محمدتقی صدیقین اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی; +رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی; ±رده:پروژه شاگردان←رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان using HotCat) |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| سرشناسی = | | سرشناسی =شاگرد امام‌خمینی | ||
| نام کامل = | | نام کامل = | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| تاریخ تولد =۱۳۰۳ش | | تاریخ تولد =۱۳۰۳ش | ||
| زادگاه =اصفهان | | زادگاه =اصفهان | ||
| تاریخ وفات = | | تاریخ وفات = ۱۲ اسفند ۱۳۸۳ | ||
| شهر وفات = | | شهر وفات =قم | ||
| تاریخ شهادت = | | تاریخ شهادت = | ||
| محل شهادت = | | محل شهادت = | ||
| محل دفن = | | محل دفن =قبرستان شیخان | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| استادان = | | استادان = [[سیدحسین خادمی]]، محمدحسن عالم نجف‌آبادی، هبه‌الله هرندی، سیدعلی‌اصغر برزانی، [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، سیدزین‌العابدین کاشانی، [[سیدحسین بروجردی]]، [[سیدمحمدتقی خوانساری]]، [[سیدمحمد محقق داماد]]، [[محمدعلی اراکی]] [[امام‌خمینی]]، [[سیدکاظم شریعتمداری]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، سیدرحیم ارباب، عبدالله ثقه‌الاسلام و... | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل = | | محل تحصیل =اصفهان و [[قم]] | ||
| اجازه روایت از = | | اجازه روایت از = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
| اجازه روایت به = | | اجازه روایت به = | ||
| اجازه اجتهاد به = | | اجازه اجتهاد به = | ||
| تالیفات = | | تالیفات =معیار الفقاهه، انیس‌المؤمنین، تفسیر آیه جلباب در حد شرعی حجاب و وجوب ستر وجه و کفین، حسین(ع) و پذیرش دعوت در نقد و رد کتاب شهید جاوید، تعلیقه بر وسیله النجاه و... | ||
| سایر = | | سایر = | ||
| سیاسی = | | سیاسی =مبارزه با [[رژیم پهلوی]] و حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]] | ||
| اجتماعی = | | اجتماعی =تدریس در [[حوزه‌های علمیه|حوزه علمیه]] | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
محمدتقی صدیقین | '''محمدتقی صدیقین اصفهانی'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی. | ||
== زادگاه و تحصیل == | |||
محمدتقی صدیقین اصفهانی در سال ۱۳۰۳ش در اصفهان زاده شد. پدرش شیخ محمدعلی از روحانیان برجسته اصفهان بود. محمدتقی خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه‌ای در اصفهان آموخت. دوران ابتدایی را هم در زادگاهش طی کرد و سپس به تحصیل در حوزه علمیه اصفهان پرداخت. پس از فراگیری مقدمات، در درس سطح [[سیدحسین خادمی|سیدحسین خادمی اصفهانی]]، محمدحسن عالم نجف‌آبادی، هبه‌الله هرندی و سیدعلی‌اصغر برزانی شرکت کرد. در ۱۳۲۵ش به [[قم]] رفت و در [[حوزه علمیه قم]] کفایه‌الاصول را نزد [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] و سیدزین‌العابدین کاشانی آموخت.<ref>« «درگذشتگان: آیت‌الله صدیقین»، ص۱۲۳.</ref> آنگاه در درس خارج فقه [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]] حضور یافت. هم‌زمان در درس خارج فقه و اصول [[سیدمحمدتقی خوانساری]]، [[سیدمحمد محقق داماد]]<ref>انصاریان خوانساری، مرزبان ایمان و یقین، ص۳۷۳؛ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۱۹۰.