گروه فرقان: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اسفند ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۰۰

گروه فرقان، گروهی سیاسی‌عقیدتی با افکار التقاطی بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با تفکر اسلام منهای روحانیت، ضدیت با جمهوری اسلامی و عملیات تروریستی را پی گرفت.

تأسیس گروه فرقان

گروه فرقان، در اواخر سال ۱۳۵۵ش به رهبری اکبر گودرزی تأسیس شد. این گروه در آغاز با نام «گروه کهفی‌ها» شهرت داشت و بعدها بر اساس سوره‌ای از قرآن کریم با نام «فرقان» شناخته شد.^[۱] اکبر گودرزی، جوانی طلبه بود که مدتی در حوزۀ علمیۀ قم و تهران تحصیل کرده، به تفسیر قرآن می‌پرداخت و خود را در مقام مفسر قرآن معرفی می‌کرد.^[۲] اکثر اعضا و کادرهای گروه فرقان از کلاس‌های اکبر گودرزی و سعید مرآت، یکی دیگر از اعضای برجستۀ فرقان، عضوگیری می‌شدند و عمده‌ جذب‌ها در محافل دوستانه صورت می‌گرفت.^[۳] فضای سیاسی- اجتماعی ابتدای انقلاب، به اکبر گودرزی و برخی از یاران او کمک شایانی کرد تا بتوانند عده‌ای از جوانان علاقمند به مبارزه را که گرایش مذهبی داشتند در شهرهای مختلف ایران جذب کنند.^[۴]

ساختار تشکیلاتی فرقان

درباره ساختار تشکیلاتی گروه فرقان نیز می‌توان گفت: «تیم فرقان چهار نیروی اصلی داشت: گودرزی و حسن اقرلو، مغز متفکر گروه که دست به قلم خوبی داشتند، محمد متحدی مسئول شاخه‌ نظامی بود و عباس عسگری دانشجوی با استعداد دانشگاه صنعتی شریف که مسئولیت شاخه تبلیغی گروه را بر عهده داشت. در کنار این اعضای کلیدی، شش نفر دیگر هم موقعیت برتری داشتند که نیروی عمل‌کننده بودند. حمیدرضا نیکنام، کمال یاسینی، سعید مرآت، علیرضا شاه بابا بیگ، علی حاتمی و سیدمهدی آیتی».^[۵] ساختار و تشکیلات گروه فرقان پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ساده و ابتدایی و غیرحزبی بود.^[۶]

تفکر گروه فرقان

مهم‌ترین ویژگی گروه فرقان، تفسیر به رأی از قرآن، نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه بود. این گروه با بهره‌گیری از احساس وظیفه عمومی در مورد گسترش قرائت مبارزه‌جویانه از دین، تلاش کرد با ادبیات سیاسی‌مذهبی و با نگاهی التقاطی و متأثر از مارکسیسم، به تجزیه و تحلیل مسائل مذهبی بپردازد.^[۷] گودرزی معتقد بود روحانیت باید جای خود را به حریف توانمندش یعنی روشنفکر دینی دهد و دست از انحصار دین بردارد. از این رو می‌توان گفت خمیر مایه‌ اصلی ایدئولوژی آن‌ها مخالفت با روحانیت و تز «اسلام منهای روحانیت» بود. از جمله سازمان‌های تأثیرگذار بر اندیشه‌های اکبر گودرزی و گروه فرقان، می‌توان به سازمان مجاهدین خلق اشاره کرد.^[۸]

فرقان پس از پیروزی انقلاب اسلامی

گروه فرقان و در رأس آن اکبر گودرزی که تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به بهانه‌ تدوین ایدئولوژی گروه، وارد مباحث سیاسی نمی‌شد، پس از پیروزی انقلاب اسلامی موضع‌گیری جدی سیاسی علیه هر اقدامی در جمهوری اسلامی را آغاز کرد؛ چرا که این گروه انقلاب اسلامی را یک حرکت کودتایی می‌دانست که در مسیر مبارزات حق‌طلبانه نبوده و باعث انحراف مسیر توده‌ها شده است. از نظر این گروه سازش و زد و بند‌های پشت پرده، زمینه حاکمیت روحانیت را مهیا ساخته است.^[۹]

