محمدعلی امینیان، از شاگردان درس اخلاق و خارج فقه و اصول امامخمینی.
اطلاعات فردی | |
---|---|
نام کامل | مختار امینیان |
تاریخ تولد | ۱۳۰۵ش |
زادگاه | روستای فتیده از توابع لنگرود |
تاریخ وفات | ۲۰ خرداد ۱۳۹۴ |
محل دفن | امامزاده سیدجلالالدین اشرف آستانه اشرفیه |
شهر وفات | در آستانه اشرفیه |
اطلاعات علمی | |
استادان | محمد صادقی تهرانی، سیدمحمد بهشتی، مرتضی حائری یزدی، محمدتقی بهجت، عبدالجواد جبلعاملی، علیاکبر مشکینی، محمد فکور یزدی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، حسینعلی منتظری، مرتضی مطهری، سیدحسین بروجردی، امامخمینی و... |
محل تحصیل | قم |
تألیفات | تقریرات درس خارج فقه و اصول حضرت امامخمینی و... |
سایر | تدریس |
فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
سیاسی | مبارزه با رژیم پهلوی، حمایت از نهضت امامخمینی، نماینده مجلس خبرگان رهبری، ریاست دادگاه انقلاب اسلامی رشت، نمایندگی ولیفقیه در دانشگاه گیلان و... |
اجتماعی | امام جمعه آستانه اشرفیه، احیای حوزه علمیه آستانه اشرفیه، تأسیس مسجد جامع فتیده، ساخت مسجد اهلالبیت در آستانه اشرفیه و... |
تولد
مختار معروف به محمدعلی امینیان در سال ۱۳۰۵ش در روستای فتیده از توابع لنگرود (استان گیلان) به دنیا آمد. پدربزرگش، شیخ حسن معینالعلما، و پدرش عبدالحسین امینیان از خردهمالکان آن روستا بود.[۱]
تحصیل
محمدعلی امینیان خواندن و نوشتن را در مکتبخانهای در زادگاهش آموخت. سپس نزد شیخ اسماعیل، از عالمان آن روستا، به فراگیری علوم شرعی پرداخت.[۲] دوران ابتدایی را هم در مدرسهای در چهار کیلومتری زادگاهش گذراند.[۳] او در سال ۱۳۲۳ش برای تحصیل علوم حوزوی به قم رفت.[۴] و در درس اخلاق امامخمینی (در سال ۱۳۲۴ش) که روزهای پنجشنبه و جمعه در مدرس زیر کتابخانه مدرسه فیضیه تشکیل میشد، حاضر میشد.[۵] و سه ماه از آن درس بهره برد.[۶]
امینیان درباره حضور در آن درس و ویژگیهای آن میگوید:
«با توجه به اینکه طلبه بسیار ابتدایی بودم، معالوصف از بیانات شیوا و روانشان بهره کافی میبردم. به معیار «کلّم الناس علی قدر عقولهم» مطالب بسیار عالی را با بیانی بسیار ساده و روان بیان میفرمودند و تمام حضار مجلس از خواص و عوام استفاده میکردند».[۷]
او همزمان، مقدمات دروس حوزوی را در حوزه علمیه قم نزد میرزا قاسم نحوی و میرزا جواد سدهی اصفهانی خواند.[۸] لمعه را هم پیش شیخ محمد صدوقی یزدی فراگرفت.[۹] و در درس منطق هم از شاگردان شیخ محمد صادقی تهرانی بود. سپس در درس «ارث» سیدمحمد حسینی بهشتی حاضر شد و مکاسب محرمه را نزد شیخ مرتضی حائری یزدی و محمدتقی بهجت و قوانینالاصول را هم پیش شیخ عبدالجواد جبلعاملی اصفهانی خواند. در درس رسایل هم از شاگردان میرزا علیاکبر مشکینی و شیخ محمد فکور یزدی بود و در کفایتین از محضر سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی و شیخ عبدالجواد جبل عاملی اصفهانی سود برد. درس منظومه ملاهادی سبزواری را نزد شیخ حسینعلی منتظری خواند.[۱۰] و مطول را هم نزد شیخ مرتضی مطهری آموخت.[۱۱] محمدعلی امینیان از سال ۱۳۳۲ش به تحصیل درس خارج پرداخت و از همان سال در درس خارج فقه آیتالله سیدحسین طباطبایی بروجردی حضور یافت. همزمان در درس خارج فقه امامخمینی که در مسجد محمدیه برگزار میشد شرکت میکرد که ده سال از آن درس بهرهمند شد.[۱۲] و آن درس را تقریر کرد.[۱۳] وی درباره درس خارج فقه امامخمینی میگوید:
