Image-reviewer، confirmed، templateeditor
۷۲۱
ویرایش
جشن‌های ۲۵۰۰ساله شاهنشاهی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
←چگونگی برگزاری
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
==چگونگی برگزاری== | ==چگونگی برگزاری== | ||
در سال ۱۳۵۰ شورای مرکزی در دربار برای برنامه‌ریزی جشن‌ها و کمیته جشن‌ها در بیش از چهل کشور جهان تشکیل شد که مدیریت آن با مقامات عالی آن کشورها بود<ref>عامری، باستان‌گرایی در دوره پهلوی با تکیه بر جشن‌های ۲۵۰۰ساله، ۵۸؛ پهلوی، فرح، دختر یتیم، ۲/۷۰۶.</ref> همچنین برای فرهنگ‌سازی درباره جشن‌های ۲۵۰۰ساله، کمیته‌ای مرکب از نویسندگان رژیم مأمور شد تا با نوشتن کتاب‌ها و مقالات به دفاع از جشن بپردازد<ref>عامری، باستان‌گرایی در دوره پهلوی با تکیه بر جشن‌های ۲۵۰۰ساله، ۵۷.</ref> | در سال ۱۳۵۰ شورای مرکزی در دربار برای برنامه‌ریزی جشن‌ها و کمیته جشن‌ها در بیش از چهل کشور جهان تشکیل شد که مدیریت آن با مقامات عالی آن کشورها بود<ref>عامری، باستان‌گرایی در دوره پهلوی با تکیه بر جشن‌های ۲۵۰۰ساله، ۵۸؛ پهلوی، فرح، دختر یتیم، ۲/۷۰۶.</ref> همچنین برای فرهنگ‌سازی درباره جشن‌های ۲۵۰۰ساله، کمیته‌ای مرکب از نویسندگان رژیم مأمور شد تا با نوشتن کتاب‌ها و مقالات به دفاع از جشن بپردازد<ref>عامری، باستان‌گرایی در دوره پهلوی با تکیه بر جشن‌های ۲۵۰۰ساله، ۵۷.</ref><br> | ||
جشن‌ها از صبح سه‌شنبه ۲۰ مهر۱۳۵۰ آغاز شد و تا ۲۷ مهر در سراسر کشور و نمایندگی‌های ایران در خارج کشور ادامه یافت؛ اما محل اصلی برگزاری جشن، [[شیراز]] در تخت جمشید، و آغاز آن در پاسارگاد، مکان منسوب به قبر کوروش بود. در این جشن‌ها، ۲۲ پادشاه و شیوخ منطقه، ۵ ملکه، ۲۱ شاهزاده، شانزده رئیس‌جمهور، سه نخست‌وزیر، چهار معاون نخست‌وزیر و دو وزیر خارجه شرکت کردند.<ref>بیل، شیر و عقاب، ۲۵۲؛ بهنود، دولت‌های ایران، ۵۶۵؛ کسری، زنان ذی‌نفوذ خاندان پهلوی، ۲۳۲.</ref> [[نیکسون]] رئیس‌جمهور امریکا نماینده خود را به مراسم فرستاد.<ref>بیل، شیر و عقاب، ۲۵۲.</ref> و رئیس‌جمهور [[فرانسه]] [[ژاک شابان دلماس]] نیز در اعتراض به جایگاه از پیش تعیین شده خود در مراسم، نخست‌وزیر خود را به ایران اعزام کرد.<ref>مهدوی، سیاست خارجی ایران در دوران پهلوی، ۴۹۲.</ref> میهمانان این جشن، شاهد رژه سربازان ایران از زمان [[هخامنشیان]] تا پهلوی بودند.<ref>پهلوی، فرح، دختر یتیم، ۲/۷۰۶.</ref> بخش پژوهش‌های تاریخی، از سال‌ها پیش برای این رژه، برنامه‌ریزی کرده بود و تمامی لباس‌ها، سلاح‌ها و شیوه راه‌رفتن سربازان دوره‌های مختلف تاریخ ایران را مطالعه و آماده کرده بود. فرمانده این رژه، [[فتح‌الله مین‌باشیان]] فرمانده نیروی زمینی بود.<ref>عامری، باستان‌گرایی در دوره پهلوی با تکیه بر جشن‌های ۲۵۰۰ساله، ۷۰.</ref> | جشن‌ها از صبح سه‌شنبه ۲۰ مهر۱۳۵۰ آغاز شد و تا ۲۷ مهر در سراسر کشور و نمایندگی‌های ایران در خارج کشور ادامه یافت؛ اما محل اصلی برگزاری جشن، [[شیراز]] در تخت جمشید، و آغاز آن در پاسارگاد، مکان منسوب به قبر کوروش بود. در این جشن‌ها، ۲۲ پادشاه و شیوخ منطقه، ۵ ملکه، ۲۱ شاهزاده، شانزده رئیس‌جمهور، سه نخست‌وزیر، چهار معاون نخست‌وزیر و دو وزیر خارجه شرکت کردند.