اقدام به ترور

از مهم‌ترین اقدامات گروه فرقان، ترور سران انقلاب است که از فروردین ۱۳۵۸، با هدف ایجاد رعب و وحشت در جامعه و صدمه زدن به انقلاب اسلامی و پشتوانه‌های فکری نظام آغاز شد.^[۱۰] درباره‌ این‌که چه کسانی باید ترور شوند، اکبر گودرزی و محمد متحدی مسئول شاخه‌ی نظامی گروه تصمیم می‌گرفتند. آن‌ها مسائل روز را تحلیل می‌کردند و افرادی را که بایستی به عنوان ضدخلق و به اتهام همکاری با جمهوری اسلامی ترور شوند مشخص می‌کردند. سپس گودرزی متن اعلامیه ترور را می‌نوشت و به مسئول تبلیغات و انتشارات می‌داد. افراد مورد نظر، طرح ترور را به اجرا درمی‌آوردند و سپس در محل ترور، اعلامیه‌ها پخش می‌شد تا انگیزۀ ترور برای مردم مشخص و آشکار شود. گروه فرقان قبل از دست زدن به ترور، لیست افراد مشخص شده برای ترور را انتشار داد.^[۱۱]

برخی از شخصیت‌های برجسته انقلاب که مورد سوءفصد این گروه واقع شد، عبارت‌اند از: محمدولی قرنی، مرتضی مطهری، اکبر هاشمی رفسنجانی، سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی، محمد مفتح و مهدی عراقی.^[۱۲]

دستگیری و اعدام اعضای برجستۀ فرقان

با آغاز ترورهای گروه فرقان، اعضای اصلی این گروه به زندگی مخفیانه روی آوردند. پیگیری‌های امنیتی و تعقیب و مراقبت از عباس عسگری، یکی از نزدیک‌ترین افراد به اکبر گودرزی، سبب شد تا اکثر قریب به اتفاق خانه‌های تیمی گروه فرقان شناسایی شود. سرانجام در شب ۱۸دی۱۳۵۸، نیروهای امنیتی موفق شدند در اقدامی هماهنگ، تمام خانه‌های تیمی گروه فرقان را تصرف و اعضای این گروه، از جمله اکبر گودرزی را دستگیر کنند. تمام اعضای برجستۀ گروه فرقان، پس از محاکمه به اعدام محکوم شدند.^[۱۳]

پانویس

↑ روزی‌طلب، ترکیب التقاط و ترور، ص۱۷۰.
↑ صالحی، گروه فرقان، ص۶۳-۶۶.
↑ یادآور، «پندار و کردار فرقان از نزدیک»، ص۲۷۸.
↑ علی‌بخشی، جهل مقدس، ص۶۶.
↑ علی‌بخشی، جهل مقدس، ص۸۰.
↑ یادآور، «ناگفته‌هایی از پیشینه عملی و سیر رسیدگی قضایی به پرونده فرقان»، ص۱۰۶.
↑ روزی‌طلب، ترکیب التقاط و ترور، ص۲۸–۲۹.
↑ صالحی، گروه فرقان، ۱۳-۱۵.
↑ صالحی، گروه فرقان، ص۴۲-۴۳.
↑ فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی، ج۱، ص۴۲۵–۴۳۰.
↑ صالحی، گروه فرقان، ص۷۷-۷۸.
↑ روزی‌طلب، ترکیب التقاط و ترور، ۹۵، ۱۰۱، ۱۱۰ و ۱۱۶.
↑ روزی طلب، ترکیب التقاط و ترور، ص۱۳۵.

