۲۱٬۳۲۴
ویرایش
سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور: تفاوت میان نسخه‌ها
←فعالیت‌های سیاسی پس از پیروزی انقلاب
جز (added Category:مقالههای نیازمند تصویر using HotCat) |
|||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
== فعالیت‌های سیاسی پس از پیروزی انقلاب == | == فعالیت‌های سیاسی پس از پیروزی انقلاب == | ||
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، محتشمی‌پور نخست در مسئولیت‌هایی چون عضویت در هیئت منتخب رسیدگی به [[امور بنیاد مستضعفان]]، نماینده امام‌خمینی و مدیر [[صدای جمهوری اسلامی ایران]] و عضو شورای سرپرستی سازمان صدا و سیما ایفای وظیفه کرد.<ref>محبوب، رجال سیاسی، شوراها، نظام‌ها، مفاهیم و اندیشه‌های سیاسی، ۱/۳۴۴–۳۴۵؛ سلیمی بنی و مظفری، مجمع روحانیون مبارز، ۲۹۱.</ref> در دوره نخست‌وزیری [[محمدعلی رجایی]] و تصمیم وی برای ایجاد تغییر در مدیریت‌های سیاسی [[سفارتخانه|سفارتخانه‌های]] جمهوری اسلامی، حکم اعزام به سوریه برای محتشمی‌پور صادر شد اما رئیس‌جمهور وقت [[سیدابوالحسن بنی‌صدر]] استوارنامه وی را امضا نکرد و این حکم تا زمان [[عزل]] بنی‌صدر اجرا نشد. در پی ریاست‌جمهوری رجایی و امضای استوارنامه، محتشمی‌پور در شهریور ۱۳۶۰ به [[سوریه]] رفت. این مأموریت تا ۱۳۶۴ ادامه داشت.<ref>محتشمی‌پور، شاهد یاران، ۳۷.</ref> تذکر امام‌خمینی برای پیگیری مسئله ناپدیدشدن [[امام‌موسی صدر]] موجب شد محتشمی‌پور در مأموریت خود در سوریه، پیگیر مسائل داخلی [[لبنان]] نیز باشد.<ref>محتشمی‌پور، شاهد یاران، ۳۷.</ref> وی در آبان ۱۳۶۰، از امام‌خمینی اجازه اخذ [[وجوه شرعی]] دریافت کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۳۷۶.</ref> | پس از پیروزی انقلاب اسلامی، محتشمی‌پور نخست در مسئولیت‌هایی چون عضویت در هیئت منتخب رسیدگی به [[امور بنیاد مستضعفان]]، نماینده امام‌خمینی و مدیر [[صدای جمهوری اسلامی ایران]] و عضو شورای سرپرستی سازمان صدا و سیما ایفای وظیفه کرد.<ref>محبوب، رجال سیاسی، شوراها، نظام‌ها، مفاهیم و اندیشه‌های سیاسی، ۱/۳۴۴–۳۴۵؛ سلیمی بنی و مظفری، مجمع روحانیون مبارز، ۲۹۱.</ref> در دوره نخست‌وزیری [[محمدعلی رجایی]] و تصمیم وی برای ایجاد تغییر در مدیریت‌های سیاسی [[سفارتخانه|سفارتخانه‌های]] جمهوری اسلامی، حکم اعزام به سوریه برای محتشمی‌پور صادر شد اما رئیس‌جمهور وقت [[سیدابوالحسن بنی‌صدر]] استوارنامه وی را امضا نکرد و این حکم تا زمان [[عزل]] بنی‌صدر اجرا نشد. در پی ریاست‌جمهوری رجایی و امضای استوارنامه، محتشمی‌پور در شهریور ۱۳۶۰ به [[سوریه]] رفت. این مأموریت تا ۱۳۶۴ ادامه داشت.<ref>محتشمی‌پور، شاهد یاران، ۳۷.</ref> تذکر امام‌خمینی برای پیگیری مسئله ناپدیدشدن [[امام‌موسی صدر]] موجب شد محتشمی‌پور در مأموریت خود در سوریه، پیگیر مسائل داخلی [[لبنان]] نیز باشد.<ref>محتشمی‌پور، شاهد یاران، ۳۷.</ref> وی در آبان ۱۳۶۰، از امام‌خمینی اجازه اخذ [[وجوه شرعی]] دریافت کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۳۷۶.</ref> | ||
