پرش به محتوا

سیدمهدی امام‌جمارانی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابرابزار
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شخصیت سیاسی مذهبی | عنوان = سیدمهدی امام‌جمارانی | تصویر =سید مهدی امام‌جمارانی.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = |سرشناسی = |نام کامل = سیدمهدی امام‌جمارانی |لقب = |نسب = |زادروز = سال ۱۳۱۴ |شهر تولد = تهران |کشور تولد = ایران |تاری...» ایجاد کرد)
 
(ابرابزار)
خط ۳۳: خط ۳۳:
'''سیدمهدی امام‌جمارانی'''، روحانی مبارز و نماینده [[امام‌خمینی]] در [[سازمان اوقاف و امور خیریه]].
'''سیدمهدی امام‌جمارانی'''، روحانی مبارز و نماینده [[امام‌خمینی]] در [[سازمان اوقاف و امور خیریه]].


==ولادت و نسب==
== ولادت و نسب ==
سیدمهدی امام‌جمارانی سال ۱۳۱۴ در [[جماران]] [[تهران]] به دنیا آمد. <ref>آسمان، مجله، ۱۰.</ref> پدرش [[سیدحسن امام‌جمارانی]] از روحانیان سرشناس [[شمیران]] و تنها فرزند پسر [[سیدابراهیم جمارانی]]، روحانی با نفوذ این منطقه بود. <ref>پایگاه اطلاع‌رسانی مسجد، زندگی‌نامه سیدمهدی امام‌جمارانی؛ آرشیو مؤسسه تنظیم.</ref>
سیدمهدی امام‌جمارانی سال ۱۳۱۴ در [[جماران]] [[تهران]] به دنیا آمد.<ref>آسمان، مجله، ۱۰.</ref> پدرش [[سیدحسن امام‌جمارانی]] از روحانیان سرشناس [[شمیران]] و تنها فرزند پسر [[سیدابراهیم جمارانی]]، روحانی با نفوذ این منطقه بود.<ref>پایگاه اطلاع‌رسانی مسجد، زندگی‌نامه سیدمهدی امام‌جمارانی؛ آرشیو مؤسسه تنظیم.</ref>


خاندان امام‌جمارانی چندین نسل از روحانیان سرشناس منطقه شمیران تهران و امام جماعت مسجد جامع جماران بوده‌اند. از اقدامات این خانواده، ساخت [[مسجد]] و [[حسینیه]] در محله‌های شمیران بوده است. مشهورترینِ آن، حسینیه‌ای است که سیدابراهیم جمارانی ساخته و بعدها بازسازی شده و اکنون مشهور به حسینیه جماران است. <ref>پایگاه اطلاع‌رسانی مسجد، زندگی‌نامه سیدمهدی امام‌جمارانی.</ref> سیدحسن امام‌جمارانی در [[آذر]] ۱۳۴۱، در اعلامیه‌ای همراه علما و روحانیان تهران در همراهی با [[امام‌خمینی]] به تصویب‌نامه [[انجمن‌های ایالتی و ولایتی]] [[رژیم پهلوی]] اعتراض کرد. <ref>مرکزاسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۵۲ ـ ۵۵.</ref>
خاندان امام‌جمارانی چندین نسل از روحانیان سرشناس منطقه شمیران تهران و امام جماعت مسجد جامع جماران بوده‌اند. از اقدامات این خانواده، ساخت [[مسجد]] و [[حسینیه]] در محله‌های شمیران بوده‌است. مشهورترینِ آن، حسینیه‌ای است که سیدابراهیم جمارانی ساخته و بعدها بازسازی شده و اکنون مشهور به حسینیه جماران است.<ref>پایگاه اطلاع‌رسانی مسجد، زندگی‌نامه سیدمهدی امام‌جمارانی.</ref> سیدحسن امام‌جمارانی در [[آذر]] ۱۳۴۱، در اعلامیه‌ای همراه علما و روحانیان تهران در همراهی با [[امام‌خمینی]] به تصویب‌نامه [[انجمن‌های ایالتی و ولایتی]] [[رژیم پهلوی]] اعتراض کرد.<ref>مرکزاسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۵۲–۵۵.</ref>


==تحصیلات==
== تحصیلات ==
سیدمهدی امام‌جمارانی خواندن، نوشتن و بخشی از دروس مقدماتی را نزد پدر فرا گرفت.<ref>آرشیو مؤسسه تنظیم؛ آسمان، مجله، ۱۱.</ref> وی در سال ۱۳۲۹، در پانزده‌سالگی همراه برادر خود برای تحصیل [[علوم حوزوی]] به [[شهر قم]] سفر کرد.<ref>آسمان، مجله، ۱۱.</ref> او سه سال نزد [[سیدمحمد هندی]] دروس مقدماتی را خواند و دروس سطوح عالی را از [[رحمت‌الله فشارکی]]، [[محمدتقی ستوده]]، [[مصطفی اعتمادی]] و [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] فرا گرفت و پس از یک سال شرکت در [[درس خارج]]، به دنبال کسالت پدر در سال ۱۳۴۳ به تهران بازگشت.<ref>آرشیو مؤسسه تنظیم.</ref>


سیدمهدی امام‌جمارانی خواندن، نوشتن و بخشی از دروس مقدماتی را نزد پدر فرا گرفت. <ref>آرشیو مؤسسه تنظیم؛ آسمان، مجله، ۱۱.</ref> وی در سال ۱۳۲۹، در پانزده‌سالگی همراه برادر خود برای تحصیل [[علوم حوزوی]] به [[شهر قم]] سفر کرد. <ref>آسمان، مجله، ۱۱.</ref> او سه سال نزد [[سیدمحمد هندی]] دروس مقدماتی را خواند و دروس سطوح عالی را از [[رحمت‌الله فشارکی]]، [[محمدتقی ستوده]]، [[مصطفی اعتمادی]] و [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] فرا گرفت و پس از یک سال شرکت در [[درس خارج]]، به دنبال کسالت پدر در سال ۱۳۴۳ به تهران بازگشت. <ref>آرشیو مؤسسه تنظیم.</ref>
== آشنایی و ارتباط با امام‌خمینی ==
آشنایی امام‌جمارانی با امام‌خمینی به سال‌های حضور وی در [[حوزه علمیه قم]] بر می‌گردد که از سال ۱۳۲۹ تا ۱۳۴۰ امام‌خمینی را به عنوان مدرس حوزه می‌شناخت.<ref>امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۳۷؛ امام‌جمارانی، شاهد یاران، ۴۱.</ref> پس از درگذشت مرجع تقلید وقت، [[سیدحسین بروجردی]] و مخالفت امام‌خمینی با لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی، شناخت امام‌جمارانی از ایشان بیشتر شد.<ref>امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۳۹.</ref>


==آشنایی و ارتباط با امام‌خمینی==
در سال ۱۳۴۲ زمانی که امام‌خمینی از زندان آزاد شد، امام‌جمارانی همراه پدر خود در [[قیطریه]] به دیدار ایشان رفت و جزو علاقه‌مندان امام‌خمینی شد.<ref>امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۳۹؛ امام‌جمارانی، شاهد یاران، ۴۲.</ref> وی در سال ۱۳۴۳ به دلیل سخنرانی علیه رژیم پهلوی بازداشت شد.<ref>سلیمی بنی و مظفری، مجمع روحانیون مبارز، ۲۹۶.</ref> وی در [[اسفند]] همان سال، همراه علمای قم، تبعید امام‌خمینی به [[ترکیه]] را محکوم کرد.<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۴/۱۳۱–۱۳۲.</ref> او که در پخش و رساندن پیام‌ها و نامه‌های ارسالی امام‌خمینی از [[نجف]]، کوشا بود<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱۰/۱۳۰.</ref> در جمع‌آوری کمک‌های مالی و [[وجوه شرعی]] و ارسال آن به ایشان می‌کوشید و دراین‌باره مورد بازجویی [[ساواک]] نیز قرار گرفت.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱۶/۴۷.</ref>


آشنایی امام‌جمارانی با امام‌خمینی به سال‌های حضور وی در [[حوزه علمیه قم]] بر می‌گردد که از سال ۱۳۲۹ تا ۱۳۴۰ امام‌خمینی را به عنوان مدرس حوزه می‌شناخت. <ref>امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۳۷؛ امام‌جمارانی، شاهد یاران، ۴۱.</ref> پس از درگذشت مرجع تقلید وقت، [[سیدحسین بروجردی]] و مخالفت امام‌خمینی با لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی، شناخت امام‌جمارانی از ایشان بیشتر شد. <ref>امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۳۹.</ref>
در سال‌های حضور امام‌خمینی در نجف، امام‌جمارانی چندین بار به دیدار ایشان رفت<ref>آسمان، مجله، ۱۴.</ref> و در سال ۱۳۴۶ از ایشان اجازه امور حسبیه دریافت کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ‏۱/۴۶۸.</ref>