منابع

امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، ۱۳۸۹.
روزی‌طلب، محمدحسن، ترکیب التقاط و ترور (بررسی عملکرد و اسناد گروه فرقان)، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۹۲.
صالحی، هاجر، گروه فرقان، تهران، سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی، ۱۳۹۴.
علی‌بخشی، عباس، جهل مقدس؛ اکبر گودرزی (رهبر گروه فرقان) به روایت اسناد، تهران، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۴۰۰.
فوزی تویسرکانی، یحیی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، تهران، عروج، ۱۳۸۴.
یادآور (نشریه)، «پندار و کردار فرقان از نزدیک در میزگرد با سه تن از اعضای سابق این گروه»، زمستان ۱۳۸۸ و بهار ۱۳۸۹، شماره ۶-۸.
یادآور (نشریه)، «ناگفته‌هایی از پیشینه عملی و سیر رسیدگی قضایی به پرونده فرقان»، گفت‌وگو با حمیدرضا نقاشان، زمستان ۱۳۸۸ و بهار ۱۳۸۹، شماره ۶-۸.

[1] روزی‌طلب، ترکیب التقاط و ترور، ص۱۷۰.

[2] صالحی، گروه فرقان، ص۶۳-۶۶.

[3] یادآور، «پندار و کردار فرقان از نزدیک»، ص۲۷۸.

[4] علی‌بخشی، جهل مقدس، ص۶۶.

[5] علی‌بخشی، جهل مقدس، ص۸۰.

[6] یادآور، «ناگفته‌هایی از پیشینه عملی و سیر رسیدگی قضایی به پرونده فرقان»، ص۱۰۶.

[7] روزی‌طلب، ترکیب التقاط و ترور، ص۲۸–۲۹.

[8] صالحی، گروه فرقان، ۱۳-۱۵.

[9] صالحی، گروه فرقان، ص۴۲-۴۳.

[10] فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی، ج۱، ص۴۲۵–۴۳۰.

[11] صالحی، گروه فرقان، ص۷۷-۷۸.

[12] روزی‌طلب، ترکیب التقاط و ترور، ۹۵، ۱۰۱، ۱۱۰ و ۱۱۶.