«کیفیت درس ایشان بسیار عالی و جالب بود: اولاً با مقدمات مناسب وارد بحث میشدند، ثانیاً مطالب را زنجیروار بیان میفرمودند که در نوشتن سهولت داشت، ثالثاً مشکلات مباحث را با بیانی ساده و روان بیان میکردند، لذا بسیار سهل التناول بود و رابعاً خداوند یک بیان کافی و شافی به ایشان عنایت کرده بودند که میتوانستند همه گونه مطالب را شیرین و با جاذبه بیان نمایند. بالاتر از همه، با توجه به اینکه معظمله موقعیت هر عالمی را بهجای خود حفظ مینمودند و کمال احترام را برای تمام علمای اعلام قائل بودند، معالوصف انتقادات بسیاری از علمای اصول مخصوصاً نسبت به خِرّیط (تبحر) این فن، مرحوم آیتاللهالعظمی آقای آقا میرزا حسین نائینی(ره) داشتند و همچنین در مباحث فقهی کاملاً به ظواهر آیات کریمه و روایات شریفه متعبد بودند. هیچگاه ظواهر شرع را با سلیقههای شخصی یا مطالب فلسفی مخلوط نمیکردند».[۱۴]
امینیان همزمان با حضور در درس خارج فقه امامخمینی، در درس خارج اصول امامخمینی نیز که در مسجد سلماسی برگزار میشد، شرکت میکرد و هفت سال و نیم در آن درس حضور داشت.[۱۵] و آن درس را هم تقریر کرد،.[۱۶] ولی این تقریرات انتشار نیافته است. پس از آن، در درس خارج اصول سیدمحمد محقق داماد و خارج فقه و اصول میرزا هاشم آملی، سیدکاظم شریعتمداری، سیدمحمدرضا گلپایگانی، سیدشهابالدین مرعشی نجفی، عبدالنبی اراکی، سیدمرتضی مرتضوی لنگرودی، محمدتقی بهجت و سیدمحمدهادی میلانی (مدت کوتاهی در مشهد) شرکت میکرد.[۱۷] یک سال هم از درس اسفار و تفسیر قرآن علامه سیدمحمدحسین طباطبایی بهره برد.[۱۸] آنگاه به تدریس در حوزه علمیه قم پرداخت و درسهایی چون منظومه ملاهادی سبزواری، منطق مظفر، قوانین، مکاسب، مطول و... را در حوزه علمیه قم تدریس میکرد .[۱۹] او سپس از طرف آیتالله گلپایگانی، سرپرستی امتحانات طلاب علوم دینی را به عهده گرفت و همراه با حسن تهرانی و مرتضی بنیفضل در ساماندهی به امتحانات کتبی و شفاهی حوزه علمیه قم نقش ایفا کرد.[۲۰]
حمایت از نهضت امامخمینی
امینیان دوم فروردین ۱۳۴۲ و در حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه، در آن مدرسه حضور داشت و مورد ضرب و شتم مأموران قرار گرفت.[۲۱] در خرداد آن سال در شهر نراق به سخنرانی پرداخت و پس از دستگیری امامخمینی، همراه با جمعی از علمای گیلان، اعلامیه تأیید مرجعیت امامخمینی را امضا کرد.[۲۲] وی همچنین در انتقال اعلامیهها و اطلاعیههای روحانیان مبارز قم به استان گیلان نقش داشت. پس از بازگشت امامخمینی به قم در فروردین ۱۳۴۳، با ارسال تلگرافی به علمای مبارز رشت، ضمن اطلاعرسانی در این باره، از اقدام آنان در حمایت از امامخمینی تقدیر کرد.[۲۳] پس از تبعید امامخمینی به عراق، همراه با طلاب لاهیجانی و لنگرودی حوزه علمیه قم با ارسال نامهای به امامخمینی، ورود ایشان را به عتبات عالیات تبریک گفت و آرزو کرد ایشان هر چه زودتر به وطن بازگردد.[۲۴] امینیان در سالهای تبعید امامخمینی در انتقال اخبار حوزه علمیه قم به زادگاهش نقش داشت.[۲۵] و در سالهای ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ ش در برگزاری تظاهرات و راهپیماییهای اعتراضی در زادگاهش فعال بود و در اغلب تجمعات به سخنرانی میپرداخت. به همین دلیل از سوی ساواک مورد تهدید قرار گرفت.[۲۶]