در سال ۱۳۴۲ زمانی که امام‌خمینی از زندان آزاد شد، امام‌جمارانی همراه پدر خود در [[قیطریه]] به دیدار ایشان رفت و جزو علاقه‌مندان امام‌خمینی شد. <ref>امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۳۹؛ امام‌جمارانی، شاهد یاران، ۴۲.</ref> وی در سال ۱۳۴۳ به دلیل سخنرانی علیه رژیم پهلوی بازداشت شد. <ref>سلیمی ‌بنی و مظفری، مجمع روحانیون مبارز، ۲۹۶.</ref> وی در [[اسفند]] همان سال، همراه علمای قم، تبعید امام‌خمینی به [[ترکیه]] را محکوم کرد. <ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۴/۱۳۱ـ ۱۳۲.</ref> او که در پخش و رساندن پیام‌ها و نامه‌های ارسالی امام‌خمینی از [[نجف]]، کوشا بود <ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱۰/۱۳۰.</ref> در جمع‌آوری کمک‌های مالی و [[وجوه شرعی]] و ارسال آن به ایشان می‌کوشید و دراین‌باره مورد بازجویی [[ساواک]] نیز قرار گرفت. <ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱۶/۴۷.</ref>
== فعالیت‌ها و مبارزات ==
از آغاز سال ۱۳۵۶ جلسات روحانیان مبارز که به صورت جدی و هماهنگ آغاز شد، امام‌جمارانی به صورت عضوی فعال در جلسات حضور می‌یافت<ref>کردی، جامعه روحانیت مبارز تهران از شکل‌گیری تا انشعاب، ۷۷.</ref> و در شکل‌گیری [[جامعه روحانیت مبارز تهران]] نقش مؤثر داشت و همراه [[سیدمحمد موسوی خوئینی‌ها]] و [[مصطفی ملکی]] جلسه شمال تهران را اداره می‌کرد.<ref>روحانی، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی، ۱/۴۲۸.</ref>
امام‌جمارانی در سال ۱۳۵۶ با برخی روحانیان مبارز به دیدار تبعیدی‌ها در شهرهای مختلف کشور رفت<ref>مرکز بررسی اسناد، ۶/۳۶۳.</ref> همچنین در [[آبان]] ۱۳۵۶ همراه علمای تهران، درگذشتِ [[سیدمصطفی خمینی]] را به امام‌خمینی تسلیت گفت،<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۲۳۳.</ref> سپس همراه علمای دیگر ازجمله [[سیدعلی‌اصغر خویی]]، [[محمدباقر آشتیانی]]، [[مرتضی مطهری]]، [[سیدمرتضی ایروانی]] و [[سیدمحمدحسین طباطبایی بروجردی]] در اعلامیه‌ای مطالب اهانت‌آمیز روزنامه اطلاعات به امام‌خمینی را محکوم کرد.<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۲۳۶–۲۳۷؛ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۶/۱۸۸–۱۸۹.</ref> همچنین در [[اردیبهشت]] ۱۳۵۷ همراه با علمای تهران ازجمله مرتضی مطهری، [[سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی]]، [[محی‌الدین انواری]] و [[محمد مفتح]] حمله مأموران رژیم پهلوی به بیوت مراجع تقلید قم و ضرب و جرح طلاب و مردم را محکوم کرد و آن را عملی غیرانسانی خواند.<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۲۸۹.</ref>


در سال‌های حضور امام‌خمینی در نجف، امام‌جمارانی چندین بار به دیدار ایشان رفت <ref>آسمان، مجله، ۱۴.</ref> و در سال ۱۳۴۶ از ایشان اجازه امور حسبیه دریافت کرد. <ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ‏۱/۴۶۸.</ref>
امام‌جمارانی در [[تیر]] ۱۳۵۷ همراه علمای تهران حمایت خود را از فتوای امام‌خمینی در تحریم جشن [[نیمه شعبان]] ۱۳۵۷ به سبب کشتار مردم به دست رژیم پهلوی اعلام کرد.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۶/۳۶۰–۳۶۱ و ۸/۲۴۰؛ مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۳۲۳–۳۲۴.</ref> و به دلیل این فعالیت‌ها وی در شمار روحانیان و واعظانی دانسته شد که جلسات سخنرانی‌شان تحت نظر سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) بود.<ref>مرکز بررسی اسناد، ۹/۱۶۰.</ref> بر اساس نظر ساواک وی یکی از عوامل مؤثر و محرک در میان روحانیان تهران شناخته شد.<ref>مرکز بررسی اسناد، ۱۲/۳۹.</ref>


