۳۹۲
ویرایش
(←مشارکت در انتخابات: اصلاح ارقام، اصلاح نویسههای عربی) |
(←حمایتهای امامخمینی: اصلاح ارقام، اصلاح نویسههای عربی) |
||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
==حمایتهای امامخمینی== | ==حمایتهای امامخمینی== | ||
عملکرد و مبارزات اعضای حزب جمهوری اسلامی در بسیاری از موارد، موجب حمایت و تأیید امامخمینی از آنان شد. ایشان پس از واقعه هفتم | عملکرد و مبارزات اعضای حزب جمهوری اسلامی در بسیاری از موارد، موجب حمایت و تأیید امامخمینی از آنان شد. ایشان پس از واقعه هفتم تیر۱۳۶۰ که پس از انتشار شایعات درباره انحصارطلبی حزب اتفاق افتاد، این حادثه را موجب تحول مردم و تطهیر چهره بهشتی و اعضای حزب از شایعات و تهمتها دانست و ضمن اذعان به عدم شناخت کاملِ تمام اعضای حزب، بر شناخت نزدیک و اعتماد خود نسبت به اعضای مؤسس حزب جمهوری، ازجمله بهشتی، خامنهای و هاشمی رفسنجانی تأکید کرد و شهدای این حزب را از عزیزترین افراد ملت و متعهدترین اشخاص شمرد که موجب منافع بسیاری برای نظام جمهوری اسلامی بودهاند <ref>امامخمینی، صحیفه، 15/448.</ref>. | ||
امامخمینی پس از آن در سال ۱۳۶۱ نیز با مقایسه حزب جمهوری اسلامی با دیگر احزاب، ضمن تأیید وجود برخی اشتباهات در حزب، وجهه حزب را اسلامی و انسانی دانست و مخالفت با سران حزب را مخالفت با اخلاق انسانی و اسلامی برشمرد <ref>امامخمینی، صحیفه، 16/163 و 166.</ref> و با توجه به تلاش دشمنان در بدنامکردن حزب جمهوری اسلامی، دقت در عضوگیری را ضروری دانست <ref>امامخمینی، صحیفه، 16/169 ـ 171.</ref>. ایشان در همین سال در دیدار با اعضای حزب، با تقسیم احزاب به حزب الهی و حزب شیطانی، میزان برای تشخیص این احزاب را عقیده و هدف حزب دانست و ضمن تأکید بر مقدمبودن اصلاح [[نفس]] پیش از اصلاح دیگران، از اعضای حزب خواست برای وحدت و حضور مردم در صحنه تلاش کنند و توجه کنند این دعوت تنها دعوت به خدا باشد <ref>امامخمینی، صحیفه، 17/191 ـ 194.</ref>. | |||
==گسترش اختلاف و ضعف== | ==گسترش اختلاف و ضعف== | ||
از نظر خاستگاه اجتماعی، حزب جمهوری اسلامی در واقع دربرگیرنده نیروهای سیاسی ـ اجتماعی مختلفی بود که علیه [[نظام پهلوی]] مبارزه کرده بودند و اعتماد همه آنان به مؤسسان حزب، موجب حضورشان در حزب جمهوری اسلامی شده بود <ref>فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، 1/392.</ref>؛ به همین دلیل حزب در واقع مجموعه منسجم فکری نبود، بلکه طیفی از نیروهای اسلامگرا را در خود جای داده بود که همه آنان در حمایت از حفظ انقلاب و خط امامخمینی و تلاش برای استقرار قوانین اسلام پای میفشردند؛ بر همین اساس پس از خارجشدن دشمنِ مشترک فکریشان از صحنه قدرت و فروکشکردن بحرانهای ناشی از تلاشهای معارضان انقلاب، اختلاف میان اعضای حزب شدید شد و همین منجر به تجزیه و تقسیم حزب به جریانهای مختلف و سرانجام توقف فعالیت آن گشت <ref>فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، 1/392؛ درویشی، سیره عملی امامخمینی در اداره امور کشور، 298 ـ 299.</ref>. | از نظر خاستگاه اجتماعی، حزب جمهوری اسلامی در واقع دربرگیرنده نیروهای سیاسی ـ اجتماعی مختلفی بود که علیه [[نظام پهلوی]] مبارزه کرده بودند و اعتماد همه آنان به مؤسسان حزب، موجب حضورشان در حزب جمهوری اسلامی شده بود <ref>فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، 1/392.</ref>؛ به همین دلیل حزب در واقع مجموعه منسجم فکری نبود، بلکه طیفی از نیروهای اسلامگرا را در خود جای داده بود که همه آنان در حمایت از حفظ انقلاب و خط امامخمینی و تلاش برای استقرار قوانین اسلام پای میفشردند؛ بر همین اساس پس از خارجشدن دشمنِ مشترک فکریشان از صحنه قدرت و فروکشکردن بحرانهای ناشی از تلاشهای معارضان انقلاب، اختلاف میان اعضای حزب شدید شد و همین منجر به تجزیه و تقسیم حزب به جریانهای مختلف و سرانجام توقف فعالیت آن گشت <ref>فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، 1/392؛ درویشی، سیره عملی امامخمینی در اداره امور کشور، 298 ـ 299.</ref>. |
ویرایش