۱٬۲۰۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رحمت'''، گستراندن فیض وجود و کمالات آن. | '''رحمت'''، گستراندن فیض وجود و کمالات آن. | ||
رحمت یکی از صفات الهی است و در بسیاری از آیات [[قرآن]] نیز به رحمت الهی اشاره شده است. امام‌خمینی در بیشتر آثار عرفانی خود، بحث رحمت را با مسائل مختلفی چون شناخت هستی، مبدأ عالم و [[انسان‌شناسی|انسان]] پیوند زده است. | |||
امام‌خمینی مانند دیگر [[عرفا|عارفان]]، حقیقت رحمت را همان نفس وجود می‌داند؛ زیرا وجود، اصل همه رحمت‌هاست و در واقع رحمت، بسط و گسترش وجود مطلق است و همه موجودات زیر پوشش رحمت واسعه هستند. | |||
در متون [[شریعت، طریقت و حقیقت|شریعت]]، برای رحمت اقسامی ذکر شده است و امام‌خمینی اساس رحمت را همان رحمت مطلقه می‌داند که سراسر عالم هستی را دربر گرفته و هر موجودی را به کمال خود می‌رساند. در نگاه ایشان، رحمت مطلقه، به رحمانی و رحیمی تقسیم می‌شود و هر یک از رحمت رحمانی و رحیمی نیز، به رحمت ذاتی و فعلی تقسیم می‌شود. | |||
بر اساس برخی روایات، رحمت حق بر غضب او پیشی دارد و امام‌خمینی معتقد است یکی از معانی این سبقت، این است که تجلی به مقام رحمانی بر همه موجودات عالم غیب و شهادت احاطه دارد. | |||
امام‌خمینی با الهام از آیات قرآن معتقد است [[انسان کامل]]، بر حسب داشتن مقام شهادت ـ که ظهور به رحمانیت است ـ و مقام غیب ـ که ظهور به رحیمیت است ـ تمام دایره وجود را دربر می‌گیرد؛ از این‌رو انسان کامل مظهر رحمت رحمانی و رحیمی خداوند است. همچنین در نگاه امام‌خمینی یکی از بزرگ‌ترین جلوه‌های رحمت الهی برای تمام بشر قرآن کریم است. | |||
امام‌خمینی همچنین رحمت و محبت در میان بندگان را رمز پیوستگی زندگی فردی و اجتماعی می‌داند که در نبود آن رشته زندگی فردی و اجتماعی گسیخته خواهد شد و خود نیز در زندگی از صفت رحمت برخوردار بود. | |||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||
| خط ۹۸: | خط ۱۱۱: | ||
[[رده:مقاله‌های تأییدشده]] | [[رده:مقاله‌های تأییدشده]] | ||
[[رده:مقاله‌های بی‌نیاز از جعبه اطلاعات]] | [[رده:مقاله‌های بی‌نیاز از جعبه اطلاعات]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] | |||