علی‌اکبر عابدی
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | علی‌اکبر عابدی |
| تاریخ تولد | ۱۲۹۷ش |
| زادگاه | اندبیل، خلخال، ایران |
| تاریخ وفات | ۳۱ فروردین ۱۳۷۸ |
| محل دفن | روستای اندبیل، خلخال |
| شهر وفات | خلخال، ایران |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امام‌خمینی، سیدحسین طباطبایی بروجردی، سیدمحمدتقی خوانساری، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه قم، حوزه علمیه خلخال |
| سایر | فعالیت‌های سیاسی و دینی در انقلاب اسلامی ایران |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | مبارزه با حکومت پهلوی، فعالیت در نهضت امام‌خمینی، عضو شورای روحانیت خلخال |
| اجتماعی | تدریس دروس حوزوی در خلخال و تقویت حوزه علمیه آن منطقه |
علی‌اکبر عابدی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
زادگاه و تحصیل
او در سال ۱۲۹۷ش در روستای اندبیل خلخال دیده به جهان گشود. پدرش شیخ مهدی در کسوت روحانیت بود. علی‌اکبر عابدی تحصیل دروس حوزوی را در خلخال و نزد پدرش آغاز کرد و سپس مقدمات را نزد او و میرزا حسینعلی محقق خلخالی فراگرفت. عابدی در ۱۳۱۵ش برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی قم شد و مدت پنج سال از استادان برجسته آن حوزه بهره برد.
در ۱۳۲۱ش به تهران رفت و مدتی در مدرسه علمیه معمارباشی آن شهر به تکمیل تحصیلات خود پرداخت، ولی به سبب نامناسب بودن محیط آنجا، بار دیگر راهی قم شد و در حوزه علمیه قم، دروس سطح را نزد استادانی چون میرزا احمدعلی ادیب تهران تکمیل کرد. سپس در درس خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، سیدمحمدتقی خوانساری، امام‌خمینی و سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی شرکت کرد و در ۱۳۲۸ ش به خلخال بازگشت [۱]
نقیب در زندگینامه او اشاره به حضور عابدی در درس خارج فقه یا اصول یا درس اخلاق و فلسفه امام که در آن سال‌ها در قم برگزار می‌شد نکرده و صرفاً به حضور او در درس امام‌خمینی اکتفا کرده است. با وجود این، او در آن زندگینامه، نام امام‌خمینی را پس از آیات بروجردی و خوانساری آورده است و با استناد به این گزارش می‌توان احتمال داد که در درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس ایشان که آن روزها در مسجد محمدی و مسجد سلماسی برگزار می‌شد شرکت می‌کرده است. عابدی پس از یک سال اقامت در خلخال، این بار به تبریز رفت و دو سال در آن شهر به تدریس و تبلیغ دین پرداخت. سپس به خلخال بازگشت و برای همیشه در آن شهر مقیم شد و به تبلیغ دین و تدریس دروس حوزوی در آن شهر ادامه داد. او در سال‌های نهضت امام‌خمینی، به مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت و به نوشته نقیب، در اغلب تظاهرات و راهپیمایی‌های اعتراضی مردم خلخال حضور داشت و از روحانیانی بود که در همه صحنه‌های انقلاب اسلامی پیشگام بود.
همچنین در تقویت حوزه علمیه خلخال می‌کوشید. به سبب این فعالیت‌ها بارها توسط ساواک تحت تعقیب قرار گرفت و مدتی نیز بازداشت و توسط ساواک بازجویی شد. او که مدرس مدرسه دینی جعفریه خلخال بود، پس از پیروزی انقلاب اسلامی در رأس شورای روحانیت خلخال قرار گرفت.
درگذشت
او در ۳۱ فروردین ۱۳۷۸ در خلخال درگذشت. پیکر او پس از تشییع، به روستای اندبیل انتقال یافت و در آن روستا به خاک سپرده شد.[۲]
پانویس
منابع
- نقیب، سیداحمد (۱۳۷۹)، خلخال و مشاهیر، تبریز، مهد آزادی.