، سیداحمد خوانساری، سیدحسین طباطبایی بروجردی، امامخمینی، شیخ محمدعلی اراکی و سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی حضور یافت (همان). درباره سالهای دقیق حضور او در درس خارج فقه و اصول امامخمینی گزارشی در دست نیست و تنها با استناد به زندگینامه او در دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور که نام امامخمینی را در ردیف استادان درس خارج فقه و اصول غضنفری آورده است، میتوان احتمال داد که از شاگردان درسهای خارج فقه و اصول امامخمینی هم بوده است. او که از آیات میرزا حسین نائینی، سیدابوالحسن اصفهانی، سیدمحمدتقی خوانساری، بروجردی، سیداحمد خوانساری، سیدمحمدرضا گلپایگانی، سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدابوالقاسم موسوی خویی، سیدعبدالهادی شیرازی، سیدمحمود حسینی شاهرودی، شیخ محمدعلی اراکی و امامخمینی اجازاتی در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرده بود، در سال ۱۳۳۵ ش راهی شهر خمین شد و امامت جماعت مسجد جامع آن شهر را بر عهده گرفت (همان).
فعالیت سیاسی و اجتماعی
غضنفری ازجمله روحانیانی بود که با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امامخمینی، به مبارزه با حکومت پهلوی روی آورد. ازجمله پس از دستگیری امامخمینی در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، در شکلگیری تظاهرات مردم خمین علیه حکومت پهلوی نقش داشت و ساواک در گزارشی دراینباره از او بهعنوان یکی از رهبران (سرکردگان) مردم در آن روز نام برد (سیر مبارزات یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۱، ۳۴۵). غضنفری سپس همراه با جمعی از روحانیان شهر خمین، نامهای به محمدرضاشاه پهلوی ارسال و از دستگیری امامخمینی ابراز نگرانی کردند و خواستار آزادی ایشان شدند (قیام پانزده خرداد به روایت اسناد ساواک، ج ۷، ۱۳۳). در سال ۱۳۴۳ ش نیز به دستور سیدمرتضی پسندیده، از سخنرانی در ماه رمضان آن سال در اعتراض به سختگیری حکومت پهلوی علیه فعالان سیاسی خودداری کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۰، ۲۲). پس از عزیمت امامخمینی به نجف اشرف در سال ۱۳۴۴ ش همراه با روحانیان مبارز خمین نامهای به امامخمینی ارسال کردند و ضمن محکومیت تبعید ایشان به خارج از کشور، خرسندی خود را از حضور ایشان در نجف اشرف ابراز کردند (همان، ۵۰). در سال ۱۳۴۴ ش نیز وقتی فشارها علیه روحانیان در خمین شدت گرفت و مأموران شهربانی از سخنرانی شیخ بزرگ بنیادی از روحانیان مدعو به آن شهر جلوگیری کردند، در جلسات اعتراضی روحانیان خمین در خانه سیدمرتضی پسندیده شرکت داشت. نتیجه این جلسه تعطیل کردن نماز جماعت در اعتراض به این سختگیریها بود (همان، ۵۶). سپس همراه با جمعی از روحانیان خمین و همچنین جمع کثیری از مردم آن شهر، به اداره پست و تلگراف خمین رفتند و در آنجا شکوائیهای را علیه رئیس شهربانی خمین و خطاب به وزیر کشور و وزیر دادگستری وقت ارسال کردند (همان، ۵۹ ـ ۶۲). همچنین او ازجمله روحانیانی بود که از حضور در مراسم استقبال قرآن موسوم به قرآن پهلوی که با هدف ارائه چهرهای مذهبی از حکومت پهلوی برگزار شده بود خودداری کرد (همان، ۷۲). غضنفری همچنین در ۱۳۴۵ ش و در پی اقدام ساواک در ممانعت از سخنرانی شیخ محمد یزدی در خمین، به آن اعتراض کرد و سپس همراه با روحانیان خمین تصمیم گرفتند از سخنرانی در مساجد آن شهر خودداری کنند (همان، ۱۰۵؛ سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک، ج ۴، ۳۵). بر اساس گزارش ساواک، غضنفری ازجمله روحانیانی بود که در مراسم نیایش و دعا برای شاه (پس از سوءقصد نافرجام علیه شاه) خودداری کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۰، ۱۳۹). همچنین در دعوت از روحانیان مبارز به شهر خمین برای سخنرانی فعال بود («نگاهی به وصیتنامه امامخمینی: آیتالله محسنی گرکانی: وصیتنامه امامخمینی باید فرهنگ عمومی شود»، ۶-۷). به سبب این فعالیتها، ساواک در گزارشی از او بهعنوان یکی از طرفداران سرسخت و جدی امامخمینی نام برد که در مواقع مقتضی از «هیچگونه تحریک مردم فروگذار نکرده است و نمیکند و در اکثر وقایع اتفاقیه، نام او به چشم میخورد» (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۰، ۱۶۲).