==فعالیت‌ها و مبارزات==
وی در سال ۱۳۵۷، در شمار ۳۶ نفر روحانی‌ای بود که بازداشت و در زندان شهربانی به مدت دو ماه زندانی شدند.<ref>محلاتی، خاطرات و مبارزات شهید فضل‌الله محلاتی، ۷۰؛ کردی، جامعه روحانیت مبارز تهران از شکل‌گیری تا انشعاب، ۹۱.</ref> وی در ۱۸ [[مهر]] ۱۳۵۷، به مناسبت چهلم شهدای ۱۷ شهریور و سالروز درگذشت سیدمصطفی خمینی، همراه با روحانیان تهران در اعلامیه‌ای حمایت خود را از رهبری امام‌خمینی اعلام و به فشار رژیم پهلوی و دولت بعثی برای خروج امام‌خمینی از [[عراق]] اعتراض کرد.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۶/۳۸۰–۳۸۱ و ۴۷۴–۴۷۵.</ref> او در ۱۶ آذر ۱۳۵۷، همراه با علمای تهران از مردم تهران خواست در روز [[تاسوعا]] و [[عاشورا]] به خیابان‌ها بیایند و در راهپیمایی اعتراض خود را به کشتار مردم به دست رژیم پهلوی اعلام کنند.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱۱/۶۰۹–۶۱۱.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| تاسوعا و عاشورا}} فعالیت‌های امام‌جمارانی که حساسیت ساواک را برانگیخته بود موجب شد در ماه‌های منتهی به پیروزی انقلاب، مخفیانه زندگی کند.<ref>امام‌جمارانی، شاهد یاران، ۴۲.</ref>


از آغاز سال ۱۳۵۶ جلسات روحانیان مبارز که به صورت جدی و هماهنگ آغاز شد، امام‌جمارانی به صورت عضوی فعال در جلسات حضور می‌یافت <ref>کردی، جامعه روحانیت مبارز تهران از شکل‌گیری تا انشعاب، ۷۷.</ref> و در شکل‌گیری [[جامعه روحانیت مبارز تهران]] نقش مؤثر داشت و همراه [[سیدمحمد موسوی خوئینی‌ها]] و [[مصطفی ملکی]] جلسه شمال تهران را اداره می‌کرد. <ref>روحانی، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی، ۱/۴۲۸.</ref>
== اختصاص خانه جمارانی برای اقامت امام ==
امام‌جمارانی در سال‌ ۱۳۵۶ با برخی روحانیان مبارز به دیدار تبعیدی‌ها در شهرهای مختلف کشور رفت <ref>مرکز بررسی اسناد، ۶/۳۶۳.</ref> همچنین در [[آبان]] ۱۳۵۶ همراه علمای تهران، درگذشتِ [[سیدمصطفی خمینی]] را به امام‌خمینی تسلیت گفت، <ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۲۳۳.</ref> سپس همراه علمای دیگر ازجمله [[سیدعلی‌اصغر خویی]]، [[محمدباقر آشتیانی]]، [[مرتضی مطهری]]، [[سیدمرتضی ایروانی]] و [[سیدمحمدحسین طباطبایی بروجردی]] در اعلامیه‌ای مطالب اهانت‌آمیز روزنامه اطلاعات به امام‌خمینی را محکوم کرد. <ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۲۳۶ ـ ۲۳۷؛ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۶/۱۸۸ ـ ۱۸۹.</ref> همچنین در [[اردیبهشت]] ۱۳۵۷ همراه با علمای تهران ازجمله مرتضی مطهری، [[سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی]]، [[محی‌الدین انواری]] و [[محمد مفتح]] حمله مأموران رژیم پهلوی به بیوت مراجع تقلید قم و ضرب و جرح طلاب و مردم را محکوم کرد و آن را عملی غیر انسانی خواند. <ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۲۸۹.</ref>
پس از بازگشت امام‌خمینی به [[ایران]]، امام‌جمارانی از طریق [[سیداحمد خمینی]] در ۱۴ [[بهمن]] ۱۳۵۷، به دیدار ایشان در [[مدرسه علوی]] رفت.<ref>امام‌جمارانی، شاهد یاران، ۴۳؛ امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۴۳.</ref>


