Image-reviewer، emailconfirmed، مدیران
۴٬۵۲۶
ویرایش
جز (added Category:مقالههای آماده ارزیابی using HotCat) |
(←پیشینه) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
==پیشینه== | ==پیشینه== | ||
قمار در میان ملل مختلف مانند هند، | قمار در میان ملل مختلف مانند هند، مصر و روم وجود داشته است.<ref>دورانت، تاریخ تمدن، ۱/۲۰۱، ۴۵۷، ۴۶۴ و ۳/۴۵۱.</ref>. در [[اهل کتاب ۲|آیین یهود]]، [[حکیمان]] همه انواع شرطبندی قمار را نوعی راهزنی تلقی میکردند.<ref>اشتاین سالتز، سیری در تلمود، ۲۳۷.</ref> در [[دوره جاهلیت|دوره جاهلی]] عرب نیز انواعی از قمار، رواج داشته است.<ref>ثعلبی، الکشف و البیان (تفسیر الثعلبی)، ۲/۱۵۰؛ سالم، تاریخ عرب قبل از اسلام، ۳۶۹.</ref> برخی با قمار به دنبال کسب ثروت و مال بودند و هر آنچه داشتند، در این راه صرف میکردند.<ref>علی، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، ۵/۱۲۷.</ref> ازجمله قمار و میسر، بازی با تیرهای شرطبندی و علامتدار بوده که با آن، گوشت شتری را میان خود تقسیم میکردند و سهم هر یک از برندگان بر اساس آن تیرها تعیین میشد و برنده سهم خود را بر میداشت.<ref>ابنکلبی، بتهای عرب، ۲۲۳.</ref> چگونگی انجام آن، اینگونه بوده است که شتری را خریده و نحر کرده و به ۲۸ قسمت تقسیم میکردند؛ سپس ده عدد چوبه تیر با اسامی مختلف انتخاب و برای هر یکی به ترتیب یک تا هفت سهم انتخاب میکردند، جز سه تیر آخر که بدون سهم بود. پس از آن به نام هر کسی یکی از تیرها را خارج میکردند و کسانی که بازنده میشدند، پول شتر را پرداخت میکردند. برخی از برندگان برای آنکه از ایشان به نیکی یاد شود، سهم خود را به فقیران میدادند.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ۱/۲۵۹ ـ ۲۶۱؛ ابنعاشور، التحریر و التنویر، ۲/۳۲۹ ـ ۳۳۲؛ طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ۲/۱۹۲.</ref> | ||
در [[قرآن کریم]]، از قمار با نام میسر یادشده و در کنار شراب از آن نکوهش شده و در آیاتی به آن<ref>بقره، ۲۱۹؛ مائده، ۹۰ و ۹۱.</ref> یا به تیرهای شرطبندی (ازلام)<ref>مائده، ۳ و ۹۰؛ صافات، ۱۴۱.</ref> اشاره شده است. همچنین بر اساس روایاتی دستور خداوند به پرهیز از رجس<ref>حج، ۳۰.</ref> و نهی از پرستش بتها،<ref>انبیاء، ۵۲.</ref> به [[شطرنج]] تفسیر شده است.<ref>حر عاملی تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، ۱۷/۳۱۰ و ۳۱۸؛ مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار(ع)، ۷۶/۲۳۶.</ref> همچنین پرهیز از «اکل مال به باطل»،<ref>بقره، ۱۸۸.</ref> به قمار تفسیر شده است.<ref>حر عاملی، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، ۱۷/۱۶۴، ۱۶۶ و ۱۶۷.</ref> در روایات چندی از قمار، نهی و احکام و آثار زیانبار آن بر زندگی دنیوی و اخروی بیان شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۵/۱۲۴؛ حر عاملی، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، ۱۷/۱۶۴ ـ ۱۶۸ و ۳۱۸ ـ ۳۲۶.</ref> در حدیثی [[امامصادق(ع)]] ضمن اشاره به برخی از مصادیق قمار، بازی با آن را، [[شرک]] و مصرف درآمد کسبشده با آن را، حرام و جایگاه بازیکنندگان با آن را، آتش دانسته است.<ref>حر عاملی، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، ۱۷/۳۲۳.</ref> | در [[قرآن کریم]]، از قمار با نام میسر یادشده و در کنار شراب از آن نکوهش شده و در آیاتی به آن<ref>بقره، ۲۱۹؛ مائده، ۹۰ و ۹۱.</ref> یا به تیرهای شرطبندی (ازلام)<ref>مائده، ۳ و ۹۰؛ صافات، ۱۴۱.</ref> اشاره شده است. همچنین بر اساس روایاتی دستور خداوند به پرهیز از رجس<ref>حج، ۳۰.</ref> و نهی از پرستش بتها،<ref>انبیاء، ۵۲.</ref> به [[شطرنج]] تفسیر شده است.<ref>حر عاملی تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، ۱۷/۳۱۰ و ۳۱۸؛ مجلسی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار(ع)، ۷۶/۲۳۶.</ref> همچنین پرهیز از «اکل مال به باطل»،<ref>بقره، ۱۸۸.</ref> به قمار تفسیر شده است.<ref>حر عاملی، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، ۱۷/۱۶۴، ۱۶۶ و ۱۶۷.</ref> در روایات چندی از قمار، نهی و احکام و آثار زیانبار آن بر زندگی دنیوی و اخروی بیان شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۵/۱۲۴؛ حر عاملی، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، ۱۷/۱۶۴ ـ ۱۶۸ و ۳۱۸ ـ ۳۲۶.</ref> در حدیثی [[امامصادق(ع)]] ضمن اشاره به برخی از مصادیق قمار، بازی با آن را، [[شرک]] و مصرف درآمد کسبشده با آن را، حرام و جایگاه بازیکنندگان با آن را، آتش دانسته است.<ref>حر عاملی، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، ۱۷/۳۲۳.</ref> |