محمدجواد حجتی کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی امام خمینی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
| عنوان        =محمدجواد حجتی کرمانی
| عنوان        =محمدجواد حجتی کرمانی
| تصویر        =حجتی_کرمانی.jpg
| تصویر        =حجتی_کرمانی.jpg
| اندازه تصویر  =  
| اندازه تصویر  =
| توضیح تصویر  =  
| توضیح تصویر  =
|سرشناسی        = مبارز انقلابی و شخصیت سیاسی بعد از انقلاب
|سرشناسی        = مبارز انقلابی و شخصیت سیاسی بعد از انقلاب
|نام کامل      =محمدجواد حجتی کرمانی
|نام کامل      =محمدجواد حجتی کرمانی
|لقب            =  
|لقب            =
|نسب            =  
|نسب            =
|زادروز        =سال 1311
|زادروز        =سال ۱۳۱۱
|شهر تولد      =کرمان
|شهر تولد      =کرمان
|کشور تولد      =[[ایران]]
|کشور تولد      =[[ایران]]
|تاریخ درگذشت  = اردیبهشت 1379
|تاریخ درگذشت  = اردیبهشت ۱۳۷۹
|شهر درگذشت    =  
|شهر درگذشت    =
|کشور درگذشت    =  
|کشور درگذشت    =
|آرامگاه        = قم
|آرامگاه        = قم
|نام همسر      =  
|نام همسر      =
|فرزندان        =  
|فرزندان        =
|خویشاوند سرشناس=  
|خویشاوند سرشناس=
|دین            = [[اسلام]]
|دین            = [[اسلام]]
|مذهب          = [[شیعه]]
|مذهب          = [[شیعه]]
|پیشه          =  
|پیشه          =
|مناصب          = امام جمعه کرمان، نماینده [[مجلس خبرگان قانون اساسی]]، عضو [[مجلس خبرگان رهبری]]، نماینده دور نخست [[مجلس شورای اسلامی]]، نماینده [[امام‌خمینی]] در کرمان
|مناصب          = امام جمعه کرمان، نماینده [[مجلس خبرگان قانون اساسی]]، عضو [[مجلس خبرگان رهبری]]، نماینده دور نخست [[مجلس شورای اسلامی]]، نماینده [[امام‌خمینی]] در کرمان
|پس از          = امام جمعه کرمان، عضو مجلس خبرگان رهبری، نماینده دور نخست مجلس شورای اسلامی، نماینده امام‌خمینی در کرمان
|پس از          = امام جمعه کرمان، عضو مجلس خبرگان رهبری، نماینده دور نخست مجلس شورای اسلامی، نماینده امام‌خمینی در کرمان
|پیش از        =  
|پیش از        =
|اساتید        = [[عبدالکریم حائری یزدی]]، [[سیدحسین بروجردی]]، امام‌خمینی، [[محمدعلی اراکی]]، [[عباسعلی شاهرودی]]، [[حسینعلی منتظری]] و [[سیدمحمدحسین طباطبایی]]
|اساتید        = [[عبدالکریم حائری یزدی]]، [[سیدحسین بروجردی]]، امام‌خمینی، [[محمدعلی اراکی]]، [[عباسعلی شاهرودی]]، [[حسینعلی منتظری]] و [[سیدمحمدحسین طباطبایی]]
|شاگردان        =  
|شاگردان        =
|تالیفات        = ملی‌گرایی و نهضت اسلامی ملل اسلامی، جلوه مسیح، روابط اجتماعی در اسلام، اسرار سقیفه، مرزهای ایدئولوژیک، از آتشکده تا مسجد، حسین‌ابن‌‎علی(ع) حماسه تاریخ، از خرداد تا خرداد و تساهل و تسامح
|تالیفات        = ملی‌گرایی و نهضت اسلامی ملل اسلامی، جلوه مسیح، روابط اجتماعی در اسلام، اسرار سقیفه، مرزهای ایدئولوژیک، از آتشکده تا مسجد، حسین‌ابن‌علی (ع) حماسه تاریخ، از خرداد تا خرداد و تساهل و تسامح
|وبگاه رسمی    =  
|وبگاه رسمی    =
|امضا          =  
|امضا          =
}}
}}
'''محمدجواد حجتی کرمانی'''، روحانی مبارز، عضو [[حزب ملل اسلامی]]، نماینده [[مجلس خبرگان قانون اساسی]] و [[مجلس خبرگان رهبری]] و [[مجلس شورای اسلامی]].
'''محمدجواد حجتی کرمانی'''، روحانی مبارز، عضو [[حزب ملل اسلامی]]، نماینده [[مجلس خبرگان قانون اساسی]] و [[مجلس خبرگان رهبری]] و [[مجلس شورای اسلامی]].
==معرفی اجمالی==
محمدجواد حجتی کرمانی در سال ۱۳۱۱ در [[کرمان]]، زاده شد <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳</ref>. پدرش میرزاعبدالحسین، فرزندی از خانواده [[زرتشتی]] و موبدزاده بود و شغل اصلی‌شان کشاورزی بود. عبدالحسین در دوازده‌سالگی بر اثر کشش معنوی روحانی‌ای به نام علی احمدی کرمانی، به [[دین اسلام]] گروید، از آن پس با سرپرستی این روحانی زندگی کرد، با حمایت او به تحصیل علوم دینی در کرمان، [[قم]] و [[نجف]] پرداخت و بعدها امامت جماعت مسجد کرمان را به عهده گرفت. او از شاگردان [[عبدالکریم حائری یزدی]] بود <ref>حجتی کرمانی، از آتشکده تا مسجد، ۱۳ ـ ۱۵؛ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۸</ref>. نام مادر حجتی کرمانی بی‌بی سکینه اقدس‌طینت بود <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳</ref>. حجتی کرمانی فرزند بزرگ خانواده بود و سه برادر و پنج خواهر داشت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۷</ref>.


==دوران تحصیل==
محمدجواد حجتی­ کرمانی در سال ۱۳۱۱ در کرمان به دنیا آمد. حجتی پس از فراگیری آموزش­‌های مکتب‌­خانه‌­ای، در نُه سالگی به مدرسه علمیه معصومیه کرمان رفت و علاوه بر تحصیل علوم دینی، تا مقطع دیپلم تحصلات جدید هم داشته است. وی پس از مدت­‌ها تحصیل و نیز تبلیغ در کرمان، سال ۱۳۳۰ تا سال ۱۳۳۷ در [[قم]] تحصیلات خود را ادامه داد و از دروس: سیدمحمدباقر سلطانی­ طباطبائی، محمد مجاهدی­ تبریزی استفاده کرد و در درس خارج [[سیدحسین بروجردی]] و [[امام‌خمینی]] نیز حاضر شد و درس فلسفه را از [[حسینعلی منتظری]] فراگرفت.
او از هفت‌سالگی، نخست در خانه و نزد مادر و سپس در مکتبخانه، [[قرآن]] و خواندن و نوشتن را فراگرفت و در حدود نه‌سالگی به مدرسه علمیه معصومیه کرمان رفت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۸</ref>. وی افزون بر علوم دینی، درس‌های جدید را تا مقطع دیپلم ادامه داد <ref>خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، ۱۹۳</ref>. استادان او در حوزه علمیه کرمان، به غیر از پدرش که جامع‌المقدمات را نزد او خوانده بود، کسانی چون عباس حقیقی، علی لبیبی، سیدجواد نیشابوری، علی‌اصغر صالحی، علی شیخ‌الرئیس و سیداحمد فخر مهدوی بودند. او در این دوره با [[محمدجواد باهنر]]، علی ایرانمنش و محمدعلی موحدی کرمانی هم‌درس بود <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۸؛ حجتی کرمانی، آموزگار من نواب، ۱۵</ref>. دوران تحصیل او با فقر و بیماری‌های ناشی از سوء ‌تغذیه همراه بود؛ چنان‌که در حدود سال ۱۳۲۵ ناچار شد به توصیه پزشک، سه سال از تحصیل دور بماند <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۹ ـ ۱۰</ref>. او در سال ۱۳۳۱ به همراه برادرش علی حجتی کرمانی، برای ادامه تحصیل به قم رفت و تا سال ۱۳۳۷، زمان فوت پدر، به طور متوالی و از آن پس به صورت پراکنده به قم رفت‌وآمد داشت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۰</ref>. حجتی کرمانی مقطع سطح را در قم نزد سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی و محمد مجاهدی تبریزی گذراند و در درس خارج نزد [[سیدحسین بروجردی]] و [[امام‌خمینی]] بهره برد و به مدت محدود در درس [[محمدعلی اراکی]] و [[عباسعلی شاهرودی]] شرکت کرد. شرح منظومه [[ملاهادی سبزواری]] را نزد [[حسینعلی منتظری]] و بخش‌هایی از شفا را از [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] فراگرفت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۶۷ ـ ۶۹</ref>.
حجتی کرمانی در این سال‌ها افزون بر تحصیل و تدریس، گاه به نگارش نیز می‌پرداخت و چند سال پس از فوت پدر، در کرمان به منبر می‌رفت و امام جماعت بود <ref>خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، ۱۹۳؛ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۰</ref>.


==فعالیت‌های سیاسی==
حجتی­ کرمانی در تهیه و انتشار نشریه بعثت نقش داشت و در [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]] از افراد فعال محسوب می­‌شد و در ادامه با عضویت در حزب ملل اسلامی به مبارزات خود ادامه داد و با دستگیر شدن به تحمل ده سال زندان محکوم شد.
آغاز آشنایی حجتی کرمانی با فعالیت‌های سیاسی در سال ۱۳۲۵ و در آشنایی با سیدمحمدخلیل قوام شهدادی، عضو «کانون قیام» در کرمان رخ داد که در جلسات گفتگوی سیاسی این کانون شرکت می‌کرد. اعضای این کانون، به جز او و قوام، محمدجواد باهنر، علی ایرانمنش، عباس شیخ‌الرئیس و سیدابوالقاسم صمدانی بودند <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۴۷ ـ ۱۴۸</ref>. او همچنین در دوران [[نهضت ملی‌شدن نفت]]، ازجمله روحانیان جوانی بود که در صحبت با مردم، آنان را از حوادث پیش‌آمده در [[تهران]] آگاه می‌کرد و در گردهم‌آیی‌های سیاسی، به‌ویژه مسائل مربوط به [[فدائیان اسلام]]، حضور داشت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۴۸ ـ ۱۴۹</ref>. او پیش از رفتن به قم در سال ۱۳۳۱، مدتی در تهران اقامت داشت. دلیل علاقه او و برادرش برای سفر به قم و تهران، بیش از تحصیل، اشتیاق دیدار با [[سیدمجتبی نواب صفوی]] بود و در جلسات سخنرانی نواب صفوی شرکت می‌کرد <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۶۵</ref>؛ چنان‌که پس از زندانی‌شدن نواب صفوی، دریافت نامه‌ای دوصفحه‌ای از نواب ارادت و ارتباط حجتی کرمانی با وی را بیشتر کرد <ref>حجتی کرمانی، آموزگار من نواب، ۱۶ ـ ۱۷</ref>. ارتباط او با نواب صفوی، در دوره‌ای که مرجعیت و فضای عمومی روحانیت، مخالف فعالیت سیاسی روحانیان بود، سرزنش او از سوی بزرگان حوزه را در پی داشت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۸۰ ـ ۸۱</ref>.
 