[13] روزی طلب، ترکیب التقاط و ترور، ص۱۳۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''گروه فرقان،''' گروهی سیاسی‌عقیدتی با افکار التقاطی بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با تفکر اسلام منهای روحانیت، ضدیت با جمهوری اسلامی و عملیات تروریستی را پی گرفت.
+'''گروه فرقان،''' گروهی سیاسی‌عقیدتی با [[التقاط|افکار التقاطی]] بود که پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]]، با تفکر اسلام منهای [[روحانیت]]، ضدیت با [[جمهوری اسلامی]] و عملیات تروریستی را پی گرفت.
 == تأسیس گروه فرقان ==
-گروه فرقان، در اواخر سال ۱۳۵۵ش به رهبری اکبر گودرزی تأسیس شد. این گروه در آغاز با نام «گروه کهفی‌ها» شهرت داشت و بعدها بر اساس سوره‌ای از قرآن کریم با نام «فرقان» شناخته شد (روزی‌طلب، ترکیب التقاط و ترور، ص۱۷۰). اکبر گودرزی، جوانی طلبه بود که مدتی در حوزۀ علمیۀ قم و تهران تحصیل کرده، به تفسیر قرآن می‌پرداخت و خود را در مقام مفسر قرآن معرفی می‌کرد (صالحی، گروه فرقان، ص۶۳-۶۶). اکثر اعضا و کادرهای گروه فرقان از کلاس‌های اکبر گودرزی و  سعید مرآت، یکی دیگر از اعضای برجستۀ فرقان، عضوگیری می‌شدند و عمده‌ جذب‌ها در محافل دوستانه صورت می‌گرفت (یادآور، «پندار و کردار فرقان از نزدیک»، ص۲۷۸). فضای سیاسی- اجتماعی ابتدای انقلاب، به اکبر گودرزی و برخی از یاران او کمک شایانی کرد تا بتوانند عده‌ای از جوانان علاقمند به مبارزه را که گرایش مذهبی داشتند در شهرهای مختلف ایران جذب کنند (علی‌بخشی، جهل مقدس، ص۶۶).
+گروه فرقان، در اواخر سال ۱۳۵۵ش به رهبری اکبر گودرزی تأسیس شد. این گروه در آغاز با نام «گروه کهفی‌ها» شهرت داشت و بعدها بر اساس سوره‌ای از [[قرآن|قرآن کریم]] با نام «فرقان» شناخته شد.<ref>روزی‌طلب، ترکیب التقاط و ترور، ص۱۷۰.</ref> اکبر گودرزی، جوانی طلبه بود که مدتی در [[حوزه علمیه قم|حوزۀ علمیۀ قم]] و تهران تحصیل کرده، به تفسیر قرآن می‌پرداخت و خود را در مقام مفسر قرآن معرفی می‌کرد.<ref>صالحی، گروه فرقان، ص۶۳-۶۶.</ref> اکثر اعضا و کادرهای گروه فرقان از کلاس‌های اکبر گودرزی و  سعید مرآت، یکی دیگر از اعضای برجستۀ فرقان، عضوگیری می‌شدند و عمده‌ جذب‌ها در محافل دوستانه صورت می‌گرفت.<ref>یادآور، «پندار و کردار فرقان از نزدیک»، ص۲۷۸.</ref> فضای سیاسی- اجتماعی ابتدای انقلاب، به اکبر گودرزی و برخی از یاران او کمک شایانی کرد تا بتوانند عده‌ای از جوانان علاقمند به مبارزه را که گرایش مذهبی داشتند در شهرهای مختلف ایران جذب کنند.<ref>علی‌بخشی، جهل مقدس، ص۶۶.</ref>
 == ساختار تشکیلاتی فرقان ==
-درباره ساختار تشکیلاتی گروه فرقان نیز می‌توان گفت: «تیم فرقان چهار نیروی اصلی داشت: گودرزی و حسن اقرلو، مغز متفکر گروه که دست به قلم خوبی داشتند، محمد متحدی مسئول شاخه‌ نظامی بود و عباس عسگری دانشجوی با استعداد دانشگاه صنعتی شریف که مسئولیت شاخه تبلیغی گروه را بر عهده داشت. در کنار این اعضای کلیدی، شش نفر دیگر هم موقعیت برتری داشتند که نیروی عمل‌کننده بودند.حمیدرضا نیکنام، کمال یاسینی، سعید مرآت، علیرضا شاه بابا بیگ، علی حاتمی و سیدمهدی آیتی» (علی‌بخشی، جهل مقدس، ص۸۰). ساختار و تشکیلات گروه فرقان پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ساده و ابتدایی و غیر حزبی بود (یادآور، «ناگفته‌هایی از پیشینه عملی و سیر رسیدگی قضایی به پرونده فرقان»، ص۱۰۶).
