سیدفخرالدین فالاسیری
![]() | |
اطلاعات فردی | |
---|---|
نام کامل | سیدفخرالدین فالاسیری |
نسب | منسوب به روستاهای فال و اسیر در لارستان |
تاریخ تولد | ۱۳۰۸ش |
زادگاه | شیراز، ایران |
تاریخ وفات | ۹ شهریور ۱۳۸۶ |
محل دفن | مسجد جامع امام مهدی(عج) در نیریز |
شهر وفات | نیریز، ایران |
خویشاوندان سرشناس | سیدعلیاکبر فالاسیری (پدربزرگ)، سیدمحیالدین فالاسیری (پدر) |
اطلاعات علمی | |
استادان | امامخمینی، سیدحسین بروجردی، علامه طباطبایی |
محل تحصیل | حوزه علمیه شیراز، حوزه علمیه قم |
تألیفات | دورنمایی از سیمای یک مجاهد، یادنامه آیتالله فالاسیری، مقالات «راهی بهسوی خانه خدا» و «گشتوگذاری در آلمان» |
سایر | تجدید بنای مساجد و احداث بیمارستان در نیریز |
فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
سیاسی | مبارزه با رژیم پهلوی، فعال در نهضت امامخمینی و نماینده مجلس شورای اسلامی دوره دوم از نیریز و اصطهبانات |
اجتماعی | فعالیتهای عامالمنفعه و تبلیغی در شهرها و روستاها |
سیدفخرالدین فالاسیری، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی.
زادگاه و خاندان
سیدفخرالدین فالاسیری در ۱۳۰۸ش[۱] و در خانوادهای با پیشینه مبارزاتی درخشان در شیراز به دنیا آمد. نسب او به دو روستای فال و اسیر در لارستان میرسد.[۲] پدربزرگش سیدعلیاکبر فالاسیری از شاگردان میرزا حبیبالله رشتی در حوزه علمیه نجف[۳] و از مجتهدان صاحب رساله در فارس بود که در نهضت تنباکو از رهبران مبارزه علیه قرارداد تنباکو در شیراز محسوب میشد و به همین علت توسط حکومت وقت دستگیر و تبعید شد؛[۴] تبعیدی که با اعتراض میرزای شیرازی بزرگ مواجه شد.[۵]
پدرش سیدمحیالدین فالاسیری نیز از روحانیان مبارز استان فارس بود که با هدف مبارزه با بهاییت در نیریز فارس، به آن شهر رفته و در آنجا توطن گزیده بود و مساجد و بناهای عامالمنفعه دیگری در نیریز دایر کرده بود و به ارشاد مردم آن سامان میپرداخت.[۶]
تحصیل
سیدفخرالدین فالاسیری دوران ابتدایی را در شیراز گذراند. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و مقدمات را در شیراز و نزد استادان آن شهر خواند. او در سال ۱۳۳۲ش برای تکمیل تحصیلات حوزوی به قم رفت.[۷] در همان زمان، نامهای از سیدحسامالدین فالاسیری از علمای شیراز، خطاب به آیتالله سیدحسین طباطبایی بروجردی درباره نفوذ آمریکا در ایران را به دست آن مرجع رساند.[۸] او از حضورش در درس خارج فقه و اصول آیتالله بروجردی از سال ۱۳۳۴ش سخن گفته است،[۹] بنابراین میتوان احتمال داد که پیش از ورود به درس خارج آیتالله بروجردی، مدت دو سال دروس سطح را نزد استادان حوزه علمیه قم به پایان رسانده بود. همزمان در درسهای خارج فقه و اصول امامخمینی هم شرکت میکرد،[۱۰] ولی اطلاعاتی درباره سالهای دقیق حضور او در درسهای امامخمینی در دست نیست. میتوان احتمال داد که از سال ۱۳۳۴ش که به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت، در درسهای امامخمینی در مساجد محمدیه و سلماسی حاضر میشده است. همچنین مدتی هم در درسهای علامه سیدمحمدحسین طباطبایی شرکت داشت. او در آن سالها همراه با افرادی چون مرتضی مطهری، سیدمحمد حسینی بهشتی و محمد مفتح با نشریات مکتب اسلام و مکتب تشیع همکاری میکرد. در کنار آن، برای فعالیتهای تبلیغی به شهرها و روستاهای مختلف میرفت.[۱۱]
فعالیت مبارزاتی قبل از انقلاب
سیدفخرالدین فالاسیری با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امامخمینی، به مبارزه با حکومت پهلوی پرداخت. ازجمله در جریان تصویب لوایح انجمنهای ایالتی و ولایتی، همراه با حسین شبزندهدار جهرمی، پیام مراجع قم را به روحانیان فارس رساند و سپس از طرف آیتالله بهاءالدین محلاتی، پیام روحانیان شیراز را به روحانیان شهرهای داراب، فسا و اصطهبان منتقل کرد. او به سبب نقشی که در این زمینه داشت، شناسایی شد و تحت تعقیب قرار گرفت، بنابراین به قم بازگشت.[۱۲]
فالاسیری پس از مدتی به شیراز بازگشت و به مبارزه با حکومت پهلوی ادامه داد. به همین علت در سال ۱۳۵۳ش به تبعید در شهر شوشتر محکوم شد.[۱۳]. او در سال ۱۳۵۷ش از سخنرانان راهپیماییهای مردم شهرستان نیریز بود. بر اساس گزارشی که ساواک در آبان ۱۳۵۷ تهیه کرد، از او بهعنوان مسبب تظاهرات مردم نیریز در ۱۵ آبان آن سال نام برده است.[۱۴] بر اساس گزارشی دیگر از ساواک، او در آذر ۱۳۵۷ ش نیز در مجلس بزرگداشت یکی از شهیدان شیراز در استهبان شرکت کرد و در سخنانی، به انتقاد از حکومت پهلوی پرداخت.[۱۵]
