سیدنورالدین موسوی ابهری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| استادان = سیدمحمدحسین طباطبایی، سیدحسین بروجردی، امام‌خمینی، سیدکاظم شریعتمداری، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، سیدمحمدرضا گلپایگانی | | استادان = سیدمحمدحسین طباطبایی، سیدحسین بروجردی، امام‌خمینی، سیدکاظم شریعتمداری، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، سیدمحمدرضا گلپایگانی | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل = حوزه علمیه قم | | محل تحصیل = تهران و حوزه علمیه قم | ||
| اجازه روایت از = | | اجازه روایت از = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| تالیفات = | | تالیفات = | ||
| سایر = | | سایر = | ||
| سیاسی = حمایت از | | سیاسی = حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]] و مبارزه با [[رژیم پهلوی]] | ||
| اجتماعی = اقامه نماز جماعت در مسجد شهرآرا و مسجد باب الحوائج | | اجتماعی = اقامه [[نماز جماعت]] در مسجد شهرآرا و مسجد باب الحوائج | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''سیدنورالدین موسوی ابهری'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی. | '''سیدنورالدین موسوی ابهری'''، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی. | ||
== زادگاه و خاندان == | == زادگاه و خاندان == | ||
سیدنورالدین موسوی ابهری معروف به ابهری در سال ۱۳۱۰ش در خانواده‌ای روحانی در ابهر به دنیا آمد.<ref>جواهرکلام، ص۲۱۳۱.</ref> پدرش سیدشمس‌الدین ابهری از عالمان برجسته تهران بود که پس از سال‌ها تحصیل در قم و نزد آیات [[عبدالکریم حائری یزدی|شیخ عبدالکریم حائری یزدی]]، سیدمحمد فیض و [[سیدمحمدتقی خوانساری|سیدمحمدتقی موسوی خوانساری]] در قم و آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی در نجف اشرف و دریافت اجازه اجتهاد از آنان، به دستور آیت‌الله اصفهانی ابتدا در ابهر اقامت گزید و در سال ۱۳۲۴ش به تهران رفت و به اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین در آن شهر پرداخت. | سیدنورالدین موسوی ابهری معروف به ابهری در سال ۱۳۱۰ش در خانواده‌ای روحانی در ابهر به دنیا آمد.<ref>جواهرکلام، تربت پاکان قم، ص۲۱۳۱.</ref> پدرش سیدشمس‌الدین ابهری از عالمان برجسته تهران بود که پس از سال‌ها تحصیل در [[قم]] و نزد آیات [[عبدالکریم حائری یزدی|شیخ عبدالکریم حائری یزدی]]، سیدمحمد فیض و [[سیدمحمدتقی خوانساری|سیدمحمدتقی موسوی خوانساری]] در قم و آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی در نجف اشرف و دریافت اجازه اجتهاد از آنان، به دستور آیت‌الله اصفهانی ابتدا در ابهر اقامت گزید و در سال ۱۳۲۴ش به تهران رفت و به اقامه [[نماز جماعت]] و تبلیغ دین در آن شهر پرداخت. | ||
== تحصیل == | == تحصیل == | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۱: | ||
== فعالیت سیاسی و اجتماعی == | == فعالیت سیاسی و اجتماعی == | ||
ابهری سپس با دعوت مردم منطقه شهرآرا تهران و با دستور | ابهری سپس با دعوت مردم منطقه شهرآرا تهران و با دستور [[سیدکاظم شریعتمداری|آیت‌الله شریعتمداری]] به تهران رفت و به اقامه [[نماز جماعت]] در مسجد شهرآرا پرداخت. پس از رحلت پدرش (امام جماعت مسجد باب الحوائج تهران)، در کنار اقامه نماز در شهرآرا، امامت جماعت آن مسجد را هم بر عهده گرفت.<ref>شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۴۳-۴۴.</ref> | ||