سیدمحمدتقی غضنفری خوانساری پدر سیدمهدی غضنفری و امام جماعت یکی از مساجد خوانسار در سال ۱۳۵۰ ش از دنیا رفت و در پی آن جمعی از مردم خوانسار از او خواستند تا با بازگشت به زادگاهش، امامت جماعت مسجد فوق را بر عهده بگیرد. او در سال ۱۳۵۰ ش حوزه علمیه باقرالعلوم معروف به مدرسه دوراه خوانسار را تعمیر کرد و مدیریت آنجا را بر عهده گرفت (کاظمینی، ج ۲، ۶۱۱ ـ ۶۱۲) و به تدریس در آن مدرسه پرداخت. او در خوانسار هم به مبارزه با حکومت پهلوی ادامه داد و در سال ۱۳۵۴ ش از طرف ساواک ممنوعالخروج از کشور شد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۰، ۲۷۷). در ۱۳۵۶ ش نیز بار دیگر ساواک او را ممنوعالخروج کرد (همان، ۳۵۱). وی در سال ۱۳۵۷ ش و در آستانه اعیاد شعبانیه همراه برخی از عالمان برجسته خوانسار اعلامیهای صادر و در اعتراض به حکومت پهلوی و سرکوب تظاهرات مردم در سراسر کشور، آن اعیاد را تحریم کردند (انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان، ج ۲، ۵۳۲). سیدمهدی غضنفری پس از پیروزی انقلاب اسلامی امامت جمعه شهرستان خوانسار را بر عهده گرفت. در دوران جنگ تحمیلی بارها در جبهههای جنگ حضور یافت. همزمان سالها به تدریس دروس حوزوی و اقامه نماز جمعه و جماعت در خوانسار میپرداخت. از تألیفات او میتوان به کتابهای جواهرالکلام در ۳ جلد، توضیحالکفایه، خلاصه المغنی، مسائل عصر جدید، ترجمه منظومه بی الف و همزه میر ابوالقاسم جعفر موسوی خوانساری معروف به میرکبیر مدفون در قوچان خوانسار (شاگرد علامه مجلسی)، خودآموز لمعه در ۲ جلد و شرح صحیفه الحسینیه اشاره کرد. از آثار عامالمنفعه او هم میتوان به موارد زیر اشاره کرد: تجدید بنای حسینیه مرکزی شهر خوانسار معروف به حسینیه دوراه، تجدید بنای مسجد دوراه خوانسار، بنای سقاخانهای در خوانسار، احداث ضریح امامزاده یکی از قراء بربرود، تجدید مقبره ملا مبین (یکی از علمای بزرگ خوانسار مدفون در بازار پایین خوانسار) بنای مقبره برای مرحوم جد و والدش حاج سیدهاشم و حاج سیدمحمدتقی غضنفری خوانساری، تعمیر مقبره آیتالله دهکردی در زینبیه اصفهان، تعمیر بقعه بابا احمد واقع در شهر خمین، تعمیر مسجدی در محل سبزیکار شهر خمین، توسعه مسجدی در گوشه آقا عظیم خمین، تجدید بنا و بازسازی مدرسه باقرالعلوم خوانسار و تأسیس کتابخانه مهدویه جهت طلاب و پرداخت شهریه به آنان (میرمحمدی، ۱۴۰-۱۴۱؛ کاظمینی، ج ۲، ۶۱۱-۶۱۲).
درگذشت
سیدمهدی غضنفری در دهم مرداد ۱۳۸۲ در خوانسار درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط سیدمحمدعلی ابن الرضا در همان شهر به خاک سپرده شد (همان، ۱۴۱).
منابع
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان (۱۳۸۳)، ج ۲، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ سیر مبارزات یاران امامخمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج ۱، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی؛ شریف رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج ۵، تهران، اسلامیه؛ قیام ۱۵ خرداد به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۷)، ج ۷، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، به اهتمام سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج ۲، تهران، بنیاد ریحانه الرسول یزد، برگ رضوان؛ میرمحمدی، حمیدرضا (۱۳۸۲)، «درگذشتگان: آیتالله سیدمهدی غضنفری خوانساری»، دوماهنامه آینه پژوهش، شماره ۸۲، مهر و آبان؛ «نگاهی به وصیتنامه امامخمینی: آیتالله محسنی گرکانی: وصیتنامه امامخمینی باید فرهنگ عمومی شود» (۱۳۹۳)، هفتهنامه حریم امام، شماره ۱۱۹، ۸ خرداد؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۲۰: آیتالله حاج سیدمرتضی پسندیده (۱۳۸۰)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.