فعالیتها پس از پیروزی انقلاب
فالاسیری پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیتهای دینی در نیریز ادامه داد. او در انتخابات دوره دوم مجلس شورای اسلامی از نیریز و اصطهبانات به نمایندگی انتخاب شد.[۱۶] فالاسیری پس از پایان دومین دوره مجلس شورای اسلامی به نیریز بازگشت و به اقامه نماز جماعت در مسجد جامع مهدی(عج) آن شهر پرداخت. همزمان ریاست حوزه علمیه امام مهدی(عج) آنجا را بر عهده داشت و دروس حوزوی را در آنجا تدریس میکرد. او همچنین از سال ۱۳۷۱ش به تدریس معارف اسلامی در دانشگاههای آن شهر پرداخت. در کنار تدریس، آثاری هم تألیف کرد که از آن جمله میتوان به کتابهای دورنمایی از سیمای یک مجاهد (شرح زندگی مجتهد مبارز آیتالله سیدعلیاکبر فالاسیری) و یادنامه آیتالله فالاسیری و مقالات «راهی بهسوی خانه خدا» و «گشتوگذاری در آلمان» اشاره کرد.[۱۷] تجدید بنای تعدادی از مساجد در نیریز ازجمله مسجد حضرت ابوالفضل(ع) و احداث بیمارستان حضرت ولیعصر(عج) در آن شهر ازجمله فعالیتهای عامالمنفعه او بود.
درگذشت
سیدفخرالدین فالاسیری در ۹ شهریور ماه ۱۳۸۶ در شهرستان نیریز درگذشت و پیکرش در مسجد جامع امام مهدی(عج) و در جوار مزار پدرش به خاک سپرده شد.[۱۸]
پانویس
- ↑ معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی تا پایان دوره پنجم قانونگذاری، ص۲۱۷.
- ↑ «فال و اسیر و این همه مفاخر علمی و فرهنگی»، ص۵.
- ↑ موسوعه طبقات الفقها، ج۱۴، ص۹۸۰.
- ↑ اصفهانی کربلایی، تاریخ دخانیه، ص۹۰-۹۱.
- ↑ اصفهانی کربلایی، تاریخ دخانیه، ص۱۰۲.
- ↑ «سیدمحییالدین فالاسیری».
- ↑ کرباسچی، تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۲۸۰.
- ↑ کرباسچی، تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۲۸۰.
- ↑ کرباسچی، تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۲۸۰.
- ↑ «پیکر آیتالله فالاسیری در نیریز به خاک سپرده شد»، ص۹.
- ↑ «پیکر آیتالله فالاسیری در نیریز به خاک سپرده شد»، ص۹.
- ↑ کرباسچی، تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۸۶.
- ↑ www.farsnama.com.
- ↑ سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک، ج۱۳، ص۴۸۷.
- ↑ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج۱۷، ص۲۲.
- ↑ معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی تا پایان دوره پنجم قانونگذاری، ص۲۱۷.
- ↑ استادان معارف اسلامی، ص۱۲۹.
- ↑ «پیکر آیتالله فالاسیری در نیریز به خاک سپرده شد»، ص۹.
منابع
- استادان معارف اسلامی همراه با آثار علمی آنان (۱۳۷۷)، گردآوری و تدوین: مهدی رفیعی، تهران، دبیرخانه مجمع گروههای اسلامی.
- اصفهانی کربلایی، سیدحسن (۱۳۸۲)، تاریخ دخانیه، به کوشش رسول جعفریان، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۴)، ج۱۷، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- «پیکر آیتالله فالاسیری در نیریز به خاک سپرده شد» (۱۳۸۶)، روزنامه اطلاعات، شماره ۲۳۹۹۷، ۱۱ شهریور.
- «سیدمحیالدین فالاسیری».
- سیر مبارزات یاران امامخمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج۱۳، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی.
- «فال و اسیر و این همه مفاخر علمی و فرهنگی» (۱۳۹۵)، روزنامه نیمنگاه، شماره ۵۲۵۴، ۱۵ فروردین.
- کرباسچی، غلامحسین (۱۳۸۰)، تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی (تاریخ حوزه علمیه قم)، ج۲، انتشارات مرکز انقلاب اسلامی، تهران.
- کرباسچی، غلامحسین (۱۳۸۱)، تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ج۲، انتشارات مرکز انقلاب اسلامی، تهران.
- معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی تا پایان پنجمین دوره قانونگذاری (۱۳۷۸)، تهران، اداره کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی.
- موسوعه طبقات الفقهاء (۱۴۱۸ق)، زیر نظر جعفر سبحانی تبریزی، به کوشش گروه علمی مؤسسه امام صادق (ع)، ج ۱۴، قم، مؤسسه امام صادق(ع).