۱٬۸۶۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قرب نوافل و فرایض'''، اصطلاحی [[عرفان|عرفانی]] برگرفته از حدیثی مشهور دربارهٔ تأثیر واجبات و مستحبّات. | '''قرب نوافل و فرایض'''، اصطلاحی [[عرفان|عرفانی]] برگرفته از حدیثی مشهور دربارهٔ تأثیر واجبات و مستحبّات. | ||
موضوع قرب نوافل و فرائض، از مباحث مهم عرفانی و برگرفته از حدیث قدسی است. اندیشمندان اسلامی بر اساس مبانی تفسیر خود، تفاسیر گوناگونی از این روایت به دست دادهاند. | |||
[[ابن عربی]] از نخستین کسانی است که دو اصطلاح قرب نوافل و فرایض را به صورت اصطلاح به کار برده است. [[عرفا|عارفان]] از حدیث قرب نوافل به عنوان شاهدی بر نفی جبر و اثبات اختیار و همچنین شاهدی بر [[توحید (فلسفه و کلام)|توحید]] افعالی میدانند. | |||
[[امامخمینی]] در آثار خود به این بحث، توجه ویژهای کرده و مراتب، اقسام، حقیقت و راه تحصیل قرب نوافل و فرائض را ذکر کرده است. ایشان سه نظر عمده درباره تطبیق قرب نوافل و فرایض با مقامات و منازل عرفانی به دست میدهد: 1-تطبیق قرب نوافل بر [[فنا]]ء تام و کلی و تطبیق قرب فرائض بر بقای پس از فنا؛ 2-تطبیق قرب نوافل بر فنای صفاتی و قرب فرائض بر بقای پس از فنا؛ 3-تطبیق قرب نوافل بر فنای صفاتی و قرب فرائض بر فنای ذاتی. | |||
امام خمینی یکی از آثار قرب نوافل را رسیدن به حقایق اشیا و [[سرالقدر|سر قدر]] میداند که آن آگاهی از اعیان ثابته موجود در صقع ربوبی است؛ زیرا سالک در این حال فانی در حق شده و به واسطه علم حق به حقیقت اشیا رسیده است. به اعتقاد ایشان در قرب نوافل، سالک خلعت ولایت به تن میکند، حقانی میشود و باطن ربوبیت در او ظاهر میشود. | |||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == | ||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۹: | ||
[[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:عرفان]] | [[رده:عرفان]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |