محمد کاشفی
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | محمد کاشفی تبریزی |
| زادگاه | تبریز |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امامخمینی |
| محل تحصیل | مدرسه طالبیه تبریز، حوزه علمیه قم |
| فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | همراهی با نهضت امامخمینی |
محمد کاشفی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی.
زادگاه
درباره تاریخ و محل تولد او اطلاعاتی در دست نیست. با استناد به نامه او همراه با دیگر طلاب آذربایجانی به امامخمینی در سال ۱۳۴۴ش که با عنوان «محمد کاشفی تبریزی» آن نامه را امضا کرده است.[۱] میتوان احتمال داد که در شهر تبریز به دنیا آمده است.
تحصیل
کاشفی در سال ۱۳۲۴ش برای تحصیل دروس حوزوی وارد مدرسه طالبیه تبریز شد و به تحصیل در آنجا پرداخت، ولی درباره استادانش در آن حوزه هم سخنی نگفته است. پس از مدتی تحصیل در تبریز، راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر به تحصیلات حوزوی ادامه داد و دروس سطح را نزد استادان آنجا به پایان رساند. درباره استادان دوره سطح او هم گزارشی در دست نیست. وی سپس در درس امامخمینی در مسجد سلماسی شرکت کرد. هرچند کاشفی درباره درس یا درسهایی که نزد امامخمینی در آن مسجد خوانده، مطلبی نگفته است ولی با استناد به تدریس درس خارج فقه و اصول توسط امامخمینی در مسجد فوق، میتوان احتمال داد که او در هر دو درس امامخمینی شرکت میکرده است. وی درباره ویژگیهای درس امامخمینی میگوید:
«امام در آن زمان در مسجد سلماسی درس میگفت و من هم در جلسات درس ایشان شرکت میکردم. طلبههای زیادی در درس مرحوم امام شرکت میکردند. در مقابل درب مسجد سلماسی از شدت جمعیت طلبهها، کفشهای زیادی جمع شده بود. وقتی امام میخواست وارد بشود، کفش خود را آخر همه کفشها میگذاشت و برای اینکه پای مبارک خود را روی کفشها نگذارد، گامهای بلندی برمیداشت و وارد مسجد میشد. جعفر سبحانی از شاگردان ایشان بود و سؤال زیادی میپرسیدو امام گاهی با ایشان شوخی میکرد و میگفت: صبر کن آقای سبحانی. یکی از آقایان به نام تبریزی که اسم کوچکش خاطرم نیست هم به جلسات درس امام میآمد و از روش تدریس امام انتقادی میکرد و امام هم تبسمی میکرد و چیزی نمیگفت».[۲]
با استناد به این مصاحبه میتوان گفت که او از اواسط دهه ۱۳۳۰ ش در درسهای امامخمینی شرکت میکرده است. همچنین با استناد به مصاحبه فوق که از حضور در درسهای امامخمینی همزمان با قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ سخن گفته است،[۳] میتوان احتمال داد که حضور او در درس امامخمینی تا آن سال در مسجد اعظم قم استمرار داشته است.
فعالیت مبارزاتی
محمد کاشفی از دوستان و همدورهایهای قدرتالله وجدانی فخر از شاگردان امامخمینی بود.[۴] در مهر ۱۳۴۴ و همراه با جمعی از طلاب آذربایجانی حوزه علمیه قم، پس از انتقال امامخمینی از ترکیه به عراق، با ارسال نامهای به ایشان، مسرت خود را از حضور ایشان در جوار حرم علوی(ع) ابراز و در ادامه تداوم تبعید ایشان را محکوم کردند و خواستار پایان دوران تبعید و بازگشت ایشان به کشور شدند.[۵]
پانویس
- ↑ دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۵، ص۱۶۸-۱۷۱؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۶۸-۱۷۱.
- ↑ «حجتالاسلاموالمسلمین محمد کاشفی: همیشه لبخند میزد»، ص۱۳.
- ↑ «حجتالاسلاموالمسلمین محمد کاشفی: همیشه لبخند میزد»، ص۱۳.
- ↑ «حجتالاسلاموالمسلمین محمد کاشفی: همیشه لبخند میزد»، ص۱۳.
- ↑ دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۵، ص۱۶۸-۱۷۱؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۶۸-۱۷۱.
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- «حجتالاسلاموالمسلمین محمد کاشفی: همیشه لبخند میزد» (۱۳۹۶)، هفتهنامه حریم امام، سال ششم، شماره ۲۸۱، ۲۶ مرداد.
- دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج۵، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.