سیداسدالله اشکوری

از ویکی امام خمینی
سیداسدالله اشکوری
اطلاعات فردی
نام کاملسیداسدالله اشکوری
نسبسادات اشکوری
زادگاهاشکور، استان گیلان
تاریخ وفات۱۳۴۸ شمسی
محل دفنقبرستان باغ رضوان قم
شهر وفاتلنگرود
خویشاوندان
سرشناس
سیدموسی اشکوری (پدر همسر)
اطلاعات علمی
استادانسیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدمحمدتقی خوانساری، سیدصدرالدین صدر، سیدحسین بروجردی، امام‌خمینی
محل تحصیلحوزه‌های علمیه اشکور و قم
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
اجتماعیتبلیغ دین در منطقه اشکور و لنگرود و تدریس در حوزه علمیه قم * خدمت به مردم منطقه


سیداسدالله اشکوری، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.

سیداسدالله اشکوری در شهر اشکور در استان گیلان به دنیا آمد. او خواندن و نوشتن را در اشکور فراگرفت. سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و ادبیات و بخشی از مقدمات را در اشکور و نزد عالمان آن سامان خواند. سپس راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر به تکمیل تحصیلات حوزوی پرداخت. درباره استادان او در دوره سطح اطلاعاتی در دست نیست و شریف رازی به نام آنان اشاره‌ای نکرده است. سیداسدالله اشکوری سپس در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدمحمد حجت کوه‌کمری، سیدمحمدتقی موسوی خوانساری، سیدصدرالدین صدر و سیدحسین طباطبایی بروجردی [۱] شرکت کرد. سیدحمید روحانی نام او را در فهرست شاگردان امام‌خمینی آورده است [۲]، ولی اشاره‌ای به حضور او در درس‌های سطح یا فلسفه یا خارج فقه و اصول امام‌خمینی نکرده است. سیداسدالله اشکوری در سال ۱۳۳۰ ش به اشکور بازگشت [۳] بنابراین احتمال اینکه در در نیمه دوم دهه ۱۳۲۰ ش در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی شرکت کرده باشد، بیشتر است.

اشکوری در کنار تحصیل در حوزه علمیه قم، به تدریس در آنجا هم می‌پرداخت و برخی متون حوزوی را تدریس می‌کرد. او در سال ۱۳۳۰ ش و در پی رحلت پدر همسرش سیدموسی اشکوری با درخواست جمعی از مردم لنگرود و به دستور آیت‌الله بروجردی به آن شهر رفت و به اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین در آن منطقه پرداخت [۴]

سیداسدالله اشکوری در سال ۱۳۴۸ ش در لنگرود درگذشت و پیکرش پس از انتقال به قم، در قبرستان باغ رضوان آن شهر به خاک سپرده شد [۵]

پانویس

  1. (شریف رازی، ج ۷، ۳۱)
  2. (روحانی، ج ۱، ۴۶)
  3. (شریف رازی، ج ۷، ۳۱)
  4. (شریف رازی، ج ۷، ۳۱).
  5. (شریف رازی، ج ۷، ۳۱).

منابع

  • جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، ج ۱، قم، انصاریان.
  • روحانی، سیدحمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۱، بی‌جا، دارالفکر ـ دارالعلم.
  • شریف رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، جلد هفتم، قم، انتشارات پیروز.