حجتی کرمانی در حدود سال ۱۳۴۰ به همراه گروهی از جوانان کرمان، جلسات جوانان را در مدرسه معصومیه کرمان تشکیل ‌داد که محور فعالیت‌های آن، بیشتر فرهنگی بود <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۰ ـ ۱۵۲</ref>. این جوانان که در آغاز از موضع‌گیری اصلی روحانیت برابر اقدام‌های رژیم، بی‌خبر بودند، در مواردی از لوایح ششگانه [[محمدرضا پهلوی]]، که آن را انقلاب سفید می‌نامیدند، حمایت کردند و آن را موجب حل مشکلات مردم ارزیابی کردند؛ اما مخالفت‌های علنی امام‌خمینی، این رویه را تغییر داد <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۲ ـ ۱۵۳</ref>؛ چنان‌که پس از فاجعه حمله به [[مدرسه فیضیه]]، در ۲ فروردین ۱۳۴۲ اعلامیه‌های امام‌خمینی در کرمان را چاپ و منتشر کردند <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۷</ref> و به همراه شماری از علمای کرمان، پس از حمله یاد شده، در تلگرامی به امام‌خمینی، حمایت خود را از مبارزات ایشان اعلام کردند <ref>مؤسسه تنظیم، ۱/۲۵۲</ref>؛ نیز در سفر محمدرضا پهلوی به کرمان در ششم خرداد ۱۳۴۲، حجتی کرمانی و برخی دیگر از روحانیان جوان، با حضور علما در مراسم استقبال از او مخالفت کردند <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۵</ref>.
او پس از آزادی در سال ۱۳۵۴ و با اوج­گیری مبارزات با شهادت سیدمصطفی خمینی بر فعالیت­های سیاسی-مبارزاتی خود افزد و قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در کرمان نماز جمعه را اقامه می‌­کرد. او نماینده مردم امام در کرمان بود و عضو [[مجلس خبرگان قانون اساسی]] از کرمان شد و به نمایندگی از مردم تهران به مجلس شورای اسلامی راه یافت و در سال ۱۳۶۹ به نمایندگی مردم کرمان عضو مجلس خبرگان رهبری شد.
در زمان دستگیری امام‌خمینی در ۱۴ خرداد ۱۳۴۲ و هجرت علما به تهران برای تأیید مرجعیت ایشان، حجتی کرمانی نیز به همراه علی‌اصغر صالحی کرمانی به تهران سفر کرد و در جلسات و اجتماعات روحانیان که در اعتراض به این دستگیری برگزار می‌شد، شرکت داشت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۳۴ ـ ۱۳۶ و ۱۵۶</ref>. از همین سال، به همراه [[اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[سیدمحمود دعایی]]، عبدالرحیم ربانی شیرازی، [[سیدهادی خسروشاهی]]، [[محمدتقی مصباح یزدی]] و برادر خود علی حجتی، نشریه بعثت را در قم منتشر کردند <ref>زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۸</ref>. امام‌خمینی در شهریور ۱۳۴۳ در نامه‌ای خطاب به حجتی کرمانی، با تشکر از نامه محبت‌آمیز او، از مشکلاتی که برای علمای کرمان در جریان سفر به تهران پیش آمده بود ابراز تأسف و از زحمت‌هایی که او و برادرش علی حجتی کرمانی در این سفر کشیدند، قدردانی کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۳۶۸</ref>. پس از انتقال امام‌خمینی به خانه‌ای در داوودیه تهران {{ببینید| دستگیری امام‌خمینی }}، حجتی کرمانی به همراه هاشمی رفسنجانی و محمدجواد باهنر به دیدار ایشان رفت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۳۶ ـ ۱۳۷</ref> و پس از آزادی امام‌خمینی، در جشنی که به همین‌ مناسبت در کرمان برپا شد، سخنرانی کرد <ref>مؤسسه تنظیم، ۲۰/۵۰۲</ref>.
 
قتل جوانی به دست مأمور سازمان اطلاعات و امنیت کشور ([[ساواک]]) در مهر ۱۳۴۳و واکنش رژیم پس از آن، دستاویز سخنرانی و اجتماعات مختلف در کرمان شد که حجتی کرمانی، نقش فعالی در آن داشت. او پس از این حادثه، برای دیدار با امام‌خمینی و نیز فرار از دستگیری، به قم رفت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۸ ـ ۱۵۹</ref> و امام‌خمینی از او خواست به کرمان برگردد و در پیامی به مردم کرمان، با اظهار تأسف از اعمال خلاف مأموران رژیم که موجب مزاحمت برای «خطیب محترم»، حجتی کرمانی شده بود، از آنان خواست با قدردانی از تلاش‌های حجتی کرمانی و زیر نظر علمای شهر، در برابر اعمال خلاف رژیم سکوت نکنند و به مأموران رژیم اجازه تعقیب رفتار ناشایست ندهند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۴۰۳</ref>.
== معرفی اجمالی ==
پس از [[تبعید امام‌خمینی]] در ۱۳ آبان ۱۳۴۳، حجتی کرمانی در بهمن ۱۳۴۳ و روز ترور حسنعلی منصور، به دعوت باهنر در مسجد جامع تهران سخنرانی کرد که به نخستین دستگیری او منجر شد <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۶</ref>. در این دوره از زندان که چهار ماه به طول انجامید، با بسیاری از روحانیان مبارز، اعضای نهضت آزادی، همچنین برخی افراد [[حزب توده]] هم‌بند بود <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۸۳ ـ ۱۸۶</ref>. او پس از آزادی از زندان و در ادامه دیدارهایش با سیدکاظم (سیدمحمدکاظم) موسوی بجنوردی، که از اوایل سال ۱۳۴۳ آغاز شده بود، در حزب ملل اسلامی که موسوی بجنوردی تأسیس کرده بود، عضو شد <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۶۷ ـ ۱۶۸</ref>. او چند روز پس از افشای فعالیت حزب و دستگیری همه اعضای آن، شناسایی و دستگیر شد و در حالی‌که در دادگاه اول به چهار سال زندان محکوم شده بود، دادگاه تجدید نظر، حکم او را به ده سال افزایش داد <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۷۶ ـ ۱۷۷ و ۲۰۰ ـ ۲۰۱</ref>.
محمدجواد حجتی کرمانی در سال ۱۳۱۱ در [[کرمان]]، زاده شد.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳.</ref> پدرش میرزاعبدالحسین، فرزندی از خانواده [[زرتشتی]] و موبدزاده بود و شغل اصلی‌شان [[کشاورزی]] بود. عبدالحسین در دوازده‌سالگی بر اثر کشش معنوی روحانی‌ای به نام علی احمدی کرمانی، به [[دین اسلام]] گروید، از آن پس با سرپرستی این [[روحانیت|روحانی]] زندگی کرد، با حمایت او به تحصیل علوم دینی در کرمان، [[قم]] و [[نجف]] پرداخت و بعدها امامت جماعت مسجد کرمان را به عهده گرفت. او از شاگردان [[عبدالکریم حائری یزدی]] بود.<ref>حجتی کرمانی، از آتشکده تا مسجد، ۱۳–۱۵؛ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۸.</ref> نام مادر حجتی کرمانی بی‌بی سکینه اقدس‌طینت بود.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳.</ref> حجتی کرمانی فرزند بزرگ خانواده بود و سه برادر و پنج خواهر داشت.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۷.</ref>
حجتی کرمانی از پاییز ۱۳۴۴ تا پاییز ۱۳۵۴ در زندان به سر برد <ref>زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹</ref>. او در این مدت، در زندان تهران (جمشیدیه، شهربانی و بندهای مختلف زندان قصر (۴۹ ـ ۱۳۴۴)، زندان دژ برازجان (۵۰ ـ ۱۳۴۹)، در زندان کرمان (۵۲ ـ ۱۳۵۰) و برای بار دوم در زندان اوین تهران (۵۴ ـ ۱۳۵۲) زندانی بود <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۹۲؛ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹</ref>. تغییر محل زندان به دلیل اقدام به فرار دسته‌جمعی گروه بیژن جزنی در سال ۱۳۴۹بود <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۲۲۶ ـ ۲۲۸</ref>. او از زمستان ۱۳۴۳ تا بهار ۱۳۴۴، چهار ماه و در سال‌های ۱۳۴۵ ـ ۱۳۴۶ حدود یک سال در زندان با [[مهدی بازرگان]]، [[سیدمحمود طالقانی]] و [[یدالله سحابی]] هم‌بند بود و خاطرات بسیاری از این روزها ثبت کرده است <ref>حجتی کرمانی، ملی‌گرایی، ۱۱</ref>.
 
حجتی کرمانی در اسفند ۱۳۴۶، همراه شماری دیگر از زندانیان، در نامه‌ای به کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد، کشتار سیاه‌پوستان زیمبابوه را محکوم کرد و آن را ناشی از سیاست‌های استعماری انگلستان دانست <ref>زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹</ref>. وی در این دوره از زندان، سه جلد از [[تفسیر المیزان]] را به سفارش نویسنده آن، [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] ترجمه کرد <ref>پایگاه اطلاع‌رسانی جماران</ref>. او پس از آزادی از زندان، به قم، [[اهواز]]، [[مشهد]]، [[یزد]] و کرمان سفر کرد و در این شهرها همراه با دیدار با روحانیان انقلابی، گاه مجالس سخنرانی نیز داشت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۲۶۲ ـ ۲۶۴</ref>.
== دوران تحصیل ==
پس از درگذشت مشکوک [[سیدمصطفی خمینی]] در اول آبان ۱۳۵۶، حجتی به همراه گروهی از علما در تلگرامی به امام‌خمینی، این مصیبت را به ایشان تسلیت گفت <ref>مؤسسه تنظیم، ۶/۶۹</ref> و در مراسم چهلم وی در قم، یکی از سخنرانان [[مسجد اعظم]] بود و در پایان مراسم به منبر رفت و پس از ذکر مقدماتی، قطعنامه‌ای در سیزده ماده خواند که برخی از مهم‌ترین بندهای آن، عبارت بود از: درخواست و تأکید بر بازگشت سریع امام‌خمینی به کشور، آزادی زندانیان سیاسی ازجمله حسینعلی منتظری و سیدمحمود طالقانی، آزادی اجتماعات و رفع منع از منابر و سخنرانی‌ها، قطع کامل همه روابط با دولت اسرائیل و بازگشت تاریخ رسمی کشور به هجری شمسی <ref>مرکز بررسی اسناد، ۳۶</ref>. این سخنرانی‌ها موجی از دستگیری و تبعید روحانیان مبارز را در پی داشت و حجتی کرمانی نیز از آن دسته بود و به ایرانشهر تبعید شد <ref>موسوی تبریزی، خاطرات، ۱/۳۸۲ ـ ۳۸۳</ref>؛ سپس در ششم فروردین ۱۳۵۷، مکان تبعید او به سنندج تغییر یافت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۲۹۷</ref> و در شهریور ۱۳۵۷ به جیرفت کرمان منتقل شد. در این زمان به دلیل اوج‌گیری نهضت و کم‌شدن سختگیری‌ها، حجتی کرمانی بدون مأمور به سمت جیرفت حرکت کرد <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳۱۱</ref>. او در مسیر سفر به جیرفت، هفده شهریور ۱۳۵۷ را در تهران بود و در تهران به همراه شماری از روحانیان مبارز و با همراه داشتن اعلامیه‌های امام‌خمینی، دستگیر شد و چهل روز در بازداشت به سر برد <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳۱۲ ـ ۳۱۳</ref>. دوران تبعید او تنها ده روز پس از رفتن به جیرفت به پایان رسید و به این ترتیب به دلیل اوج‌گیری نهضت، محکومیت تبعید او که سه سال بود، حدود یک سال بیشتر طول نکشید <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳۱۶</ref>.
او از هفت‌سالگی، نخست در خانه و نزد مادر و سپس در مکتبخانه، [[قرآن]] و خواندن و نوشتن را فراگرفت و در حدود نه‌سالگی به مدرسه علمیه معصومیه کرمان رفت.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۸.</ref> وی افزون بر علوم دینی، درس‌های جدید را تا مقطع دیپلم ادامه داد.<ref>خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، ۱۹۳.</ref> استادان او در حوزه علمیه کرمان، به غیر از پدرش که جامع‌المقدمات را نزد او خوانده بود، کسانی چون عباس حقیقی، علی لبیبی، سیدجواد نیشابوری، [[علی‌اصغر صالحی]]، علی شیخ‌الرئیس و سیداحمد فخر مهدوی بودند. او در این دوره با [[محمدجواد باهنر]]، علی ایرانمنش و [[محمدعلی موحدی کرمانی]] هم‌درس بود.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۸؛ حجتی کرمانی، آموزگار من نواب، ۱۵.</ref> دوران تحصیل او با فقر و بیماری‌های ناشی از سوء تغذیه همراه بود؛ چنان‌که در حدود سال ۱۳۲۵ ناچار شد به توصیه پزشک، سه سال از تحصیل دور بماند.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۹–۱۰.</ref> او در سال ۱۳۳۱ به همراه برادرش علی حجتی کرمانی، برای ادامه تحصیل به قم رفت و تا سال ۱۳۳۷، زمان فوت پدر، به‌طور متوالی و از آن پس به صورت پراکنده به قم رفت‌وآمد داشت.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۰.</ref> حجتی کرمانی مقطع سطح را در قم نزد [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] و [[محمد مجاهدی تبریزی]] گذراند و در درس خارج نزد [[سیدحسین بروجردی]] و [[امام‌خمینی]] بهره برد و به مدت محدود در درس [[محمدعلی اراکی]] و [[عباسعلی شاهرودی]] شرکت کرد. [[شرح منظومه ملاهادی سبزواری]] را نزد [[حسینعلی منتظری]] و بخش‌هایی از شفا را از [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] فراگرفت.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۶۷–۶۹.</ref>
حجتی کرمانی در این سال‌ها افزون بر تحصیل و تدریس، گاه به نگارش نیز می‌پرداخت و چند سال پس از فوت پدر، در کرمان به منبر می‌رفت و امام جماعت بود.<ref>خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، ۱۹۳؛ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۰.</ref>
 
