لباس روحانیت: تفاوت میان نسخه‌ها

امام‌خمینی معتقد بود جایگاه احترام‌آمیز روحانیت در میان مسلمانان، مرهون نمایندگی و مظهربودن آنان از نبوت و امامت است و لباس روحانیان نیز به لحاظ شغل آنان مقدس است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۱۴۳؛ ج۱۷، ص۴۹۲</ref> ایشان لباس روحانیت را از شعائر اسلام می‌دانست و تأکید می‌کرد فرد ملبس به لباس روحانی باید ملتزم به زیّ طلبگی باشد و شئون آن را حفظ کند، وگرنه پوشیدن این لباس برای او جایز نیست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۸، ص۵۲۲–۵۲۳</ref> ایشان از روحانیانی که با اهداف دنیوی چون مال‌اندوزی و تشخص‌طلبی، به سلک روحانیت درآمده‌اند، ابراز تنفر کرده،<ref>امام‌خمینی، تقریرات، ج۳، ص۴۶۴–۴۶۵</ref> معتقد بود آخوندهای درباری که دین را به دنیا می‌فروشند، باید از این لباس خارج و از حوزه‌ها طرد و اخراج شوند.<ref>امام‌خمینی، ولایت فقیه، ص۱۳۷</ref> در نظر امام‌خمینی سیاست یکسان‌سازی لباس توسط رضاخان، و برنامۀ امتحان از طلاب، نقشه و توطئه برای از بین بردن قدرت روحانیت بود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۸، ص۱۷۷ و ۵۲۸</ref>

== منابع ==

ابن‌خلکان، احمد بن‌محمد، وفیات الاعیان و انباء ابناء الزمان، بیروت، دار صادر، ۱۹۰۰م.