<ref>بیل، شیر و عقاب، ۲۵۲؛ بهنود، دولت‌های ایران، ۵۶۵؛ کسری، زنان ذی‌نفوذ خاندان پهلوی، ۲۳۲.</ref> [[نیکسون]] رئیس‌جمهور امریکا نماینده خود را به مراسم فرستاد.<ref>بیل، شیر و عقاب، ۲۵۲.</ref> و رئیس‌جمهور [[فرانسه]] [[ژاک شابان دلماس]] نیز در اعتراض به جایگاه از پیش تعیین شده خود در مراسم، نخست‌وزیر خود را به ایران اعزام کرد.<ref>مهدوی، سیاست خارجی ایران در دوران پهلوی، ۴۹۲.</ref> میهمانان این جشن، شاهد رژه سربازان ایران از زمان [[هخامنشیان]] تا پهلوی بودند.<ref>پهلوی، فرح، دختر یتیم، ۲/۷۰۶.</ref> بخش پژوهش‌های تاریخی، از سال‌ها پیش برای این رژه، برنامه‌ریزی کرده بود و تمامی لباس‌ها، سلاح‌ها و شیوه راه‌رفتن سربازان دوره‌های مختلف تاریخ ایران را مطالعه و آماده کرده بود. فرمانده این رژه، [[فتح‌الله مین‌باشیان]] فرمانده نیروی زمینی بود.<ref>عامری، باستان‌گرایی در دوره پهلوی با تکیه بر جشن‌های ۲۵۰۰ساله، ۷۰.</ref><br> | ||
همه امکانات جشن از خارج به‌ویژه از [[پاریس]] آمده بود. در دشت خشک و مرتفع [[تخت جمشید]]، اردوگاه‌هایی مرکب از سه چادر بزرگ و پیرامون آنها ۵۹ چادر کوچک‌تر به دست طراحان فرانسوی برپا شده بود. آرایشگران تراز اول پاریس نیز به تخت جمشید آمده بودند. نوعی کرم صورت به نام «[[فرح]]» ابداع شده بود تا در جعبه‌های مخصوص به مهمانان [[هدیه]] شود. لباس همسان کارمندانِ دربار به طرزی شکیل با بیش از یک‌ونیم کیلومتر نخ طلا دوخته شده بود. دوختن هر یک از این لباس‌ها نزدیک به پانصد ساعت کار لازم داشت. غذاهای ضیافت تخت جمشید را رستوران «ماکسیم» پاریس تهیه کرد. رئیس ماکسیم به این مناسبت یک غذای جدید حاوی خاویار و تخم بلدرچین آب‌پز ابداع کرد. صورت غذای ضیافت شام با مرکب سیاه، روی صفحات پوست آهو نقش شده و با یک ریسمان تابیده طلایی به صورت یک کتاب کوچک با جلد ابریشمی آبی و طلایی صحافی شده بود. غذای اصلی، خوراک پشت بازوی بره سرخ‌شده در روغن خودش بود که درون آن را با سبزی‌های خوشبو انباشته بودند؛ آن‌گاه خوراک طاووس بریان‌شده به سبک شاهنشاهی سرو شد.<ref>شوکراس، آخرین سفر شاه، ۳۹ـ۴۱؛ صمیمی، پشت پرده تخت طاووس، ۱۱۵ـ۱۱۶.</ref> | همه امکانات جشن از خارج به‌ویژه از [[پاریس]] آمده بود. در دشت خشک و مرتفع [[تخت جمشید]]، اردوگاه‌هایی مرکب از سه چادر بزرگ و پیرامون آنها ۵۹ چادر کوچک‌تر به دست طراحان فرانسوی برپا شده بود. آرایشگران تراز اول پاریس نیز به تخت جمشید آمده بودند. نوعی کرم صورت به نام «[[فرح]]» ابداع شده بود تا در جعبه‌های مخصوص به مهمانان [[هدیه]] شود. لباس همسان کارمندانِ دربار به طرزی شکیل با بیش از یک‌ونیم کیلومتر نخ طلا دوخته شده بود. دوختن هر یک از این لباس‌ها نزدیک به پانصد ساعت کار لازم داشت. غذاهای ضیافت تخت جمشید را رستوران «ماکسیم» پاریس تهیه کرد. رئیس ماکسیم به این مناسبت یک غذای جدید حاوی خاویار و تخم بلدرچین آب‌پز ابداع کرد. صورت غذای ضیافت شام با مرکب سیاه، روی صفحات پوست آهو نقش شده و با یک ریسمان تابیده طلایی به صورت یک کتاب کوچک با جلد ابریشمی آبی و طلایی صحافی شده بود. غذای اصلی، خوراک پشت بازوی بره سرخ‌شده در روغن خودش بود که درون آن را با سبزی‌های خوشبو انباشته بودند؛ آن‌گاه خوراک طاووس بریان‌شده به سبک شاهنشاهی سرو شد.