== فعالیت‌های سیاسی ==
آغاز آشنایی حجتی کرمانی با فعالیت‌های سیاسی در سال ۱۳۲۵ و در آشنایی با سیدمحمدخلیل قوام شهدادی، عضو «کانون قیام» در کرمان رخ داد که در جلسات گفتگوی سیاسی این کانون شرکت می‌کرد. اعضای این کانون، به جز او و قوام، محمدجواد باهنر، علی ایرانمنش، عباس شیخ‌الرئیس و سیدابوالقاسم صمدانی بودند.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۴۷–۱۴۸.</ref> او همچنین در دوران [[نهضت ملی‌شدن نفت]]، ازجمله روحانیان جوانی بود که در صحبت با مردم، آنان را از حوادث پیش‌آمده در [[تهران]] آگاه می‌کرد و در گردهم‌آیی‌های سیاسی، به‌ویژه مسائل مربوط به [[فدائیان اسلام]]، حضور داشت.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۴۸–۱۴۹.</ref> او پیش از رفتن به قم در سال ۱۳۳۱، مدتی در تهران اقامت داشت. دلیل علاقه او و برادرش برای سفر به قم و تهران، بیش از تحصیل، اشتیاق دیدار با [[سیدمجتبی نواب صفوی]] بود و در جلسات سخنرانی نواب صفوی شرکت می‌کرد<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۶۵.</ref>؛ چنان‌که پس از زندانی‌شدن نواب صفوی، دریافت نامه‌ای دوصفحه‌ای از نواب ارادت و ارتباط حجتی کرمانی با وی را بیشتر کرد.<ref>حجتی کرمانی، آموزگار من نواب، ۱۶–۱۷.</ref> ارتباط او با نواب صفوی، در دوره‌ای که مرجعیت و فضای عمومی روحانیت، مخالف فعالیت سیاسی روحانیان بود، سرزنش او از سوی بزرگان [[حوزه‌های علمیه|حوزه]] را در پی داشت.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۸۰–۸۱.</ref>
 
حجتی کرمانی در حدود سال ۱۳۴۰ به همراه گروهی از جوانان کرمان، جلسات جوانان را در مدرسه معصومیه کرمان تشکیل داد که محور فعالیت‌های آن، بیشتر فرهنگی بود.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۰–۱۵۲.</ref> این جوانان که در آغاز از موضع‌گیری اصلی [[روحانیت]] برابر اقدام‌های رژیم، بی‌خبر بودند، در مواردی از لوایح ششگانه [[محمدرضا پهلوی]]، که آن را [[انقلاب سفید]] می‌نامیدند، حمایت کردند و آن را موجب حل مشکلات مردم ارزیابی کردند؛ اما مخالفت‌های علنی امام‌خمینی، این رویه را تغییر داد<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۲–۱۵۳.</ref>؛ چنان‌که پس از [[حمله به مدرسه فیضیه|فاجعه حمله به مدرسه فیضیه]]، در ۲ فروردین ۱۳۴۲ [[اعلامیه‌های امام‌خمینی]] در کرمان را چاپ و منتشر کردند<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۷.</ref> و به همراه شماری از علمای کرمان، پس از حمله یاد شده، در تلگرامی به امام‌خمینی، حمایت خود را از مبارزات ایشان اعلام کردند<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱/۲۵۲.</ref>؛ نیز در سفر محمدرضا پهلوی به کرمان در ششم خرداد ۱۳۴۲، حجتی کرمانی و برخی دیگر از روحانیان جوان، با حضور علما در مراسم استقبال از او مخالفت کردند.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۵.</ref>
 
در زمان [[دستگیری امام‌خمینی]] در ۱۴ خرداد ۱۳۴۲ و هجرت علما به تهران برای تأیید [[مرجعیت امام‌خمینی|مرجعیت ایشان]]، حجتی کرمانی نیز به همراه [[علی‌اصغر صالحی کرمانی]] به تهران سفر کرد و در جلسات و اجتماعات روحانیان که در اعتراض به این دستگیری برگزار می‌شد، شرکت داشت.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۳۴–۱۳۶ و ۱۵۶.</ref> از همین سال، به همراه [[اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[سیدمحمود دعایی]]، [[عبدالرحیم ربانی شیرازی]]، [[سیدهادی خسروشاهی]]، [[محمدتقی مصباح یزدی]] و برادر خود علی حجتی، [[نشریه بعثت]] را در قم منتشر کردند.<ref>زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۸.</ref> امام‌خمینی در شهریور ۱۳۴۳ در نامه‌ای خطاب به حجتی کرمانی، با تشکر از نامه محبت‌آمیز او، از مشکلاتی که برای علمای کرمان در جریان سفر به تهران پیش آمده بود ابراز تأسف و از زحمت‌هایی که او و برادرش علی حجتی کرمانی در این سفر کشیدند، قدردانی کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۳۶۸.</ref> پس از انتقال امام‌خمینی به خانه‌ای در داوودیه تهران {{ببینید| دستگیری امام‌خمینی}}، حجتی کرمانی به همراه [[هاشمی رفسنجانی]] و [[محمدجواد باهنر]] به دیدار ایشان رفت<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۳۶–۱۳۷.</ref> و پس از آزادی امام‌خمینی، در جشنی که به همین مناسبت در کرمان برپا شد، سخنرانی کرد.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۲۰/۵۰۲.</ref>
 
قتل جوانی به دست مأمور سازمان اطلاعات و امنیت کشور ([[ساواک]]) در مهر ۱۳۴۳و واکنش رژیم پس از آن، دستاویز سخنرانی و اجتماعات مختلف در کرمان شد که حجتی کرمانی، نقش فعالی در آن داشت. او پس از این حادثه، برای دیدار با امام‌خمینی و نیز فرار از دستگیری، به قم رفت<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۸–۱۵۹.</ref> و امام‌خمینی از او خواست به کرمان برگردد و در پیامی به مردم کرمان، با اظهار تأسف از اعمال خلاف مأموران رژیم که موجب مزاحمت برای «خطیب محترم»، حجتی کرمانی شده بود، از آنان خواست با قدردانی از تلاش‌های حجتی کرمانی و زیر نظر علمای شهر، در برابر اعمال خلاف رژیم سکوت نکنند و به مأموران رژیم اجازه تعقیب رفتار ناشایست ندهند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۴۰۳.</ref>
 
=== دستگیری و زندانی ===
پس از [[تبعید امام‌خمینی]] در ۱۳ آبان ۱۳۴۳، حجتی کرمانی در بهمن ۱۳۴۳ و روز ترور [[حسنعلی منصور]]، به دعوت باهنر در [[مسجد جامع تهران]] سخنرانی کرد که به نخستین دستگیری او منجر شد.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۶.</ref> در این دوره از زندان که چهار ماه به طول انجامید، با بسیاری از روحانیان مبارز، اعضای نهضت آزادی، همچنین برخی افراد [[حزب توده]] هم‌بند بود.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۸۳–۱۸۶.</ref> او پس از آزادی از زندان و در ادامه دیدارهایش با [[سیدکاظم موسوی بجنوردی|سیدکاظم (سیدمحمدکاظم) موسوی بجنوردی]]، که از اوایل سال ۱۳۴۳ آغاز شده بود، در حزب ملل اسلامی که موسوی بجنوردی تأسیس کرده بود، عضو شد.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۶۷–۱۶۸.</ref> او چند روز پس از افشای فعالیت حزب و دستگیری همه اعضای آن، شناسایی و دستگیر شد و در حالی‌که در دادگاه اول به چهار سال زندان محکوم شده بود، دادگاه تجدید نظر، حکم او را به ده سال افزایش داد.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۷۶–۱۷۷ و ۲۰۰–۲۰۱.</ref>
 
حجتی کرمانی از پاییز ۱۳۴۴ تا پاییز ۱۳۵۴ در زندان به سر برد.<ref>زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹.</ref> او در این مدت، در زندان تهران (جمشیدیه، شهربانی و بندهای مختلف زندان قصر (۴۹–۱۳۴۴)، زندان دژ برازجان (۵۰–۱۳۴۹)، در زندان کرمان (۵۲–۱۳۵۰) و برای بار دوم در زندان اوین تهران (۵۴–۱۳۵۲) زندانی بود.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۹۲؛ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹.</ref> تغییر محل زندان به دلیل اقدام به فرار دسته‌جمعی گروه بیژن جزنی در سال ۱۳۴۹بود.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۲۲۶–۲۲۸.</ref> او از زمستان ۱۳۴۳ تا بهار ۱۳۴۴، چهار ماه و در سال‌های ۱۳۴۵–۱۳۴۶ حدود یک سال در زندان با [[مهدی بازرگان]]، [[سیدمحمود طالقانی]] و [[یدالله سحابی]] هم‌بند بود و خاطرات بسیاری از این روزها ثبت کرده‌است.<ref>حجتی کرمانی، ملی‌گرایی، ۱۱.</ref>
 
حجتی کرمانی در اسفند ۱۳۴۶، همراه شماری دیگر از زندانیان، در نامه‌ای به کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد، کشتار سیاه‌پوستان زیمبابوه را محکوم کرد و آن را ناشی از سیاست‌های استعماری انگلستان دانست.<ref>زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹.</ref> وی در این دوره از زندان، سه جلد از [[تفسیر المیزان]] را به سفارش نویسنده آن، [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] ترجمه کرد.<ref>پایگاه اطلاع‌رسانی جماران.</ref> او پس از آزادی از زندان، به قم، [[اهواز]]، [[مشهد]]، [[یزد]] و کرمان سفر کرد و در این شهرها همراه با دیدار با روحانیان انقلابی، گاه مجالس سخنرانی نیز داشت.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۲۶۲–۲۶۴.</ref>
 
=== تبعید ===
پس از درگذشت مشکوک [[سیدمصطفی خمینی]] در اول آبان ۱۳۵۶، حجتی به همراه گروهی از علما در تلگرامی به امام‌خمینی، این مصیبت را به ایشان تسلیت گفت<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۶/۶۹.</ref> و در مراسم چهلم وی در قم، یکی از سخنرانان [[مسجد اعظم]] بود و در پایان مراسم به منبر رفت و پس از ذکر مقدماتی، قطعنامه‌ای در سیزده ماده خواند که برخی از مهم‌ترین بندهای آن، عبارت بود از: درخواست و تأکید بر بازگشت سریع امام‌خمینی به کشور، آزادی زندانیان سیاسی ازجمله [[حسینعلی منتظری]] و سیدمحمود طالقانی، آزادی اجتماعات و رفع منع از منابر و سخنرانی‌ها، قطع کامل همه روابط با دولت اسرائیل و بازگشت تاریخ رسمی کشور به هجری شمسی.<ref>مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، نوزده دی به روایت اسناد ساواک، ۳۶.</ref> این سخنرانی‌ها موجی از دستگیری و تبعید روحانیان مبارز را در پی داشت و حجتی کرمانی نیز از آن دسته بود و به ایرانشهر تبعید شد<ref>موسوی تبریزی، خاطرات، ۱/۳۸۲–۳۸۳.</ref>؛ سپس در ششم فروردین ۱۳۵۷، مکان تبعید او به سنندج تغییر یافت<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۲۹۷.</ref> و در شهریور ۱۳۵۷ به جیرفت کرمان منتقل شد. در این زمان به دلیل اوج‌گیری نهضت و کم‌شدن سختگیری‌ها، حجتی کرمانی بدون مأمور به سمت [[جیرفت]] حرکت کرد.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳۱۱.</ref> او در مسیر سفر به جیرفت، هفده شهریور ۱۳۵۷ را در تهران بود و در تهران به همراه شماری از روحانیان مبارز و با همراه داشتن [[اعلامیه‌های امام‌خمینی]]، دستگیر شد و چهل روز در بازداشت به سر برد.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳۱۲–۳۱۳</ref> دوران تبعید او تنها ده روز پس از رفتن به جیرفت به پایان رسید و به این ترتیب به دلیل اوج‌گیری نهضت، محکومیت تبعید او که سه سال بود، حدود یک سال بیشتر طول نکشید.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳۱۶.</ref>
 
== فعالیت‌ها بعد از انقلاب اسلامی ==
حجتی کرمانی حدود دو ماه مانده به پیروزی نهضت اسلامی، در کرمان امامت [[نماز جمعه]] را بر عهده گرفت که با اجتماعات عظیم مردم همراه بود. این مسئولیت، پس از پیروزی انقلاب نیز تا زمان انتخاب او به نمایندگی [[مجلس شورای اسلامی]] ادامه یافت.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳۲۰–۳۲۱؛ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹.</ref> او هنگام [[بازگشت امام‌خمینی به ایران]]، برای شرکت در مراسم استقبال به تهران رفت و در تحصن روحانیان در دانشگاه تهران که به دلیل بسته‌شدن فرودگاه و ممانعت از ورود امام‌خمینی انجام شد.{{ببینید| بازگشت امام‌خمینی}}، حضور داشت.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳۲۴–۳۲۵.</ref>
 
