سیدحبیب حسینیان
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سیدحبیب حسینیان |
| نسب | منسوب به امامزاده محروق فرزند زید بن علی |
| تاریخ تولد | ۱۳۱۴ش |
| زادگاه | کدکن (بین نیشابور و تربت حیدریه) |
| تاریخ شهادت | ۱۳۷۱ش |
| محل شهادت | زندان‌های رژیم بعث عراق |
| خویشاوندان سرشناس | فرزندان: سیدمحمدباقر و سیدمحمدکاظم (شهیدان) - داماد: شیخ علی واعظ‌زاده (شهید) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امام‌خمینی، سیدمحسن حکیم، سیدمحمود شاهرودی، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحمدهادی میلانی، سیدعلی سیستانی، حسینعلی مروارید، هاشم قزوینی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه مشهد، حوزه علمیه نجف |
| تألیفات | الرسائل الفقهیه، رساله فی التحسین و التقبیح العقلیین، حاشیه بر کفایه‌الاصول، التفسیر الموضوعی للقرآن الکریم، رساله فی الرضا، الاجتهاد وتقلید فی الفقه الاسلامی، تقریرات درس آیت‌الله خویی |
سیدحبیب حسینیان، از شاگردان درس خارج فقه امام‌خمینی.
زادگاه و نسب
سیدحبیب حسینیان در سال ۱۳۱۴ ش در شهر کدکن بین نیشابور و تربت حیدریه و در خانواده‌ای منتسب به سادات حسینی به دنیا آمد. نسبشان به امامزاده محروق فرزند زید بن علی می‌رسد که در نیشابور مدفون است.
تحصیل
سیدحبیب دوره ابتدایی را در زادگاهش کدکن به اتمام رساند و برای ادامه تحصیل به مشهد رفت و تا سال سوم دبیرستان در آنجا ماند. سپس تحصیل در دبیرستان را نیمه‌کاره رها کرد و به تحصیل دروس حوزوی پرداخت. حسینیان مقدمات و بخشی از سطح را در مدارس علمیه مشهد و پیش آقایان شیخ حسینعلی مروارید و شیخ هاشم قزوینی فراگرفت و درحالی‌که ۲۲ سال داشت، وارد درس خارج آیت‌الله سیدمحمدهادی حسینی میلانی شد و نزدیک به دو سال در جلسات درس ایشان حضور یافت. سپس برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف به تحصیل ادامه داد. وی در آن حوزه در درس‌های خارج فقه و اصول آیات سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدمحمود حسینی شاهرودی، سیدابوالقاسم موسوی خویی و درس خارج فقه امام‌خمینی شرکت کرد. درباره سال‌های دقیق حضور او در درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که از سال ۱۳۴۴ش در آن درس شرکت می‌کرده است. حسینیان همچنین در درس‌های خارج فقه و اصول سیدعلی حسینی سیستانی حاضر می‌شد.
تدریس و تألیف
او در کنار تحصیل در حوزه علمیه نجف، به تدریس در آنجا هم پرداخت و ابتدا دروس سطح و کتاب شرح منظومه و اسفار اربعه ملاصدرا را تدریس کرد و بیش از بیست سال به تدریس دروس سطح اشتغال داشت. او از سال ۱۳۶۵ ش به تدریس دروس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه نجف اشرف پرداخت. در کنار تدریس، آثار علمی تألیف کرده است که از آن جمله می‌توان به الرسائل الفقهیه، رساله فی التحسین و التقبیح العقلیین، حاشیه بر کفایه‌الاصول، التفسیر الموضوعی للقرآن الکریم، رساله فی الرضا، الاجتهاد وتقلید فی الفقه الاسلامی و تقریرات درس آیت‌الله خویی.
شهادت
سیدحبیب حسینیان در جریان قیام انتفاضه در عراق در سال ۱۳۷۱ش همراه با دو فرزندش سیدمحمدباقر و سیدمحمدکاظم و دامادش شیخ علی واعظ‌زاده و برادر همسرش توسط حکومت بعث عراق دستگیر شد و در زندان‌های آن رژیم به شهادت رسید.[۱]
پانویس
- ↑ «آیت‌الله حبیب حسینیان»، ص۹.
منابع
- «آیت‌الله سیدحبیب حسینیان» (۱۳۹۴)، دوهفته‌نامه افق حوزه، سال چهاردهم، شماره ۴۱۹، ۳ تیر.