محمدحسن صلاحالدین نجفی
اطلاعات فردی | |
---|---|
تاریخ تولد | ۱۳۲۷ش |
زادگاه | اسکردو بلتستان پاکستان |
اطلاعات علمی | |
استادان | محمدعلی مدرس افغانی، غلامرضا رضوانی، محمد صادقی تهرانی، امامخمینی و سیدحسن موسوی بجنوردی |
محل تحصیل | نجف |
تألیفات | فدک (به زبان عربی)، معاد (به زبان فارسی)، توحید جدید نظریات کی روشنی مین (توحید در پرتو نظرات جدید، به زبان اردو)، ولایتفقیه (به زبان اردو) و تفسیر |
فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
اجتماعی | ریاست هیئت ائمه مساجد کراچی، تبلیغ در بلتستان و تدریس در دانشگاه اهلبیت اسلامآباد پاکستان |
وبگاه رسمی |
محمدحسن صلاحالدین نجفی، از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی.
زادگاه
محمدحسن صلاحالدین معروف به صلاحالدین نجفی در سال ۱۳۲۷ش (۱۹۴۸م) در اسکردو بلتستان پاکستان به دنیا آمد. او آموزش ابتدایی را در بلتستان گذراند. درباره تحصیلات و همچنین استادان وی در آن منطقه گزارشی در دست نیست.
مهاجرت به نجف
صلاحالدین نجفی در سال ۱۳۴۳ش راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف ادبیات را نزد محمدعلی مدرس افغانی خواند. سپس در درس فلسفه و همچنین فقه غلامرضا رضوانی خمینی شرکت کرد و در درس تفسیر هم از شاگردان دکتر محمدصادق (احتمالاً محمد صادقی تهرانی) بود. آنگاه در دروس خارج فقه امامخمینی و خارج اصول آیتالله سیدحسن موسوی بجنوردی شرکت کرد و جایگاه خاصی در میان طلاب حوزه علمیه قم به دست آورد.[۱] درباره سالهای دقیق حضور صلاحالدین نجفی در درس خارج فقه (بیع مکاسب) امامخمینی که از ۱۳۴۴ش در مسجد شیخ انصاری معروف به مسجد ترکها برگزار میشد گزارش دقیقی در دست نیست، ولی به احتمال زیاد از اواخر دهه ۱۳۴۰ش در آن درس حضور مییافته و این حضور تا سال ۱۳۵۳ش که از عراق اخراج شد، تداوم داشته است.
بازگشت به پاکستان
صلاحالدین نجفی در سال ۱۳۵۳ش توسط حکومت بعثی عراق از آن کشور اخراج شد و به پاکستان بازگشت و در منطقه بلتستان مشغول به تبلیغ احکام دینی شد. او در سال ۱۳۵۸ش به اسلامآباد پایتخت پاکستان رفت و به تدریس در دانشگاه اهلبیت(ع) آن شهر پرداخت. در کنار تدریس، به تبلیغ هم ادامه میداد و در سال ۱۳۶۳ش (سال تألیف کتاب تذکره علمای امامیه پاکستان) در دوبی (امارات متحده عربی) حضور داشت.[۲] وی در سال ۱۳۶۶ش از امامخمینی اجازهای در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.[۳] او از چهرههای سیاسی و مذهبی پاکستان است و ریاست هیئت ائمه مساجد کراچی را بر عهده دارد.[۴]
تألیفات
صلاحالدین نجفی همچنین کتابهایی را تألیف کرده است که از آن جمله میتوان به کتاب فدک (به زبان عربی)، معاد (به زبان فارسی)، توحید جدید نظریات کی روشنی مین (توحید در پرتو نظرات جدید، به زبان اردو)، ولایتفقیه (به زبان اردو) و تفسیر (که در سال ۱۳۶۳ش در دست نگارش بود) اشاره کرد.[۵]
پانویس
منابع
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۲۰، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی.
- نقوی، سیدحسین عارف (۱۳۷۰)، تذکره علمای امامیه پاکستان، ترجمه دکتر محمد هاشم، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی.