امامخمینی و عرفان اسلامی (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:پروژه کتاب using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
| مشخصات نشر = | | مشخصات نشر = | ||
}} | }} | ||
'''امامخمینی و عرفان اسلامی''' تعاریف اصطلاحات عرفانی در آثار منثور امام و تطبیق با تعاریف عرفانی پیشین، کتابی به قلم امین رحیمی است که به تبیین اصطلاحات عرفانی امامخمینی میپردازد. این کتاب در سال ۱۳۸۵ توسط | '''امامخمینی و عرفان اسلامی''' تعاریف اصطلاحات عرفانی در آثار منثور امام و تطبیق با تعاریف عرفانی پیشین، کتابی به قلم امین رحیمی است که به تبیین اصطلاحات عرفانی [[امامخمینی]] میپردازد. این کتاب در سال ۱۳۸۵ توسط [[پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی]] منتشر شده است. | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
در | در کتاب امامخمینی و عرفان اسلامی، به شرح اصطلاحات عرفانی آثار امامخمینی پرداخته شده است. در فرازی از این کتاب آمده، امامخمینی درباره اصطلاح [[فقر]] با استناد به آیه «أنتم الفقراء الی الله» معتقد است فقیر در مکتب عاشقان کسی است که نیازمندی ذاتی خود را به محبوب درک کند، کسی که به این مقام رسید و حقیقت ذاتش تدلّی شد، دیگر حیثیتی برای او به جز نفس تدلّی باقی نمیماند.<ref>امامخمینی، شرح دعای سحر، ص۳۷-۳۸ و ۵۵.</ref> | ||
ایشان فقر را برای موجودات مایه افتخار و غنا را از صفات ذاتی حضرت حق میداند.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۴۴۴.</ref> امام برای مقام توکل درجاتی قائل است؛ از جمله عامه موحدین، اهل برهان که در مقام عقل، توکل به حق دارند و مقام فنای کلی.<ref>امامخمینی، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۲۱۸-۲۱۹.</ref> | |||
امامخمینی در آثار عرفانی خود به بحث قرب نوافل و قرب فرایض پرداخته و با توجه به این دو بحث، سالک را به منزلی راهنمایی میکند که مشکل جبر و تفویض حل شده و حقیقت امر بین الامرین معلوم میگردد.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۵۹۱-۵۹۳.</ref> همچنین امامخمینی قلب را در اصطلاح عرفانی لطیفهای متوسط بین نشئه ملک و ملکوت میداند.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۱۲۱</ref> و برای آن اقسام متعددی قائل است و معتقد است به حسب تجلیات | ایشان فقر را برای موجودات مایه افتخار و غنا را از صفات ذاتی حضرت حق میداند.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۴۴۴.</ref> امام برای مقام توکل درجاتی قائل است؛ از جمله عامه موحدین، اهل برهان که در مقام عقل، [[توکل]] به حق دارند و [[فنا|مقام فنای کلی]].<ref>امامخمینی، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۲۱۸-۲۱۹.</ref> | ||
امامخمینی در آثار عرفانی خود به بحث [[قرب نوافل و فرایض|قرب نوافل و قرب فرایض]] پرداخته و با توجه به این دو بحث، سالک را به منزلی راهنمایی میکند که مشکل [[جبر و اختیار|جبر و تفویض]] حل شده و حقیقت [[امر بین الامرین]] معلوم میگردد.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۵۹۱-۵۹۳.</ref> همچنین امامخمینی [[قلب]] را در اصطلاح عرفانی لطیفهای متوسط بین نشئه ملک و ملکوت میداند.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۱۲۱</ref> و برای آن اقسام متعددی قائل است و معتقد است به حسب [[تجلی|تجلیات الهی]]، بین قلوب اولیاء الهی اختلاف است.<ref>رحیمی، امامخمینی و عرفان اسلامی، ص۴۴۳-۴۴۴.</ref> | |||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب امامخمینی و عرفان اسلامی، مشتمل بر یک پیشگفتار و سه بخش است: | |||
* بخش اول درباره شرح حال امامخمینی است. | |||
* بخش دوم درباره مقامات و احوال در تصوف و [[عرفان]]، نظیر [[توبه]]، ورع، زهد، مشاهده و [[یقین]] میباشد. | |||
