عبدالکریم حقیقت شیرازی
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالکریم حقیقت شیرازی |
| تاریخ تولد | ۱۳۰۲ش |
| زادگاه | ارسنجان، شیراز، ایران |
| تاریخ وفات | دی ۱۳۹۸ |
| شهر وفات | شیراز، ایران |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امامخمینی، سیدحسین بروجردی، سیدمحمد محقق داماد، مرتضی حائری یزدی، علامه طباطبایی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه شیراز، حوزه علمیه قم |
| سایر | مدیریت مدرسه مقیمیه شیراز، تدریس دروس حوزوی و تفسیر قرآن |
عبدالکریم حقیقت شیرازی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی.
زادگاه و تحصیل
عبدالکریم حقیقت شیرازی در سال ۱۳۰۲ش[۱] در خانوادهای روحانی و هنرمند در ارسنجان شیراز دیده به جهان گشود. پدرش در کسوت روحانیت و خطاط زبردستی بود.[۲]
عبدالکریم حقیقت تحصیل دروس حوزوی را در مدرسه مقیمیه شیراز آغاز کرد و مقدمات و سطح را در آن مدرسه و نزد آیات عبدالرسول کازرونی، شیخ بهاءالدین محلاتی، میرزا عبدالکریم یزدی و حاجآقا حسینی آموخت. آنگاه راهی قم شد و در درس خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، امامخمینی، سیدمحمد محقق داماد و شیخ مرتضی حائری یزدی حاضر شد. فلسفه را هم نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایی آموخت.[۳]
حقیقت شیرازی در مصاحبه با هفتهنامه حریم امام، از حضور پانزده ساله در درس خارج فقه و اصول امامخمینی سخن میگوید؛ بنابراین میتوان احتمال داد که از آغاز درس خارج فقه و اصول امامخمینی، در درسهای ایشان در مساجد محمدیه و سلماسی حضور مییافته است. علاوه بر آن با استناد به همان مصاحبه، میتوان احتمال داد که در درس اخلاق ایشان نیز شرکت میکرده است.
او نطق خوب امامخمینی را یکی از ویژگیهای مهم ایشان میداند و درباره شیوه تدریس ایشان میگوید:
«امام در درس گفتن برایش فرق نمیکرد، شاگردانش در هر حدی که بودند در همان حد درس میگفت نه اینکه کم یا زیاد کند؛ یعنی اگر الآن میرفتم خدمت ایشان درس بخوانم و میگفتم که فلان قسمت را میخواهم بخوانم، ایشان مسلط بود. مثل مرحوم آیتالله بروجردی در هر رشتهای از علوم حوزوی مسلط بود... امام آدمپرور بود؛ یعنی شاگرد پرورش میداد. در درس گفتن دومی ندارد، برای اینکه بسیار درس گفته بود».[۴]
او ادعا میکند در هر درسی که شرکت میکرد، آن را مینوشت؛[۵] بنابراین میتوان احتمال داد که درسهای خارج فقه و اصول امامخمینی را هم تقریر کرده باشد.
تدریس
او پس از ۱۶ سال تحصیل و تدریس در قم، در ۱۳۳۸ش به شیراز بازگشت.[۶] و مدیریت مدرسه مقیمیه شیراز را بر عهده گرفت.[۷] و به تدریس دروس حوزوی در مدارس علمیه شیراز پرداخت و ازجمله کتاب اسفار اربعه ملاصدرا را تدریس کرد. همچنین به تفسیر قرآن در شیراز نیز میپرداخت که از آن جمله میتوان به تدریس سوره حمد در ده سال اشاره کرد.[۸] سپس به تدریس دروس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه شیراز پرداخت.[۹] وی در دی ۱۳۹۸ش در شیراز درگذشت.
پانویس
منابع
- پایگاه اطلاعرسانی جامعه روحانیت شیراز
- «نگاهی به حوزههای علمیه شیراز در گفتگو با آیتالله عبدالکریم حقیقت: امام آدمپرور و شاگردپرور بود» (۱۳۹۴)، هفتهنامه حریم امام، شماره ۱۹۹، ۲ دی.