هاشم تقدیری
هاشم تقدیری: روحانی مبارز و امام جمعه منصوب امام‌خمینی در سنقر کلیایی
هاشم تقدیری در سال ۱۳۰۴ در سبزوار زاده شد. او کنار پدر خود به کار کفاشی مشغول بود، ولی به سبب علاقه به تحصیل علوم دینی، وارد حوزه علمیه سبزوار شد و هم‌زمان برای کمک به معاش خانواده، به تدریس عربی نیز مشغول بود. وی دوره مقدمات و سطح را نزد علمای بزرگ سبزوار، مانند هاشم فاضلی فراگرفت و پس از آن ادامه دوره سطح را در حوزه مشهد خواند.[۱]
تقدیری در سال ۱۳۳۲ به حوزه علمیه قم رفت و در دوره خارج فقه و اصول، از استادانی چون سیدحسین بروجردی، سیدمحمد محقق داماد، میرزاهاشم آملی لاریجانی، مرتضی حائری یزدی و امام‌خمینی بهره‌مند شد. همچنین فلسفه را نزد سیدمحمدحسین طباطبایی فراگرفت و هم‌زمان درس‌های پایین‌تر را تدریس می‌کرد.[۲]
تقدیری با آغاز نهضت امام‌خمینی، فعالیت مبارزاتی خود را کنار سایر روحانیان و مردم شروع کرد. وی از روحانیانی بود که تا سال ۱۳۵۶ با اقداماتی از قبیل چاپ و تکثیر اعلامیه، ارسال نامه، سخنرانی و حمایت از زندانیان، از نهضت امام‌خمینی حمایت کرد[۳] و در نتیجه، دستگیر و چند ماه زندانی شد.[۴]
وی در اعلامیه‌ها و نامه‌های گروهی چندی مشارکت داشت؛ ازجمله نامه به حسن‌علی منصور؛ نخست‌وزیر (اسفند ۱۳۴۲) در اعتراض به کشتار مردم و زندانی‌کردن امام‌خمینی،[۵] نامه به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر، در ۲۹ بهمن ۱۳۴۳، به همراه جمعی از فضلای قم، در اعتراض به ظلم و خفقان، تبعید امام‌خمینی و بازداشت شمار زیادی از علما و مبارزان،[۶] نامه به هویدا برای ابراز نگرانی و اعتراض به تغییر مکان تبعید امام‌خمینی در ۱۲ فروردین ۱۳۴۴،[۷] اعلامیه ابراز خوشحالی از انتقال امام‌خمینی به نجف اشرف و امیدواری برای بازگشت ایشان به کشور (۱۳۴۴/۷/۱۸)،[۸] نامه جمعی به هویدا در ۳۰ آبان ۱۳۴۴ در اعتراض به تداوم تبعید امام‌خمینی و حبس و شکنجه مردم،[۹] و نامه جمعی به امام‌خمینی در ۱۴ خرداد ۱۳۴۹ برای تسلیت درگذشت سیدمحسن حکیم[۱۰] اشاره کرد.
تقدیری ۳۰ اردیبهشت ۱۳۵۹ با حکمی از سوی امام‌خمینی به امامت جمعه سنقر کلیایی منصوب شد. امام‌خمینی در این انتصاب که با توجه به دعوت مردم منطقه از او صورت گرفت، از تقدیری خواست ضمن عمل به سایر وظایف اسلامی و تبلیغی، فریضه بزرگ نماز جمعه را نیز بر پا دارد و اهالی محترم را به وظایف حساس خود آشنا کند. ایشان ابراز امیدواری کرد مردم نیز این فرصت را مغتنم شمرده، در انجام وظایف، او را یاری کنند و در هر حال اتحاد و همبستگی خود را برابر دشمنان حفظ کرده، از تفرقه بپرهیزند.[۱۱]
ریاست دادگاه شهرستان‌های میانه، سمنان و خمین و بازرس قضایی قوه قضاییه از دیگر فعالیت‌های تقدیری پس از انقلاب بود. او از سال ۱۳۶۲، دعوت مؤسس حوزه علمیه خوانسار را پذیرفت و تا پایان عمر در حوزه این شهر به تدریس درس‌های مختلف حوزوی پرداخت. وی در ۲۸ آبان ۱۳۷۵ در خوانسار درگذشت و در قم، در حرم فاطمه معصومه (س)، به خاک سپرده شد.[۱۲]
پانویس:
- ↑ افق حوزه؛ دانشنامه اسلامی.
- ↑ افق حوزه؛ دانشنامه اسلامی.
- ↑ حسینیان، چهارده سال رقابت ایدئولوژیک شیعه در ایران ۱۳۴۳–۱۳۵۶، ۷۰۶–۷۰۸.
- ↑ دانشنامه اسلامی.
- ↑ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات یاران امام، ۲/۲۱۴–۲۱۵.
- ↑ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات یاران امام، ۳/۱۴۰–۱۴۲.
- ↑ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات یاران امام، ۴/۴۱۴–۴۱۵.
- ↑ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات یاران امام، ۵/۲۶۷–۲۶۸ و ۳۶۹–۳۷۰.
- ↑ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات یاران امام، ۹/۲۷۴–۲۷۷.
- ↑ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات یاران امام، ۵/۳۶۶.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۱۷.
- ↑ دانشنامه اسلامی.
منابع:
- افق حوزه، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۲۲/۱۰/۱۳۹۸ش.
- امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
- حسینیان، روح‌الله، چهارده سال رقابت ایدئولوژیک شیعه در ایران ۱۳۴۳–۱۳۵۶، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۳ش.
- دانشنامه اسلامی، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۲۲/۱۰/۱۳۹۸ش.
- مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، تهران، چاپ اول، ۱۳۹۳ش.