پرش به محتوا

ادارات: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ دی ۱۴۰۱
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
با ظهور بی‌ثباتی سیاسی در سال ۱۳۴۰، کارمندان دولت و بخش خصوصی، در کنار دیگر گروه‌های اجتماعی، علیه دستگاه حکومتی وارد صحنه شده بودند.<ref>ازغندی، تاریخ تحولات سیاسی اجتماعی ایران، ۱۳۶.</ref> بی‌نظمی و به‌هم‌ریختگی در شهرهای بزرگ و جدی‌نگرفتن کار و وظایف اداری موجب نارضایتی کارمندان در کنار ارباب‌رجوع ادارات شده بود و همه از سردرگمی و گرفتاری در دستگاه‌های دولتی رنج می‌کشیدند.<ref>صمیمی، پشت پرده تخت طاووس، ۲۰۲-۲۰۳.</ref> سپس در سال‌های ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۷ با اوج‌گیری روند [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]]، کارمندان به‌تدریج از دولت قطع امید کرده و با ائتلاف با طبقه متوسط سنتی، در صف اعتصابگران و تظاهرکنندگان قرار گرفته بودند.<ref>ازغندی، تاریخ تحولات سیاسی اجتماعی ایران، ۱۳۶.</ref>
با ظهور بی‌ثباتی سیاسی در سال ۱۳۴۰، کارمندان دولت و بخش خصوصی، در کنار دیگر گروه‌های اجتماعی، علیه دستگاه حکومتی وارد صحنه شده بودند.<ref>ازغندی، تاریخ تحولات سیاسی اجتماعی ایران، ۱۳۶.</ref> بی‌نظمی و به‌هم‌ریختگی در شهرهای بزرگ و جدی‌نگرفتن کار و وظایف اداری موجب نارضایتی کارمندان در کنار ارباب‌رجوع ادارات شده بود و همه از سردرگمی و گرفتاری در دستگاه‌های دولتی رنج می‌کشیدند.<ref>صمیمی، پشت پرده تخت طاووس، ۲۰۲-۲۰۳.</ref> سپس در سال‌های ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۷ با اوج‌گیری روند [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]]، کارمندان به‌تدریج از دولت قطع امید کرده و با ائتلاف با طبقه متوسط سنتی، در صف اعتصابگران و تظاهرکنندگان قرار گرفته بودند.<ref>ازغندی، تاریخ تحولات سیاسی اجتماعی ایران، ۱۳۶.</ref>


