حسن بصیری
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | حسن بصیری |
| تاریخ تولد | ۱۲۹۸ش |
| زادگاه | خوی، استان آذربایجان غربی |
| تاریخ وفات | ۲۳ آذر ۱۳۸۶ |
| محل دفن | مزار شهدای خوی |
| شهر وفات | خوی |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | سیدعلیاصغر صادقی خویی، عبدالحسین اعلمی، سیدشهابالدین مرعشی نجفی، سیدمحمدصادق روحانی، امامخمینی |
| محل تحصیل | مدرسه علمیه نمازی خوی، حوزه علمیه قم |
| تألیفات | دیوان اشعار، آیینه بصیرت، کتاب قضایا، کرامات و حکایات پندآموز، کشکول، بصیرتنامه، خم، نصایح و توسلات، شعر و مناجات، رسالهای در ترجمه منظوم احادیث، رسالهای منظوم در نام و یاد شهدای خوی |
| فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | مبارزه با حکومت پهلوی، همراهی با نهضت امامخمینی |
| اجتماعی | اقامه نماز جماعت در مساجد خوی، تبلیغ دین در مناطق مختلف، سفرهای تبلیغی به خارج از ایران |
حسن بصیری، از شاگردان درس خارج اصول امامخمینی.
زادگاه و تحصیل
او در سال ۱۲۹۸ش در خانوادهای تبریزیالاصل در شهر خوی استان آذربایجان غربی به دنیا آمد. دوران ابتدایی را در زادگاهش طی کرد و سپس در بازار خوی به کسبوکار مشغول شد. پس از سه سال حضور در بازار، به تشویق سیدعلیاصغر صادقی خویی، از روحانیان برجسته خوی، به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و در سال ۱۳۲۰ش وارد مدرسه علمیه نمازی خوی شد.
او مقدمات علوم دینی را نزد حاج شیخ علی مجتهدی، حاج شیخ علی تسوجی، ملّا حسین صادقی بدلآبادی، حاجی میرعلی محدث و شیخ محمدعلی دیلمقانی خواند. بخشی از دروس سطح را هم نزد سیدعلیاصغر صادقی خویی و شیخ جابر فاضلی فراگرفت و در دروس حکمت و کلام از شاگردان شیخ عبدالحسین اعلمی بود. آنگاه به قم رفت و در حوزه علمیه آن شهر کفایهالاصول را نزد آیتالله سیدشهابالدین مرعشی نجفی آموخت و آنگاه از درس خارج فقه آیتالله سیدمحمدصادق حسینی روحانی بهرهمند گردید. سپس در درس خارج اصول امامخمینی در مسجد نو و مسجد سلماسی شرکت کرد.[۱]
درباره سال حضور او در درس امامخمینی گزارشی دقیقی در دست نیست، ولی به احتمال زیاد در سالهای پایانی دهه ۱۳۳۰ در آن درس که در مسجد نو و مسجد سلماسی برگزار میشد، شرکت میکرد. الوانساز خویی در زندگینامه او بر حضور کوتاهمدت بصیری خویی در قم تأکید دارد.[۲] بنابراین به نظر میرسد مدت حضور او در درس امامخمینی هم کوتاه بوده است.