+درباره ساختار تشکیلاتی گروه فرقان نیز می‌توان گفت: «تیم فرقان چهار نیروی اصلی داشت: گودرزی و حسن اقرلو، مغز متفکر گروه که دست به قلم خوبی داشتند، محمد متحدی مسئول شاخه‌ نظامی بود و عباس عسگری دانشجوی با استعداد دانشگاه صنعتی شریف که مسئولیت شاخه تبلیغی گروه را بر عهده داشت. در کنار این اعضای کلیدی، شش نفر دیگر هم موقعیت برتری داشتند که نیروی عمل‌کننده بودند. حمیدرضا نیکنام، کمال یاسینی، سعید مرآت، علیرضا شاه بابا بیگ، علی حاتمی و سیدمهدی آیتی».<ref>علی‌بخشی، جهل مقدس، ص۸۰.</ref> ساختار و تشکیلات گروه فرقان پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]]، ساده و ابتدایی و غیرحزبی بود.<ref>یادآور، «ناگفته‌هایی از پیشینه عملی و سیر رسیدگی قضایی به پرونده فرقان»، ص۱۰۶.</ref>
 == تفکر گروه فرقان ==
-مهم‌ترین ویژگی گروه فرقان، تفسیر به رأی از قرآن، نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه بود. این گروه با بهره‌گیری از احساس وظیفه عمومی در مورد گسترش قرائت مبارزه‌جویانه از دین، تلاش کرد با ادبیات سیاسی‌مذهبی و با نگاهی التقاطی و متأثر از مارکسیسم، به تجزیه و تحلیل مسائل مذهبی بپردازد (روزی‌طلب، ترکیب التقاط و ترور، ص۲۸–۲۹). گودرزی معتقد بود روحانیت باید جای خود را به حریف توانمندش یعنی روشنفکر دینی دهد و دست از انحصار دین بردارد. از این رو می‌توان گفت خمیر مایه‌ اصلی ایدئولوژی آن‌ها مخالفت با روحانیت و تز «اسلام منهای روحانیت» بود. از جمله سازمان‌های تأثیرگذار بر اندیشه‌های اکبر گودرزی و گروه فرقان، می‌توان به سازمان مجاهدین خلق اشاره کرد (صالحی، گروه فرقان، ۱۳-۱۵).
+مهم‌ترین ویژگی گروه فرقان، تفسیر به رأی از قرآن، [[نهج‌البلاغه]] و [[صحیفه سجادیه]] بود. این گروه با بهره‌گیری از احساس وظیفه عمومی در مورد گسترش قرائت مبارزه‌جویانه از دین، تلاش کرد با ادبیات سیاسی‌مذهبی و با نگاهی [[التقاط|التقاطی]] و متأثر از [[مارکسیسم]]، به تجزیه و تحلیل مسائل مذهبی بپردازد.<ref>روزی‌طلب، ترکیب التقاط و ترور، ص۲۸–۲۹.</ref> گودرزی معتقد بود [[روحانیت]] باید جای خود را به حریف توانمندش یعنی [[روشنفکری|روشنفکر دینی]] دهد و دست از انحصار دین بردارد. از این رو می‌توان گفت خمیر مایه‌ اصلی ایدئولوژی آن‌ها مخالفت با روحانیت و تز «اسلام منهای روحانیت» بود. از جمله سازمان‌های تأثیرگذار بر اندیشه‌های اکبر گودرزی و گروه فرقان، می‌توان به [[سازمان مجاهدین خلق]] اشاره کرد.<ref>صالحی، گروه فرقان، ۱۳-۱۵.</ref>
 == فرقان پس از پیروزی انقلاب اسلامی ==
-گروه فرقان و در رأس آن اکبر گودرزی که تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به بهانه‌ تدوین ایدئولوژی گروه، وارد مباحث سیاسی نمی‌شد، پس از پیروزی انقلاب اسلامی موضع‌گیری جدی سیاسی علیه هر اقدامی در جمهوری اسلامی را آغاز کرد؛ چرا که این گروه انقلاب اسلامی را یک حرکت کودتایی می‌دانست که در مسیر مبارزات حق‌طلبانه نبوده و باعث انحراف مسیر توده‌ها شده است. از نظر این گروه  سازش و زد و بند‌های پشت پرده، زمینه حاکمیت روحانیت را مهیا ساخته است (صالحی، گروه فرقان، ص۴۲-۴۳).