حجتی کرمانی پس از پیروزی انقلاب، نماینده امام‌خمینی در کرمان بود. امام‌خمینی در تیر ۱۳۵۸ در جمع گروهی از مردم کرمان، با تأیید دوباره حجتی کرمانی به عنوان نماینده خود، او را در موضوع [[قانون اساسی]] صاحب‌نظر دانست و از او خواست نظرهای خود را در این‌باره به [[مجلس خبرگان قانون اساسی]] بفرستد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۱۱۴.</ref> او در مرداد ۱۳۵۸ در انتخابات مجلس خبرگان بررسی و تدوین قانون اساسی شرکت کرد و به آن راه یافت<ref>زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹؛ خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، ۱۹۳.</ref>؛ نیز در همان سال در [[انتخابات]] نخستین دوره [[مجلس شورای اسلامی]] (اسفند ۱۳۵۸)، از سوی چندین گروه و حزب سیاسی ازجمله حزب جمهوری اسلامی، روحانیت مبارز تهران و دفتر همکاری‌های مردم با رئیس‌جمهور، نامزد نمایندگی مردم تهران شد و از فهرست ائتلاف بزرگ به مجلس راه یافت. او در این دوره عضو کمیسیون طرح‌های انقلاب بود<ref>خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، ۵۸–۶۰، ۶۲–۶۴ و ۱۹۳.</ref>؛ همچنین در سال ۱۳۶۹ به نمایندگی مردم کرمان در [[مجلس خبرگان رهبری]] برگزیده شد.<ref>پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز دایرةالمعارف اسلامی.</ref>
امام‌خمینی از نظر حجتی کرمانی، شخصیتی بسیار نظام‌مند و پایبند به قوانین حوزه بود و همین ویژگی موجب می‌شد در دوره مرجع تقلید وقت [[سیدحسین بروجردی]]، عملکردی کاملاً هماهنگ با نظام حوزه داشته باشد. ایشان برای [[رهبری]] ساخته شده بود و سکوت او در این دوره هم معنای خاص داشت.<ref>حجتی، عشق و تلاش، ۱۰۸–۱۰۹.</ref> وی معتقد است ملاک عمل امام‌خمینی در مبارزه، تشکیلات حزبی نبود و بر جلسات خودجوش روحانیت تکیه داشت و خود از سال ۱۳۴۱ در انجام این امر همت داشت.<ref>حجتی، عشق و تلاش، ۱۱۲.</ref> وی امام‌خمینی را یک استثنا در تاریخ [[مرجعیت]] می‌داند که برخلاف رویه رایج، مخاطب خود را مردم قرار داد و مانند یک خطیب مذهبی، در اجتماع عمومی مردم سخنرانی می‌کرد.<ref>حجتی، عشق و تلاش، ۱۰۶.</ref>
 
== آثار و تالیفات ==
حجتی کرمانی در سال ۱۳۴۶، در زندان قصر کتاب ملی‌گرایی و نهضت اسلامی ملل اسلامی را نگاشت که دستاورد مذاکرات طولانی با اعضای نهضت ملی در زندان بود.<ref>حجتی کرمانی، ملی‌گرایی، ۱۱.</ref> او همچنین از نویسندگانی است که همواره مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی روز را با زبانی ساده در مطبوعات مختلف ازجمله روزنامه اطلاعات می‌نگاشت. آثار دیگری نیز از او به جای مانده‌است که برخی از آنها عبارت‌اند از: جلوه مسیح، روابط اجتماعی در اسلام، اسرار سقیفه، مرزهای ایدئولوژیک، از آتشکده تا مسجد، حسین‌ابن‌علی (ع) حماسه تاریخ، از خرداد تا خرداد و تساهل و تسامح.<ref>پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز دایرةالمعارف اسلامی؛ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹.</ref>
حجتی کرمانی پس از سه بار ازدواج ناموفق، در سال ۱۳۵۶ با دختر [[محمدعلی موحدی]] ازدواج کرد که ثمره آن دو پسر و یک دختر است.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۲۶۶.</ref>
 
== علی حجتی کرمانی ==
 
 
 
علی حجتی ­کرمانی؛ متولد ۱۳۱۶ در کرمان، برادر محمدجواد حجتی ­کرمانی است که پس از تحصیلات ابتدائی و متوسطه، در سال ۱۳۳۱ روانه [[قم]] شد و پس از یک سال، با عزیمت به نجف به مدت دو سال در نجف به تحصیل علوم اسلامی پرداخت. وی پس از آن به تحصیلات خود در قم ادامه داد و از مبارزان جدّی در [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]] بود و از ایشان اجازه امور حسبیه داشته است.
 
علی حجتی در انتشار نشریه بعثت به همراه برادر خود نقش فعالی داشته است. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تدریس در دانشگاه و تألیف و ترجمه کتاب اشتغال داشته و کتاب­های: درآمدی بر تاریخ و علوم قرآن، سیره معصومان، فاجعه تمدن و رسالت اسلام، اسلام آئین زندگی(۵جلد) از آثار او می­باشند. او در سال ۱۳۷۹ درگذشت و در قم به خاک سپرده شد.
 
 
[[علی حجتی کرمانی]] (۱۳۱۶–۱۳۷۹)، برادر محمدجواد حجتی کرمانی، پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه در کرمان، در سال ۱۳۳۱ به همراه برادر خود به قم و تهران رفت و سال ۱۳۳۲ به سفارش [[نواب صفوی]] و از طریق عبدالرسول قائمی، یکی از علمای آبادان {{ببینید| غلامحسین جمی}} به نجف رفت. وی حدود دو سال در آن حوزه به تحصیل پرداخت<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۰ و ۶۶؛ نجاری‌راد، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱/۱۱۵.</ref> و در نوزده‌سالگی، تحصیل علوم دینی را در قم پی گرفت.<ref>نجاری‌راد، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱/۱۱۵.</ref> او که سابقه مبارزاتی‌اش به پیش از دهه ۱۳۴۰ و سال‌های اوج [[نهضت ملی‌شدن نفت]] بر می‌گردد، همزمان با آغاز نهضت امام‌خمینی، به‌طور جدی وارد مبارزه سیاسی با [[رژیم پهلوی]] شد.<ref>نجاری‌راد، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱/۱۱۵.</ref> وی همچنین از امام‌خمینی اجازه شرعی در [[امور حسبیه]] داشت.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۴۵۴.</ref>
 
علی حجتی کرمانی در سفر تبلیغی روحانیان به شهرهای مختلف ایران در محرم ۱۳۴۲، که با نظر امام‌خمینی و برای آگاهی‌بخش به مردم دربارهٔ [[فاجعه فیضیه]] و اعمال رژیم انجام شد، شرکت داشت و در سفر به کاشان، نامه امام‌خمینی خطاب به علما را به آنان رساند.<ref>طاهری خرم‌آبادی، خاطرات، ۱/۱۹۹–۲۰۰.</ref> امام‌خمینی در این نامه، به خطرهایی که [[اسلام]] را تهدید می‌کرد، هشدار داد و از علما و وعاظ خواست در برابر فجایع رژیم سکوت نکنند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۲۲۹–۲۳۰.</ref> حجتی کرمانی در انتشار [[نشریه بعثت]] نیز همراه برادر خود نقش فعالی داشت.<ref>هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، ۱/۱۹۵؛ دعایی، گوشه‌ای از خاطرات، ۵۹.</ref> او در دوران مبارزه سه سال تبعید و بارها دستگیری و شکنجه را تحمل کرد.<ref>نجاری‌راد، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱/۱۱۶؛ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۴۰۶.</ref>
 
علی حجتی کرمانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به تدریس در دانشگاه، نگارش و ترجمه پرداخت. برخی از آثار او عبارت‌اند از: از بردگی روم قدیم تا مارکسیسم، درآمدی بر تاریخ و علوم قرآن، سیره معصومان، فاجعه تمدن و رسالت اسلام، زن در انتخابات، اسلام و تبعیضات نژادی، و اسلام، آیین زندگی (پنج جلد). وی همچنین مجموعه مصاحبه‌ها، سخنرانی‌ها و بحث‌های علمی [[امام‌موسی صدر]] را با نام‌های سیرة الامام‌موسی الصدر و منبر و محراب ترجمه و منتشر کرده‌است<ref>نجاری‌راد، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱/۱۱۷.</ref> {{ببینید| امام‌موسی صدر}}. او در اردیبهشت ۱۳۷۹ هنگام بازگشت از سفر زیارتی عتبات، به علت بیماری سرطان درگذشت و در قم به خاک سپرده شد.<ref>حجتی کرمانی، از آتشکده تا مسجد، ۲۰.</ref>
 
== حزب ملل اسلامی ==
حزب ملل اسلامی که محمدجواد حجتی­ کرمانی از اعضای آن بود در سال ۱۳۴۰ از سوی سیدکاظم بجنوردی در نوزده سالگی تأسیس شد. فعالیت آن مخفی بود که در سال ۱۳۴۴ فعالیت آن افشا شد و همه اعضای آن دستگیر و به زندان‌­های طولانی مدت محکوم شدند.
 
 
حزب ملل اسلامی که محمدجواد حجتی کرمانی از اعضای آن بود، در سال ۱۳۴۰، به دست [[سیدکاظم موسوی بجنوردی]]، در حالی‌که نوزده سال بیشتر نداشت، تأسیس شد.<ref>امیری، تاریخ شفاهی هیئت‌های مؤتلفه اسلامی، ۱۸۰.</ref> موسوی بجنوردی، فرزند میرزاحسن موسوی بجنوردی است که از مراجع تقلید شیعه در [[عراق]] و دوست نزدیک امام‌خمینی بود و کتاب القواعد الفقهیه در هفت جلد، ازجمله آثار وی می‌باشد.<ref>امیری، تاریخ شفاهی هیئت‌های مؤتلفه اسلامی، ۱۸۰.</ref> سیدکاظم موسوی بجنوردی همچنین برادر [[سیدمحمد موسوی بجنوردی]] است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی از اعضای شورای عالی قضایی کشور<ref>← امام‌خمینی، صحیفه، ۱۹/۱۲۱.</ref> و هیئت عفو<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۳۷۸.</ref> بوده‌است.
 
فعالیت حزب ملل اسلامی مخفی بود و با [[مبارزه مسلحانه|مشی مسلحانه]]، اهدافی چون براندازی رژیم پهلوی، تشکیل حکومت جدید و اتحاد همه کشورهای اسلامی را دنبال می‌کرد و برنامه و شیوه تشکیل حکومت آینده را در اساسنامه، پیش‌بینی کرده بود. اعضای این حزب با نام مستعار و در تیم‌های سه‌نفره مستقل با محوریت کمیته مرکزی فعال بودند.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۶۸–۱۷۳.</ref> با افشای فعالیت حزب در سال ۱۳۴۴ و احتمال دستگیری اعضا، موسوی بجنوردی و برخی دیگر از اعضای حزب در کوه‌های شاه‌آباد تهران پنهان شدند. این گروه پس از کشف مخفیگاه آنان، با نیروهای رژیم درگیر شدند و سرانجام همه اعضا به جز یکی یا دو تن که موفق به فرار شدند، دستگیر شدند.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۷۵–۱۷۷.</ref> از میان افراد دستگیرشده، ازجمله محمدجواد حجتی کرمانی، تنها موسوی بجنوردی، مؤسس حزب، به [[اعدام]] محکوم شد؛ اما این حکم با درخواست برخی مراجع و علما مانند [[سیدمحسن حکیم]]، در دادگاه تجدید نظر به حبس ابد تغییر یافت.<ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۲۰۰–۲۰۲.</ref> [[حزب ملل اسلامی]] نیز پس از آن متلاشی شد و موسوی بجنوردی پس از سیزده سال در آبان ۱۳۵۷ به همراه دیگر زندانیان سیاسی آزاد شد.<ref>موسوی بجنوردی، مسی به رنگ شفق، ۱۹۵.</ref>
 
موسوی بجنوردی پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]] عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی و نیز استاندار اصفهان شد<ref>موسوی بجنوردی، مسی به رنگ شفق، ۲۰۷–۲۱۰.</ref>؛ سپس به نمایندگی در نخستین دوره [[مجلس شورای اسلامی]] از تهران برگزیده شد،<ref>موسوی بجنوردی، مسی به رنگ شفق، ۲۵۱.</ref> اما پس از آن از سال ۱۳۶۲ فعالیت اصلی او محدود به راه‌اندازی و مدیریت [[مؤسسه دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]] شده‌است<ref>موسوی بجنوردی، مسی به رنگ شفق، ۲۹۴–۳۲۰.</ref>؛ مؤسسه‌ای که تاکنون افزون بر تهیه و انتشار ۲۴ جلد [[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]، آثار زیادی مانند ۲۰ جلد تاریخ جامع ایران منتشر کرده‌است. دو مجموعه خاطره به نام‌های مسی به رنگ شفق و خاطرات سیدمحمدکاظم بجنوردی، دربارهٔ فعالیت‌های وی پیش و پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]] منتشر شده‌است.


