قربانعلی محقق کابلی
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| تاریخ تولد | ۸ خرداد ۱۳۰۷ش |
| زادگاه | ولایت پروان افغانستان |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | سیدعبدالاعلی سبزواری، کاظم تبریزی، سیدعبدالحسین رشتی، محمدتقی آل‌راضی، صدرا بادکوبه‌ای، مجتبی لنکرانی، عباس قوچانی، سیدابوالقاسم خویی، میرزا باقر زنجانی، سیدمحسن حکیم، حسین حلی و... |
| محل تحصیل | افغانستان و نجف |
| تألیفات | رساله عملیه، مباحث الفقهیه، کتاب الخمس، استفتائات جدید، وظیفه القضاه، منهاج الصلحا، تحریر العروه، نصایح اخلاقی، آموزش احکام بانوان و مناسک حج |
| سایر | تدریس در حوزه علمیه قم و نجف |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | همکاری با احزاب مانند حزب جمعیت اسلامی و تأسیس سازمان دفاع از حریم اسلامی |
| اجتماعی | تأسیس مسجد و مدارس علمیه جامعه الاسلام در هرات و کابل و اقامه نماز جمعه در کابل |
| وبگاه رسمی | |
قربانعلی محقق کابلی، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.
زادگاه و تحصیل
قربانعلی محقق کابلی در هشتم خرداد ۱۳۰۷ش در ولایت پروان افغانستان زاده شد. خواندن و نوشتن را در زادگاهش فراگرفت و سپس به فراگیری عقاید اسلامی، احکام شرعی و علوم حوزوی مشغول شد. آنگاه برای تکمیل تحصیلات حوزوی به کابل رفت و جامع‌المقدمات، شرح جامی، مغنی، مطول، حاشیه ملاعبدالله، معالم‌الاصول، قوانین، شرح لمعه و ... را نزد استادان برجسته در کابل آموخت. خفقان شدید سیاسی، فرهنگی و مذهبی بر افغانستان باعث شد تا در سال ۱۳۳۲ راهی عراق شود.
ادامه تحصیل در نجف
قربانعلی محقق کابلی پس از ورود به عراق، در حوزه علمیه نجف رسایل و مکاسب را نزد سیدعبدالاعلی سبزواری، کاظم تبریزی، سیدعبدالحسین رشتی و شیخ محمدتقی آل‌راضی خواند. کفایه‌الاصول را هم در محضر صدرا بادکوبه‌ای و مجتبی لنکرانی آموخت و در درس منظومه ملاهادی سبزواری از شاگردان عباس قوچانی بود. محقق کابلی پس از دو سال تحصیل دروس سطح، از سال ۱۳۳۴ش به درس خارج فقه و اصول سیدابوالقاسم خویی راه یافت و به استفاده از هر دو درس آن مرجع پرداخت.[۱] و مدت هجده سال از محضر ایشان استفاده کرد.[۲] هم‌زمان در درس خارج فقه میرزا باقر زنجانی و سیدمحسن حکیم و خارج اصول حسین حلی حضور می‌یافت.[۳] وی نزدیک یک سال نیز در درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام‌خمینی که در مسجد شیخ انصاری برگزار می‌شد، حضور یافت.[۴] محتشمی‌پور[۵] و روحانی[۶] در فهرست شاگردان امام‌خمینی به فردی به نام محقق افغانی اشاره کرده‌اند که به نظر می‌رسیدقربانعلی محقق باشد.
تدریس در نجف
او هم‌زمان با حضور در درس خارج استادان حوزه علمیه نجف اشرف، به تدریس در آن حوزه نیز می‌پرداخت و دروسی چون شرح لمعه، قوانین، رسایل و مکاسب شیخ انصاری و کفایه‌الاصول آخوند خراسانی را تدریس می‌کرد.
بازگشت به افغانستان
قربانعلی محقق کابلی پس از بیست سال تحصیل، تحقیق، تدریس، در حوزه علمیه نجف اشرف در اسفند ۱۳۵۱ در میان استقبال باشکوه مردم شهرهای مختلف افغانستان، به زادگاهش بازگشت و در کابل مقیم شد و به تدریس دروس حوزوی و تبلیغ دین پرداخت.[۷] او همچنین با تأسیس مراکز آموزشی ازجمله مدرسه علمیه جامعه الاسلام در کابل همراه با کتابخانه و یک باب مسجد[۸] احداث مسجد امام‌خمینی در کابل که با کودتای کمونیستی سال ۱۳۵۷ش در افغانستان ناتمام ماند، ساخت مسجد جامع شهرک المهدی (جبرئیل) در هرات، تأسیس مدرسه علمیه جامعه الاسلام در هرات و ساخت مدرسه علمیه خاتم‌الانبیا در هرات، در افزایش فعالیت شیعیان در آن کشور تأثیرگذار بود. او پس از کودتای اردیبهشت ۱۳۵۷ کمونیست‌ها در افغانستان، مخفیانه به پاکستان رفت. برخی از احزاب ازجمله حزب اسلامی، جمعیت اسلامی و... او را به همکاری و اقامت در کویته پاکستان دعوت کردند، ولی او به فعالیت مستقل معتقد بود و در شهر کویته با همکاری جمعی از مهاجران افغانستان، «سازمان دفاع از حریم اسلامی» را بنیان نهاد.
