احمد حجتی میانجی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
== زادگاه و تحصیل == | == زادگاه و تحصیل == | ||
احمد حجتی میانجی در سال ۱۲۹۷ش و در خانواده‌ای روحانی در شهر میانه به دنیا آمد. پدرش میرزا محمد حجتی میانجی از روحانیان برجسته میانه و از شاگردان شیخ هادی تهرانی در حوزه علمیه نجف و هم‌مباحثه‌ای میرزا صادق تبریزی و شیخ فیاض زنجانی بود که حوزه علمیه میانه را تأسیس کرد و به تربیت روحانیان در آن حوزه می‌پرداخت. او آموزش‌های مقدماتی چون قرآن و ادبیات را نزد پدرش میرزا محمد حجتی فراگرفت. پس از درگذشت پدر در سال ۱۳۰۸ش تحت سرپرستی برادرش میرزا ابومحمد حجتی قرار گرفت و مقدمات دروس حوزوی را نزد وی خواند. سپس از درس‌های میرزا مهدی جدیدی سود برد. حجتی میانجی سپس برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی قم شد و در مدرسه دارالشفا برخی دروس حوزوی را در خدمت میرزا سعید اشراقی خواند. | احمد حجتی میانجی در سال ۱۲۹۷ش و در خانواده‌ای روحانی در شهر میانه به دنیا آمد. پدرش میرزا محمد حجتی میانجی از روحانیان برجسته میانه و از شاگردان شیخ هادی تهرانی در حوزه علمیه نجف و هم‌مباحثه‌ای میرزا صادق تبریزی و شیخ فیاض زنجانی بود که حوزه علمیه میانه را تأسیس کرد و به تربیت روحانیان در آن حوزه می‌پرداخت. او آموزش‌های مقدماتی چون قرآن و ادبیات را نزد پدرش میرزا محمد حجتی فراگرفت. پس از درگذشت پدر در سال ۱۳۰۸ش تحت سرپرستی برادرش میرزا ابومحمد حجتی قرار گرفت و مقدمات دروس حوزوی را نزد وی خواند. سپس از درس‌های میرزا مهدی جدیدی سود برد. حجتی میانجی سپس برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی [[قم]] شد و در مدرسه دارالشفا برخی دروس حوزوی را در خدمت میرزا سعید اشراقی خواند. | ||
او پس از مدتی حضور در قم به دلیل تنگناهای مالی و برخی مشکلات دیگر تحصیل را رها کرد و به خدمت سربازی اعزام شد. پس از اتمام این دوره، به کار سنگ‌تراشی مشغول شد. در ۲۳ سالگی بار دیگر به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و ابتدا نزد برادرش مشغول تحصیل شد، سپس به حوزه علمیه زنجان رفت ولی حوزه زنجان چندان جاذبه ای نداشت. از این رو به قم رفت و در درس آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی حضور یافت و مدت هشت سال از درس‌های خارج فقه ایشان بهره برد. هم‌زمان در درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله سیدمحمد حجت کوه‌کمری حضور می‌یافت و از ایشان اجازه اخذ سهم امام دریافت کرد. پس از درگذشت آن مرجع، وارد درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی شد؛ بنابراین می‌توان گفت از سال | او پس از مدتی حضور در قم به دلیل تنگناهای مالی و برخی مشکلات دیگر تحصیل را رها کرد و به خدمت سربازی اعزام شد. پس از اتمام این دوره، به کار سنگ‌تراشی مشغول شد. در ۲۳ سالگی بار دیگر به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و ابتدا نزد برادرش مشغول تحصیل شد، سپس به حوزه علمیه زنجان رفت ولی حوزه زنجان چندان جاذبه ای نداشت. از این رو به قم رفت و در درس [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] حضور یافت و مدت هشت سال از درس‌های خارج فقه ایشان بهره برد. هم‌زمان در درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله سیدمحمد حجت کوه‌کمری حضور می‌یافت و از ایشان اجازه اخذ [[سهم امام]] دریافت کرد. پس از درگذشت آن مرجع، وارد درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی شد؛ بنابراین می‌توان گفت از سال ۱۳۳۲ش در درس‌های امام‌خمینی حضور یافت. در کنار حضور در درس امام‌خمینی، از درس‌های خارج فقه و اصول [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی|آیت‌الله سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] نیز استفاده می‌کرد و موفق به کسب اجازه از استادان خود شد.