==فعالیت‌ها بعد از انقلاب اسلامی==
حجتی کرمانی حدود دو ماه مانده به پیروزی نهضت اسلامی، در کرمان امامت [[نماز جمعه]] را بر عهده گرفت که با اجتماعات عظیم مردم همراه بود. این مسئولیت، پس از پیروزی انقلاب نیز تا زمان انتخاب او به نمایندگی مجلس شورای اسلامی ادامه یافت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، 320 ـ 321؛ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، 119</ref>. او هنگام بازگشت امام‌خمینی به [[ایران]]، برای شرکت در مراسم استقبال به تهران رفت و در تحصن روحانیان در دانشگاه تهران که به دلیل بسته‌شدن فرودگاه و ممانعت از ورود امام‌خمینی انجام شد{{ببینید| بازگشت امام‌خمینی }}، حضور داشت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، 324 ـ 325</ref>.
حجتی کرمانی پس از پیروزی انقلاب، نماینده امام‌خمینی در کرمان بود. امام‌خمینی در تیر 1358 در جمع گروهی از مردم کرمان، با تأیید دوباره حجتی کرمانی به عنوان نماینده خود، او را در موضوع [[قانون اساسی]] صاحب‌نظر دانست و از او خواست نظرهای خود را در این‌باره به مجلس خبرگان قانون اساسی بفرستد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 9/114</ref>. او در مرداد 1358 در انتخابات مجلس خبرگان بررسی و تدوین قانون اساسی شرکت کرد و به آن راه یافت <ref>زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، 119؛ خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، 193</ref>؛ نیز در همان سال در انتخابات نخستین دوره [[مجلس شورای اسلامی]] (اسفند 1358)، از سوی چندین گروه و حزب سیاسی ازجمله حزب جمهوری اسلامی، روحانیت مبارز تهران و دفتر همکاری‌های مردم با رئیس‌جمهور، نامزد نمایندگی مردم تهران شد و از فهرست ائتلاف بزرگ به مجلس راه یافت. او در این دوره عضو کمیسیون طرح‌های انقلاب بود <ref>خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، 58 ـ 60، 62 ـ 64 و 193</ref>؛ همچنین در سال 1369 به نمایندگی مردم کرمان در [[مجلس خبرگان رهبری]] برگزیده شد <ref>پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز دایرة‌المعارف اسلامی</ref>.
امام‌خمینی از نظر حجتی کرمانی، شخصیتی بسیار نظام‌مند و پایبند به قوانین حوزه بود و همین ویژگی موجب می‌شد در دوره مرجع تقلید وقت سیدحسین بروجردی، عملکردی کاملاً هماهنگ با نظام حوزه داشته باشد. ایشان برای رهبری ساخته شده بود و سکوت او در این دوره هم معنای خاص داشت <ref>حجتی، عشق و تلاش، 108 ـ 109</ref>. وی معتقد است ملاک عمل امام‌خمینی در مبارزه، تشکیلات حزبی نبود و بر جلسات خودجوش روحانیت تکیه داشت و خود از سال 1341 در انجام این امر همت داشت <ref>حجتی، عشق و تلاش، 112</ref>. وی امام‌خمینی را یک استثنا در تاریخ مرجعیت می‌داند که برخلاف رویه رایج، مخاطب خود را مردم قرار داد و مانند یک خطیب مذهبی، در اجتماع عمومی مردم سخنرانی می‌کرد <ref>حجتی، عشق و تلاش، 106</ref>.
==آثار و تالیفات==
حجتی کرمانی در سال 1346، در زندان قصر کتاب ملی‌گرایی و نهضت اسلامی ملل اسلامی را نگاشت که دستاورد مذاکرات طولانی با اعضای نهضت ملی در زندان بود <ref>حجتی کرمانی، ملی‌گرایی، 11</ref>. او همچنین از نویسندگانی است که همواره مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی روز را با زبانی ساده در مطبوعات مختلف ازجمله روزنامه اطلاعات می‌نگاشت. آثار دیگری نیز از او به جای مانده است که برخی از آنها عبارت‌اند از: جلوه مسیح، روابط اجتماعی در اسلام، اسرار سقیفه، مرزهای ایدئولوژیک، از آتشکده تا مسجد، حسین‌ابن‌‎علی(ع) حماسه تاریخ، از خرداد تا خرداد و تساهل و تسامح <ref>پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز دایرة‌المعارف اسلامی؛ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، 119</ref>.
حجتی کرمانی پس از سه بار ازدواج ناموفق، در سال 1356 با دختر محمدعلی موحدی ازدواج کرد که ثمره آن دو پسر و یک دختر است <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، 266</ref>.
==علی حجتی کرمانی==
علی حجتی کرمانی (1316 ـ 1379)، برادر محمدجواد حجتی کرمانی، پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه در کرمان، در سال 1331 به همراه برادر خود به قم و تهران رفت و سال 1332 به سفارش نواب صفوی و از طریق عبدالرسول قائمی، یکی از علمای آبادان {{ببینید| جمی، غلامحسین }} به نجف رفت. وی حدود دو سال در آن حوزه به تحصیل پرداخت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش ، 10 و 66؛ نجاری‌راد، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، 1/115</ref> و در نوزده‌سالگی، تحصیل علوم دینی را در قم پی گرفت <ref>نجاری‌راد، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، 1/115</ref>. او که سابقه مبارزاتی‌اش به پیش از دهه 1340 و سال‌های اوج نهضت ملی‌شدن نفت بر می‌گردد، همزمان با آغاز نهضت امام‌خمینی، به طور جدی وارد مبارزه سیاسی با [[رژیم پهلوی]] شد <ref>نجاری‌راد، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، 1/115</ref>. وی همچنین از امام‌خمینی اجازه شرعی در [[امور حسبیه]] داشت <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 1/454</ref>.
علی حجتی کرمانی در سفر تبلیغی روحانیان به شهرهای مختلف ایران در محرم 1342، که با نظر امام‌خمینی و برای آگاهی‌بخش به مردم درباره فاجعه فیضیه و اعمال رژیم انجام شد، شرکت داشت و در سفر به کاشان، نامه امام‌خمینی خطاب به علما را به آنان رساند <ref>طاهری خرم‌آبادی، خاطرات، 1/199 ـ 200</ref>. امام‌خمینی در این نامه، به خطرهایی که [[اسلام]] را تهدید می‌کرد، هشدار داد و از علما و وعاظ خواست در برابر فجایع رژیم سکوت نکنند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 1/229 ـ 230</ref>. حجتی کرمانی در انتشار نشریه بعثت نیز همراه برادر خود نقش فعالی داشت <ref>هاشمی ‌رفسنجانی، دوران مبارزه، 1/195؛ دعایی، گوشه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای از خاطرات، 59</ref>. او در دوران مبارزه سه سال تبعید و بارها دستگیری و شکنجه را تحمل کرد <ref>نجاری‌راد، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، 1/116؛ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، 406</ref>.
علی حجتی کرمانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به تدریس در دانشگاه، نگارش و ترجمه ‌پرداخت. برخی از آثار او عبارت‌اند از: از بردگی روم قدیم تا مارکسیسم، درآمدی بر تاریخ و علوم قرآن، سیره معصومان، فاجعه تمدن و رسالت اسلام، زن در انتخابات، اسلام و تبعیضات نژادی، و اسلام، آیین زندگی (پنج جلد). وی همچنین مجموعه مصاحبه‌ها، سخنرانی‌ها و بحث‌های علمی [[امام‌‎موسی صدر]] را با نام‌های سیرة الامام‌موسی الصدر و منبر و محراب ترجمه و منتشر کرده است <ref>نجاری‌راد، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، 1/117</ref> {{ببینید| صدر، امام‌موسی }}. او در اردیبهشت 1379 هنگام بازگشت از سفر زیارتی عتبات، به علت بیماری سرطان درگذشت و در قم به خاک سپرده شد <ref>حجتی کرمانی، از آتشکده تا مسجد، 20</ref>.
==حزب ملل اسلامی==
حزب ملل اسلامی که محمدجواد حجتی کرمانی از اعضای آن بود، در سال 1340، به دست سیدکاظم موسوی بجنوردی، در حالی‌که نوزده سال بیشتر نداشت، تأسیس شد <ref>امیری، تاریخ شفاهی هیئت‌های مؤتلفه اسلامی، 180</ref>. موسوی بجنوردی، فرزند میرزاحسن موسوی بجنوردی است که از مراجع تقلید شیعه در [[عراق]] و دوست نزدیک امام‌خمینی بود و کتاب القواعد الفقهیه در هفت جلد، ازجمله آثار وی می‌باشد <ref>امیری، تاریخ شفاهی هیئت‌های مؤتلفه اسلامی، 180</ref>. سیدکاظم موسوی بجنوردی همچنین برادر سیدمحمد موسوی بجنوردی است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی از اعضای شورای عالی قضایی کشور <ref>← امام‌خمینی، صحیفه، 19/121</ref> و هیئت عفو <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 21/378</ref> بوده است.
فعالیت حزب ملل اسلامی مخفی بود و با مشی مسلحانه، اهدافی چون براندازی رژیم پهلوی، تشکیل حکومت جدید و اتحاد همه کشورهای اسلامی را دنبال می‌کرد و برنامه و شیوه تشکیل حکومت آینده را در اساسنامه، پیش‌بینی کرده بود. اعضای این حزب با نام مستعار و در تیم‌های سه‌نفره مستقل با محوریت کمیته مرکزی فعال بودند <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، 168 ـ 173</ref>. با افشای فعالیت حزب در سال 1344 و احتمال دستگیری اعضا، موسوی بجنوردی و برخی دیگر از اعضای حزب در کوه‌های شاه‌آباد تهران پنهان شدند. این گروه پس از کشف مخفیگاه آنان، با نیروهای رژیم درگیر شدند و سرانجام همه اعضا به جز یکی یا دو تن که موفق به فرار شدند، دستگیر شدند <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، 175 ـ 177</ref>. از میان افراد دستگیرشده، ازجمله محمدجواد حجتی کرمانی، تنها موسوی بجنوردی، مؤسس حزب، به [[اعدام]] محکوم شد؛ اما این حکم با درخواست برخی مراجع و علما مانند [[سیدمحسن حکیم]]، در دادگاه تجدید نظر به حبس ابد تغییر یافت <ref>حجتی کرمانی، عشق و تلاش، 200 ـ 202</ref>. حزب ملل اسلامی نیز پس از آن متلاشی شد و موسوی بجنوردی پس از سیزده سال در آبان 1357 به همراه دیگر زندانیان سیاسی آزاد شد <ref>موسوی بجنوردی، مسی به رنگ شفق، 195</ref>.
موسوی بجنوردی پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]] عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی و نیز استاندار اصفهان شد <ref>موسوی بجنوردی، مسی به رنگ شفق، 207 ـ 210</ref>؛ سپس به نمایندگی در نخستین دوره مجلس شورای اسلامی از تهران برگزیده شد <ref>موسوی بجنوردی، مسی به رنگ شفق، 251</ref>، اما پس از آن از سال 1362 فعالیت اصلی او محدود به راه‌اندازی و مدیریت مؤسسه دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی شده است <ref>موسوی بجنوردی، مسی به رنگ شفق، 294 ـ 320</ref>؛ مؤسسه‌ای که تاکنون افزون بر تهیه و انتشار 24 جلد دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، آثار زیادی مانند 20 جلد تاریخ جامع ایران منتشر کرده است. دو مجموعه خاطره به نام‌های مسی به رنگ شفق و خاطرات سیدمحمدکاظم بجنوردی، درباره فعالیت‌های وی پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی منتشر شده است.
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس|۲}}
==منابع==
 