در خرداد ۱۳۶۱ پس از اجرای عملیات موفق [[بیت‌المقدس]] و [[آزادی خرمشهر]]، [[اسرائیل]] به جنوب لبنان حمله کرد و نیمی از این کشور را اشغال کرد. در سفر هیئت‌های سیاسی و نظامی ایران به دمشق و گفتگو با مقامات سوریه، موافقتنامه‌ای برای اعزام نیروهای [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]] و [[ارتش جمهوری اسلامی ایران]] به سوریه امضا شد. پس از مخالفت امام‌خمینی با اعزام نیرو به سوریه و لبنان، گروهی از نیروهای فرستاده‌شده، به آموزش نظامی جوانان لبنانی برای دفاع از کشورشان پرداختند؛ به این ترتیب زمینه تشکیل [[حزب‌الله لبنان]] نیز پایه‌ریزی شد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۳۷۶؛ مقاله لبنان.</ref> محتشمی‌پور در مدت مسئولیت خود در این سمت، به حمایت از [[جنبش اسلامی فلسطین]] در مبارزه با اسرائیل و حرکت اسلامی در لبنان پرداخت و برای تأسیس حزب‌الله لبنان تلاش کرد.<ref>هاشمی رفسنجانی، آرامش و چالش، ۱۵۳ و ۲۶۵؛ اسداللهی، از مقاومت تا پیروزی (تاریخچه حزب‌الله لبنان ۱۳۶۱–۱۳۷۹)، ۶۵.</ref> | در خرداد ۱۳۶۱ پس از اجرای عملیات موفق [[بیت‌المقدس]] و [[آزادی خرمشهر]]، [[اسرائیل]] به جنوب لبنان حمله کرد و نیمی از این کشور را اشغال کرد. در سفر هیئت‌های سیاسی و نظامی ایران به دمشق و گفتگو با مقامات سوریه، موافقتنامه‌ای برای اعزام نیروهای [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]] و [[ارتش جمهوری اسلامی ایران]] به سوریه امضا شد. پس از مخالفت امام‌خمینی با اعزام نیرو به سوریه و لبنان، گروهی از نیروهای فرستاده‌شده، به آموزش نظامی جوانان لبنانی برای دفاع از کشورشان پرداختند؛ به این ترتیب زمینه تشکیل [[حزب‌الله لبنان]] نیز پایه‌ریزی شد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۳۷۶؛ مقاله لبنان.</ref> محتشمی‌پور در مدت مسئولیت خود در این سمت، به حمایت از [[جنبش اسلامی فلسطین]] در مبارزه با اسرائیل و حرکت اسلامی در لبنان پرداخت و برای تأسیس حزب‌الله لبنان تلاش کرد.<ref>هاشمی رفسنجانی، آرامش و چالش، ۱۵۳ و ۲۶۵؛ اسداللهی، از مقاومت تا پیروزی (تاریخچه حزب‌الله لبنان ۱۳۶۱–۱۳۷۹)، ۶۵.</ref> | ||
در ۲۵ بهمن ۱۳۶۲ عوامل اسرائیل با منفجرکردن بسته‌ای پستی، محتشمی‌پور را در دفتر کار وی در [[سفارتخانه|سفارت جمهوری اسلامی ایران]] در دمشق [[ترور]] کردند؛ او در این حادثه، از ناحیه دو دست، پیشانی و گوش آسیب جدی دید.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۶؛ هاشمی رفسنجانی، آرامش و چالش، ۴۹۱.</ref> [[امام‌خمینی]] در پیامی خطاب به وی از این حادثه که توسط ایادی [[استکبار]] برای او پیش آمد، ابراز تأثر کرد و سلامتی هر چه زودتر او و ادامه مبارزات سخت وی در سنگر اسلام و انقلاب و به نفع مظلومان جهان را از خدای متعال طلب کرد. ایشان همچنین تأکید کرد برای فرزندان [[اسلام]] و [[قرآن]] تمام مشکلات و صدمات در راه خداوند شیرین و آسان است.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۸/۳۵۲.</ref> | در ۲۵ بهمن ۱۳۶۲ عوامل اسرائیل با منفجرکردن بسته‌ای پستی، محتشمی‌پور را در دفتر کار وی در [[سفارتخانه|سفارت جمهوری اسلامی ایران]] در دمشق [[ترور]] کردند؛ او در این حادثه، از ناحیه دو دست، پیشانی و گوش آسیب جدی دید.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۶؛ هاشمی رفسنجانی، آرامش و چالش، ۴۹۱.</ref> [[امام‌خمینی]] در پیامی خطاب به وی از این حادثه که توسط ایادی [[استکبار]] برای او پیش آمد، ابراز تأثر کرد و سلامتی هر چه زودتر او و ادامه مبارزات سخت وی در سنگر اسلام و انقلاب و به نفع مظلومان جهان را از خدای متعال طلب کرد. ایشان همچنین تأکید کرد برای فرزندان [[اسلام]] و [[قرآن]] تمام مشکلات و صدمات در راه خداوند شیرین و آسان است.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۸/۳۵۲.</ref> | ||
