پرش به محتوا

مطلق و مقید: تفاوت میان نسخه‌ها

اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی)
خط ۲: خط ۲:




[[امام‌خمینی]]، اطلاق و تقیید را از صفات معنا و ماهیت‌ می‌داند؛ ایشان مطلق را به معنا و ماهیتی که رهاشده و بدون قید باشد، در مقابل مقید یعنی ماهیت و معنای با قید، تعریف کرده و اطلاق و تقیید را امری نسبی می‌داند که هر چیزی در مقایسه با چیز دیگر یا مطلق است یا مقید و همان مطلق در مقایسه با امر سومی، می‌تواند مقید باشد.
[[امام‌خمینی]]، اطلاق و تقیید را از صفات معنا و ماهیت می‌داند؛ ایشان مطلق را به معنا و ماهیتی که رهاشده و بدون قید باشد، در مقابل مقید یعنی ماهیت و معنای با قید، تعریف کرده و اطلاق و تقیید را امری نسبی می‌داند که هر چیزی در مقایسه با چیز دیگر یا مطلق است یا مقید و همان مطلق در مقایسه با امر سومی، می‌تواند مقید باشد.


بنابر مسلک برخی باید اطلاق از راه قراین عقلی اثبات شود. که به آن «مقدمات حکمت» می‌گویند و شامل سه امر است: در مقام بیان بودن، عدم ذکر قید و انتفای قدر متیقن. امام‌خمینی تنها مقدمه اول را پذیرفته و احراز آن را لازم می‌داند. و همچنین تقابل میان اطلاق و تقیید را شبیه تقابل عدم و ملکه می‌داند.
بنابر مسلک برخی باید اطلاق از راه قراین عقلی اثبات شود. که به آن «مقدمات حکمت» می‌گویند و شامل سه امر است: در مقام بیان بودن، عدم ذکر قید و انتفای قدر متیقن. امام‌خمینی تنها مقدمه اول را پذیرفته و احراز آن را لازم می‌داند. و همچنین تقابل میان اطلاق و تقیید را شبیه تقابل عدم و ملکه می‌داند.
۲۱٬۳۲۴

ویرایش