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، 1389ش.
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
* امیری، حکیمه، تاریخ شفاهی هیئت‌های مؤتلفه اسلامی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، 1386ش.
* امیری، حکیمه، تاریخ شفاهی هیئت‌های مؤتلفه اسلامی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
* جماران، پایگاه اطلاع‌رسانی، گونه‌شناسی تفسیر المیزان، 8/10/1398ش.
* جماران، پایگاه اطلاع‌رسانی، گونه‌شناسی تفسیر المیزان، ۸/۱۰/۱۳۹۸ش.
* حجتی کرمانی، محمدجواد، آموزگار من نواب، تهران، اطلاعات، چاپ اول، 1385ش.
* حجتی کرمانی، محمدجواد، آموزگار من نواب، تهران، اطلاعات، چاپ اول، ۱۳۸۵ش.
* حجتی کرمانی، از آتشکده تا مسجد، تهران، اطلاعات، چاپ دوم، 1388ش.
* حجتی کرمانی، از آتشکده تا مسجد، تهران، اطلاعات، چاپ دوم، ۱۳۸۸ش.
* حجتی کرمانی، عشق و تلاش، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ اول، 1395ش.
* حجتی کرمانی، عشق و تلاش، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۹۵ش.
* حجتی کرمانی، ملی‌گرایی و نهضت آزادی ملل اسلامی، تهران، اطلاعات، چاپ اول، 1384ش.
* حجتی کرمانی، ملی‌گرایی و نهضت آزادی ملل اسلامی، تهران، اطلاعات، چاپ اول، ۱۳۸۴ش.
* خوش‌زاد، اکبر، مجلس شورای اسلامی، دوره اول، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، 1386ش.
* خوش‌زاد، اکبر، مجلس شورای اسلامی، دوره اول، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
* دعایی، سیدمحمود، گوشه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای از خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمحمود دعایی، تهران، عروج، چاپ اول، 1387ش.
* دعایی، سیدمحمود، گوشه‌ای از خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمحمود دعایی، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۷ش.
* زریری، رضا، حجتی کرمانی، محمدجواد (حجت‌الاسلام)، چاپ‌شده در فرهنگ‌نامه رجال روحانی عصر امام‌خمینی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، 1389ش.
* زریری، رضا، حجتی کرمانی، محمدجواد (حجت‌الاسلام)، چاپ‌شده در فرهنگ‌نامه رجال روحانی عصر امام‌خمینی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
* طاهری خرم‌آبادی، سیدحسن، خاطرات آیت‌الله سیدحسن خرم‌آبادی، تدوین محمدرضا احمدی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، 1377ش.
* طاهری خرم‌آبادی، سیدحسن، خاطرات آیت‌الله سیدحسن خرم‌آبادی، تدوین محمدرضا احمدی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۷ش.
* مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، نوزده دی به روایت اسناد ساواک، تهران، چاپ اول، 1382ش.
* مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، نوزده دی به روایت اسناد ساواک، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۲ش.
* مرکز دایرةالمعارف اسلامی، پایگاه اطلاع‌رسانی، مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی، 10/10/1398ش.
* مرکز دایرةالمعارف اسلامی، پایگاه اطلاع‌رسانی، مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی، ۱۰/۱۰/۱۳۹۸ش.
* موسوی بجنوردی، سیدکاظم، مسی به رنگ شفق، سرگذشت و خاطرات سیدکاظم موسوی بجنوردی، به اهتمام علی‌اکبر رنجبر کرمانی، تهران، نی، چاپ اول، 1381ش.
* موسوی بجنوردی، سیدکاظم، مسی به رنگ شفق، سرگذشت و خاطرات سیدکاظم موسوی بجنوردی، به اهتمام علی‌اکبر رنجبر کرمانی، تهران، نی، چاپ اول، ۱۳۸۱ش.
* موسوی تبریزی، سیدحسین، خاطرات آيت‌الله موسوي تبريزي، تهران، عروج، چاپ اول، 1384ش.
* موسوی تبریزی، سیدحسین، خاطرات آیت‌الله موسوی تبریزی، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۴ش.
* مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، تهران، چاپ اول، 1386ش.
* مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
* نجاری‌راد، تقی، حجتی کرمانی، علی (حجت‌الاسلام)، چاپ‌شده در فرهنگ‌نامه رجال روحانی عصر امام‌خمینی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، 1389ش.
* نجاری‌راد، تقی، حجتی کرمانی، علی (حجت‌الاسلام)، چاپ‌شده در فرهنگ‌نامه رجال روحانی عصر امام‌خمینی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
* هاشمی رفسنجانی، اکبر، هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، به اهتمام محسن هاشمی، تهران، دفتر نشر معارف انقلاب، چاپ اول، 1376ش.
* هاشمی رفسنجانی، اکبر، هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، به اهتمام محسن هاشمی، تهران، دفتر نشر معارف انقلاب، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
پروین‌سادات قوامی، « حجتی کرمانی، محمدجواد»، دانشنامه امام خمینی، ج4، ص.
==پیوند به بیرون==
[[رده:مقاله‌های آماده ارزیابی]]
* پروین‌سادات قوامی، «[https://books.khomeini.ir/books/10004/300/ حجتی کرمانی، محمدجواد]»، [[دانشنامه امام خمینی]]، ج۴، ص۳۰۰-۳۰۵.
[[رده:مقاله‌های بدون لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های تأییدشده]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های دارای جعبه اطلاعات]]
[[رده:مقاله‌های دارای تصویر]]
[[رده:مقاله‌های جلد چهارم دانشنامه امام‌خمینی]]
[[رده:مقاله‌های دارای بیش از یک محتوا]]
[[رده:مسئولان جمهوری اسلامی ایران]]
[[رده:مبارزان علیه رژیم پهلوی]]
[[رده:اعضای مجلس خبرگان رهبری]]
[[رده:اعضای مجلس خبرگان قانون اساسی]]
[[رده:نمایندگان مجلس شورای اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۰۲

محمدجواد حجتی کرمانی
حجتی کرمانی.jpg
شناسنامه
نام کاملمحمدجواد حجتی کرمانی
زادروزسال ۱۳۱۱
شهر تولدکرمان
کشور تولدایران
تاریخ درگذشتاردیبهشت ۱۳۷۹
آرامگاهقم
دیناسلام
مذهبشیعه
اطلاعات سیاسی
پست‌هاامام جمعه کرمان، نماینده مجلس خبرگان قانون اساسی، عضو مجلس خبرگان رهبری، نماینده دور نخست مجلس شورای اسلامی، نماینده امام‌خمینی در کرمان
اطلاعات علمی و مذهبی
اساتیدعبدالکریم حائری یزدی، سیدحسین بروجردی، امام‌خمینی، محمدعلی اراکی، عباسعلی شاهرودی، حسینعلی منتظری و سیدمحمدحسین طباطبایی
تالیفاتملی‌گرایی و نهضت اسلامی ملل اسلامی، جلوه مسیح، روابط اجتماعی در اسلام، اسرار سقیفه، مرزهای ایدئولوژیک، از آتشکده تا مسجد، حسین‌ابن‌علی (ع) حماسه تاریخ، از خرداد تا خرداد و تساهل و تسامح

محمدجواد حجتی کرمانی، روحانی مبارز، عضو حزب ملل اسلامی، نماینده مجلس خبرگان قانون اساسی و مجلس خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی.

محمدجواد حجتی­ کرمانی در سال ۱۳۱۱ در کرمان به دنیا آمد. حجتی پس از فراگیری آموزش­‌های مکتب‌­خانه‌­ای، در نُه سالگی به مدرسه علمیه معصومیه کرمان رفت و علاوه بر تحصیل علوم دینی، تا مقطع دیپلم تحصلات جدید هم داشته است. وی پس از مدت­‌ها تحصیل و نیز تبلیغ در کرمان، سال ۱۳۳۰ تا سال ۱۳۳۷ در قم تحصیلات خود را ادامه داد و از دروس: سیدمحمدباقر سلطانی­ طباطبائی، محمد مجاهدی­ تبریزی استفاده کرد و در درس خارج سیدحسین بروجردی و امام‌خمینی نیز حاضر شد و درس فلسفه را از حسینعلی منتظری فراگرفت.

حجتی­ کرمانی در تهیه و انتشار نشریه بعثت نقش داشت و در نهضت امام‌خمینی از افراد فعال محسوب می­‌شد و در ادامه با عضویت در حزب ملل اسلامی به مبارزات خود ادامه داد و با دستگیر شدن به تحمل ده سال زندان محکوم شد.

او پس از آزادی در سال ۱۳۵۴ و با اوج­گیری مبارزات با شهادت سیدمصطفی خمینی بر فعالیت­های سیاسی-مبارزاتی خود افزد و قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در کرمان نماز جمعه را اقامه می‌­کرد. او نماینده مردم امام در کرمان بود و عضو مجلس خبرگان قانون اساسی از کرمان شد و به نمایندگی از مردم تهران به مجلس شورای اسلامی راه یافت و در سال ۱۳۶۹ به نمایندگی مردم کرمان عضو مجلس خبرگان رهبری شد.

معرفی اجمالی

محمدجواد حجتی کرمانی در سال ۱۳۱۱ در کرمان، زاده شد.[۱] پدرش میرزاعبدالحسین، فرزندی از خانواده زرتشتی و موبدزاده بود و شغل اصلی‌شان کشاورزی بود. عبدالحسین در دوازده‌سالگی بر اثر کشش معنوی روحانی‌ای به نام علی احمدی کرمانی، به دین اسلام گروید، از آن پس با سرپرستی این روحانی زندگی کرد، با حمایت او به تحصیل علوم دینی در کرمان، قم و نجف پرداخت و بعدها امامت جماعت مسجد کرمان را به عهده گرفت. او از شاگردان عبدالکریم حائری یزدی بود.[۲] نام مادر حجتی کرمانی بی‌بی سکینه اقدس‌طینت بود.[۳] حجتی کرمانی فرزند بزرگ خانواده بود و سه برادر و پنج خواهر داشت.[۴]

دوران تحصیل

او از هفت‌سالگی، نخست در خانه و نزد مادر و سپس در مکتبخانه، قرآن و خواندن و نوشتن را فراگرفت و در حدود نه‌سالگی به مدرسه علمیه معصومیه کرمان رفت.[۵] وی افزون بر علوم دینی، درس‌های جدید را تا مقطع دیپلم ادامه داد.[۶] استادان او در حوزه علمیه کرمان، به غیر از پدرش که جامع‌المقدمات را نزد او خوانده بود، کسانی چون عباس حقیقی، علی لبیبی، سیدجواد نیشابوری، علی‌اصغر صالحی، علی شیخ‌الرئیس و سیداحمد فخر مهدوی بودند. او در این دوره با محمدجواد باهنر، علی ایرانمنش و محمدعلی موحدی کرمانی هم‌درس بود.[۷] دوران تحصیل او با فقر و بیماری‌های ناشی از سوء تغذیه همراه بود؛ چنان‌که در حدود سال ۱۳۲۵ ناچار شد به توصیه پزشک، سه سال از تحصیل دور بماند.[۸] او در سال ۱۳۳۱ به همراه برادرش علی حجتی کرمانی، برای ادامه تحصیل به قم رفت و تا سال ۱۳۳۷، زمان فوت پدر، به‌طور متوالی و از آن پس به صورت پراکنده به قم رفت‌وآمد داشت.[۹] حجتی کرمانی مقطع سطح را در قم نزد سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی و محمد مجاهدی تبریزی گذراند و در درس خارج نزد سیدحسین بروجردی و امام‌خمینی بهره برد و به مدت محدود در درس محمدعلی اراکی و عباسعلی شاهرودی شرکت کرد. شرح منظومه ملاهادی سبزواری را نزد حسینعلی منتظری و بخش‌هایی از شفا را از سیدمحمدحسین طباطبایی فراگرفت.[۱۰] حجتی کرمانی در این سال‌ها افزون بر تحصیل و تدریس، گاه به نگارش نیز می‌پرداخت و چند سال پس از فوت پدر، در کرمان به منبر می‌رفت و امام جماعت بود.[۱۱]

فعالیت‌های سیاسی

آغاز آشنایی حجتی کرمانی با فعالیت‌های سیاسی در سال ۱۳۲۵ و در آشنایی با سیدمحمدخلیل قوام شهدادی، عضو «کانون قیام» در کرمان رخ داد که در جلسات گفتگوی سیاسی این کانون شرکت می‌کرد. اعضای این کانون، به جز او و قوام، محمدجواد باهنر، علی ایرانمنش، عباس شیخ‌الرئیس و سیدابوالقاسم صمدانی بودند.[۱۲] او همچنین در دوران نهضت ملی‌شدن نفت، ازجمله روحانیان جوانی بود که در صحبت با مردم، آنان را از حوادث پیش‌آمده در تهران آگاه می‌کرد و در گردهم‌آیی‌های سیاسی، به‌ویژه مسائل مربوط به فدائیان اسلام، حضور داشت.[۱۳] او پیش از رفتن به قم در سال ۱۳۳۱، مدتی در تهران اقامت داشت. دلیل علاقه او و برادرش برای سفر به قم و تهران، بیش از تحصیل، اشتیاق دیدار با سیدمجتبی نواب صفوی بود و در جلسات سخنرانی نواب صفوی شرکت می‌کرد[۱۴]؛ چنان‌که پس از زندانی‌شدن نواب صفوی، دریافت نامه‌ای دوصفحه‌ای از نواب ارادت و ارتباط حجتی کرمانی با وی را بیشتر کرد.[۱۵] ارتباط او با نواب صفوی، در دوره‌ای که مرجعیت و فضای عمومی روحانیت، مخالف فعالیت سیاسی روحانیان بود، سرزنش او از سوی بزرگان حوزه را در پی داشت.[۱۶]

حجتی کرمانی در حدود سال ۱۳۴۰ به همراه گروهی از جوانان کرمان، جلسات جوانان را در مدرسه معصومیه کرمان تشکیل داد که محور فعالیت‌های آن، بیشتر فرهنگی بود.[۱۷] این جوانان که در آغاز از موضع‌گیری اصلی روحانیت برابر اقدام‌های رژیم، بی‌خبر بودند، در مواردی از لوایح ششگانه محمدرضا پهلوی، که آن را انقلاب سفید می‌نامیدند، حمایت کردند و آن را موجب حل مشکلات مردم ارزیابی کردند؛ اما مخالفت‌های علنی امام‌خمینی، این رویه را تغییر داد[۱۸]؛ چنان‌که پس از فاجعه حمله به مدرسه فیضیه، در ۲ فروردین ۱۳۴۲ اعلامیه‌های امام‌خمینی در کرمان را چاپ و منتشر کردند[۱۹] و به همراه شماری از علمای کرمان، پس از حمله یاد شده، در تلگرامی به امام‌خمینی، حمایت خود را از مبارزات ایشان اعلام کردند[۲۰]؛ نیز در سفر محمدرضا پهلوی به کرمان در ششم خرداد ۱۳۴۲، حجتی کرمانی و برخی دیگر از روحانیان جوان، با حضور علما در مراسم استقبال از او مخالفت کردند.[۲۱]