در روزهای اوج انقلاب چنان‌که [[امام‌خمینی]] اشاره کرده است، کارمندان ادارات دولتی که از وضع ادارات آگاه بودند، امّا حق مخالفت نداشتند، اعتراض خود را با [[اعتصاب]] نشان دادند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۱۱۹.</ref> ایشان از آنان خواست این فرصت الهی را از دست ندهند و دست [[اجانب]] و [[نظام سلطنتی]] را کوتاه کنند تا به [[استقلال]] و [[آزادی]] برسند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۱۵۵ و ۲۶۱.</ref> ایشان کارمندان را به ادامه اعتصابات تا فلج‌کردن نظام سلطنتی-که یک وظیفه اسلامی بود-تشویق می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۳۴۹-۳۵۰.</ref> و همچنین از تمام قشرها می‌خواست تا از اعتصاب کارمندان در مقابل دولت پشتیبانی کنند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۴۸۷ و ۴/۴۹۸.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|اعتصاب}} از مؤثرترین اعتصاب‌های کلیدی که مورد حمایت امام‌خمینی نیز قرار داشت، <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۳۶۷ و ۴۹۸-۴۹۹.</ref> [[اعتصاب کارکنان صنعت نفت|اعتصاب کارمندان و کارکنان شرکت نفت]] بود که تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشت.<ref>فوران، ۵۵۳-۵۷۰.</ref> امام‌خمینی کارمندان ادارات را جزء توده حقیقی [[ملت]] می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۱۲.</ref> که به همراه همه قشرها، [[جمهوری اسلامی]] را فریاد می‌زدند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۳۹۴.</ref> و در قیام خودجوش اسلامی<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۳۹۸-۳۹۹.</ref> باعث قوت و قدرت عمل ملت می‌شدند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۱۵۲.</ref> و مایه [[پیروزی]] بودند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۲۸۰.</ref>
در روزهای اوج انقلاب چنان‌که [[امام‌خمینی]] اشاره کرده است، کارمندان ادارات دولتی که از وضع ادارات آگاه بودند، امّا حق مخالفت نداشتند، اعتراض خود را با [[اعتصاب]] نشان دادند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۱۱۹.</ref> ایشان از آنان خواست این فرصت الهی را از دست ندهند و دست [[اجانب]] و [[نظام سلطنتی]] را کوتاه کنند تا به [[استقلال]] و [[آزادی]] برسند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۱۵۵ و ۲۶۱.</ref> ایشان کارمندان را به ادامه اعتصابات تا فلج‌کردن نظام سلطنتی-که یک وظیفه اسلامی بود-تشویق می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۳۴۹-۳۵۰.</ref> و همچنین از تمام قشرها می‌خواست تا از اعتصاب کارمندان در مقابل دولت پشتیبانی کنند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۴۸۷ و ۴/۴۹۸.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|اعتصاب}} از مؤثرترین اعتصاب‌های کلیدی که مورد حمایت امام‌خمینی نیز قرار داشت، <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۳۶۷ و ۴۹۸-۴۹۹.</ref> [[اعتصاب کارکنان صنعت نفت|اعتصاب کارمندان و کارکنان شرکت نفت]] بود که تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشت.<ref>فوران، مقاومت شکننده، ۵۵۳-۵۷۰.</ref> امام‌خمینی کارمندان ادارات را جزء توده حقیقی [[ملت]] می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۱۲.</ref> که به همراه همه قشرها، [[جمهوری اسلامی]] را فریاد می‌زدند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۳۹۴.</ref> و در قیام خودجوش اسلامی<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۳۹۸-۳۹۹.</ref> باعث قوت و قدرت عمل ملت می‌شدند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۱۵۲.</ref> و مایه [[پیروزی]] بودند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۲۸۰.</ref>
==ادارات در دوره جمهوری اسلامی==
==ادارات در دوره جمهوری اسلامی==
فلسفه وجودی ادارات، خدمت صادقانه به مردم است و سازمان اداری نیز باید متناسب با این هدف تنظیم و در صورت نیاز متحول شود.<ref>اکبری، مواضع امام‌خمینی، ۱/۵۳.</ref> این تحول در نظام اداری به جامعه و نظام یک کشور مربوط می‌شود<ref>قوام، توسعه سیاسی و تحول اداری، ۹۰.</ref> و هدف از آن یافتن رابطه‌ای منطقی میان نقش و قابلیت و توانمندی دولت است که برقراری تناسب میان این دو امر، حیاتی است.<ref>سازمان مدیریت، قانون برنامه اول، ۴۰.</ref>
فلسفه وجودی ادارات، خدمت صادقانه به مردم است و سازمان اداری نیز باید متناسب با این هدف تنظیم و در صورت نیاز متحول شود.<ref>اکبری، مواضع امام‌خمینی، ۱/۵۳.</ref> این تحول در نظام اداری به جامعه و نظام یک کشور مربوط می‌شود<ref>قوام، توسعه سیاسی و تحول اداری، ۹۰.</ref> و هدف از آن یافتن رابطه‌ای منطقی میان نقش و قابلیت و توانمندی دولت است که برقراری تناسب میان این دو امر، حیاتی است.<ref>سازمان مدیریت، قانون برنامه اول، ۴۰.</ref>
۲۱٬۱۴۹

ویرایش