۲۱٬۱۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
امامخمینی در جامعیت قرآن دیدگاه حداکثری را میپذیرد؛ ولی تبیین دیگری از آن دارد. ایشان قرآن را کتابی جامع میداند که دارای دو جهت ظاهری و باطنی است. از جهت ظاهری ایشان معتقد است قرآن در بردارنده همه دستورها و احکامی است که برای [[سعادت]] و کمال، بشر به آن نیازمند است و تبیانبودن قرآن در مورد همه چیز را در آیه ۸۹ [[سوره نحل]]، به روشنگربودن در همه چیز و همه امور تفسیر میکند. ایشان در این زمینه به روایتی اشاره میکند که دلالت دارد تمام نیازهای مردم در کتاب و [[سنت]] آمدهاست؛<ref>کلینی، الکافی، ۱/۵۹–۶۲.</ref>{{سخ}} | امامخمینی در جامعیت قرآن دیدگاه حداکثری را میپذیرد؛ ولی تبیین دیگری از آن دارد. ایشان قرآن را کتابی جامع میداند که دارای دو جهت ظاهری و باطنی است. از جهت ظاهری ایشان معتقد است قرآن در بردارنده همه دستورها و احکامی است که برای [[سعادت]] و کمال، بشر به آن نیازمند است و تبیانبودن قرآن در مورد همه چیز را در آیه ۸۹ [[سوره نحل]]، به روشنگربودن در همه چیز و همه امور تفسیر میکند. ایشان در این زمینه به روایتی اشاره میکند که دلالت دارد تمام نیازهای مردم در کتاب و [[سنت]] آمدهاست؛<ref>کلینی، الکافی، ۱/۵۹–۶۲.</ref>{{سخ}} | ||
همچنین روایتی از [[امامصادق(ع)]]<ref>کلینی، الکافی، ۱/۵۹.</ref> را شاهد میآورد که حضرت در آن، [[سوگند]] یاد میکند که خداوند هیچچیز را در قرآن فروگذار نکردهاست.<ref>امامخمینی، ولایت فقیه، ۲۹.</ref> از اینرو قرآن کریم از بیان هیچ مصلحتی فروگذار نکرده و همه مصالح شخصی، اجتماعی، سیاسی و حکومتی را بیان کردهاست.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۴۲۳.</ref>{{سخ}} | همچنین روایتی از [[امامصادق(ع)]]<ref>کلینی، الکافی، ۱/۵۹.</ref> را شاهد میآورد که حضرت در آن، [[سوگند]] یاد میکند که خداوند هیچچیز را در قرآن فروگذار نکردهاست.<ref>امامخمینی، ولایت فقیه، ۲۹.</ref> از اینرو قرآن کریم از بیان هیچ مصلحتی فروگذار نکرده و همه مصالح شخصی، اجتماعی، سیاسی و حکومتی را بیان کردهاست.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۴۲۳.</ref>{{سخ}} | ||
از سوی دیگر، چنانکه امامخمینی نیز تأکید کردهاست، نیازهای انسان تنها مربوط به امر مادی نیست و از آنجا که انسان دارای ابعاد مختلف است و قرآن کتابی انسانساز است، بنابراین شامل همه ابعادی است که انسان به آن نیازمند است و همه امور مادی و معنوی و رابطه او با خالق، معرفت اسما و صفات و [[توحید]] و [[قیامت]] در آن آمدهاست.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۴/۴۴۸.</ref> اما از جهت باطنی از آنجا که مراتب بطونی قرآن منطبق بر مراتب هفتگانه عالم، از مرتبه احدیت غیبی تا مرتبه عالم طبیعت و مراتب بطونی انسان کامل است؛<ref>امامخمینی، تعلیقات علی شرح فصوص الحکم، ۵۰.</ref> و انسان کامل نیز خود آینه تمامنمای تمام [[اسما و صفات|اسما و صفات الهی]] و کون جامع است که همه حقایق را در خود دارد،<ref>امامخمینی، دعاء السحر، ۵۴–۵۵.</ref> قرآن نیز شامل همه حقایق عالم است؛<ref>امامخمینی، تعلیقات علی شرح فصوص الحکم، ۵۰.</ref> و همچنانکه انسانِ کامل صورت اسم اعظم «الله» است که جامع همه اسما و صفات است، قرآن کریم نیز صورت اسم جامع «الله» و صورت احدیت جمیع اسمای الهی است{{ببینید|متن=ببینید|انسان | از سوی دیگر، چنانکه امامخمینی نیز تأکید کردهاست، نیازهای انسان تنها مربوط به امر مادی نیست و از آنجا که انسان دارای ابعاد مختلف است و قرآن کتابی انسانساز است، بنابراین شامل همه ابعادی است که انسان به آن نیازمند است و همه امور مادی و معنوی و رابطه او با خالق، معرفت اسما و صفات و [[توحید]] و [[قیامت]] در آن آمدهاست.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۴/۴۴۸.</ref> اما از جهت باطنی از آنجا که مراتب بطونی قرآن منطبق بر مراتب هفتگانه عالم، از مرتبه احدیت غیبی تا مرتبه عالم طبیعت و مراتب بطونی انسان کامل است؛<ref>امامخمینی، تعلیقات علی شرح فصوص الحکم، ۵۰.</ref> و انسان کامل نیز خود آینه تمامنمای تمام [[اسما و صفات|اسما و صفات الهی]] و کون جامع است که همه حقایق را در خود دارد،<ref>امامخمینی، دعاء السحر، ۵۴–۵۵.</ref> قرآن نیز شامل همه حقایق عالم است؛<ref>امامخمینی، تعلیقات علی شرح فصوص الحکم، ۵۰.</ref> و همچنانکه انسانِ کامل صورت اسم اعظم «الله» است که جامع همه اسما و صفات است، قرآن کریم نیز صورت اسم جامع «الله» و صورت احدیت جمیع اسمای الهی است{{ببینید|متن=ببینید|انسان کامل | اسم اعظم}} به همین دلیل قرآن کریم قابل [[نسخ]] و انقطاع نیست؛ زیرا اسم اعظم و مظاهر او ازلی و ابدیاند؛<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ۳۲۱.</ref> و ممکن است نامیدن این کتاب به قرآن، به جهت جمعی و مقام احدیت جمع وحدت و کثرت آن باشد؛<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ۳۲۱.</ref>؛ همچنانکه فرقان بودن آن به جهت وجود تفصیلی و تکثرش است.<ref>امامخمینی، دعاء السحر، ۵۵؛ امامخمینی، آداب الصلاة، ۳۳۳.</ref> | ||
== ابعاد جامعیت قرآن == | == ابعاد جامعیت قرآن == |