در زمان دستگیری امام‌خمینی در ۱۴ خرداد ۱۳۴۲ و هجرت علما به تهران برای تأیید مرجعیت ایشان، حجتی کرمانی نیز به همراه علی‌اصغر صالحی کرمانی به تهران سفر کرد و در جلسات و اجتماعات روحانیان که در اعتراض به این دستگیری برگزار می‌شد، شرکت داشت.[۲۲] از همین سال، به همراه اکبر هاشمی رفسنجانی، سیدمحمود دعایی، عبدالرحیم ربانی شیرازی، سیدهادی خسروشاهی، محمدتقی مصباح یزدی و برادر خود علی حجتی، نشریه بعثت را در قم منتشر کردند.[۲۳] امام‌خمینی در شهریور ۱۳۴۳ در نامه‌ای خطاب به حجتی کرمانی، با تشکر از نامه محبت‌آمیز او، از مشکلاتی که برای علمای کرمان در جریان سفر به تهران پیش آمده بود ابراز تأسف و از زحمت‌هایی که او و برادرش علی حجتی کرمانی در این سفر کشیدند، قدردانی کرد.[۲۴] پس از انتقال امام‌خمینی به خانه‌ای در داوودیه تهران (ببینید: دستگیری امام‌خمینی)، حجتی کرمانی به همراه هاشمی رفسنجانی و محمدجواد باهنر به دیدار ایشان رفت[۲۵] و پس از آزادی امام‌خمینی، در جشنی که به همین مناسبت در کرمان برپا شد، سخنرانی کرد.[۲۶]

قتل جوانی به دست مأمور سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) در مهر ۱۳۴۳و واکنش رژیم پس از آن، دستاویز سخنرانی و اجتماعات مختلف در کرمان شد که حجتی کرمانی، نقش فعالی در آن داشت. او پس از این حادثه، برای دیدار با امام‌خمینی و نیز فرار از دستگیری، به قم رفت[۲۷] و امام‌خمینی از او خواست به کرمان برگردد و در پیامی به مردم کرمان، با اظهار تأسف از اعمال خلاف مأموران رژیم که موجب مزاحمت برای «خطیب محترم»، حجتی کرمانی شده بود، از آنان خواست با قدردانی از تلاش‌های حجتی کرمانی و زیر نظر علمای شهر، در برابر اعمال خلاف رژیم سکوت نکنند و به مأموران رژیم اجازه تعقیب رفتار ناشایست ندهند.[۲۸]

دستگیری و زندانی

پس از تبعید امام‌خمینی در ۱۳ آبان ۱۳۴۳، حجتی کرمانی در بهمن ۱۳۴۳ و روز ترور حسنعلی منصور، به دعوت باهنر در مسجد جامع تهران سخنرانی کرد که به نخستین دستگیری او منجر شد.[۲۹] در این دوره از زندان که چهار ماه به طول انجامید، با بسیاری از روحانیان مبارز، اعضای نهضت آزادی، همچنین برخی افراد حزب توده هم‌بند بود.[۳۰] او پس از آزادی از زندان و در ادامه دیدارهایش با سیدکاظم (سیدمحمدکاظم) موسوی بجنوردی، که از اوایل سال ۱۳۴۳ آغاز شده بود، در حزب ملل اسلامی که موسوی بجنوردی تأسیس کرده بود، عضو شد.[۳۱] او چند روز پس از افشای فعالیت حزب و دستگیری همه اعضای آن، شناسایی و دستگیر شد و در حالی‌که در دادگاه اول به چهار سال زندان محکوم شده بود، دادگاه تجدید نظر، حکم او را به ده سال افزایش داد.[۳۲]

حجتی کرمانی از پاییز ۱۳۴۴ تا پاییز ۱۳۵۴ در زندان به سر برد.[۳۳] او در این مدت، در زندان تهران (جمشیدیه، شهربانی و بندهای مختلف زندان قصر (۴۹–۱۳۴۴)، زندان دژ برازجان (۵۰–۱۳۴۹)، در زندان کرمان (۵۲–۱۳۵۰) و برای بار دوم در زندان اوین تهران (۵۴–۱۳۵۲) زندانی بود.[۳۴] تغییر محل زندان به دلیل اقدام به فرار دسته‌جمعی گروه بیژن جزنی در سال ۱۳۴۹بود.[۳۵] او از زمستان ۱۳۴۳ تا بهار ۱۳۴۴، چهار ماه و در سال‌های ۱۳۴۵–۱۳۴۶ حدود یک سال در زندان با مهدی بازرگان، سیدمحمود طالقانی و یدالله سحابی هم‌بند بود و خاطرات بسیاری از این روزها ثبت کرده‌است.[۳۶]

حجتی کرمانی در اسفند ۱۳۴۶، همراه شماری دیگر از زندانیان، در نامه‌ای به کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد، کشتار سیاه‌پوستان زیمبابوه را محکوم کرد و آن را ناشی از سیاست‌های استعماری انگلستان دانست.[۳۷] وی در این دوره از زندان، سه جلد از تفسیر المیزان را به سفارش نویسنده آن، سیدمحمدحسین طباطبایی ترجمه کرد.[۳۸] او پس از آزادی از زندان، به قم، اهواز، مشهد، یزد و کرمان سفر کرد و در این شهرها همراه با دیدار با روحانیان انقلابی، گاه مجالس سخنرانی نیز داشت.[۳۹]

تبعید

پس از درگذشت مشکوک سیدمصطفی خمینی در اول آبان ۱۳۵۶، حجتی به همراه گروهی از علما در تلگرامی به امام‌خمینی، این مصیبت را به ایشان تسلیت گفت[۴۰] و در مراسم چهلم وی در قم، یکی از سخنرانان مسجد اعظم بود و در پایان مراسم به منبر رفت و پس از ذکر مقدماتی، قطعنامه‌ای در سیزده ماده خواند که برخی از مهم‌ترین بندهای آن، عبارت بود از: درخواست و تأکید بر بازگشت سریع امام‌خمینی به کشور، آزادی زندانیان سیاسی ازجمله حسینعلی منتظری و سیدمحمود طالقانی، آزادی اجتماعات و رفع منع از منابر و سخنرانی‌ها، قطع کامل همه روابط با دولت اسرائیل و بازگشت تاریخ رسمی کشور به هجری شمسی.[۴۱] این سخنرانی‌ها موجی از دستگیری و تبعید روحانیان مبارز را در پی داشت و حجتی کرمانی نیز از آن دسته بود و به ایرانشهر تبعید شد[۴۲]؛ سپس در ششم فروردین ۱۳۵۷، مکان تبعید او به سنندج تغییر یافت[۴۳] و در شهریور ۱۳۵۷ به جیرفت کرمان منتقل شد. در این زمان به دلیل اوج‌گیری نهضت و کم‌شدن سختگیری‌ها، حجتی کرمانی بدون مأمور به سمت جیرفت حرکت کرد.[۴۴] او در مسیر سفر به جیرفت، هفده شهریور ۱۳۵۷ را در تهران بود و در تهران به همراه شماری از روحانیان مبارز و با همراه داشتن اعلامیه‌های امام‌خمینی، دستگیر شد و چهل روز در بازداشت به سر برد.[۴۵] دوران تبعید او تنها ده روز پس از رفتن به جیرفت به پایان رسید و به این ترتیب به دلیل اوج‌گیری نهضت، محکومیت تبعید او که سه سال بود، حدود یک سال بیشتر طول نکشید.[۴۶]

فعالیت‌ها بعد از انقلاب اسلامی

حجتی کرمانی حدود دو ماه مانده به پیروزی نهضت اسلامی، در کرمان امامت نماز جمعه را بر عهده گرفت که با اجتماعات عظیم مردم همراه بود. این مسئولیت، پس از پیروزی انقلاب نیز تا زمان انتخاب او به نمایندگی مجلس شورای اسلامی ادامه یافت.[۴۷] او هنگام بازگشت امام‌خمینی به ایران، برای شرکت در مراسم استقبال به تهران رفت و در تحصن روحانیان در دانشگاه تهران که به دلیل بسته‌شدن فرودگاه و ممانعت از ورود امام‌خمینی انجام شد. (ببینید: بازگشت امام‌خمینی)، حضور داشت.[۴۸]

حجتی کرمانی پس از پیروزی انقلاب، نماینده امام‌خمینی در کرمان بود. امام‌خمینی در تیر ۱۳۵۸ در جمع گروهی از مردم کرمان، با تأیید دوباره حجتی کرمانی به عنوان نماینده خود، او را در موضوع قانون اساسی صاحب‌نظر دانست و از او خواست نظرهای خود را در این‌باره به مجلس خبرگان قانون اساسی بفرستد.[۴۹] او در مرداد ۱۳۵۸ در انتخابات مجلس خبرگان بررسی و تدوین قانون اساسی شرکت کرد و به آن راه یافت[۵۰]؛ نیز در همان سال در انتخابات نخستین دوره مجلس شورای اسلامی (اسفند ۱۳۵۸)، از سوی چندین گروه و حزب سیاسی ازجمله حزب جمهوری اسلامی، روحانیت مبارز تهران و دفتر همکاری‌های مردم با رئیس‌جمهور، نامزد نمایندگی مردم تهران شد و از فهرست ائتلاف بزرگ به مجلس راه یافت. او در این دوره عضو کمیسیون طرح‌های انقلاب بود[۵۱]؛ همچنین در سال ۱۳۶۹ به نمایندگی مردم کرمان در مجلس خبرگان رهبری برگزیده شد.[۵۲] امام‌خمینی از نظر حجتی کرمانی، شخصیتی بسیار نظام‌مند و پایبند به قوانین حوزه بود و همین ویژگی موجب می‌شد در دوره مرجع تقلید وقت سیدحسین بروجردی، عملکردی کاملاً هماهنگ با نظام حوزه داشته باشد. ایشان برای رهبری ساخته شده بود و سکوت او در این دوره هم معنای خاص داشت.[۵۳] وی معتقد است ملاک عمل امام‌خمینی در مبارزه، تشکیلات حزبی نبود و بر جلسات خودجوش روحانیت تکیه داشت و خود از سال ۱۳۴۱ در انجام این امر همت داشت.[۵۴] وی امام‌خمینی را یک استثنا در تاریخ مرجعیت می‌داند که برخلاف رویه رایج، مخاطب خود را مردم قرار داد و مانند یک خطیب مذهبی، در اجتماع عمومی مردم سخنرانی می‌کرد.[۵۵]

آثار و تالیفات

حجتی کرمانی در سال ۱۳۴۶، در زندان قصر کتاب ملی‌گرایی و نهضت اسلامی ملل اسلامی را نگاشت که دستاورد مذاکرات طولانی با اعضای نهضت ملی در زندان بود.[۵۶] او همچنین از نویسندگانی است که همواره مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی روز را با زبانی ساده در مطبوعات مختلف ازجمله روزنامه اطلاعات می‌نگاشت. آثار دیگری نیز از او به جای مانده‌است که برخی از آنها عبارت‌اند از: جلوه مسیح، روابط اجتماعی در اسلام، اسرار سقیفه، مرزهای ایدئولوژیک، از آتشکده تا مسجد، حسین‌ابن‌علی (ع) حماسه تاریخ، از خرداد تا خرداد و تساهل و تسامح.[۵۷] حجتی کرمانی پس از سه بار ازدواج ناموفق، در سال ۱۳۵۶ با دختر محمدعلی موحدی ازدواج کرد که ثمره آن دو پسر و یک دختر است.[۵۸]

علی حجتی کرمانی

علی حجتی ­کرمانی؛ متولد ۱۳۱۶ در کرمان، برادر محمدجواد حجتی ­کرمانی است که پس از تحصیلات ابتدائی و متوسطه، در سال ۱۳۳۱ روانه قم شد و پس از یک سال، با عزیمت به نجف به مدت دو سال در نجف به تحصیل علوم اسلامی پرداخت. وی پس از آن به تحصیلات خود در قم ادامه داد و از مبارزان جدّی در نهضت امام‌خمینی بود و از ایشان اجازه امور حسبیه داشته است.

علی حجتی در انتشار نشریه بعثت به همراه برادر خود نقش فعالی داشته است. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تدریس در دانشگاه و تألیف و ترجمه کتاب اشتغال داشته و کتاب­های: درآمدی بر تاریخ و علوم قرآن، سیره معصومان، فاجعه تمدن و رسالت اسلام، اسلام آئین زندگی(۵جلد) از آثار او می­باشند. او در سال ۱۳۷۹ درگذشت و در قم به خاک سپرده شد.