+گروه فرقان و در رأس آن [[اکبر گودرزی]] که تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به بهانه‌ تدوین ایدئولوژی گروه، وارد مباحث سیاسی نمی‌شد، پس از پیروزی انقلاب اسلامی موضع‌گیری جدی سیاسی علیه هر اقدامی در [[جمهوری اسلامی]] را آغاز کرد؛ چرا که این گروه [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] را یک حرکت کودتایی می‌دانست که در مسیر مبارزات حق‌طلبانه نبوده و باعث انحراف مسیر توده‌ها شده است. از نظر این گروه  سازش و زد و بند‌های پشت پرده، زمینه حاکمیت روحانیت را مهیا ساخته است.<ref>صالحی، گروه فرقان، ص۴۲-۴۳.</ref>
 === اقدام به ترور ===
-از مهم‌ترین اقدامات گروه فرقان، ترور سران انقلاب است که از فروردین ۱۳۵۸، با هدف ایجاد رعب و وحشت در جامعه و صدمه زدن به انقلاب اسلامی و پشتوانه‌های فکری نظام آغاز شد (فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی، ج۱، ص۴۲۵–۴۳۰). درباره‌ این‌که چه کسانی باید ترور شوند، اکبر گودرزی و محمد متحدی مسئول شاخه‌ی نظامی گروه تصمیم می‌گرفتند. آن‌ها مسائل روز را تحلیل می‌کردند و افرادی را که بایستی به عنوان ضدخلق و به اتهام همکاری با جمهوری اسلامی ترور شوند مشخص می‌کردند. سپس گودرزی متن اعلامیه ترور را می‌نوشت و به مسئول تبلیغات و انتشارات می‌داد. افراد مورد نظر، طرح ترور را به اجرا درمی‌آوردند و سپس در محل ترور، اعلامیه‌ها پخش می‌شد تا انگیزۀ ترور برای مردم مشخص و آشکار شود. گروه فرقان قبل از دست زدن به ترور، لیست افراد مشخص شده برای ترور را انتشار داد (صالحی، گروه فرقان، ص۷۷-۷۸).
+از مهم‌ترین اقدامات گروه فرقان، ترور سران انقلاب است که از فروردین ۱۳۵۸، با هدف ایجاد رعب و وحشت در جامعه و صدمه زدن به انقلاب اسلامی و پشتوانه‌های فکری نظام آغاز شد.<ref>فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی، ج۱، ص۴۲۵–۴۳۰.</ref> درباره‌ این‌که چه کسانی باید ترور شوند، اکبر گودرزی و محمد متحدی مسئول شاخه‌ی نظامی گروه تصمیم می‌گرفتند. آن‌ها مسائل روز را تحلیل می‌کردند و افرادی را که بایستی به عنوان ضدخلق و به اتهام همکاری با جمهوری اسلامی [[ترور]] شوند مشخص می‌کردند. سپس گودرزی متن اعلامیه ترور را می‌نوشت و به مسئول تبلیغات و انتشارات می‌داد. افراد مورد نظر، طرح ترور را به اجرا درمی‌آوردند و سپس در محل ترور، اعلامیه‌ها پخش می‌شد تا انگیزۀ ترور برای مردم مشخص و آشکار شود. گروه فرقان قبل از دست زدن به ترور، لیست افراد مشخص شده برای ترور را انتشار داد.<ref>صالحی، گروه فرقان، ص۷۷-۷۸.</ref>
-برخی از شخصیت‌های برجسته انقلاب که مورد سوءفصد این گروه واقع شد، عبارت‌اند از: محمدولی قرنی، مرتضی مطهری، اکبر هاشمی رفسنجانی، سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی، محمد مفتح و مهدی عراقی (روزی‌طلب، ترکیب التقاط و ترور، ۹۵، ۱۰۱، ۱۱۰ و ۱۱۶).
+برخی از شخصیت‌های برجسته انقلاب که مورد سوءفصد این گروه واقع شد، عبارت‌اند از: محمدولی قرنی، [[مرتضی مطهری]]، [[اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی]]، [[محمد مفتح]] و [[مهدی عراقی]].<ref>روزی‌طلب، ترکیب التقاط و ترور، ۹۵، ۱۰۱، ۱۱۰ و ۱۱۶.</ref>