فعالیتها پس از پیروزی انقلاب اسلامی
محمدعلی امینیان پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در پی درخواست مردم رشت و با دستور امامخمینی،[۲۷] به آن شهر رفت و امامت مسجد گلشن آنجا را بر عهده گرفت.[۲۸] او در کنار تبلیغ دین و اقامه نماز جماعت در آن مسجد، به مبارزه با گروهکهای معارض با جمهوری اسلامی میپرداخت.[۲۹] سپس از طرف امامخمینی به ریاست دادگاه انقلاب اسلامی رشت منصوب شد، ولی پس از مدت کوتاهی، از آن سمت کناره گرفت. بعد از بازگشایی دانشگاهها، به نمایندگی ولیفقیه در دانشگاه گیلان منصوب شد و همزمان نمایندگی امامخمینی در دانشگاه علوم پزشکی گیلان را هم بر عهده گرفت و بیست سال در آن سمت بود. مدتی هم بهعنوان امام جمعه موقت رشت،[۳۰] به اقامه نماز جمعه در رشت پرداخت.[۳۱] او در ۱۳۶۱ با حکم امامخمینی به امامت جمعه شهر آستانه اشرفیه در استان گیلان منصوب شد.[۳۲]
امینیان در دوره دوم مجلس خبرگان رهبری با رأی مردم استان گیلان به نمایندگی برگزیده شد و این انتخاب در دورههای سوم و چهارم مجلس خبرگان رهبری هم تکرار شد.[۳۳] او در کنار اقامه نماز جمعه و جماعت در آستانه اشرفیه، در امور اجتماعی هم فعال بود و احیای حوزه علمیه آستانه اشرفیه، تأسیس مسجد جامع فتیده، بازسازی مسجد جامع آستانه اشرفیه[۳۴] و ساخت مسجد اهلالبیت در آستانه اشرفیه، از اقدامات او در دوران مسئولیتش در آستانه اشرفیه است. همچنین در جریان زلزله شمال (به احتمال زیاد زلزله رودبار و منجیل)، در خانهسازی برای زلزلهزدگان فعال بود.[۳۵]
تألیفات
برخی از تألیفات محمدعلی امینیان عبارت است از: ۱- تقریرات درس خارج فقه آیتاللهالعظمی بروجردی. ۲- تقریرات درس خارج فقه و اصول حضرت امامخمینی. ۳- کتاب تلخیص المنطق مرحوم مظفر که به درخواست شهید بزرگوار آیتالله قدوسی نگاشته شد. ۴- کتاب فاعول (در آتشسوزی منزلش طعمه حریق شد). ۵- مبانی اخلاق اسلامی. ۶- مبانی فلسفه اسلامی. ۷- از اسلام تا ارتداد. ۸- قرهالعین در نماز. آثار منتشرنشده: ۱- میزان اندیشه (در منطق). ۲- حسن الختام یا دروس فی الکلام (در علم کلام). ۳- رسالهای در سنخیت. ۴- رساله در عناوین ثانویه. ۵- مسائل مستحدثه (در مورد احکام اوّلی و ثانوی و موضوعات مختلفی چون: تقیه، روابط اجتماعی دختران و پسران، شرکت زنان در فعالیتهای اجتماعی و مسائل مستحدثه پزشکی). ۶- تفسیر آیات منتخبه. ۷- مبانی فلسفه اسلامی. ۸- میزان اندیشه. ۹- نفس الرحمان در تفسیر آیاتی از قرآن. ۱۰- عالم اسرار. ۱۱- گلستان خاطرات و عایدات. ۱۲- رساله اخذ اجرت در واجبات. ۱۳- مجموعه اشعار با عنوان شقایق.[۳۶]
درگذشت
محمدعلی امینیان در ۲۰ خرداد ۱۳۹۴ در آستانه اشرفیه از دنیا رفت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط زینالعابدین قربانی امام جمعه رشت، در صحن حرم سیدجلالالدین اشرف آستانه اشرفیه به خاک سپرده شد.[۳۷]
پانویس
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۲-۳.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۷.
- ↑ خبرگان ملت، ج۱، ص۹۵-۹۶.
- ↑ خاطرات آیتالله...، ص۹.
- ↑ سلسله موی دوست، ص۳۲؛ صحیفه دل، ج۲، ص۲۹.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۱۷-۱۱۸.
- ↑ صحیفه دل، ج۲، ص۲۸.
- ↑ صحیفه دل، ج۲، ص۲۶.
- ↑ انصاری قمی، «درگذشتگان: آیتالله امینیان»، ص۱۲۷.
- ↑ انصاری قمی، «درگذشتگان: آیتالله امینیان»، ص۳۵-۳۸.
- ↑ انصاری، «درگذشتگان: آیتالله امینیان»، ص۱۲۷.
- ↑ انصاری قمی، «درگذشتگان: آیتالله امینیان»، ص۴۲.
- ↑ خبرگان ملت، ج۱، ص۹۷.
- ↑ صحیفه دل، ج۲، ص۳۲-۳۳.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۴۲-۴۳.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۶۴-۶۵.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۴۱-۴۵.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۵۰.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۵۴-۵۵.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۵۱-۱۵۲؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ص۱۱۱.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۲۷.
- ↑ رخ نگار، ص۱۳۴-۱۳۵.
- ↑ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گیلان، ج۱، ص۵۲.
- ↑ روحانی، نهضت امامخمینی در ایران، ج۲، ص۱۳۱.
- ↑ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استاد گیلان، ج۱، ص۲۹۵.
- ↑ خبرگان ملت، ج۱، ص۹۹؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۱۱۱.
- ↑ صحیفه امام، ج۱۰، ص۲۶۲.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۵۲-۱۵۳.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۵۸-۱۶۳؛ خبرگان ملت، ج۱، ص۹۹-۱۰۰.
- ↑ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۱۱۱.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۵۵-۱۵۸.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۶۹؛ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ص۱۱۱.
- ↑ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ص۱۱۰ـ۱۱۱ و نیز خبرگان ملت، ص۵۹۸.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۱۶۹-۱۷۱.
- ↑ انصاری قمی، «درگذشتگان: آیتالله امینیان»، ص۱۲۸.
- ↑ رخ نگار در صفای آستانه، ص۶۸-۷۹.
- ↑ انصاری قمی، «درگذشتگان: آیتالله امینیان»، ص۱۲۸.
منابع
- انصاری قمی، ناصرالدین (۱۳۹۵)، «درگذشتگان: آیتالله امینیان»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال بیست و ششم، شماره دوم، خرداد و تیر
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان گیلان (۱۳۸۹)، ج۱، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- خبرگان ملت، شرححال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری (۱۳۷۹)، دفتر اول، قم، دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری.
- روحانی، سیدحمید (۱۳۶۴)، نهضت امامخمینی در ایران، ج۲، تهران، واحد فرهنگی بنیاد شهید با همکاری سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱۰، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی.
- رخ نگار در صفای آستانه: خاطرات آیتالله محمدعلی امینیان (۱۳۹۵)، تدوین: محمدهادی فلاح، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی و مؤسسه چاپ و نشر عروج.
- کاظمینی، میرزا محمد، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور (۱۳۸۴)، به اهتمام سیدمحمدکاظم مدرسی و میرزا محمد کاظمینی، ج۱، بنیاد ریحانه الرسول یزد، تهران، برگ رضوان.