در آبان ۱۳۶۴ در دولت دوم [[میرحسین موسوی]] محتشمی‌پور برای سمت [[وزارت کشور]] از [[مجلس شورای اسلامی]] رأی اعتماد گرفت<ref>محبوب، رجال سیاسی، شوراها، نظام‌ها، مفاهیم و اندیشه‌های سیاسی، تهران، آموزش و سنجش، ۱/۳۴۵؛ هاشمی رفسنجانی، امید و دلواپسی، ۲۹۹.</ref> و تا سال ۱۳۶۸ در این سمت باقی ماند.<ref>محبوب، رجال سیاسی، شوراها، نظام‌ها، مفاهیم و اندیشه‌های سیاسی، تهران، آموزش و سنجش، ۱/۳۴۵.</ref> هم‌زمان در ۲۱ آبان ۱۳۶۴ امام‌خمینی او را به سرپرستی [[کمیته انقلاب اسلامی]] در سراسر کشور منصوب کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۹/۴۱۵.</ref> ایشان طی حکم دیگری، اختیارات فرماندهی کل قوا در نیروهای انتظامی را به محتشمی‌پور که وزیر کشور بود داد؛<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۹/۴۲۰</ref> همچنین در ۱۱ تیر ۱۳۶۵ با پیشنهاد محتشمی‌پور دربارهٔ تعیین [[سیدسراج الدین موسوی]] برای فرماندهی کل کمیته انقلاب اسلامی موافقت کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۰/۷۰.</ref> | در آبان ۱۳۶۴ در دولت دوم [[میرحسین موسوی]] محتشمی‌پور برای سمت [[وزارت کشور]] از [[مجلس شورای اسلامی]] رأی اعتماد گرفت<ref>محبوب، رجال سیاسی، شوراها، نظام‌ها، مفاهیم و اندیشه‌های سیاسی، تهران، آموزش و سنجش، ۱/۳۴۵؛ هاشمی رفسنجانی، امید و دلواپسی، ۲۹۹.</ref> و تا سال ۱۳۶۸ در این سمت باقی ماند.<ref>محبوب، رجال سیاسی، شوراها، نظام‌ها، مفاهیم و اندیشه‌های سیاسی، تهران، آموزش و سنجش، ۱/۳۴۵.</ref> هم‌زمان در ۲۱ آبان ۱۳۶۴ امام‌خمینی او را به سرپرستی [[کمیته انقلاب اسلامی]] در سراسر کشور منصوب کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۹/۴۱۵.</ref> ایشان طی حکم دیگری، اختیارات فرماندهی کل قوا در نیروهای انتظامی را به محتشمی‌پور که وزیر کشور بود داد؛<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۹/۴۲۰</ref> همچنین در ۱۱ تیر ۱۳۶۵ با پیشنهاد محتشمی‌پور دربارهٔ تعیین [[سیدسراج الدین موسوی]] برای فرماندهی کل کمیته انقلاب اسلامی موافقت کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۰/۷۰.</ref> | ||
در آستانه [[انتخابات]] سومین دوره مجلس شورای اسلامی، محتشمی‌پور در ۳۰/۱۱/۱۳۶۶ در نامه‌ای به امام‌خمینی دربارهٔ ادامه فعالیت تشکل [[نهضت آزادی]] و صلاحیت اعضای آن برای شرکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی از ایشان نظرخواهی کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۴۷۹–۴۸۰.</ref> امام‌خمینی در پاسخ ضمن بیان انحراف اعضای نهضت آزادی، برخورد قاطعانه با آنان و لزوم عدم حضور در مسئولیت‌ها و رسمیت‌نداشتن این گروه را تأیید کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۰/۴۸۱–۴۸۲.</ref> وی همچنین یکی از مؤسسان [[مجمع روحانیون مبارز تهران]] بود که با انشعاب از [[جامعه روحانیت مبارز تهران]] تشکیل شد. این انشعاب را امام‌خمینی تأیید کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۲۸.