* بخش سوم درباره اصطلاحات عرفانی نظیر [[احدیت و واحدیت|احدیت]]، [[اخلاص]]، [[اعیان ثابته]]، [[عماء]]، کنز مخفی، قرب نوافل و قرب فرایض و [[مشیت|مشیت مطلقه]] میباشد. | |||
در این روش، بر اساس حروف الفبای فارسی و به صورت فرهنگی عرفانی جهت سهولت استفاده از آن تنظیم شده است. | |||
در این روش، بر اساس حروف الفبای فارسی و به صورت فرهنگی عرفانی جهت سهولت استفاده از آن تنظیم شده است. | |||
== وضعیت نشر == | |||
کتاب امامخمینی و عرفان اسلامی، در سال ۱۳۸۵ش توسط [[پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی]]، منتشر شده است. | |||
==وضعیت نشر== | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |
نسخهٔ ۲۹ فروردین ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۴۲
اطلاعات کتاب | |
---|---|
عنوان | امامخمینی و عرفان اسلامی |
نویسنده | امین رحیمی |
تاریخ نگارش | ۱۳۸۵ |
موضوع | تبیین اصطلاحات عرفانی امامخمینی |
زبان | فارسی |
اطلاعات نشر | |
ناشر | نشر معاونت پژوهشی پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی |
محل نشر | تهران |
تاریخ نشر | ۱۳۸۵ |
نوبت چاپ | چاپ اول |
امامخمینی و عرفان اسلامی تعاریف اصطلاحات عرفانی در آثار منثور امام و تطبیق با تعاریف عرفانی پیشین، کتابی به قلم امین رحیمی است که به تبیین اصطلاحات عرفانی امامخمینی میپردازد. این کتاب در سال ۱۳۸۵ توسط پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی منتشر شده است.
محتوا
در کتاب امامخمینی و عرفان اسلامی، به شرح اصطلاحات عرفانی آثار امامخمینی پرداخته شده است. در فرازی از این کتاب آمده، امامخمینی درباره اصطلاح فقر با استناد به آیه «أنتم الفقراء الی الله» معتقد است فقیر در مکتب عاشقان کسی است که نیازمندی ذاتی خود را به محبوب درک کند، کسی که به این مقام رسید و حقیقت ذاتش تدلّی شد، دیگر حیثیتی برای او به جز نفس تدلّی باقی نمیماند.[۱]
ایشان فقر را برای موجودات مایه افتخار و غنا را از صفات ذاتی حضرت حق میداند.[۲] امام برای مقام توکل درجاتی قائل است؛ از جمله عامه موحدین، اهل برهان که در مقام عقل، توکل به حق دارند و مقام فنای کلی.[۳]
امامخمینی در آثار عرفانی خود به بحث قرب نوافل و قرب فرایض پرداخته و با توجه به این دو بحث، سالک را به منزلی راهنمایی میکند که مشکل جبر و تفویض حل شده و حقیقت امر بین الامرین معلوم میگردد.[۴] همچنین امامخمینی قلب را در اصطلاح عرفانی لطیفهای متوسط بین نشئه ملک و ملکوت میداند.[۵] و برای آن اقسام متعددی قائل است و معتقد است به حسب تجلیات الهی، بین قلوب اولیاء الهی اختلاف است.[۶]
ساختار
کتاب امامخمینی و عرفان اسلامی، مشتمل بر یک پیشگفتار و سه بخش است:
- بخش اول درباره شرح حال امامخمینی است.
- بخش دوم درباره مقامات و احوال در تصوف و عرفان، نظیر توبه، ورع، زهد، مشاهده و یقین میباشد.
- بخش سوم درباره اصطلاحات عرفانی نظیر احدیت، اخلاص، اعیان ثابته، عماء، کنز مخفی، قرب نوافل و قرب فرایض و مشیت مطلقه میباشد.
در این روش، بر اساس حروف الفبای فارسی و به صورت فرهنگی عرفانی جهت سهولت استفاده از آن تنظیم شده است.
وضعیت نشر
کتاب امامخمینی و عرفان اسلامی، در سال ۱۳۸۵ش توسط پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی، منتشر شده است.
پانویس
منابع
- امامخمینی، سیدروحالله، آداب الصلاة، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ دهم، ۱۳۸۰ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، شرح چهل حدیث، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ بیست و سوم، ۱۳۸۰ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ دوازدهم، ۱۳۸۷ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، شرح دعاء السحر، ترجمه سیداحمد فهری، تهران، نشر اطلاعات، چاپ اول، ۱۳۷۰ش.
- رحیمی، امین، امامخمینی و عرفان اسلامی، تهران، نشر معاونت پژوهشی پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۵ش.