امام‌جمارانی در [[تیر]] ۱۳۵۷ همراه علمای تهران حمایت خود را از فتوای امام‌خمینی در تحریم جشن [[نیمه شعبان]] ۱۳۵۷ به سبب کشتار مردم به دست رژیم پهلوی اعلام کرد. <ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۶/۳۶۰ ـ ۳۶۱ و ۸/۲۴۰؛ مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۳۲۳ ـ ۳۲۴.</ref> و به دلیل این فعالیت‌ها وی در شمار روحانیان و واعظانی دانسته شد که جلسات سخنرانی‌شان تحت نظر سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) بود. <ref>مرکز بررسی اسناد، ۹/۱۶۰.</ref> بر اساس نظر ساواک وی یکی از عوامل مؤثر و محرک در میان روحانیان تهران شناخته شد. <ref>مرکز بررسی اسناد، ۱۲/۳۹.</ref>
در پی بیماری امام‌خمینی و انتقال ایشان به تهران در سال ۱۳۵۹، وی خانه خود و بستگان را برای اقامت ایشان به سیداحمد خمینی پیشنهاد کرد و پس از پذیرفتن امام‌خمینی خانه در اختیار ایشان قرار گرفت و [[حسینیه جماران]] برای دیدارهای عمومی ایشان اختصاص یافت.<ref>امام‌جمارانی، شاهد یاران، ۴۴؛ امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۴۷.</ref> امام‌خمینی با استقبال مردم وارد جماران شد و مردم منطقه همان شب با اصرار خودشان با ایشان در حسینیه جماران دیدار کردند.<ref>امام‌جمارانی، شاهد یاران، ۴۴.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| جماران}} ایشان در [[اردیبهشت]] ۱۳۵۹، با ابراز اینکه با سکونت در جماران به امام‌جمارانی زحمت داده‌است، او را از دوستان عزیز خود شمرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۲/۳۱۴.</ref>


وی در سال ۱۳۵۷، در شمار ۳۶ نفر روحانی‌ای بود که بازداشت و در زندان شهربانی به مدت دو ماه زندانی شدند. <ref>محلاتی، خاطرات و مبارزات شهید فضل‌الله محلاتی، ۷۰؛ کردی، جامعه روحانیت مبارز تهران از شکل‌گیری تا انشعاب، ۹۱.</ref> وی در ۱۸ [[مهر]] ۱۳۵۷، به مناسبت چهلم شهدای ۱۷ شهریور و سالروز درگذشت سیدمصطفی خمینی، همراه با روحانیان تهران در اعلامیه‌ای حمایت خود را از رهبری امام‌خمینی اعلام و به فشار رژیم پهلوی و دولت بعثی برای خروج امام‌خمینی از [[عراق]] اعتراض کرد. <ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۶/۳۸۰ ـ ۳۸۱ و ۴۷۴ ـ ۴۷۵.</ref> او در ۱۶ آذر ۱۳۵۷، همراه با علمای تهران از مردم تهران خواست در روز [[تاسوعا]] و [[عاشورا]] به خیابان‌ها بیایند و در راهپیمایی اعتراض خود را به کشتار مردم به دست رژیم پهلوی اعلام کنند. <ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱۱/۶۰۹ ـ ۶۱۱.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| تاسوعا و عاشورا}} فعالیت‌های امام‌جمارانی که حساسیت ساواک را برانگیخته بود موجب شد در ماه‌های منتهی به پیروزی انقلاب، مخفیانه زندگی ‌کند. <ref>امام‌جمارانی، شاهد یاران، ۴۲.</ref>
== نماینده امام‌خمینی ==
امام‌خمینی در مرداد ۱۳۵۹، امام‌جمارانی را به عنوان یکی از دو نماینده خود در شورای مرکزی سازمان اوقاف گماشت<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ‏۱۳/۱۲۲.</ref> نماینده دیگر ایشان [[محمدعلی نظام‌زاده]] بود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۳/۱۲۳.</ref> ایشان در این دو حکم از نمایندگان خود خواست وضع سازمان اوقاف را هر ماه به اطلاع ایشان برسانند.


==اختصاص خانه جمارانی برای اقامت امام==
امام‌خمینی در آذر ۱۳۵۹ به امام‌جمارانی اجازه داد اموالی را که در اختیار سازمان اوقاف قرار داشت و استفاده نشده بود، در جبهه‌های جنگ، برای بازسازی مناطق آسیب‌دیده استفاده و به آوارگان جنگی کمک کند،<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ‏۱۳/۳۷۷.</ref> همچنین از سوی ایشان در [[دی]] ۱۳۶۳ تصدی امور مربوط به [[ولی فقیه]] در سازمان اوقاف به وی واگذار شد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۹/۱۲۷.</ref>
امام‌جمارانی در راستای مسئولیت خود در سازمان اوقاف، فعالیت‌های مهم و گسترده‌ای انجام داد؛ ازجمله آنها تدوین قانون وقف و احیای موقوفات، قانون تشکیلات و اختیارات سازمان اوقاف و امور خیریه، تأسیس مراکز و مؤسسات علمی آموزشی و فرهنگی را می‌توان نام برد.<ref>امام‌جمارانی، حریم امام، ۷.</ref>