</ref> | در آستانه [[انتخابات]] سومین دوره مجلس شورای اسلامی، محتشمی‌پور در ۳۰/۱۱/۱۳۶۶ در نامه‌ای به امام‌خمینی دربارهٔ ادامه فعالیت تشکل [[نهضت آزادی]] و صلاحیت اعضای آن برای شرکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی از ایشان نظرخواهی کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۴۷۹–۴۸۰.</ref> امام‌خمینی در پاسخ ضمن بیان انحراف اعضای نهضت آزادی، برخورد قاطعانه با آنان و لزوم عدم حضور در مسئولیت‌ها و رسمیت‌نداشتن این گروه را تأیید کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۰/۴۸۱–۴۸۲.</ref> وی همچنین یکی از مؤسسان [[مجمع روحانیون مبارز تهران]] بود که با انشعاب از [[جامعه روحانیت مبارز تهران]] تشکیل شد. این انشعاب را امام‌خمینی تأیید کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۲۸.</ref> | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۶: | ||
امام‌خمینی در ۲۲/۳/۱۳۶۷ در نامه‌ای به میرحسین موسوی نخست‌وزیر وقت، قوام نظام را بر اتحاد روش دانست و ضمن تأکید بر دخالت‌نکردن وزرا در امور یکدیگر، آنان و نمایندگان را به تضعیف‌نکردن سیاست‌های یکدیگر نصیحت کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۶۴.</ref> این نامه که موجب ایجاد تردید و شبهه‌افکنی برخی نمایندگان دربارهٔ شخص مورد نظر امام‌خمینی در این نامه و مخالفت با محتشمی‌پور گردید، موجب شد [[مجید انصاری]] نماینده مجلس شورای اسلامی در ۲۰/۶/۱۳۶۷ در نامه‌ای به امام‌خمینی دربارهٔ تردید به‌وجودآمده، از ایشان پرسش کند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۳۰.</ref> ایشان در پاسخ به این نامه، محتشمی‌پور را از دوستان قدیمی خود و فردی متدین، متعهد و دارای هوش سیاسی بالا خواند که از او خدمتگزاری خوب برای اسلام و ایران ساخته‌است. ایشان ضمن تأکید بر رعایت جهات شرعی در این گونه مسائل، تصریح کرد منظور ایشان از نامه مذکور، محتشمی‌پور نبوده‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۳۰.</ref> | امام‌خمینی در ۲۲/۳/۱۳۶۷ در نامه‌ای به میرحسین موسوی نخست‌وزیر وقت، قوام نظام را بر اتحاد روش دانست و ضمن تأکید بر دخالت‌نکردن وزرا در امور یکدیگر، آنان و نمایندگان را به تضعیف‌نکردن سیاست‌های یکدیگر نصیحت کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۶۴.</ref> این نامه که موجب ایجاد تردید و شبهه‌افکنی برخی نمایندگان دربارهٔ شخص مورد نظر امام‌خمینی در این نامه و مخالفت با محتشمی‌پور گردید، موجب شد [[مجید انصاری]] نماینده مجلس شورای اسلامی در ۲۰/۶/۱۳۶۷ در نامه‌ای به امام‌خمینی دربارهٔ تردید به‌وجودآمده، از ایشان پرسش کند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۳۰.</ref> ایشان در پاسخ به این نامه، محتشمی‌پور را از دوستان قدیمی خود و فردی متدین، متعهد و دارای هوش سیاسی بالا خواند که از او خدمتگزاری خوب برای اسلام و ایران ساخته‌است. ایشان ضمن تأکید بر رعایت جهات شرعی در این گونه مسائل، تصریح کرد منظور ایشان از نامه مذکور، محتشمی‌پور نبوده‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۳۰.</ref> | ||