</ref> و [[محمدعلی اراکی]] حاضر شد. پس از فوت آیت‌الله بروجردی (فروردین ۱۳۴۰)، به درس خارج فقه و اصول [[امام‌خمینی]] راه یافت و مدتی در آن درس حضور داشت. هم‌زمان از درس خارج [[سیدکاظم شریعتمداری]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] استفاده می‌کرد.<ref> «درگذشتگان: آیت‌الله صدیقین»، ص۱۲۳.</ref> او در سال ۱۳۴۳ش و پس از درگذشت [[روح‌الله کمالوند]]، مدیر و مؤسس حوزه علمیه کمالیه خرم‌آباد، به دستور امام‌خمینی به آن شهر رفت و به تدریس در آن حوزه پرداخت، بنابراین می‌توان احتمال داد که در سال‌های ۱۳۴۰-۱۳۴۲ در درس امام‌خمینی حضور می‌یافته است. او در ایام تعطیلات حوزه علمیه قم با حضور در حوزه علمیه اصفهان، از محضر درس شیخ مهدی نجفی، سیدرحیم ارباب و عبدالله ثقه‌الاسلام استفاده می‌کرد.<ref> «درگذشتگان: آیت‌الله صدیقین» ص۱۲۳.</ref> | |||
صدیقین اصفهانی که از سال ۱۳۴۲ش به تدریس در حوزه علمیه کمالیه خرم‌آباد پرداخت، پس از چهار سال اقامت در آن شهر به قم بازگشت و به تدریس و تألیف در قم اشتغال ورزید. در طول سال‌های تحصیل، به تدریس دروس مقدمات و سطح نیز اشتغال داشت و شاگردان بسیاری تربیت نمود.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۱۹۰.</ref> | |||
صدیقین در | == فعالیت مبارزاتی == | ||
محمدتقی صدیقین اصفهانی در ۲۹ بهمن ۱۳۴۳ همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم در نامه‌ای به نخست‌وزیر وقت با اشاره به اقدامات دولت ازجمله [[تبعید امام‌خمینی|تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور]] و دستگیری جمعی از روحانیان و سخت‌گیری علیه مخالفان، ضمن انتقاد از این‌گونه اعمال، خواستار آزادی و بازگشت امام‌خمینی «مرجع دینی و زعیم فداکار ملی» به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی شد.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۲۹-۱۳۰.</ref> سپس در ۲۶ اسفند آن سال همراه با جمعی از علما و محصلان دروس دینی اصفهانی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به [[امیرعباس هویدا]]، به تبعید امام‌خمینی اعتراض کرد و خواستار بازگرداندن ایشان به کشور و نیز آزادی سایر زندانیان دربند رژیم شد.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۳۶ـ۱۳۸.</ref> | |||
در اسفند ۱۳۴۳ نیز همراه با جمعی از روحانیان مبارز در اعتراض به تبعید امام‌خمینی، دعای توسل در مسجد بالاسر برگزار کرد و در پی آن مأموران حکومت پهلوی به آن مسجد یورش بردند. پس از آن وی همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم با ارسال نامه‌ای به امیرعباس هویدا، اقدام رژیم را در هتک حرمت [[حرم حضرت معصومه(س)]] محکوم کرد و بار دیگر بر خواست خود مبنی بر بازگرداندن امام‌خمینی از تبعید و آزادی دیگر زندانیان سیاسی تأکید نمود.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۶۳.</ref> پس از آن همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، در نامه‌ای دیگر خطاب به هویدا، با اشاره به وضعیت نامعلوم امام‌خمینی و شایعه تغییر تبعیدگاه ایشان، خواستار اطلاع‌رسانی دراین‌باره شدند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۶۴.</ref> به این خاطر، در ۱۳۴۳ و در آستانه ماه مبارک رمضان از طرف ساواک ممنوع‌المنبر شد.<ref>سلیمی، مبارزات روحانیون و وعاظ مساجد به روایت اسناد، ص۳۱۵.</ref> وقتی در سال ۱۳۴۴ش سخت‌گیری حکومت پهلوی علیه [[سیدحسن قمی|سیدحسن طباطبایی قمی]] شدت یافت و یکی از فرزندان آن عالم مبارز توسط [[ساواک]] دستگیر شد، همراه با برخی و مدرسان حوزه علمیه قم نامه‌ای به ایشان نوشتند و ضمن تجلیل از تلاش‌های ایشان در دفاع از حریم اسلام، تأسف و تأثر خود را از دستگیری فرزند آیت‌الله قمی اعلام کردند.<ref>مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک، ص۱۷۲.</ref> | |||