پس از بازگشت امام‌خمینی به [[ایران]]، امام‌جمارانی از طریق [[سیداحمد خمینی]] در ۱۴ [[بهمن]] ۱۳۵۷، به دیدار ایشان در [[مدرسه علوی]] رفت. <ref>امام‌جمارانی، شاهد یاران، ۴۳؛ امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۴۳.</ref>
در سال ۱۳۶۳ وی از جانب امام‌خمینی برای بررسی و حل اختلافات میان مردم مبارکه اصفهان و مأموران شهربانی به [[اصفهان]] فرستاده شد.<ref>آسمان، مجله، ۱۰.</ref> وی هر دو هفته یک بار به دیدار امام‌خمینی می‌رفت و دربارهٔ مسائل مختلف به ایشان گزارش می‌داد.<ref>امام‌جمارانی، روایت امام‌جمارانی.</ref>


در پی بیماری امام‌خمینی و انتقال ایشان به تهران در سال ۱۳۵۹، وی خانه خود و بستگان را برای اقامت ایشان به سیداحمد خمینی پیشنهاد کرد و پس از پذیرفتن امام‌خمینی خانه در اختیار ایشان قرار گرفت و [[حسینیه جماران]] برای دیدارهای عمومی ایشان اختصاص یافت. <ref>امام‌جمارانی، شاهد یاران، ۴۴؛ امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۴۷.</ref> امام‌خمینی با استقبال مردم وارد جماران شد و مردم منطقه همان شب با اصرار خودشان با ایشان در حسینیه جماران دیدار کردند. <ref>امام‌جمارانی، شاهد یاران، ۴۴.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| جماران}} ایشان در [[اردیبهشت]] ۱۳۵۹، با ابراز اینکه با سکونت در جماران به امام‌جمارانی زحمت داده است، او را از دوستان عزیز خود شمرد. <ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۲/۳۱۴.</ref>
او در سال ۱۳۶۴ با حکم امام‌خمینی سرپرست سازمان حج و اوقاف شد و این مسئولیت پس از رحلت ایشان تا سال ۱۳۷۶ ادامه یافت.<ref>سلیمی بنی و مظفری، مجمع روحانیون مبارز، ۲۹۷.</ref>


==نماینده امام‌خمینی==
امام‌خمینی در سال ۱۳۶۵، در پاسخ نامه امام‌جمارانی، اداره تمامی بقاع متبرکه و اماکن مقدسه کشور به غیر از مواردی که در قانون استثناء شده‌است را به سازمان اوقاف واگذار کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲۰/۱۷۸.</ref> چنان‌که در [[شهریور]] ۱۳۶۶، در حکم انتصاب سرپرست حجاج ایرانی‏، از زحمات همه مسئولان [[حج]] به‌ویژه امام‌جمارانی که با تعهد و مقاومت خود موجب سرافرازی [[جمهوری اسلامی ایران]] و باعث شادی روح شهدا شده‌اند، تشکر کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲۰/۳۷۸.</ref>


امام‌خمینی در مرداد ۱۳۵۹، امام‌جمارانی را به عنوان یکی از دو نماینده خود در شورای مرکزی سازمان اوقاف گماشت <ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ‏۱۳/۱۲۲.</ref> نماینده دیگر ایشان [[محمدعلی نظام‌زاده]] بود. <ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۳/۱۲۳.</ref> ایشان در این دو حکم از نمایندگان خود خواست وضع سازمان اوقاف را هر ماه به اطلاع ایشان برسانند.
== تأسیس مجمع روحانیون مبارز تهران ==
در آستانه انتخابات سومین دوره [[مجلس شورای اسلامی]] در سال ۱۳۶۶، به موازات تشدید اختلافات در جامعه روحانیت مبارز تهران، برخی از اعضا ازجمله امام‌جمارانی از جامعه روحانیت مبارز جدا شدند و «[[مجمع روحانیون مبارز تهران]]» را با هدف استمرار خط امام‌خمینی تأسیس کردند.<ref>سلیمی بنی و مظفری، مجمع روحانیون مبارز، ۵۱–۵۴.</ref> و به صورت فعال در انتخابات شرکت جستند. آنان طی نامه‌ای به امام‌خمینی، روند انشعاب مجمع روحانیون را با موافقت ایشان ذکر کردند که با تأیید امام‌خمینی مواجه شد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲۱/۲۶–۲۸.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| مجمع روحانیون مبارز تهران}}