محتشمی‌پور در ۳/۶/۱۳۶۷ و با توجه به ایجاد فرماندهی موازی در اداره نیروهای انتظامی و تغییر تشکیلات نظامی کشور در شرایط آتش‌بس که از سوی جانشین فرمانده کل قوا، [[اکبر هاشمی رفسنجانی]]، اعمال می‌شد، در نامه‌ای به امام‌خمینی، دربارهٔ تغییر اختیارات تفویضیِ فرماندهی کل قوا به وزرای کشور در نیروهای انتظامی سؤال کرد. امام‌خمینی در پاسخ ضمن اینکه مسئولیت تمامی امور مربوط به [[کمیته انقلاب اسلامی]]، ژاندارمری و شهربانی را در چارچوب قانون با وزارت کشور دانست، در موارد مربوط به [[دفاع مقدس]]، جانشین فرماندهی کل قوا را صاحب اختیار خواند و هماهنگی جانشین فرمانده کل قوا و وزیر کشور را در موارد اختلاف و تردید لازم شمرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۱۰.</ref> | محتشمی‌پور در ۳/۶/۱۳۶۷ و با توجه به ایجاد فرماندهی موازی در اداره نیروهای انتظامی و تغییر تشکیلات نظامی کشور در شرایط آتش‌بس که از سوی جانشین فرمانده کل قوا، [[اکبر هاشمی رفسنجانی]]، اعمال می‌شد، در نامه‌ای به امام‌خمینی، دربارهٔ تغییر اختیارات تفویضیِ فرماندهی کل قوا به وزرای کشور در نیروهای انتظامی سؤال کرد. امام‌خمینی در پاسخ ضمن اینکه مسئولیت تمامی امور مربوط به [[کمیته انقلاب اسلامی]]، ژاندارمری و شهربانی را در چارچوب قانون با وزارت کشور دانست، در موارد مربوط به [[دفاع مقدس]]، جانشین فرماندهی کل قوا را صاحب اختیار خواند و هماهنگی جانشین فرمانده کل قوا و وزیر کشور را در موارد اختلاف و تردید لازم شمرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۱۰.</ref> | ||
محتشمی‌پور که در سال‌های حضور امام‌خمینی در [[نجف]]، در کنار ایشان بوده‌است، با ستایش از مجلس درس امام‌خمینی و اشاره به حضور علما و مجتهدان در این درس، ارشادهای اخلاقی، سیاسی و اجتماعی امام‌خمینی در درس را از برجستگی‌های درس ایشان شمرده‌است.<ref>محتشمی‌پور، از ایران به ایران، ۲/۱۲۸–۱۲۹.</ref> از نظر وی مخالفان امام‌خمینی در [[حوزه علمیه نجف|حوزه نجف]]، دو دسته بودند: از یک سو برخی از روحانیان و از سوی دیگر، [[ساواک]] و عوامل رژیم پهلوی که برای جلوگیری از گسترش حوزه محبوبیت ایشان تلاش می‌کردند.<ref>محتشمی‌پور، از ایران به ایران، ۱/۱۳۳–۱۳۶ و ۱۴۵.</ref> او طرح درس «حکومت اسلامی» از سوی امام‌خمینی در نجف را که علی‌رغم مخالفت‌های طرفداران غرب و [[رژیم پهلوی]] صورت گرفت، دارای آثار شگرف در داخل و خارج و باعث دمیدن روح تازه در مجامع سیاسی و مذهبی ارزیابی می‌کرد؛<ref>محتشمی‌پور، از ایران به ایران، ۱/۱۷۶.</ref> همچنین محبوبیت روزافزون امام‌خمینی با وجود جوسازی‌های ساواک در ایران و عراق و [[شایعه|شایعه‌سازی]] متحجران حوزوی را ناشی از روح پاک امام‌خمینی و هراس‌نداشتن از سرزنش سرزنش‌کنندگان می‌شمرد.<ref>محتشمی‌پور، از ایران به ایران، ۱/۱۷۸.</ref> وی دوراندیشی و تیزهوشی امام‌خمینی را ستوده و نمونه‌هایی از این دوراندیشی را در تأییدنکردن [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] با وجود اصرار نیروی سازمان<ref>محتشمی‌پور، از ایران به ایران، ۱/۳۰۶.</ref> و در موضوع [[علی شریعتی]] که مخالفان و مدافعان جدی داشت،<ref>محتشمی‌پور، از ایران به ایران، ۱/۳۴۷–۳۴۸.</ref> معرفی کرده‌است. | محتشمی‌پور که در سال‌های حضور امام‌خمینی در [[نجف]]، در کنار ایشان بوده‌است، با ستایش از مجلس درس امام‌خمینی و اشاره به حضور علما و مجتهدان در این درس، ارشادهای اخلاقی، سیاسی و اجتماعی امام‌خمینی در درس را از برجستگی‌های درس ایشان شمرده‌است.<ref>محتشمی‌پور، از ایران به ایران، ۲/۱۲۸–۱۲۹.</ref> از نظر وی مخالفان امام‌خمینی در [[حوزه علمیه نجف|حوزه نجف]]، دو دسته بودند: از یک سو برخی از روحانیان و از سوی دیگر، [[ساواک]] و عوامل رژیم پهلوی که برای جلوگیری از گسترش حوزه محبوبیت ایشان تلاش می‌کردند.<ref>محتشمی‌پور، از ایران به ایران، ۱/۱۳۳–۱۳۶ و ۱۴۵.</ref> او طرح درس «حکومت اسلامی» از سوی امام‌خمینی در نجف را که علی‌رغم مخالفت‌های طرفداران غرب و [[رژیم پهلوی]] صورت گرفت، دارای آثار شگرف در داخل و خارج و باعث دمیدن روح تازه در مجامع سیاسی و مذهبی ارزیابی می‌کرد؛<ref>محتشمی‌پور، از ایران به ایران، ۱/۱۷۶.</ref> همچنین محبوبیت روزافزون امام‌خمینی با وجود جوسازی‌های ساواک در ایران و عراق و [[شایعه|شایعه‌سازی]] متحجران حوزوی را ناشی از روح پاک امام‌خمینی و هراس‌نداشتن از سرزنش سرزنش‌کنندگان می‌شمرد.<ref>محتشمی‌پور، از ایران به ایران، ۱/۱۷۸.</ref> وی دوراندیشی و تیزهوشی امام‌خمینی را ستوده و نمونه‌هایی از این دوراندیشی را در تأییدنکردن [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] با وجود اصرار نیروی سازمان<ref>محتشمی‌پور، از ایران به ایران، ۱/۳۰۶.</ref> و در موضوع [[علی شریعتی]] که مخالفان و مدافعان جدی داشت،<ref>محتشمی‌پور، از ایران به ایران، ۱/۳۴۷–۳۴۸.</ref> معرفی کرده‌است. | ||
محتشمی‌پور که پیش و پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]]، عضو [[دفتر امام‌خمینی]] بود، معتقد است امام‌خمینی در عین اینکه انسانی [[عارف]] و [[فنا|فانی فی الله]] بود، شخصیتی کاملاً سیاسی و مرتبط با مسائل روز منطقه و جهان داشت<ref>محتشمی‌پور، سیدعلی‌اکبر، مصاحبه، چاپ‌شده در پابه‌پای آفتاب، ۳/۸۲–۸۳.</ref> این صفات به اضافه تخصص در [[فقه]]، دارابودن فضایل اخلاقی، دقت و ریزبینی در امور مختلف، رفتار مردمی و ساده، عطوفت و مهربانی با [[خانواده]] و احترام به شخصیت [[زن|زنان]] و مانند آن، از ابعاد مختلف شخصیت امام‌خمینی از نظر محتشمی‌پور است.<ref>محتشمی‌پور، سیدعلی‌اکبر، مصاحبه، چاپ‌شده در پابه‌پای آفتاب، ۳/۸۳، ۸۸–۸۹ و ۱۰۲–۱۰۴.</ref> | محتشمی‌پور که پیش و پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]]، عضو [[دفتر امام‌خمینی]] بود، معتقد است امام‌خمینی در عین اینکه انسانی [[عارف]] و [[فنا|فانی فی الله]] بود، شخصیتی کاملاً سیاسی و مرتبط با مسائل روز منطقه و جهان داشت<ref>محتشمی‌پور، سیدعلی‌اکبر، مصاحبه، چاپ‌شده در پابه‌پای آفتاب، ۳/۸۲–۸۳.</ref> این صفات به اضافه تخصص در [[فقه]]، دارابودن فضایل اخلاقی، دقت و ریزبینی در امور مختلف، رفتار مردمی و ساده، عطوفت و مهربانی با [[خانواده]] و احترام به شخصیت [[زن|زنان]] و مانند آن، از ابعاد مختلف شخصیت امام‌خمینی از نظر محتشمی‌پور است.<ref>محتشمی‌پور، سیدعلی‌اکبر، مصاحبه، چاپ‌شده در پابه‌پای آفتاب، ۳/۸۳، ۸۸–۸۹ و ۱۰۲–۱۰۴.</ref> | ||
از آثار محتشمی‌پور می‌توان به کتاب‌های چندصدایی در جامعه و روحانیت، خاطرات سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور (جلد اول) و خاطرات سیاسی (جلد۲)، از ایران به ایران و شهیدی دیگر از روحانیت اشاره کرد. | از آثار محتشمی‌پور می‌توان به کتاب‌های چندصدایی در جامعه و روحانیت، خاطرات سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور (جلد اول) و خاطرات سیاسی (جلد۲)، از ایران به ایران و شهیدی دیگر از روحانیت اشاره کرد. | ||