وی فعالیت‌های سیاسی خود را تا [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] ادامه داد. و پس از انقلاب اسلامی به تدریس در [[حوزه علمیه قم]] ادامه داد. | |||
== تألیفات == | |||
تألیفات صدیقین عبارت است از: ۱- معیار الفقاهه در ۵ جلد در فقه استدلالی. ۲- انیس‌المؤمنین. ۳- تفسیر آیه جلباب در حد شرعی حجاب و وجوب ستر وجه و کفین. ۴- حسین(ع) و پذیرش دعوت در نقد و رد کتاب شهید جاوید. ۵- تعلیقه بر وسیله النجاه. ۶- طهارت. ۷- رساله‌ای در امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر. ۸- رساله‌ای در ولایت‌فقیه. ۹- رساله غنا؛ موضوعاً و حکماً. ۱۰- تعلیقه بر جلد دوم منهاج المؤمنین. ۱۱- شطرنج و منع بازی آن. ۱۲- دین و زن. ۱۳- شرح استدلالی شرایع الاسلام. ۱۴- کتاب صلاه و حج در ۹ جلد. | |||
== درگذشت == | |||
صدیقین در ۱۲ اسفند ۱۳۸۳ ش در [[قم]] درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط [[لطف‌الله صافی گلپایگانی]]، در قبرستان شیخان قم به خاک سپرده شد.<ref>«درگذشتگان: آیت‌الله صدیقین»، ص۱۲۳.</ref> | |||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
آیت‌الله‌العظمی | {{منابع}} | ||
* آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدهادی میلانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۰)، ج۳، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | |||
[[رده:پروژه شاگردان]] | * اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | ||
* انصاریان خوانساری، محمدتقی (۱۳۹۵)، مرزبان ایمان و یقین، آیت‌الله‌العظمی حاج سیدمحمدتقی خوانساری، قم، انصاریان. | |||
* «درگذشتگان: آیت‌الله صدیقین» (۱۳۸۴)، آینه پژوهش، شماره ۹۳، مرداد و شهریور. | |||
* سلیمی، حشمت‌الله (۱۳۸۶)، مبارزات روحانیون و وعاظ مساجد به روایت اسناد، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | |||
* شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۳، تهران، اسلامیه. | |||
* مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۰)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | |||
{{پایان}} | |||
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه شاگردان]] | |||
[[رده:شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی]] | |||
[[رده:شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ مهر ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۰۸
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| تاریخ تولد | ۱۳۰۳ش |
| زادگاه | اصفهان |
| تاریخ وفات | ۱۲ اسفند ۱۳۸۳ |
| محل دفن | قبرستان شیخان |
| شهر وفات | قم |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | سیدحسین خادمی، محمدحسن عالم نجف‌آبادی، هبه‌الله هرندی، سیدعلی‌اصغر برزانی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، سیدزین‌العابدین کاشانی، سیدحسین بروجردی، سیدمحمدتقی خوانساری، سیدمحمد محقق داماد، محمدعلی اراکی امام‌خمینی، سیدکاظم شریعتمداری، سیدمحمدرضا گلپایگانی، سیدرحیم ارباب، عبدالله ثقه‌الاسلام و... |