امام‌خمینی در آذر ۱۳۵۹ به امام‌جمارانی اجازه داد اموالی را که در اختیار سازمان اوقاف قرار داشت و استفاده نشده بود، در جبهه‌های جنگ، برای بازسازی مناطق آسیب‌دیده استفاده و به آوارگان جنگی کمک کند، <ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ‏۱۳/۳۷۷.</ref> همچنین از سوی ایشان در [[دی‌]] ۱۳۶۳ تصدى امور مربوط به [[ولى فقیه]] در سازمان اوقاف به وی واگذار شد. <ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۹/۱۲۷.</ref>
== امام‌خمینی از نگاه جمارانی ==
امام‌جمارانی در راستای مسئولیت خود در سازمان اوقاف، فعالیت‌های مهم و گسترده‌ای انجام داد؛ ازجمله آنها تدوین قانون وقف و احیای موقوفات، قانون تشکیلات و اختیارات سازمان اوقاف و امور خیریه، تأسیس مراکز و مؤسسات علمی آموزشی و فرهنگی را می‌توان نام برد. <ref>امام‌جمارانی، حریم امام، ۷.</ref>
امام‌جمارانی، امام‌خمینی را در دوره مرجعیت سیدحسین برجرودی دارای تفکر و اندیشه شمرده‌است که به احترام ایشان، به‌جز مشورت در مسائل سیاسی، اظهارنظری نمی‌کرد.<ref>امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۳۸؛ امام‌جمارانی، شاهد یاران، ۴۱.</ref> ولی پس از فوت بروجردی، در جریان انجمن‌های ایالتی و ولایتی امام‌خمینی مؤثرترین اعلامیه را در میان اعلامیه‌های مراجع صادر کرد.<ref>امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۳۹.</ref>


در سال ۱۳۶۳ وی از جانب امام‌خمینی برای بررسی و حل اختلافات میان مردم مبارکه اصفهان و مأموران شهربانی به [[اصفهان]] فرستاده شد. <ref>آسمان، مجله، ۱۰.</ref> وی هر دو هفته یک بار به دیدار امام‌خمینی می‌رفت و درباره مسائل مختلف به ایشان گزارش می‌داد. <ref>امام‌جمارانی، روایت امام‌جمارانی.</ref>
به نظر وی جهان شیعه پس از [[امامان معصوم(ع)]]، شخصیتی به عظمت امام‌خمینی ندیده‌است<ref>امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۵۱.</ref> و شناخت تمام ابعاد وجودی ایشان برای دیگران شدنی نیست. وی خاطرنشان کرده‌است که امام‌خمینی وقار، طمأنینه و هیبت خاصی داشت و بیشتر اوقات ساکت و در حال [[فکر]] بود. ایشان حرمت خاصی برای آبرو و شخصیت افراد قائل بود و همیشه از درون با نفس خود در مبارزه بود.<ref>امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۵۵–۵۷.</ref>


او در سال ۱۳۶۴ با حکم امام‌خمینی سرپرست سازمان حج و اوقاف شد و این مسئولیت پس از رحلت ایشان تا سال ۱۳۷۶ ادامه یافت. <ref>سلیمی ‌بنی و مظفری، مجمع روحانیون مبارز، ۲۹۷.</ref>
== آثار ==
از جمارانی دو جلد خاطرات با عنوان روایات و خاطرات منتشر شده‌است.


امام‌خمینی در سال ۱۳۶۵، در پاسخ نامه امام‌جمارانی، اداره تمامی بقاع متبرکه و اماکن مقدسه‏ کشور به غیر از مواردی که در قانون استثناء شده است را به سازمان اوقاف واگذار کرد. <ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲۰/۱۷۸.</ref> چنان‌که در [[شهریور]] ۱۳۶۶، در حکم انتصاب سرپرست حجاج ایرانى‏، از زحمات همه مسئولان [[حج]] به‌ویژه امام‌جمارانى که با تعهد و مقاومت خود موجب سرافرازى [[جمهورى اسلامى ایران]] و باعث شادى روح شهدا شده‏‌اند، تشکر کرد. <ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲۰/۳۷۸.</ref>
== پانویس ==
{{پانویس|۲}}