او که از آیات سیدمحمد حجت کوهکمری، سیدابوالقاسم موسوی خویی، سیدعبدالهادی شیرازی، شیخ محمدتقی بهجت، سیدمحمدهادی حسینی میلانی، شیخ محمد فاضل لنکرانی، میرزا جواد آقا تبریزی، میرزاعلی غروی تبریزی و سیدمحمدصادق روحانی اجازاتی در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرده بود.[۳] پس از سالها تحصیل در حوزه علمیه قم، به خوی بازگشت و به اقامه نماز جماعت در مساجد سیدالشهدا و حاجی میرزایحیی پرداخت. هفت سال هم در قره ضیاءالدین در نزدیکی خوی به تبلیغ دین اهتمام ورزید.[۴]
فعالیت سیاسی و اجتماعی قبل از پیروزی انقلاب
بصیری در سال ۱۳۴۲ش در انتقال اعلامیههای روحانیان مبارز به خوی فعال بود. همچنین بر اساس گزارش ساواک در مهر ۱۳۴۳، در توزیع نشریه داخلی طلاب حوزه علمیه قم در شهر خوی نقش داشت.[۵] او آن اعلامیهها را همراه با شیخ محمد رسولزاده و شیخ ذبیحالله متولی در خوی توزیع میکرد و این اقدامات باعث شد در ۱۳۴۳ش ساواک با خروج او از کشور (به قصد حج) مخالفت کند[۶] اداره کل سوم ساواک در دوم دی ۱۳۴۴ و در آستانه ماه مبارک رمضان، در نامهای به شهربانی کل کشور، اسامی «وعاظ ناراحت» را اعلام کرد و دستور داد ممنوعالمنبر شوند. در این نامه که به ادارات کل ساواک در استانها نیز ارسال شده بود، نام حسن بصیری هم به چشم میخورد.[۷] وی به مبارزات خود علیه حکومت پهلوی ادامه داد و به همین سبب ساواک در ۱۳۵۴ نام او را در فهرست روحانیان «ناراحت» خوی قرار داد.[۸]
حسن بصیری پس از توهین روزنامه اطلاعات به امامخمینی در دی ۱۳۵۶، در برگزاری تظاهرات مردم خوی علیه آن اقدام نقش داشت.[۹] پس از آن با ایراد سخنرانیهای انتقادی به انتقاد از حکومت پهلوی پرداخت. به این علت در ۱۷ خرداد ۱۳۵۷ توسط ساواک آذربایجان غربی دستگیر و زندانی شد.[۱۰] و یک ماه بعد با قرار وثیقه از زندان آزاد گردید.[۱۱] در دوران تبعید ناصر مکارم شیرازی در مهاباد، همراه با جمعی از روحانیان و فعالان سیاسی خوی به آن شهر رفت و با او دیدار کرد.[۱۲] پس از هجرت امامخمینی به پاریس، همراه با روحانیون مبارز شهرستان خوی، با ارسال تلگرافی، ضمن محکومیت اقدام حکومت پهلوی در تبعید ایشان، بر حمایت و پشتیبانی خود از منویات امامخمینی تأکید کرد.[۱۳] او در ۱۳ آذر ۱۳۵۷ در مسجد میرزا یحیی خوی به سخنرانی پرداخت و از حکومت پهلوی انتقاد کرد و آن را با حکومت «چنگیزی» مقایسه و اعلام کرد که تا جان در بدن دارد برای تغییر رژیم فعالیت خواهد کرد.[۱۴] در ۱۸ آذر ۱۳۵۷ نیز سخنرانی انتقادی علیه حکومت پهلوی در مسجد میرزا یحیی خوی ایراد نمود که ساواک گزارشی از این سخنرانی تهیه کرد.[۱۵]
او در ۲۴ آذر ۱۳۵۷ در سخنانی در مسجد میرزا یحیی شهر خوی، به اقدام رژیم پهلوی در تجهیز اهالی برخی از روستاهای اطراف خوی برای حمله به آن شهر هشدار داد و خواستار آمادگی مردم شهر برای مقابله با آنان شد. سپس از سیاست خرید ۲۱ میلیارد دلاری تجهیزات نظامی محمدرضاشاه از آمریکا و واگذاری آن تجهیزات به رژیم اشغالگر قدس انتقاد کرد. ساواک در گزارشی، او را از روحانیان افراطی نامید که در تحریک مردم نقش دارد.[۱۶]
فعالیتها پس از پیروزی انقلاب اسلامی
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین در مساجد خوی ادامه داد. او از افراد خیر شهرستان خوی بود و کتابهای نفیس خطّی و اشیاء قدیمی به موزه خوی و کتابخانه مدرسه نمازیه و پانزده خرداد خوی و چند جلد قرآن مجید خطی نیز به موزه امام رضا(ع) مشهد مقدس و موزه آستانه مقدسه حضرت معصومه(س) در قم تقدیم کرده است[۱۷] همچنین برای تبلیغات اسلامی به کشورهای خارجی سفر میکرد. ازجمله دو بار به روسیه، یک بار به ترکیه و یک بار نیز به آلمان مسافرت نمود.[۱۸]
تألیفات
تألیفات او عبارت است از: ۱ ـ دیوان اشعار با عنوان ارمغان مور در ۱۲ مجلد. ۲ ـ آیینه بصیرت یا آرامبخش روح. ۳ ـ کتاب قضایا ۴- کرامات و حکایات پندآموز. ۵-کشکول. ۶- بصیرتنامه. ۷- خم. ۸- نصایح و توسلات. ۹- شعر و مناجات. ۱۰- رسالهای در ترجمه منظوم احادیث از هر امام معصوم (خطی). ۱۱- رسالهای منظوم در نام و یاد شهدای خوی.
