تشبیه و تنزیه: تفاوت میان نسخه‌ها

 

از جمله مسائل مهم اعتقادی مرتبط با عقیده‌ [[توحید (فلسفه و کلام)|توحید]]، مسأله [[تشبیه و تنزیه]] حق تعالی است. اعتقاد به تشبیه، ریشه در اعتقاد بت‌پرستان داشته‌ است، زیرا آنان معتقد بودند خداوند هم موجودی شبیه انسان است، تا آنجا که هر قبیله‌ای برای خود ربّی قرار می‌داد. در [[اسلام]] ریشه بحث تشبیه و تنزیه، در برداشت از آیات و روایات است. برخی آیات، مانند آیاتی که از [[عرش]] داشتن خداوند یا رؤیت حق در قیامت سخن گفته‌اند، همچنین روایتی که از صورت داشتن خداوند سخن گفته است، دلالت بر تشبیه دارند.

[[امام‌خمینی|امام‌‌خمینی]] معتقد است تنزیه واقعی که تشبیه را هم به ‌همراه دارد، مختص طایفه شیعه اثنی عشری است که به برکت [[اهل بیت(ع)|اهل‌بیت (ع)]] به آن دست یافته است. ایشان کلام متکلمان و فلاسفه را به ‌سبب تنزیه صرف و نفی هرگونه ارتباط میان خلق و خالق مردود می‌شمارد و در این زمینه، [[اهل معرفت]] را جامع دو نظر می‌شمارد که در یک نظر ارتباط و تشبیه را می‌بینند و در نظری دیگر، ارتباط و کثرت را نفی می‌کنند. از دیدگاه امام‌ خمینی [[قرآن]]، ادعیه و اذکار، متضمن مراتب تشبیه و تنزیه و جمع میان این دو است.