علی حجتی کرمانی (۱۳۱۶–۱۳۷۹)، برادر محمدجواد حجتی کرمانی، پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه در کرمان، در سال ۱۳۳۱ به همراه برادر خود به قم و تهران رفت و سال ۱۳۳۲ به سفارش نواب صفوی و از طریق عبدالرسول قائمی، یکی از علمای آبادان (ببینید: غلامحسین جمی) به نجف رفت. وی حدود دو سال در آن حوزه به تحصیل پرداخت[۵۹] و در نوزده‌سالگی، تحصیل علوم دینی را در قم پی گرفت.[۶۰] او که سابقه مبارزاتی‌اش به پیش از دهه ۱۳۴۰ و سال‌های اوج نهضت ملی‌شدن نفت بر می‌گردد، همزمان با آغاز نهضت امام‌خمینی، به‌طور جدی وارد مبارزه سیاسی با رژیم پهلوی شد.[۶۱] وی همچنین از امام‌خمینی اجازه شرعی در امور حسبیه داشت.[۶۲]

علی حجتی کرمانی در سفر تبلیغی روحانیان به شهرهای مختلف ایران در محرم ۱۳۴۲، که با نظر امام‌خمینی و برای آگاهی‌بخش به مردم دربارهٔ فاجعه فیضیه و اعمال رژیم انجام شد، شرکت داشت و در سفر به کاشان، نامه امام‌خمینی خطاب به علما را به آنان رساند.[۶۳] امام‌خمینی در این نامه، به خطرهایی که اسلام را تهدید می‌کرد، هشدار داد و از علما و وعاظ خواست در برابر فجایع رژیم سکوت نکنند.[۶۴] حجتی کرمانی در انتشار نشریه بعثت نیز همراه برادر خود نقش فعالی داشت.[۶۵] او در دوران مبارزه سه سال تبعید و بارها دستگیری و شکنجه را تحمل کرد.[۶۶]

علی حجتی کرمانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به تدریس در دانشگاه، نگارش و ترجمه پرداخت. برخی از آثار او عبارت‌اند از: از بردگی روم قدیم تا مارکسیسم، درآمدی بر تاریخ و علوم قرآن، سیره معصومان، فاجعه تمدن و رسالت اسلام، زن در انتخابات، اسلام و تبعیضات نژادی، و اسلام، آیین زندگی (پنج جلد). وی همچنین مجموعه مصاحبه‌ها، سخنرانی‌ها و بحث‌های علمی امام‌موسی صدر را با نام‌های سیرة الامام‌موسی الصدر و منبر و محراب ترجمه و منتشر کرده‌است[۶۷] (ببینید: امام‌موسی صدر). او در اردیبهشت ۱۳۷۹ هنگام بازگشت از سفر زیارتی عتبات، به علت بیماری سرطان درگذشت و در قم به خاک سپرده شد.[۶۸]

حزب ملل اسلامی

حزب ملل اسلامی که محمدجواد حجتی­ کرمانی از اعضای آن بود در سال ۱۳۴۰ از سوی سیدکاظم بجنوردی در نوزده سالگی تأسیس شد. فعالیت آن مخفی بود که در سال ۱۳۴۴ فعالیت آن افشا شد و همه اعضای آن دستگیر و به زندان‌­های طولانی مدت محکوم شدند.


حزب ملل اسلامی که محمدجواد حجتی کرمانی از اعضای آن بود، در سال ۱۳۴۰، به دست سیدکاظم موسوی بجنوردی، در حالی‌که نوزده سال بیشتر نداشت، تأسیس شد.[۶۹] موسوی بجنوردی، فرزند میرزاحسن موسوی بجنوردی است که از مراجع تقلید شیعه در عراق و دوست نزدیک امام‌خمینی بود و کتاب القواعد الفقهیه در هفت جلد، ازجمله آثار وی می‌باشد.[۷۰] سیدکاظم موسوی بجنوردی همچنین برادر سیدمحمد موسوی بجنوردی است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی از اعضای شورای عالی قضایی کشور[۷۱] و هیئت عفو[۷۲] بوده‌است.

فعالیت حزب ملل اسلامی مخفی بود و با مشی مسلحانه، اهدافی چون براندازی رژیم پهلوی، تشکیل حکومت جدید و اتحاد همه کشورهای اسلامی را دنبال می‌کرد و برنامه و شیوه تشکیل حکومت آینده را در اساسنامه، پیش‌بینی کرده بود. اعضای این حزب با نام مستعار و در تیم‌های سه‌نفره مستقل با محوریت کمیته مرکزی فعال بودند.[۷۳] با افشای فعالیت حزب در سال ۱۳۴۴ و احتمال دستگیری اعضا، موسوی بجنوردی و برخی دیگر از اعضای حزب در کوه‌های شاه‌آباد تهران پنهان شدند. این گروه پس از کشف مخفیگاه آنان، با نیروهای رژیم درگیر شدند و سرانجام همه اعضا به جز یکی یا دو تن که موفق به فرار شدند، دستگیر شدند.[۷۴] از میان افراد دستگیرشده، ازجمله محمدجواد حجتی کرمانی، تنها موسوی بجنوردی، مؤسس حزب، به اعدام محکوم شد؛ اما این حکم با درخواست برخی مراجع و علما مانند سیدمحسن حکیم، در دادگاه تجدید نظر به حبس ابد تغییر یافت.[۷۵] حزب ملل اسلامی نیز پس از آن متلاشی شد و موسوی بجنوردی پس از سیزده سال در آبان ۱۳۵۷ به همراه دیگر زندانیان سیاسی آزاد شد.[۷۶]

موسوی بجنوردی پس از پیروزی انقلاب اسلامی عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی و نیز استاندار اصفهان شد[۷۷]؛ سپس به نمایندگی در نخستین دوره مجلس شورای اسلامی از تهران برگزیده شد،[۷۸] اما پس از آن از سال ۱۳۶۲ فعالیت اصلی او محدود به راه‌اندازی و مدیریت مؤسسه دائرةالمعارف بزرگ اسلامی شده‌است[۷۹]؛ مؤسسه‌ای که تاکنون افزون بر تهیه و انتشار ۲۴ جلد دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، آثار زیادی مانند ۲۰ جلد تاریخ جامع ایران منتشر کرده‌است. دو مجموعه خاطره به نام‌های مسی به رنگ شفق و خاطرات سیدمحمدکاظم بجنوردی، دربارهٔ فعالیت‌های وی پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی منتشر شده‌است.

پانویس

  1. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳.
  2. ↑ حجتی کرمانی، از آتشکده تا مسجد، ۱۳–۱۵؛ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۸.
  3. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳.
  4. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۷.
  5. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۸.
  6. ↑ خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، ۱۹۳.
  7. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۸؛ حجتی کرمانی، آموزگار من نواب، ۱۵.
  8. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۹–۱۰.
  9. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۰.
  10. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۶۷–۶۹.
  11. ↑ خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، ۱۹۳؛ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۰.
  12. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۴۷–۱۴۸.
  13. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۴۸–۱۴۹.
  14. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۶۵.
  15. ↑ حجتی کرمانی، آموزگار من نواب، ۱۶–۱۷.
  16. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۸۰–۸۱.
  17. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۰–۱۵۲.
  18. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۲–۱۵۳.
  19. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۷.
  20. ↑ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱/۲۵۲.
  21. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۵.
  22. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۳۴–۱۳۶ و ۱۵۶.
  23. ↑ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۸.
  24. ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۳۶۸.
  25. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۳۶–۱۳۷.
  26. ↑ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۲۰/۵۰۲.
  27. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۸–۱۵۹.
  28. ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۴۰۳.
  29. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۵۶.
  30. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۸۳–۱۸۶.
  31. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۶۷–۱۶۸.
  32. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۷۶–۱۷۷ و ۲۰۰–۲۰۱.
  33. ↑ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹.
  34. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۹۲؛ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹.
  35. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۲۲۶–۲۲۸.
  36. ↑ حجتی کرمانی، ملی‌گرایی، ۱۱.
  37. ↑ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹.
  38. ↑ پایگاه اطلاع‌رسانی جماران.
  39. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۲۶۲–۲۶۴.
  40. ↑ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۶/۶۹.
  41. ↑ مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، نوزده دی به روایت اسناد ساواک، ۳۶.
  42. ↑ موسوی تبریزی، خاطرات، ۱/۳۸۲–۳۸۳.
  43. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۲۹۷.
  44. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳۱۱.
  45. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳۱۲–۳۱۳
  46. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳۱۶.
  47. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳۲۰–۳۲۱؛ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹.
  48. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۳۲۴–۳۲۵.
  49. ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۱۱۴.
  50. ↑ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹؛ خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، ۱۹۳.
  51. ↑ خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، ۵۸–۶۰، ۶۲–۶۴ و ۱۹۳.
  52. ↑ پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز دایرةالمعارف اسلامی.
  53. ↑ حجتی، عشق و تلاش، ۱۰۸–۱۰۹.
  54. ↑ حجتی، عشق و تلاش، ۱۱۲.
  55. ↑ حجتی، عشق و تلاش، ۱۰۶.
  56. ↑ حجتی کرمانی، ملی‌گرایی، ۱۱.
  57. ↑ پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز دایرةالمعارف اسلامی؛ زریری، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱۱۹.
  58. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۲۶۶.
  59. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۰ و ۶۶؛ نجاری‌راد، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱/۱۱۵.
  60. ↑ نجاری‌راد، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱/۱۱۵.
  61. ↑ نجاری‌راد، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱/۱۱۵.
  62. ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۴۵۴.
  63. ↑ طاهری خرم‌آبادی، خاطرات، ۱/۱۹۹–۲۰۰.
  64. ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۲۲۹–۲۳۰.
  65. ↑ هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، ۱/۱۹۵؛ دعایی، گوشه‌ای از خاطرات، ۵۹.
  66. ↑ نجاری‌راد، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱/۱۱۶؛ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۴۰۶.
  67. ↑ نجاری‌راد، فرهنگ‌نامه رجال روحانی، ۱/۱۱۷.
  68. ↑ حجتی کرمانی، از آتشکده تا مسجد، ۲۰.
  69. ↑ امیری، تاریخ شفاهی هیئت‌های مؤتلفه اسلامی، ۱۸۰.
  70. ↑ امیری، تاریخ شفاهی هیئت‌های مؤتلفه اسلامی، ۱۸۰.
  71. ↑ ← امام‌خمینی، صحیفه، ۱۹/۱۲۱.
  72. ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۳۷۸.
  73. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۶۸–۱۷۳.
  74. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۱۷۵–۱۷۷.
  75. ↑ حجتی کرمانی، عشق و تلاش، ۲۰۰–۲۰۲.
  76. ↑ موسوی بجنوردی، مسی به رنگ شفق، ۱۹۵.
  77. ↑ موسوی بجنوردی، مسی به رنگ شفق، ۲۰۷–۲۱۰.
  78. ↑ موسوی بجنوردی، مسی به رنگ شفق، ۲۵۱.
  79. ↑ موسوی بجنوردی، مسی به رنگ شفق، ۲۹۴–۳۲۰.

منابع

  • امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
  • امیری، حکیمه، تاریخ شفاهی هیئت‌های مؤتلفه اسلامی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
  • جماران، پایگاه اطلاع‌رسانی، گونه‌شناسی تفسیر المیزان، ۸/۱۰/۱۳۹۸ش.
  • حجتی کرمانی، محمدجواد، آموزگار من نواب، تهران، اطلاعات، چاپ اول، ۱۳۸۵ش.
  • حجتی کرمانی، از آتشکده تا مسجد، تهران، اطلاعات، چاپ دوم، ۱۳۸۸ش.
  • حجتی کرمانی، عشق و تلاش، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۹۵ش.
  • حجتی کرمانی، ملی‌گرایی و نهضت آزادی ملل اسلامی، تهران، اطلاعات، چاپ اول، ۱۳۸۴ش.
  • خوش‌زاد، اکبر، مجلس شورای اسلامی، دوره اول، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
  • دعایی، سیدمحمود، گوشه‌ای از خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمحمود دعایی، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۷ش.
  • زریری، رضا، حجتی کرمانی، محمدجواد (حجت‌الاسلام)، چاپ‌شده در فرهنگ‌نامه رجال روحانی عصر امام‌خمینی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
  • طاهری خرم‌آبادی، سیدحسن، خاطرات آیت‌الله سیدحسن خرم‌آبادی، تدوین محمدرضا احمدی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۷ش.
  • مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، نوزده دی به روایت اسناد ساواک، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۲ش.
  • مرکز دایرةالمعارف اسلامی، پایگاه اطلاع‌رسانی، مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی، ۱۰/۱۰/۱۳۹۸ش.
  • موسوی بجنوردی، سیدکاظم، مسی به رنگ شفق، سرگذشت و خاطرات سیدکاظم موسوی بجنوردی، به اهتمام علی‌اکبر رنجبر کرمانی، تهران، نی، چاپ اول، ۱۳۸۱ش.
  • موسوی تبریزی، سیدحسین، خاطرات آیت‌الله موسوی تبریزی، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۴ش.
  • مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
  • نجاری‌راد، تقی، حجتی کرمانی، علی (حجت‌الاسلام)، چاپ‌شده در فرهنگ‌نامه رجال روحانی عصر امام‌خمینی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
  • هاشمی رفسنجانی، اکبر، هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه، به اهتمام محسن هاشمی، تهران، دفتر نشر معارف انقلاب، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.

پیوند به بیرون

برگرفته از «http://fa.wiki.khomeini.ir/w/index.php?title=محمدجواد_حجتی_کرمانی&oldid=36434»