سیدصادق فقیه سبزواری

از ویکی امام خمینی
سیدصادق فقیه سبزواری
سیدصادق فقیه سبزواری.jpg
اطلاعات فردی
نام کاملسیدصادق فقیه سبزواری
تاریخ تولد۱۳۱۱ش
زادگاهمشهد
تاریخ وفات۲۹ خرداد ۱۳۹۶
محل دفنحرم حضرت معصومه(س) قم
شهر وفاتقم
خویشاوندان
سرشناس
میرزا حسین فقیه سبزواری (پدر)
اطلاعات علمی
استادانامام‌خمینی، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، علامه طباطبایی
محل تحصیلحوزه علمیه مشهد، نجف و قم
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
سیاسیمبارزه با حکومت پهلوی و فعال در نهضت امام‌خمینی
اجتماعیبنیانگذار مساجد در فریدونکنار و محمدشهر کرج


سیدصادق فقیه سبزواری، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.

زادگاه و تحصیل

سیدصادق فقیه سبزواری فرزند آیت‌الله حاج میرزا حسین فقیه سبزواری در ۱۳۱۱ش در مشهد به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی از درس ادبیات محمدتقی ادیب نیشابوری (ادیب دوم) و میرزا احمد مدرس بهره‌مند شد.[۱]

دوره سطح را در همان حوزه به پایان رساند و آنگاه برای ادامه تحصیل راهی عراق شد و بیش از یک سال در حوزه علمیه نجف اشرف به تحصیل پرداخت. درباره استادان او در آن دوره یک‌ساله گزارشی در دست نیست، ولی وی به دلیل ناسازگاری آب‌وهوای نجف، در ۱۳۳۱ش به کشور بازگشت و در شهر قم به تکمیل تحصیل پرداخت. وی ابتدا در درس خارج فقه و اصول آیات شیخ عبدالنبی عراقی، سیدصدرالدین صدر و سیدمحمد حجت کوه‌کمری شرکت کرد و سپس نه سال از درس خارج فقه و اصول آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی بهره‌مند شد. پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی، از درس خارج فقه و اصول آیات امام‌خمینی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، شیخ محمدعلی اراکی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، سیدکاظم شریعتمداری و سیدمحمد محقق داماد بهره برد و به رتبه اجتهاد رسید؛[۲] بنابراین می‌توان گفت که او در سال‌های ۱۳۴۰-۱۳۴۳ش که جلسات درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی در مسجد اعظم قم تشکیل می‌شد، از درس‌های امام‌خمینی بهره می‌برده است. فقیه سبزواری در کنار تحصیل دروس خارج فقه و اصول، فلسفه را هم نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایی آموخت.

فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی

او در کنار تحصیل و تدریس در قم، به سفرهای تبلیغی هم می‌رفت و در طول سفرهای تبلیغی به مناطق مختلف کشور، جوانان را به ورود به کسوت روحانیت تشویق می‌کرد و هزینه تحصیل برخی از آنان را بر عهده می‌گرفت و همچنین بر تحصیل آنان نظارت می‌کرد.

فعالیت مبارزاتی قبل از پیروزی انقلاب

فقیه سبزواری با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی، به پشتیبانی از ایشان و مبارزه با حکومت پهلوی پرداخت و در سفرهای تبلیغی، مردم را با شخصیت استادش آشنا می‌کرد. یکی از اقدامات او، تهیه، تکثیر و توزیع سخنرانی‌های امام‌خمینی بود. به همین منظور در خانه‌اش اتاقی را به تکثیر نوارهای سخنرانی و مصاحبه‌های امام‌خمینی اختصاص داد و از دو فرزند ذکور خود خواست در انجام این مهم، مشارکت و او را در تکثیر و توزیع نوارها یاری کنند. مأموران حکومت پهلوی در قم در جریان این اقدام قرار گرفتند و ساواک و اطلاعات شهربانی قم در چند یورش به آن خانه، همه دستگاه‌ها و نوارها را مصادره و دو فرزند او را هم دستگیر کردند.

اجازات در امور حسبیه و شرعیه

فقیه سبزواری از پدرش و همچنین آیات سیدمحمدهادی حسینی میلانی، امام‌خمینی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، سیدمحمود حسینی شاهرودی، سیدابوالقاسم موسوی خویی، سیدکاظم شریعتمداری، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، سیدعبدالاعلی موسوی سبزواری، شیخ محمدعلی اراکی، سیدعبدالله شیرازی، آخوند ملاعلی معصومی همدانی، سیدمحمد محقق داماد، محمد فاضل لنکرانی، سیدعلی حسینی سیستانی، محمدتقی بهجت و شیخ لطف‌الله صافی گلپایگانی اجازاتی در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرده بود.

فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب

او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت‌های مذهبی ادامه داد و با شروع جنگ تحمیلی، بارها به جبهه‌های جنگ سفر کرد و در کمیته مرکزی اهواز و حسینیه کربلا و مقر فرماندهان ارشد سپاه و ارتش حضور یافت. سخنرانی‌های او با استقبال علی صیاد شیرازی قرار گرفت و به دستور او، خلاصه‌ای از سخنرانی‌های فقیه سبزواری میان رزمندگان توزیع می‌شد. ارتباط دوستانه او با صیاد شیرازی تا زمان شهادت صیاد شیرازی برقرار بود. او همچنین مدت شصت سال برای تبلیغ دین و ارشاد مردم، به شهر فریدون‌کنار در استان مازندران می‌رفت. وی در آنجا و همچنین در محمدشهر کرج مسجدی را بنیان نهاد.

درگذشت

میرزا صادق فقیه سبزواری در ۲۹ خردادماه ۱۳۹۶ در قم درگذشت و پیکرش در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.[۳]

پانویس

  1. شریف‌رازی، گنجینه دانشمندان، ج۵، ص۳۲۵-۳۲۶.
  2. «آیت‌الله فقیه سبزواری درگذشت»، ص۲.
  3. «آیت‌الله فقیه سبزواری درگذشت»، ص۲.

منابع

  • «آیت‌الله فقیه سبزواری درگذشت» (۱۳۹۶)، دوهفته‌نامه افق حوزه، شماره ۵۱۴، ۳۱ خرداد
  • شریف‌رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۵، تهران، اسلامیه.