==تأسیس مجمع روحانیون مبارز تهران==
== منابع ==
 
در آستانه انتخابات سومین دوره [[مجلس شورای اسلامی]] در سال ۱۳۶۶، به موازات تشدید اختلافات در جامعه روحانیت مبارز تهران، برخی از اعضا ازجمله امام‌جمارانی از جامعه روحانیت مبارز جدا شدند و «[[مجمع روحانیون مبارز تهران]]» را با هدف استمرار خط امام‌خمینی تأسیس کردند. <ref>سلیمی ‌بنی و مظفری، مجمع روحانیون مبارز، ۵۱ ـ ۵۴.</ref> و به صورت فعال در انتخابات شرکت جستند. آنان طی نامه‌ای به امام‌خمینی، روند انشعاب مجمع روحانیون را با موافقت ایشان ذکر کردند که با تأیید امام‌خمینی مواجه شد. <ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲۱/۲۶ ـ ۲۸.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| مجمع روحانیون مبارز تهران}}
 
==امام‌خمینی از نگاه جمارانی==
 
امام‌جمارانی، امام‌خمینی را در دوره مرجعیت سیدحسین برجرودی دارای تفکر و ‌اندیشه شمرده است که به احترام ایشان، به‌جز مشورت در مسائل سیاسی، اظهارنظری نمی‌کرد. <ref>امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۳۸؛ امام‌جمارانی، شاهد یاران، ۴۱.</ref> ولی پس از فوت بروجردی، در جریان انجمن‌های ایالتی و ولایتی امام‌خمینی مؤثرترین اعلامیه را در میان اعلامیه‌های مراجع صادر کرد. <ref>امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۳۹.</ref>
 
به نظر وی جهان شیعه پس از [[امامان معصوم(ع)]]، شخصیتی به عظمت امام‌خمینی ندیده است <ref>امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۵۱.</ref> و شناخت تمام ابعاد وجودی ایشان برای دیگران شدنی نیست. وی خاطرنشان کرده است که امام‌خمینی وقار، طمأنینه و هیبت خاصی داشت و بیشتر اوقات ساکت و در حال [[فکر]] بود. ایشان حرمت خاصی برای آبرو و شخصیت افراد قائل بود و همیشه از درون با نفس خود در مبارزه بود. <ref>امام‌جمارانی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۵۵ ـ ۵۷.</ref>
 
==آثار==
 
از جمارانی دو جلد خاطرات با عنوان روایات و خاطرات منتشر شده است.
==پانویس==
{{پانویس}}
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* آرشیو مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، دفتر قم، ۱۳۹۴ش.
* آرشیو مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، دفتر قم، ۱۳۹۴ش.
خط ۱۰۴: خط ۹۸:
* پایگاه اطلاع‌رسانی مسجد و محله جماران، زندگی‌نامه سیدمهدی امام‌جمارانی، ۸/۷/۱۳۹۴ش.
* پایگاه اطلاع‌رسانی مسجد و محله جماران، زندگی‌نامه سیدمهدی امام‌جمارانی، ۸/۷/۱۳۹۴ش.
* روحانی، حسن، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۸ش.
* روحانی، حسن، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۸ش.
* سلیمی ‌بنی، صادق و آیت مظفری، مجمع روحانیون مبارز، قم، زمزم هدایت، چاپ اول، ۱۳۹۰ش.
* سلیمی بنی، صادق و آیت مظفری، مجمع روحانیون مبارز، قم، زمزم هدایت، چاپ اول، ۱۳۹۰ش.
* کردی، علی، جامعه روحانیت مبارز تهران از شکل‌گیری تا انشعاب، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
* کردی، علی، جامعه روحانیت مبارز تهران از شکل‌گیری تا انشعاب، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
* محلاتی، فضل‌الله، خاطرات و مبارزات شهید فضل‌الله محلاتی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.
* محلاتی، فضل‌الله، خاطرات و مبارزات شهید فضل‌الله محلاتی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.
خط ۱۱۳: خط ۱۰۷:
* مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
* مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
==پیوند به بیرون==
 
محمد رجائی‌نژاد، «سیدمهدی امام‌جمارانی»، دانشنامه امام خمینی، ج2، ص.
== پیوند به بیرون ==
[[رده:مقاله‌های آماده ارزیابی]] [[رده:مقاله‌های بدون لینک دانشنامه]]
محمد رجائی‌نژاد، «سیدمهدی امام‌جمارانی»، دانشنامه امام خمینی، ج۲، ص.
[[رده:مقاله‌های آماده ارزیابی]]
[[رده:مقاله‌های بدون لینک دانشنامه]]
۲۱٬۲۱۷

ویرایش