درگذشت
بصیری خویی در ۲۳ آذر ۱۳۸۶ ش در خوی درگذشت و پیکرش در مزار شهدای آن شهر به خاک سپرده شد.[۱۹]
پانویس
- ↑ الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ج۱، ص۱۸۷؛ الوانساز خویی، مزارات خوی، ص۱۵۷-۱۵۸؛ نصیری و عاشرزاده، ص۸۹.
- ↑ الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ج۱، ص۱۸۸؛ الوانساز خویی، مزارات خوی، ص۱۵۸.
- ↑ الوانساز خویی، ج۱، ص۱۸۷-۱۸۸.
- ↑ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۴، ص۸۶.
- ↑ قیام ۱۵ خرداد به...، ج۶، ص۳۷۱.
- ↑ دادرسی، انقلاب اسلامی در خوی، ص۱۶۵.
- ↑ سلیمی، مبارزات روحانیون و وعاظ مساجد به روایت اسنادف ص۳۱۳-۳۱۵.
- ↑ دادرسی، انقلاب اسلامی در خوی، ص۱۶۵.
- ↑ دادرسی، انقلاب اسلامی در خوی، ص۱۸۰.
- ↑ انقلاب اسلامی به...، ج۶، ص۲۹۶.
- ↑ انقلاب اسلامی به...، ج۷، ص۴۸.
- ↑ آیتاللهالعظمی ناصر...، ج۲، ص۵۶۰.
- ↑ «تلگرام علمای خوی»، ص۷.
- ↑ انقلاب اسلامی به...، ج۱۸، ص۲۸۰.
- ↑ انقلاب اسلامی به...، ج۱۹، ص۱۹۸.
- ↑ انقلاب اسلامی به...، ج۲۰، ص۳۵۴.
- ↑ بصیری و عاشرزاده، فرهنگ نامآوران خوی، خوی، ص۸۹.
- ↑ بصیری و عاشرزاده، فرهنگ نامآوران خوی، خوی، ص۸۹.
- ↑ الوانساز خویی، ج۱، ص۱۹۰.
منابع
- آیتاللهالعظمی ناصر مکارم شیرازی به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۵)، ج۲، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- الوانساز خویی، جعفر (۱۳۹۴)، گلشن ابرار آذربایجان، به کوشش عبدالصمد جودتی استیار، تهران، پژوهشکده باقرالعلوم.
- الوانساز خویی، جعفر (۱۳۸۹)، مزارات خوی، تهران، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
- الوانساز خویی، محمد (۱۳۸۵)، «سیدعلیاصغر خویی مربی مبارز»، ستارگان حرم، ج۱۹، قم، زائر.
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۸)، ج۶، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۹)، ج۷، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۴)، ج۱۸، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۴)، ج۱۹، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۵)، ج۲۰، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- بصیری، بهروز و زهرا عاشرزاده ۱۳۸۰، فرهنگ نامآوران خوی، خوی، قراقوش.
- «تلگرام علمای خوی» (۱۳۵۷)، روزنامه کیهان، شماره ۱۰۵۹۸، ۷ آبان.
- دادرسی، نقی (۱۳۸۸)، انقلاب اسلامی در خوی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- سلیمی، حشمتالله (۱۳۸۶)، مبارزات روحانیون و وعاظ مساجد به روایت اسناد، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- شریفرازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۴، تهران، اسلامیه.
- قیام ۱۵ خرداد به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۲)، ج۶، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.