<ref>شوکراس، آخرین سفر شاه، ۳۹ـ۴۱؛ صمیمی، پشت پرده تخت طاووس، ۱۱۵ـ۱۱۶.</ref><br> | ||
درباره هزینه‌های جشن رقم‌های متفاوت و متناقضی گفته شده است؛ چنان‌که [[اسدالله علم|اسدالله عَلم]]، وزیر وقت دربار، در مصاحبه‌ای کل هزینه‌های جشن را ۱۳۴ میلیون تومان ذکر کرد. <ref>کیهان، روزنامه.</ref> در مقابل، شورای مرکزی جشن‌های شاهنشاهی هزینه کل را یک میلیارد و سیصد و هشتاد میلیون تومان «۲۰۰ میلیون دلار» گزارش کرد.<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن‌های ۲۵۰۰ساله شاهنشاهی، ۱/۳۳؛ پهلوی، فرح، دختر یتیم، ۲/۷۰۴؛ بیل، شیر و عقاب، ۲۵۳.</ref> این در حالی بود که همان زمان برخی مطبوعات خارجی به مبلغ ششصد میلیون دلار نیز اشاره کردند.<ref>کسری، زنان ذی‌نفوذ خاندان پهلوی، ۲۳۳.</ref> نقش جریان‌های سیاسی مثل [[بهایی|بهائی‌ها]]، [[یهودی|یهودیان]] و [[زرتشتی|زرتشتیان]] در این جشن‌ها مورد توجه پژوهشگران بوده است.<ref>دوانی، نهضت روحانیون ایران، ۶ـ۵/۳۰۴؛ هلمز، خاطرات همسر سفیر، ۷۹؛ مرکز بررسی اسناد، جشن‌های ۲۵۰۰ساله شاهنشاهی، ۱/۲۰ـ۲۱، ۲۸۶ـ۲۹۱، ۳۰۰ـ۳۰۱ و ۳۰۶؛ نراقی، از کاخ شاه تا زندان اوین، ۵۹؛ حدیدی، نگاهی به اسناد جشن‌های دوهزاروپانصدساله، ۱۰۳.</ref> | درباره هزینه‌های جشن رقم‌های متفاوت و متناقضی گفته شده است؛ چنان‌که [[اسدالله علم|اسدالله عَلم]]، وزیر وقت دربار، در مصاحبه‌ای کل هزینه‌های جشن را ۱۳۴ میلیون تومان ذکر کرد. <ref>کیهان، روزنامه.</ref> در مقابل، شورای مرکزی جشن‌های شاهنشاهی هزینه کل را یک میلیارد و سیصد و هشتاد میلیون تومان «۲۰۰ میلیون دلار» گزارش کرد.<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن‌های ۲۵۰۰ساله شاهنشاهی، ۱/۳۳؛ پهلوی، فرح، دختر یتیم، ۲/۷۰۴؛ بیل، شیر و عقاب، ۲۵۳.</ref> این در حالی بود که همان زمان برخی مطبوعات خارجی به مبلغ ششصد میلیون دلار نیز اشاره کردند.<ref>کسری، زنان ذی‌نفوذ خاندان پهلوی، ۲۳۳.</ref> نقش جریان‌های سیاسی مثل [[بهایی|بهائی‌ها]]، [[یهودی|یهودیان]] و [[زرتشتی|زرتشتیان]] در این جشن‌ها مورد توجه پژوهشگران بوده است.<ref>دوانی، نهضت روحانیون ایران، ۶ـ۵/۳۰۴؛ هلمز، خاطرات همسر سفیر، ۷۹؛ مرکز بررسی اسناد، جشن‌های ۲۵۰۰ساله شاهنشاهی، ۱/۲۰ـ۲۱، ۲۸۶ـ۲۹۱، ۳۰۰ـ۳۰۱ و ۳۰۶؛ نراقی، از کاخ شاه تا زندان اوین، ۵۹؛ حدیدی، نگاهی به اسناد جشن‌های دوهزاروپانصدساله، ۱۰۳.</ref> | ||
==بازتاب‌ها== | ==بازتاب‌ها== | ||
