۲۱٬۹۳۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== محتوا و ساختار == | == محتوا و ساختار == | ||
با توجه به اهمیت شناخت انسان، انسانشناسی فلسفی در نگاه [[امامخمینی]] از اهمیتی بالا برخوردار است؛ زیرا این قسم از [[انسانشناسی]] از قواعد و اصول کلی عقل بهرهبرداری میکند و نتایج کلی میدهد.<ref>پناهیآزاد، انسانشناسی فلسفی در اندیشه امامخمینی، ص۱۲.</ref> در این کتاب به انسانشناسی فلسفی در اندیشه امامخمینی پرداخته شده؛ البته انسانشناسی فلسفی حضرت امام به موازات انسانشناسی [[حکمت متعالیه]] میباشد؛ امّا در برخی مسائل امام نظر [[ملاصدرا]] را مورد دقت، بازخوانی و گاه نقد کردهاست که منجر به تولید مسئله یا نظر جدید و متفاوتی شدهاست؛<ref>پناهیآزاد، انسانشناسی فلسفی، مقدمه.</ref> | با توجه به اهمیت شناخت انسان، انسانشناسی فلسفی در نگاه [[امامخمینی]] از اهمیتی بالا برخوردار است؛ زیرا این قسم از [[انسانشناسی]] از قواعد و اصول کلی عقل بهرهبرداری میکند و نتایج کلی میدهد.<ref>پناهیآزاد، انسانشناسی فلسفی در اندیشه امامخمینی، ص۱۲.</ref> در این کتاب به انسانشناسی فلسفی در اندیشه امامخمینی پرداخته شده؛ البته انسانشناسی فلسفی حضرت امام به موازات انسانشناسی [[حکمت متعالیه]] میباشد؛ امّا در برخی مسائل امام نظر [[ملاصدرا]] را مورد دقت، بازخوانی و گاه نقد کردهاست که منجر به تولید مسئله یا نظر جدید و متفاوتی شدهاست؛<ref>پناهیآزاد، انسانشناسی فلسفی، مقدمه.</ref> ازاینرو این کتاب کوشیدهاست مسائل انسانشناسی فلسفی را از متن و آثار امام استخراج و در قالبی منظم و منسجم ارائه کند و به نمودار ساختن نظام و ساختار انسانشناسی فلسفی از دیدگاه امامخمینی بیانجامد همچنین توانایی مقابله با مکاتب مختلف انسانشناسی غربی و غیر اسلامی را نشان میدهد؛<ref>پناهیآزاد، انسانشناسی فلسفی، ص۷.</ref> البته در موارد لزوم، به نظرات دیگر فلاسفه نیز اشاره شده تا پیشینه و مقدمات مسئله مورد بحث، فراهم آید. | ||
از ویژگیهای این اثر | از ویژگیهای این اثر آن است که در بیان تطبیق و مقایسه نیست و تنها درصد ارائه سازمانیافته مبحث در اندیشه امام میباشد. در این پژوهش آمده که آراء و نقدهای امام بر [[حکما|فلاسفه]] پیشین نشانگر عمق و دقت ایشان در مباحث علمی است، محوریت بحث و مراجعه این کتاب بر کتاب «تقریرات فلسفه امامخمینی» میباشد همچنین مباحث و مسائل مورد بحث در این کتاب نیز محدود به محور نقص و قوای نفس میباشد. | ||
در کتاب حاضر آمده که امامخمینی همسو با حکمت متعالیه قید «کمال اول» را برای تعریف نفس لحاظ کرده و آن را تعریف حقیقی دانستهاست.<ref>امامخمینی، تقریرات فلسفه، ج۳، ص۵۹۴؛ پناهیآزاد، انسانشناسی فلسفی، ص۶۸–۶۹.</ref> در نظام فلسفی امامخمینی که مبتنی بر عوالم و وجود مراتب اشتدادی است، نفس دارای مراتبی چون تجرد خیالی و عقلی است.<ref>امامخمینی، تقریرات فلسفه، ج۲، ص۵۷۹؛ پناهیآزاد، انسانشناسی فلسفی، ص۱۴۱–۱۴۵.</ref> | در کتاب حاضر آمده که امامخمینی همسو با [[حکمت متعالیه]] قید «کمال اول» را برای تعریف [[نفس]] لحاظ کرده و آن را تعریف حقیقی دانستهاست.<ref>امامخمینی، تقریرات فلسفه، ج۳، ص۵۹۴؛ پناهیآزاد، انسانشناسی فلسفی، ص۶۸–۶۹.</ref> در نظام فلسفی امامخمینی که مبتنی بر عوالم و وجود مراتب اشتدادی است، نفس دارای مراتبی چون تجرد خیالی و عقلی است.<ref>امامخمینی، تقریرات فلسفه، ج۲، ص۵۷۹؛ پناهیآزاد، انسانشناسی فلسفی، ص۱۴۱–۱۴۵.</ref> | ||
== ساختار == | |||
کتاب انسانشناسی فلسفی در اندیشه امامخمینی، از یک مقدمه و سه فصل سامان یافتهاست. | |||
فصل اول دربارهٔ کلیات نظیر اهمیت انسانشناسی و پیشینه انسانشناسی میباشد. | فصل اول دربارهٔ کلیات نظیر اهمیت انسانشناسی و پیشینه انسانشناسی میباشد. | ||
فصل دوم دربارهٔ [[نفس]] و تاریخچه آن، تعریف نفس، اقسام آن، روح و نفس، حدوث نفس، هویت نفس، قوای نفس، نفس و بدن و نفس پس از مرگ است. | فصل دوم دربارهٔ [[نفس]] و تاریخچه آن، تعریف نفس، اقسام آن، [[روح]] و نفس، حدوث نفس، هویت نفس، قوای نفس، نفس و بدن و نفس پس از مرگ است. | ||
فصل سوم دربارهٔ [[عقل (قوه ادراک)|عقل]]، معنای آن، اقسام عقل، درجات عقل عملی، عقل فعال، نقد منکرین اتحاد نفس با عقل فعال و نیاز عقل به شریعت میباشد. | فصل سوم دربارهٔ [[عقل (قوه ادراک)|عقل]]، معنای آن، اقسام عقل، درجات عقل عملی، عقل فعال، نقد منکرین اتحاد نفس با عقل فعال و نیاز عقل به شریعت میباشد. |