مهاجرت به ایران
پس از مدتی توقف در کویته، به ایران رفت و در مشهد مقیم شد. مدتی بعد راهی قم شد و در آن شهر نام «سازمان دفاع از حریم اسلامی» را به «اتحادیه علما» تغییر داد و همراه با جمعی دیگر حزب «اتحاد انقلاب اسلامی» را با همکاری گروه‌هایی چون سازمان نصر، حرکت اسلامی، نهضت اسلامی، شورای اتفاق اسلامی، نیروی اسلامی و جنبش مستضعفین بنیان نهاد. این حزب دو ماه پس از تأسیس به سبب اختلاف داخلی منحل شد و در پی آن او نام «اتحادیه علما» را به «پاسداران جهاد اسلامی» تغییر داد و سپس همراه با جمعی دیگر از گروه‌های جهادی شیعی، شورای ائتلاف انقلاب اسلامی افغانستان را تأسیس کرد. وی در سال ۱۳۶۸ش تأسیس «حزب وحدت اسلامی» را در بامیان تأیید کرد و در سال ۱۳۷۱ش از طرف شورای عالی آن حزب به‌عنوان دبیر شورای عالی نظارت بر حزب وحدت اسلامی برگزیده شد.
محقق کابلی در همان سال به افغانستان بازگشت و یک سال در کابل به فعالیت پرداخت و در آن مدت نماز جمعه را اقامه می‌کرد. حضور او در کابل این بار کوتاه‌مدت بود، چراکه بر اثر افزایش درگیری‌ها در آن شهر، دوباره به ایران بازگشت و به تدریس در حوزه علمیه قم پرداخت. او درس خارج فقه خود را از اول کتاب خمس در حسینیه نجفی‌ها آغاز کرد و تاکنون (۱۳۹۳) کتاب‌های خمس، اجتهاد و تقلید، طهارت و... را تدریس کرده است. او همچنین با انتشار رساله عملیه در ۱۳۷۳، در شمار مراجع تقلید صاحب رساله درآمد و از مراجع تقلید شیعه است.[۹] شیخ عبدالعلی مزاری در تثبیت مرجعیت او در افغانستان نقش زیادی داشت و بیت محقق کابلی مهم‌ترین پایگاه شهید مزاری بود. محقق کابلی پس از بازگشت به ایران، علاوه بر حل مسائل شرعی، در حل مسائل و مشکلات پناهندگان افغانی در ایران نقش فعالی دارد.[۱۰]
تألیفات
از آثار علمی محقق کابلی می‌توان به رساله عملیه (توضیح المسائل)، مباحث الفقهیه در چهار جلد، کتاب الخمس، استفتائات جدید، وظیفه القضاه، منهاج الصلحا، تحریر العروه، نصایح اخلاقی، آموزش احکام بانوان و مناسک حج اشاره کرد.[۱۱]
پانویس
- ↑ موسوی‌نژاد، سی‌وپنج عالم (از عالمان تأثیرگذار افغانستان)، ص۲۴۶-۲۴۷.
- ↑ «بررسی اوضاع افغانستان و طلاب افغانی در گفتگو با آیت‌الله محقق کابلی از مراجع تقلید افغانستان»، ص۲.
- ↑ موسوی‌نژاد، سی‌وپنج عالم (از عالمان تأثیرگذار افغانستان)، ص۲۴۶-۲۴۷.
- ↑ «بررسی اوضاع افغانستان و طلاب افغانی در گفتگو با آیت‌الله محقق کابلی از مراجع تقلید افغانستان»، ص۲؛ «مرحوم آیت‌الله‌العظمی محقق کابلی: امام با تبعیض مخالف بود»، ص۱۸.
- ↑ خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محتشمی‌پور، ص۵۰۵.
- ↑ روحانی، بررسی و تحلیلی از نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۱، ص۵۰.
- ↑ موسوی‌نژاد، سی‌وپنج عالم (از عالمان تأثیرگذار افغانستان)، ص۲۴۷-۲۴۹.
- ↑ بختیاری، شیعیان افغانستان، ص۲۴۶.
- ↑ موسوی‌نژاد، سی‌وپنج عالم (از عالمان تأثیرگذار افغانستان)، ص۲۴۹-۲۵۴.
- ↑ «یادی از منادی وحدت شهید راه حق و عدالت شهید مزاری حلقه اتصال امام‌خمینی و شیعیان افغانستان»، ص۵.
- ↑ موسوی‌نژاد، سی‌وپنج عالم (از عالمان تأثیرگذار افغانستان)، ص۲۴۹-۲۵۴.
منابع
- بختیاری، محمد عزیز (۱۳۸۵)، شیعیان افغانستان، قم، نشر شیعه‌شناسی.
- «بررسی اوضاع افغانستان و طلاب افغانی در گفتگو با آیت‌الله محقق کابلی از مراجع تقلید افغانستان: امام با تبعیض مخالف بود» (۱۳۹۲)، هفته‌نامه حریم امام، شماره ۶۵، ۱۹ اردیبهشت.
- خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین محتشمی‌پور (۱۳۷۶)، تهران، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی.
- روحانی، سیدحمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امام‌خمینی در ایران، بی‌جا، دارالفکر ـ دارالعلم.
- «مرحوم آیت‌الله‌العظمی محقق کابلی: امام با تبعیض مخالف بود» (۱۳۹۸)، هفته‌نامه حریم امام، سال هفتم، شماره ۳۷۴، ۳۰ خرداد.
- موسوی‌نژاد، سیدمحمد (عارف) (۱۳۹۳)، سی‌وپنج عالم (از عالمان تأثیرگذار افغانستان)، قم، مجمع ذخایر اسلامی.
- «یادی از منادی وحدت شهید راه حق و عدالت شهید مزاری حلقه اتصال امام‌خمینی و شیعیان افغانستان» (۱۳۹۲)، هفته‌نامه حریم امام، شماره ۶۵، ۱۹ اردیبهشت.