| محل تحصیل | اصفهان و قم |
| تألیفات | معیار الفقاهه، انیس‌المؤمنین، تفسیر آیه جلباب در حد شرعی حجاب و وجوب ستر وجه و کفین، حسین(ع) و پذیرش دعوت در نقد و رد کتاب شهید جاوید، تعلیقه بر وسیله النجاه و... |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | مبارزه با رژیم پهلوی و حمایت از نهضت امام‌خمینی |
| اجتماعی | تدریس در حوزه علمیه |
محمدتقی صدیقین اصفهانی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
زادگاه و تحصیل
محمدتقی صدیقین اصفهانی در سال ۱۳۰۳ش در اصفهان زاده شد. پدرش شیخ محمدعلی از روحانیان برجسته اصفهان بود. محمدتقی خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه‌ای در اصفهان آموخت. دوران ابتدایی را هم در زادگاهش طی کرد و سپس به تحصیل در حوزه علمیه اصفهان پرداخت. پس از فراگیری مقدمات، در درس سطح سیدحسین خادمی اصفهانی، محمدحسن عالم نجف‌آبادی، هبه‌الله هرندی و سیدعلی‌اصغر برزانی شرکت کرد. در ۱۳۲۵ش به قم رفت و در حوزه علمیه قم کفایه‌الاصول را نزد سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی و سیدزین‌العابدین کاشانی آموخت.[۱] آنگاه در درس خارج فقه سیدحسین طباطبایی بروجردی حضور یافت. هم‌زمان در درس خارج فقه و اصول سیدمحمدتقی خوانساری، سیدمحمد محقق داماد[۲] و محمدعلی اراکی حاضر شد. پس از فوت آیت‌الله بروجردی (فروردین ۱۳۴۰)، به درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی راه یافت و مدتی در آن درس حضور داشت. هم‌زمان از درس خارج سیدکاظم شریعتمداری و سیدمحمدرضا گلپایگانی استفاده می‌کرد.[۳] او در سال ۱۳۴۳ش و پس از درگذشت روح‌الله کمالوند، مدیر و مؤسس حوزه علمیه کمالیه خرم‌آباد، به دستور امام‌خمینی به آن شهر رفت و به تدریس در آن حوزه پرداخت، بنابراین می‌توان احتمال داد که در سال‌های ۱۳۴۰-۱۳۴۲ در درس امام‌خمینی حضور می‌یافته است. او در ایام تعطیلات حوزه علمیه قم با حضور در حوزه علمیه اصفهان، از محضر درس شیخ مهدی نجفی، سیدرحیم ارباب و عبدالله ثقه‌الاسلام استفاده می‌کرد.[۴]
صدیقین اصفهانی که از سال ۱۳۴۲ش به تدریس در حوزه علمیه کمالیه خرم‌آباد پرداخت، پس از چهار سال اقامت در آن شهر به قم بازگشت و به تدریس و تألیف در قم اشتغال ورزید. در طول سال‌های تحصیل، به تدریس دروس مقدمات و سطح نیز اشتغال داشت و شاگردان بسیاری تربیت نمود.[۵]
فعالیت مبارزاتی
محمدتقی صدیقین اصفهانی در ۲۹ بهمن ۱۳۴۳ همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم در نامه‌ای به نخست‌وزیر وقت با اشاره به اقدامات دولت ازجمله تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور و دستگیری جمعی از روحانیان و سخت‌گیری علیه مخالفان، ضمن انتقاد از این‌گونه اعمال، خواستار آزادی و بازگشت امام‌خمینی «مرجع دینی و زعیم فداکار ملی» به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی شد.[۶] سپس در ۲۶ اسفند آن سال همراه با جمعی از علما و محصلان دروس دینی اصفهانی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امیرعباس هویدا، به تبعید امام‌خمینی اعتراض کرد و خواستار بازگرداندن ایشان به کشور و نیز آزادی سایر زندانیان دربند رژیم شد.[۷]