<ref>حجتی، اغلب صفحات؛ « [http://thinker.irc.ir/thinker/index/show/+5737 شیخ احمد میانجی]».</ref> وی در ۷ تیر ۱۳۴۳ از [[امام‌خمینی]] اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه (قدر معاش و ایصال دو ثلث و دست گردان و امهال) دریافت کرد.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۳۴۵.</ref> | ||
== فعالیت اجتماعی و مبارزاتی == | == فعالیت اجتماعی و مبارزاتی == | ||
احمد حجتی میانجی پس از سیزده سال اقامت در قم به میانه بازگشت و به اقامه نماز جماعت در مسجد مدرسه علمیه میانه پرداخت. او با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی وارد مبارزات سیاسی علیه حکومت پهلوی شد و در خرداد ۱۳۴۲ ازجمله سخنرانان تظاهرات مردم میانه بود. در تیر ۱۳۴۲ و در جریان تحصن روحانیان سراسر کشور در تهران در اعتراض به دستگیری و زندانی شدن امام‌خمینی نیز همراه با شیخ هادی نیری و میرزا فتاح اسبقی به نمایندگی از روحانیان میانه به تهران رفت و در آن تحصن حضور یافت.<ref>اباذری، تاریخ انقلاب اسلامی شهرستان میانه، ص۹۳-۹۴.</ref> پس از بازگشت به میانه به مبارزات خود ادامه داد و اداره اگاهی شهر میانه در گزارشی از او به‌عنوان یکی از مخالفان شاه در آن شهر نام برد و به همین علت ممنوع‌المنبر شد.<ref>اباذری، تاریخ انقلاب اسلامی شهرستان میانه، ص۹۷.</ref> همچنین در توزیع شهریه امام‌خمینی در میانه فعال بود.<ref>سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد ساواک، ج۹، ص۴۱۰.</ref> به سبب این فعالیت‌ها و همچنین پاره‌ای فعالیت‌های دیگر، پس از ده سال حضور در میانه، مجبور به خروج از آن شهر و اقامت در تهران شد. حجتی میانجی در تهران به اقامه نماز جماعت در مسجد آدینه تهران پرداخت. در کنار اقامه نماز در آنجا، به‌عنوان امام جماعت و روحانی محل مشغول خدمات علمی و فرهنگی شد و هم‌زمان به تدریس کتاب مکاسب شیخ مرتضی انصاری در مدرسه مروی پرداخت. همچنین حدود یازده سال در درس خارج فقه میرزا محمدباقر آشتیانی شرکت کرد و از وی اجازه اجتهاد گرفت.<ref>اباذری، سیمای میانه، ص۲۳۳.</ref> | احمد حجتی میانجی پس از سیزده سال اقامت در قم به میانه بازگشت و به اقامه نماز جماعت در مسجد مدرسه علمیه میانه پرداخت. او با آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] به رهبری امام‌خمینی وارد مبارزات سیاسی علیه [[حکومت پهلوی]] شد و در خرداد ۱۳۴۲ ازجمله سخنرانان تظاهرات مردم میانه بود. در تیر ۱۳۴۲ و در جریان تحصن روحانیان سراسر کشور در تهران در اعتراض به [[دستگیری امام‌خمینی|دستگیری و زندانی شدن امام‌خمینی]] نیز همراه با شیخ هادی نیری و میرزا فتاح اسبقی به نمایندگی از روحانیان میانه به تهران رفت و در آن تحصن حضور یافت.<ref>اباذری، تاریخ انقلاب اسلامی شهرستان میانه، ص۹۳-۹۴.</ref> پس از بازگشت به میانه به مبارزات خود ادامه داد و اداره اگاهی شهر میانه در گزارشی از او به‌عنوان یکی از مخالفان شاه در آن شهر نام برد و به همین علت ممنوع‌المنبر شد.<ref>اباذری، تاریخ انقلاب اسلامی شهرستان میانه، ص۹۷.