 === دستگیری و اعدام اعضای برجستۀ فرقان ===
-با آغاز ترورهای گروه فرقان، اعضای اصلی این گروه به زندگی مخفیانه روی آوردند. پیگیری‌های امنیتی و تعقیب و مراقبت از عباس عسگری، یکی از نزدیک‌ترین افراد به اکبر گودرزی، سبب شد تا اکثر قریب به اتفاق خانه‌های تیمی گروه فرقان شناسایی شود. سرانجام در شب ۱۸دی۱۳۵۸، نیروهای امنیتی موفق شدند در اقدامی هماهنگ، تمام خانه‌های تیمی گروه فرقان را تصرف و اعضای این گروه، از جمله اکبر گودرزی را دستگیر کنند. تمام اعضای برجستۀ گروه فرقان، پس از محاکمه به اعدام محکوم شدند (روزی طلب، ترکیب التقاط و ترور، ص۱۳۵).
+با آغاز ترورهای گروه فرقان، اعضای اصلی این گروه به زندگی مخفیانه روی آوردند. پیگیری‌های امنیتی و تعقیب و مراقبت از عباس عسگری، یکی از نزدیک‌ترین افراد به اکبر گودرزی، سبب شد تا اکثر قریب به اتفاق خانه‌های تیمی گروه فرقان شناسایی شود. سرانجام در شب ۱۸دی۱۳۵۸، نیروهای امنیتی موفق شدند در اقدامی هماهنگ، تمام خانه‌های تیمی گروه فرقان را تصرف و اعضای این گروه، از جمله اکبر گودرزی را دستگیر کنند. تمام اعضای برجستۀ گروه فرقان، پس از محاکمه به اعدام محکوم شدند.<ref>روزی طلب، ترکیب التقاط و ترور، ص۱۳۵.</ref>
+==پانویس==
+{{پانویس}}
 == منابع ==
-امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، ۱۳۸۹.
+{{منابع}}
+* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، ۱۳۸۹.
-روزی‌طلب، محمدحسن، ترکیب التقاط و ترور (بررسی عملکرد و اسناد گروه فرقان)، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۹۲.
+* روزی‌طلب، محمدحسن، ترکیب التقاط و ترور (بررسی عملکرد و اسناد گروه فرقان)، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۹۲.
+* صالحی، هاجر، گروه فرقان، تهران، سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی، ۱۳۹۴.
-صالحی، هاجر، گروه فرقان، تهران، سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی، ۱۳۹۴.
+* علی‌بخشی، عباس، جهل مقدس؛ اکبر گودرزی (رهبر گروه فرقان) به روایت اسناد، تهران، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۴۰۰.
+* فوزی تویسرکانی، یحیی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، تهران، عروج، ۱۳۸۴.
-علی بخشی، عباس، جهل مقدس؛ اکبر گودرزی (رهبر گروه فرقان) به روایت اسناد، تهران، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۴۰۰.
+* یادآور (نشریه)، «پندار و کردار فرقان از نزدیک در میزگرد با سه تن از اعضای سابق این گروه»، زمستان ۱۳۸۸ و بهار ۱۳۸۹، شماره ۶-۸.
+* یادآور (نشریه)، «ناگفته‌هایی از پیشینه عملی و سیر رسیدگی قضایی به پرونده فرقان»، گفت‌وگو با حمیدرضا نقاشان، زمستان ۱۳۸۸ و بهار ۱۳۸۹، شماره ۶-۸.
-فوزی تویسرکانی، یحیی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، تهران، عروج، ۱۳۸۴.
+{{پایان}}
+[[رده:پروژه سیاسی و اجتماعی/ارزیابی‌شده]]
-یادآور (نشریه)، «پندار و کردار فرقان از نزدیک در میزگرد با سه تن از اعضای سابق این گروه»، زمستان ۱۳۸۸ و بهار ۱۳۸۹، شماره ۶-۸.
-یادآور (نشریه)، «ناگفته‌هایی از پیشینه عملی و سیر رسیدگی قضایی به پرونده فرقان»، گفت‌وگو با حمیدرضا نقاشان، زمستان ۱۳۸۸ و بهار ۱۳۸۹، شماره ۶-۸.