در اسفند ۱۳۴۳ نیز همراه با جمعی از روحانیان مبارز در اعتراض به تبعید امام‌خمینی، دعای توسل در مسجد بالاسر برگزار کرد و در پی آن مأموران حکومت پهلوی به آن مسجد یورش بردند. پس از آن وی همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم با ارسال نامه‌ای به امیرعباس هویدا، اقدام رژیم را در هتک حرمت حرم حضرت معصومه(س) محکوم کرد و بار دیگر بر خواست خود مبنی بر بازگرداندن امام‌خمینی از تبعید و آزادی دیگر زندانیان سیاسی تأکید نمود.[۸] پس از آن همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، در نامه‌ای دیگر خطاب به هویدا، با اشاره به وضعیت نامعلوم امام‌خمینی و شایعه تغییر تبعیدگاه ایشان، خواستار اطلاع‌رسانی دراین‌باره شدند.[۹] به این خاطر، در ۱۳۴۳ و در آستانه ماه مبارک رمضان از طرف ساواک ممنوع‌المنبر شد.[۱۰] وقتی در سال ۱۳۴۴ش سخت‌گیری حکومت پهلوی علیه سیدحسن طباطبایی قمی شدت یافت و یکی از فرزندان آن عالم مبارز توسط ساواک دستگیر شد، همراه با برخی و مدرسان حوزه علمیه قم نامه‌ای به ایشان نوشتند و ضمن تجلیل از تلاش‌های ایشان در دفاع از حریم اسلام، تأسف و تأثر خود را از دستگیری فرزند آیت‌الله قمی اعلام کردند.[۱۱]
وی فعالیت‌های سیاسی خود را تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داد. و پس از انقلاب اسلامی به تدریس در حوزه علمیه قم ادامه داد.
تألیفات
تألیفات صدیقین عبارت است از: ۱- معیار الفقاهه در ۵ جلد در فقه استدلالی. ۲- انیس‌المؤمنین. ۳- تفسیر آیه جلباب در حد شرعی حجاب و وجوب ستر وجه و کفین. ۴- حسین(ع) و پذیرش دعوت در نقد و رد کتاب شهید جاوید. ۵- تعلیقه بر وسیله النجاه. ۶- طهارت. ۷- رساله‌ای در امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر. ۸- رساله‌ای در ولایت‌فقیه. ۹- رساله غنا؛ موضوعاً و حکماً. ۱۰- تعلیقه بر جلد دوم منهاج المؤمنین. ۱۱- شطرنج و منع بازی آن. ۱۲- دین و زن. ۱۳- شرح استدلالی شرایع الاسلام. ۱۴- کتاب صلاه و حج در ۹ جلد.
درگذشت
صدیقین در ۱۲ اسفند ۱۳۸۳ ش در قم درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط لطف‌الله صافی گلپایگانی، در قبرستان شیخان قم به خاک سپرده شد.[۱۲]
پانویس
- ↑ « «درگذشتگان: آیت‌الله صدیقین»، ص۱۲۳.
- ↑ انصاریان خوانساری، مرزبان ایمان و یقین، ص۳۷۳؛ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۱۹۰.
- ↑ «درگذشتگان: آیت‌الله صدیقین»، ص۱۲۳.
- ↑ «درگذشتگان: آیت‌الله صدیقین» ص۱۲۳.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۱۹۰.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۲۹-۱۳۰.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۳۶ـ۱۳۸.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۶۳.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۶۴.
- ↑ سلیمی، مبارزات روحانیون و وعاظ مساجد به روایت اسناد، ص۳۱۵.
- ↑ مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک، ص۱۷۲.
- ↑ «درگذشتگان: آیت‌الله صدیقین»، ص۱۲۳.
منابع
- آیت‌الله‌العظمی سیدمحمدهادی میلانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۰)، ج۳، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- انصاریان خوانساری، محمدتقی (۱۳۹۵)، مرزبان ایمان و یقین، آیت‌الله‌العظمی حاج سیدمحمدتقی خوانساری، قم، انصاریان.
- «درگذشتگان: آیت‌الله صدیقین» (۱۳۸۴)، آینه پژوهش، شماره ۹۳، مرداد و شهریور.
- سلیمی، حشمت‌الله (۱۳۸۶)، مبارزات روحانیون و وعاظ مساجد به روایت اسناد، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۳، تهران، اسلامیه.
- مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۰)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.