</ref> همچنین در توزیع [[شهریه امام‌خمینی]] در میانه فعال بود.<ref>سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد ساواک، ج۹، ص۴۱۰.</ref> به سبب این فعالیت‌ها و همچنین پاره‌ای فعالیت‌های دیگر، پس از ده سال حضور در میانه، مجبور به خروج از آن شهر و اقامت در تهران شد. حجتی میانجی در تهران به اقامه نماز جماعت در [[مسجد آدینه تهران]] پرداخت. در کنار اقامه نماز در آنجا، به‌عنوان امام جماعت و روحانی محل مشغول خدمات علمی و فرهنگی شد و هم‌زمان به تدریس کتاب مکاسب شیخ مرتضی انصاری در مدرسه مروی پرداخت. همچنین حدود یازده سال در درس خارج فقه [[میرزا محمدباقر آشتیانی]] شرکت کرد و از وی [[اجازه اجتهاد]] گرفت.<ref>اباذری، سیمای میانه، ص۲۳۳.</ref> | ||
او که در تهران نیز به فعالیت‌های سیاسی ادامه می‌داد، با توصیه میرزا محمدباقر آشتیانی همراه با برخی از بازاریان تهران برای توزیع کمک‌های مردمی در بین آوارگان لبنانی و فلسطینی به لبنان سفر کرد تا بر تقسیم مبالغ مزبور نظارت کند. درباره دیگر فعالیت‌هایش در تهران گزارشی در دست نیست. وی به تألیف آثار علمی نیز می‌پرداخت و کتاب‌های در مسیر زندگی با ازدواج و حدیث عشق و عرفان از آثار اوست. | او که در تهران نیز به فعالیت‌های سیاسی ادامه می‌داد، با توصیه میرزا محمدباقر آشتیانی همراه با برخی از بازاریان تهران برای توزیع کمک‌های مردمی در بین آوارگان لبنانی و فلسطینی به لبنان سفر کرد تا بر تقسیم مبالغ مزبور نظارت کند. درباره دیگر فعالیت‌هایش در تهران گزارشی در دست نیست. وی به تألیف آثار علمی نیز می‌پرداخت و کتاب‌های در مسیر زندگی با ازدواج و حدیث عشق و عرفان از آثار اوست. | ||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
احمد حجتی میانجی در اواخر اسفند ۱۳۷۶ش از دنیا رفت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط محمدتقی بهجت، در قبرستان نو در قم به خاک سپرده شد.<ref>اباذری، سیمای میانه، ص۲۳۴.</ref> | احمد حجتی میانجی در اواخر اسفند ۱۳۷۶ش از دنیا رفت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط محمدتقی بهجت، در قبرستان نو در [[قم]] به خاک سپرده شد.<ref>اباذری، سیمای میانه، ص۲۳۴.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۲۸ مهر ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۲۴
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| تاریخ تولد | ۱۲۹۷ش |
| زادگاه | میانه |
| اطلاعات علمی | |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| وبگاه رسمی | |
احمد حجتی میانجی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
زادگاه و تحصیل
احمد حجتی میانجی در سال ۱۲۹۷ش و در خانواده‌ای روحانی در شهر میانه به دنیا آمد. پدرش میرزا محمد حجتی میانجی از روحانیان برجسته میانه و از شاگردان شیخ هادی تهرانی در حوزه علمیه نجف و هم‌مباحثه‌ای میرزا صادق تبریزی و شیخ فیاض زنجانی بود که حوزه علمیه میانه را تأسیس کرد و به تربیت روحانیان در آن حوزه می‌پرداخت. او آموزش‌های مقدماتی چون قرآن و ادبیات را نزد پدرش میرزا محمد حجتی فراگرفت. پس از درگذشت پدر در سال ۱۳۰۸ش تحت سرپرستی برادرش میرزا ابومحمد حجتی قرار گرفت و مقدمات دروس حوزوی را نزد وی خواند. سپس از درس‌های میرزا مهدی جدیدی سود برد. حجتی میانجی سپس برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی قم شد و در مدرسه دارالشفا برخی دروس حوزوی را در خدمت میرزا سعید اشراقی خواند.
او پس از مدتی حضور در قم به دلیل تنگناهای مالی و برخی مشکلات دیگر تحصیل را رها کرد و به خدمت سربازی اعزام شد. پس از اتمام این دوره، به کار سنگ‌تراشی مشغول شد. در ۲۳ سالگی بار دیگر به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و ابتدا نزد برادرش مشغول تحصیل شد، سپس به حوزه علمیه زنجان رفت ولی حوزه زنجان چندان جاذبه ای نداشت. از این رو به قم رفت و در درس آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی حضور یافت و مدت هشت سال از درس‌های خارج فقه ایشان بهره برد. هم‌زمان در درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله سیدمحمد حجت کوه‌کمری حضور می‌یافت و از ایشان اجازه اخذ سهم امام دریافت کرد. پس از درگذشت آن مرجع، وارد درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی شد؛ بنابراین می‌توان گفت از سال ۱۳۳۲ش در درس‌های امام‌خمینی حضور یافت. در کنار حضور در درس امام‌خمینی، از درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی نیز استفاده می‌کرد و موفق به کسب اجازه از استادان خود شد.[۱] وی در ۷ تیر ۱۳۴۳ از امام‌خمینی اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه (قدر معاش و ایصال دو ثلث و دست گردان و امهال) دریافت کرد.[۲]
فعالیت اجتماعی و مبارزاتی
احمد حجتی میانجی پس از سیزده سال اقامت در قم به میانه بازگشت و به اقامه نماز جماعت در مسجد مدرسه علمیه میانه پرداخت. او با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی وارد مبارزات سیاسی علیه حکومت پهلوی شد و در خرداد ۱۳۴۲ ازجمله سخنرانان تظاهرات مردم میانه بود. در تیر ۱۳۴۲ و در جریان تحصن روحانیان سراسر کشور در تهران در اعتراض به دستگیری و زندانی شدن امام‌خمینی نیز همراه با شیخ هادی نیری و میرزا فتاح اسبقی به نمایندگی از روحانیان میانه به تهران رفت و در آن تحصن حضور یافت.[۳] پس از بازگشت به میانه به مبارزات خود ادامه داد و اداره اگاهی شهر میانه در گزارشی از او به‌عنوان یکی از مخالفان شاه در آن شهر نام برد و به همین علت ممنوع‌المنبر شد.[۴] همچنین در توزیع شهریه امام‌خمینی در میانه فعال بود.[۵] به سبب این فعالیت‌ها و همچنین پاره‌ای فعالیت‌های دیگر، پس از ده سال حضور در میانه، مجبور به خروج از آن شهر و اقامت در تهران شد. حجتی میانجی در تهران به اقامه نماز جماعت در مسجد آدینه تهران پرداخت. در کنار اقامه نماز در آنجا، به‌عنوان امام جماعت و روحانی محل مشغول خدمات علمی و فرهنگی شد و هم‌زمان به تدریس کتاب مکاسب شیخ مرتضی انصاری در مدرسه مروی پرداخت. همچنین حدود یازده سال در درس خارج فقه میرزا محمدباقر آشتیانی شرکت کرد و از وی اجازه اجتهاد گرفت.[۶]
او که در تهران نیز به فعالیت‌های سیاسی ادامه می‌داد، با توصیه میرزا محمدباقر آشتیانی همراه با برخی از بازاریان تهران برای توزیع کمک‌های مردمی در بین آوارگان لبنانی و فلسطینی به لبنان سفر کرد تا بر تقسیم مبالغ مزبور نظارت کند. درباره دیگر فعالیت‌هایش در تهران گزارشی در دست نیست. وی به تألیف آثار علمی نیز می‌پرداخت و کتاب‌های در مسیر زندگی با ازدواج و حدیث عشق و عرفان از آثار اوست.
درگذشت
احمد حجتی میانجی در اواخر اسفند ۱۳۷۶ش از دنیا رفت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط محمدتقی بهجت، در قبرستان نو در قم به خاک سپرده شد.[۷]
پانویس
منابع
- اباذری، عبدالرحیم (۱۳۷۴)، سیمای میانه؛ خط ولایت، قم، انتشارات نبوغ.
- اباذری، عبدالرحیم (۱۳۸۱)، تاریخ انقلاب اسلامی شهرستان میانه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- حجتی، محمدامین (۱۳۸۲)، حدیث عشق و عرفان: زندگی‌نامه و اندیشه عرفانی عارف و زاهد آیت‌الله حاج شیخ احمد حجتی میانجی، قم، شاکر.
- سیر مبارزات امام‌خمینی در آیینه اسناد ساواک (۱۳۸۶)، ج۹، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.
- «شیخ احمد میانجی»، اندیشمندان اسلامی؛ مرکز پژوهش‌های صداوسیما.