رحمت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رحمت'''، گستراندن فیض وجود و کمالات آن.

امام‌خمینی مانند دیگر [[عرفا|عارفان]]، حقیقت رحمت را همان نفس وجود می‌داند؛ زیرا وجود، اصل همه رحمت‌هاست و در واقع رحمت، بسط و گسترش وجود مطلق است و همه موجودات زیر پوشش رحمت واسعه هستند.

در متون [[شریعت، طریقت و حقیقت|شریعت]]، برای رحمت اقسامی ذکر شده است و امام‌خمینی اساس رحمت را همان رحمت مطلقه می‌داند که سراسر عالم هستی را دربر گرفته و هر موجودی را به کمال خود می‌رساند. در نگاه ایشان، رحمت مطلقه، به رحمانی و رحیمی تقسیم می‌شود و هر یک از رحمت رحمانی و رحیمی نیز، به رحمت ذاتی و فعلی تقسیم می‌شود.  

امام‌خمینی با الهام از آیات قرآن معتقد است [[انسان کامل]]، بر حسب داشتن مقام شهادت ـ که ظهور به رحمانیت است ـ و مقام غیب ـ که ظهور به رحیمیت است ـ تمام دایره وجود را دربر می‌گیرد؛ از این‌رو انسان کامل مظهر رحمت رحمانی و رحیمی خداوند است. همچنین در نگاه امام‌خمینی یکی از بزرگ‌ترین جلوه‌های رحمت الهی برای تمام بشر قرآن کریم است.