confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۱۸۸
ویرایش
(←برخی اختلاف دیدگاهها بین خویی و امام خمینی: اصلاح نویسههای عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام) |
|||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
در موضوع اخراج ایرانیان، امامخمینی برای حفظ کیان حوزه و حرمت شیعه به دیدار خویی رفت و خواستار اعلام موضع وی در مخالفت با اخراج ایرانیان شد؛ اما وی به سخنان ایشان توجهی نکرد؛<ref>خاتم یزدی، خاطرات، ۱۰۵/۱ ـ ۱۰۶ و ۱۰۸ ـ ۱۰۹؛ محتشمیپور، از ایران به ایران، ۱۲۵/۱.</ref> همچنین خویی درخواست امامخمینی را در سیاهپوشکردن شهر نجف و تعطیلکردن نماز جماعت و درسها در جریان بازداشت و اعدام پنج نفر از اعضای حزب الدعوه به دست رژیم بعثی در سال ۱۳۵۲ نپذیرفت؛<ref>محتشمیپور، از ایران به ایران، ۳۶۹/۱ ـ ۳۷۰.</ref> اما در اسفند ۱۳۵۴/ صفر ۱۳۹۶ق در جریان بازداشت تعدادی از فضلای جوان حوزه نجف و دانشجویان حزب الدعوه به دست رژیم بعث، به اتهام انفجار حرم امامحسین(ع) که برخی به اعدام و برخی به حبس ابد و زندانهای طولانی محکوم شدند، گفته شده خویی در پی موضعگیری قاطع امامخمینی ناگزیر شد با ایشان همصدا از احمد حسن البکر بخشش دستگیرشدگان را بخواهد.<ref>محتشمیپور، از ایران به ایران، ۳۷۱/۱ ـ ۳۷۲.</ref> درباره میزان شهریه طلاب نجف نیز که امامخمینی خواهان افزایش آن بود، نگاه یکسانی میان آن دو وجود نداشت.<ref>قوچانی، خاطرات، ۱۵۱/۱.</ref> | در موضوع اخراج ایرانیان، امامخمینی برای حفظ کیان حوزه و حرمت شیعه به دیدار خویی رفت و خواستار اعلام موضع وی در مخالفت با اخراج ایرانیان شد؛ اما وی به سخنان ایشان توجهی نکرد؛<ref>خاتم یزدی، خاطرات، ۱۰۵/۱ ـ ۱۰۶ و ۱۰۸ ـ ۱۰۹؛ محتشمیپور، از ایران به ایران، ۱۲۵/۱.</ref> همچنین خویی درخواست امامخمینی را در سیاهپوشکردن شهر نجف و تعطیلکردن نماز جماعت و درسها در جریان بازداشت و اعدام پنج نفر از اعضای حزب الدعوه به دست رژیم بعثی در سال ۱۳۵۲ نپذیرفت؛<ref>محتشمیپور، از ایران به ایران، ۳۶۹/۱ ـ ۳۷۰.</ref> اما در اسفند ۱۳۵۴/ صفر ۱۳۹۶ق در جریان بازداشت تعدادی از فضلای جوان حوزه نجف و دانشجویان حزب الدعوه به دست رژیم بعث، به اتهام انفجار حرم امامحسین(ع) که برخی به اعدام و برخی به حبس ابد و زندانهای طولانی محکوم شدند، گفته شده خویی در پی موضعگیری قاطع امامخمینی ناگزیر شد با ایشان همصدا از احمد حسن البکر بخشش دستگیرشدگان را بخواهد.<ref>محتشمیپور، از ایران به ایران، ۳۷۱/۱ ـ ۳۷۲.</ref> درباره میزان شهریه طلاب نجف نیز که امامخمینی خواهان افزایش آن بود، نگاه یکسانی میان آن دو وجود نداشت.<ref>قوچانی، خاطرات، ۱۵۱/۱.</ref> | ||
در این میان نقش رژیم پهلوی را نیز نباید نادیده گرفت؛ زیرا آن رژیم همواره در صدد فاصلهانداختن میان امامخمینی و خویی بود؛<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ۸۰۵/۲ ـ ۸۱۳.</ref> ازجمله فرح پهلوی به دیدار خویی در نجف رفت تا توجه وی را به سوی رژیم جلب کند. امامخمینی با سیاستی که داشت، جهت حفظ آبروی مرجعیت تأکید کرد از اطرافیان ایشان کسی حق سخن گفتن دراینباره ندارد؛<ref>قوچانی، خاطرات، ۱۹۵/۱.</ref> البته این دیدار مورد اعتراض شدید برخی دیگر ازجمله محمد صدوقی از عالمان برجسته یزد {{ببینید|محمد صدوقی}} قرار گرفت.<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۴۷۵/۳.</ref> | |||
در گزارشهای ساواک، اختلاف دیدگاه خویی با امامخمینی درباره ورود روحانیت به مسائل سیاسی و پیامدهای آن،<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۴۲۵/۱۰ ـ ۴۲۶</ref> نیز درباره موارد همراهی وی با امامخمینی در اعتراض به رژیم پهلوی<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۳۹۵/۱۰، ۴۳۰ ـ ۴۳۱.</ref> آمدهاست. | |||
== پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران == | == پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران == | ||