حسین شریعت لنگرودی
اطلاعات فردی | |
---|---|
نام کامل | حسین شریعت ناصری |
لقب | شریعت لنگرودی/شریعت گیلانی |
تاریخ تولد | نامشخص |
زادگاه | احتمالاً لنگرود (گیلان) |
اطلاعات علمی | |
استادان | امامخمینی |
محل تحصیل | حوزه علمیه قم |
فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
سیاسی | مبارزه با حکومت پهلوی و همراهی با نهضت امامخمینی |
اجتماعی | مدرس حوزه علمیه قم |
حسین شریعت لنگرودی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی.
حسین شریعت ناصری[۱] معروف به شریعت لنگرودی[۲] و شریعت گیلانی،[۳] یکی از شاگردان درس خارج امامخمینی بود. مختار امینیان نام او را در ردیف شاگردان امامخمینی آورده است،[۴] ولی درباره سالهای دقیق حضور او در درس امامخمینی اطلاعاتی در دست نیست. همچنین در منابع مکتوب اطلاعاتی درباره دیگر استادان او به دست نیامد. وی در دوران تحصیل با محمدعلی امینیان هممباحثه بود.[۵]
نام فردی به نام حسین شریعت در یکی از اعلامیههای مدرسان حوزه علمیه قم دیده میشود. در این اعلامیه که در ۸ مهر ۱۳۴۲ به امضای او و جمعی از مدرسان و فضلای حوزه علمیه قم خطاب به حسنعلی منصور نخستوزیر وقت ارسال شده بود، امضاکنندگان از فضای سیاسی و ایجاد رعب و وحشت در کشور انتقاد کرده و در ادامه با اشاره به دستگیری برخی از مدرسان برجسته دینی و وعاظ شهرها ازجمله امامخمینی، خواستار آزادی ایشان و دیگر روحانیان زندانی شده بودند.[۶] در مهر ۱۳۴۴ش و پس از انتقال امامخمینی به نجف اشرف، همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم در نامهای به «مرجع تقلید مسلمانان حضرت آیتاللهالعظمی آقای خمینی»، خرسندی خود را از حضور ایشان در عتبات عالیات ابراز کردند و بار دیگر از تبعید ایشان به خارج از کشور به خاطر دفاع از قرآن، حقوق ملت و حمایت از استقلال و تمامیت ارضی کشور انتقاد کردند و خواستار بازگرداندن ایشان به کشور شدند.[۷] این اسناد نشان میدهد که حسین شریعت لنگرودی در سالهای ۱۳۴۲-۱۳۴۴ ش به تدریس در حوزه علمیه قم میپرداخت، ولی درباره کتابهایی که تدریس کرده بود، اطلاعاتی وجود ندارد.
پانویس
منابع
- آیتاللهالعظمی حسین نوری همدانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۶)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- خسروشاهی، سیدهادی (۱۳۹۰)، اسناد نهضت اسلامی، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- صحیفه دل، خاطرات مکتوب از شاگردان امامخمینی (س) (۱۳۷۹)، به کوشش حمید بصیرتمنش و احمد میریان، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر امامخمینی(س).