نورالدین ابهری در سال ۱۳۴۸ اجازه‌ای در امور حسبیه از امام‌خمینی دریافت کرد.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۴۹۱.</ref> و در تهران در کنار ترویج دین، به مبارزه علیه [[حکومت پهلوی]] و حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]] نیز می‌پرداخت و امضای او پای برخی از اعلامیه‌های روحانیان مبارز تهران دیده می‌شود. وی ازجمله روحانیانی بود که پس از سرکوب تظاهرات مردم تبریز در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶، اعلامیه‌ای در محکومیت آن اقدام صادر کردند و ضمن تسلیت به مراجع تقلید و مردم و اظهار همدردی با مردم شهر تبریز، بر تداوم پشتیبانی خود از مراجع تقلید تأکید کردند.<ref>دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۷، ص۷۴-۷۵؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۵۲.</ref> | |||
وقتی مأموران حکومت پهلوی در اردیبهشت ۱۳۵۷ به خانه‌های مراجع تقلید در قم حمله کردند و حرمت آن خانه‌ها را شکستند، ابهری بار دیگر ازجمله روحانیانی بود که در محکومیت آن اقدام، نامه‌ای به آیات [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|گلپایگانی]] و [[سیدکاظم شریعتمداری|شریعتمداری]] نوشت و در آن نامه با اشاره به کشتار مردم و ضرب و شتم طلاب، حکومت پهلوی را از خشم مردم برحذر داشت؛<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۸۹-۲۹۰، ۳۸۵-۳۸۶، ۴۵۳-۴۵۶، ۴۶۷-۴۷۰،۴۸۳-۴۸۷،۴۹۹-۵۰۰، ۵۰۹-۵۱۲</ref> این اسناد نشان از رویکرد او در مبارزه با حکومت پهلوی و نیز حمایت از امام‌خمینی دارد. | وقتی مأموران حکومت پهلوی در اردیبهشت ۱۳۵۷ به خانه‌های مراجع تقلید در قم حمله کردند و حرمت آن خانه‌ها را شکستند، ابهری بار دیگر ازجمله روحانیانی بود که در محکومیت آن اقدام، نامه‌ای به آیات [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|گلپایگانی]] و [[سیدکاظم شریعتمداری|شریعتمداری]] نوشت و در آن نامه با اشاره به کشتار مردم و ضرب و شتم طلاب، حکومت پهلوی را از خشم مردم برحذر داشت؛<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۸۹-۲۹۰، ۳۸۵-۳۸۶، ۴۵۳-۴۵۶، ۴۶۷-۴۷۰،۴۸۳-۴۸۷،۴۹۹-۵۰۰، ۵۰۹-۵۱۲</ref> این اسناد نشان از رویکرد او در مبارزه با حکومت پهلوی و نیز حمایت از امام‌خمینی دارد. | ||
| خط ۴۹: | خط ۵۰: | ||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
موسوی ابهری در مهر ۱۳۶۵ش در تهران از دنیا رفت و پیکرش پس از انتقال به قم در قبرستان باغ رضوان به خاک سپرده شد.<ref>جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۴، ص۲۱۳۱.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۹ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۵۴
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| تاریخ تولد | ۱۳۱۰ش |
| زادگاه | ابهر |
| تاریخ وفات | مهر ۱۳۶۵ش |
| محل دفن | قبرستان باغ رضوان قم |
| شهر وفات | تهران |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | سیدمحمدحسین طباطبایی، سیدحسین بروجردی، امام‌خمینی، سیدکاظم شریعتمداری، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، سیدمحمدرضا گلپایگانی |
| محل تحصیل | تهران و حوزه علمیه قم |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | حمایت از نهضت امام‌خمینی و مبارزه با رژیم پهلوی |
| اجتماعی | اقامه نماز جماعت در مسجد شهرآرا و مسجد باب الحوائج |
سیدنورالدین موسوی ابهری، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
زادگاه و خاندان
سیدنورالدین موسوی ابهری معروف به ابهری در سال ۱۳۱۰ش در خانواده‌ای روحانی در ابهر به دنیا آمد.[۱] پدرش سیدشمس‌الدین ابهری از عالمان برجسته تهران بود که پس از سال‌ها تحصیل در قم و نزد آیات شیخ عبدالکریم حائری یزدی، سیدمحمد فیض و سیدمحمدتقی موسوی خوانساری در قم و آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی در نجف اشرف و دریافت اجازه اجتهاد از آنان، به دستور آیت‌الله اصفهانی ابتدا در ابهر اقامت گزید و در سال ۱۳۲۴ش به تهران رفت و به اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین در آن شهر پرداخت.