برگزاری این جشن‌ها مخالفت‌هایی را در داخل و خارج کشور برانگیخت.<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی، ۳/۸۲۵ـ۸۳۶، ۸۴۷ـ۸۵۸، ۸۶۳ـ۸۷۶ و ۸۷۹ـ۸۸۲.</ref> رسانه‌های خارجی با چاپ گزارش‌ها و مقاله‌هایی انتقادهای بسیاری را متوجه دربار ایران کردند.<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی، ۳/۸۷۹ـ۸۸۲.</ref> برخی از مخالفان داخلی نیز [[خشم]] و قهر خود را با آتش‌زدن یکی از چادرهای سلطنتی به نمایش گذاشتند.<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی، ۳/۸۶۲.</ref> بر اثر تبلیغات مبارزان، رژیم در موضع انفعالی قرار گرفت و محمدرضا پهلوی رسماً بر لزوم انتشار مخارج جشن شاهنشاهی تأکید کرد<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۱/۴۸۵.</ref> مطبوعات اروپا با اشاره به فقر مردم ایران، با چاپ کاریکاتور و طنز، به مسخره‌کردن این جشن پرداختند.<ref>دولتشاه فیروز، زندگی سیاسی مظفر فیروز، ۲۳۹ـ۲۴۲.</ref> [[جورج بال]]، معاون وزارت خارجه امریکا نیز آن را منظره‌ای پوچ و زننده شمرد و افزود فرزند یک [[قزاق]]، در کشوری که درآمد سرانه مردم آن تنها ۲۵۰ دلار در سال است، مانند یک امپراتور جشن برپا کرده و با ادعای رفورم و نوگرایی، لباس‌های دوران استبداد باستانی را به نمایش گذاشته است.<ref>نجاتی، تاریخ سیاسی بیست و پنج‌ساله ایران، ۱/۳۵۰.</ref> دولت [[سوئیس]] نیز که در پاسخ به دعوت پهلوی تنها به اعزام یک عضو بازنشسته شورای فدرال بسنده کرده بود، مورد انتقاد شدید نمایندگان پارلمان قرار گرفت.<ref>صمیمی، پشت پرده تخت طاووس، ۱۱۶.</ref> | برگزاری این جشن‌ها مخالفت‌هایی را در داخل و خارج کشور برانگیخت.<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی، ۳/۸۲۵ـ۸۳۶، ۸۴۷ـ۸۵۸، ۸۶۳ـ۸۷۶ و ۸۷۹ـ۸۸۲.</ref> رسانه‌های خارجی با چاپ گزارش‌ها و مقاله‌هایی انتقادهای بسیاری را متوجه دربار ایران کردند.<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی، ۳/۸۷۹ـ۸۸۲.</ref> برخی از مخالفان داخلی نیز [[خشم]] و قهر خود را با آتش‌زدن یکی از چادرهای سلطنتی به نمایش گذاشتند.<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی، ۳/۸۶۲.</ref> بر اثر تبلیغات مبارزان، رژیم در موضع انفعالی قرار گرفت و محمدرضا پهلوی رسماً بر لزوم انتشار مخارج جشن شاهنشاهی تأکید کرد<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۱/۴۸۵.</ref> مطبوعات اروپا با اشاره به فقر مردم ایران، با چاپ کاریکاتور و طنز، به مسخره‌کردن این جشن پرداختند.<ref>دولتشاه فیروز، زندگی سیاسی مظفر فیروز، ۲۳۹ـ۲۴۲.</ref> [[جورج بال]]، معاون وزارت خارجه امریکا نیز آن را منظره‌ای پوچ و زننده شمرد و افزود فرزند یک [[قزاق]]، در کشوری که درآمد سرانه مردم آن تنها ۲۵۰ دلار در سال است، مانند یک امپراتور جشن برپا کرده و با ادعای رفورم و نوگرایی، لباس‌های دوران استبداد باستانی را به نمایش گذاشته است.<ref>نجاتی، تاریخ سیاسی بیست و پنج‌ساله ایران، ۱/۳۵۰.</ref> دولت [[سوئیس]] نیز که در پاسخ به دعوت پهلوی تنها به اعزام یک عضو بازنشسته شورای فدرال بسنده کرده بود، مورد انتقاد شدید نمایندگان پارلمان قرار گرفت.<ref>صمیمی، پشت پرده تخت طاووس، ۱۱۶.</ref> | ||