تحصیل
موسوی ابهری در نوجوانی همراه با خانواده در تهران مقیم شد و در همان شهر دوره ابتدایی را به پایان رساند. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و مقدمات را در تهران و نزد استادان آن شهر خواند، ولی درباره استادان او در آن مقطع گزارشی در دست نیست.
ابهری آنگاه برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر دروس سطح را به پایان رساند. درباره استادان او در آن مقطع هم گزارشی در دست نیست. وی هم‌زمان در درس‌های فلسفه و همچنین تفسیر قرآن علامه سیدمحمدحسین طباطبایی حضور می‌یافت. سپس در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، امام‌خمینی، سیدکاظم شریعتمداری، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی و نیز سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی شرکت کرد.[۲] درباره سال‌های حضور او در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی با استناد به سال‌های حضور او در قم (دهه ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ش) می‌توان گفت که از سال‌های میانی دهه ۱۳۳۰ تا تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور، در آن درس‌ها در مساجد سلماسی و اعظم قم شرکت می‌کرده است.
فعالیت سیاسی و اجتماعی
ابهری سپس با دعوت مردم منطقه شهرآرا تهران و با دستور آیت‌الله شریعتمداری به تهران رفت و به اقامه نماز جماعت در مسجد شهرآرا پرداخت. پس از رحلت پدرش (امام جماعت مسجد باب الحوائج تهران)، در کنار اقامه نماز در شهرآرا، امامت جماعت آن مسجد را هم بر عهده گرفت.[۳]
نورالدین ابهری در سال ۱۳۴۸ اجازه‌ای در امور حسبیه از امام‌خمینی دریافت کرد.[۴] و در تهران در کنار ترویج دین، به مبارزه علیه حکومت پهلوی و حمایت از نهضت امام‌خمینی نیز می‌پرداخت و امضای او پای برخی از اعلامیه‌های روحانیان مبارز تهران دیده می‌شود. وی ازجمله روحانیانی بود که پس از سرکوب تظاهرات مردم تبریز در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶، اعلامیه‌ای در محکومیت آن اقدام صادر کردند و ضمن تسلیت به مراجع تقلید و مردم و اظهار همدردی با مردم شهر تبریز، بر تداوم پشتیبانی خود از مراجع تقلید تأکید کردند.[۵]
وقتی مأموران حکومت پهلوی در اردیبهشت ۱۳۵۷ به خانه‌های مراجع تقلید در قم حمله کردند و حرمت آن خانه‌ها را شکستند، ابهری بار دیگر ازجمله روحانیانی بود که در محکومیت آن اقدام، نامه‌ای به آیات گلپایگانی و شریعتمداری نوشت و در آن نامه با اشاره به کشتار مردم و ضرب و شتم طلاب، حکومت پهلوی را از خشم مردم برحذر داشت؛[۶] این اسناد نشان از رویکرد او در مبارزه با حکومت پهلوی و نیز حمایت از امام‌خمینی دارد.
ابهری پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت‌های مذهبی در تهران ادامه داد. درباره دیگر فعالیت‌های او اطلاعاتی در دست نیست.
درگذشت
موسوی ابهری در مهر ۱۳۶۵ش در تهران از دنیا رفت و پیکرش پس از انتقال به قم در قبرستان باغ رضوان به خاک سپرده شد.[۷]
پانویس
- ↑ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ص۲۱۳۱.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۴۳-۴۴.
- ↑ شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۳، ص۴۳-۴۴.
- ↑ صحیفه امام، ج۱، ص۴۹۱.
- ↑ دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۷، ص۷۴-۷۵؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۵۲.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۲۸۹-۲۹۰، ۳۸۵-۳۸۶، ۴۵۳-۴۵۶، ۴۶۷-۴۷۰،۴۸۳-۴۸۷،۴۹۹-۵۰۰، ۵۰۹-۵۱۲
- ↑ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۴، ص۲۱۳۱.
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، ج۴، قم، انصاریان.
- دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج۷، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۳، تهران، اسلامیه.
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی.