حسن هدایی میبدی
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | حسن هدایی میبدی |
| تاریخ تولد | ۱۳۱۰ش |
| زادگاه | میبد، استان یزد |
| خویشاوندان سرشناس | ملا حسین هدایی (پدر) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | علیاکبر مشکینی، جعفر سبحانی، ناصر مکارم شیرازی، امامخمینی، مرتضی حائری یزدی |
| محل تحصیل | اردکان، قم |
| فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | همراهی با نهضت امامخمینی و مبارزه با رژیم پهلوی |
| اجتماعی | تدریس در حوزه علمیه |
حسن هدایی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی.
زادگاه و تحصیل
حسن هدایی در سال ۱۳۱۰ش در خانوادهای روحانی در شهر میبد به دنیا آمد. پدرش ملا حسین هدایی از عالمان میبد بود.
حسن هدایی پس از فراگیری خواندن و نوشتن در میبد، به اردکان رفت و در حوزه علمیه آن شهر بخشی از تحصیلات حوزوی را خواند، ولی درباره استادان او و همچنین درسهایی که در آنجا خواند، اطلاعاتی در درست نیست.
وی سپس برای تکمیل تحصیلات خود راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر در درس سطح آیات میرزا علیاکبر مشکینی، جعفر سبحانی و ناصر مکارم شیرازی شرکت کرد. آنگاه وارد درس خارج فقه و اصول امامخمینی شد و در جرگه شاگردان ایشان درآمد.[۱]
درباره سالهای دقیق حضور او در درسهای امامخمینی اطلاعات متقنی در دست نیست ولی در اسناد انقلاب اسلامی نام فردی به نام محمدحسن هدایی دیده میشود که در سال ۱۳۴۴ش همراه با طلاب یزدی مقیم حوزه علمیه قم، اعلامیهای را امضا کرده است.[۲] میتوان احتمال داد که فرد مزبور، حسن هدایی است و در صورت صحت این ادعا، میتوان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ش و همچنین نخستین سالهای دهه ۱۳۴۰ش و پیش از تبعید امامخمینی به خارج از کشور در آبان ۱۳۴۳، از آن درسها در مساجد محمدیه و سلماسی و اعظم قم بهره میبرده است. وی همچنین در درسهای خارج فقه و اصول شیخ مرتضی حائری یزدی حضور مییافت.[۳]
فعالیت سیاسی و اجتماعی
چنانکه گفته شد، فردی به نام محمدحسن هدایی در سال ۱۳۴۴ش و پس از استقرار امامخمینی در نجف اشرف، همراه با طلاب یزدی در حوزه علمیه قم تلگرافی خدمت امامخمینی فرستادند و از ایشان با عبارات «حضرت الشهم الماجد البارع المجاهد زعیم شیعه و حامی شریعه و قدوه الاعلام و ملاذ الانام آیتاللهالعظمی الحاجآقا روحالله الموسوی الخمینی دامالله ظله الوارف» نام بردند و ورود ایشان را به نجف اشرف تبریک گفتند.[۴] که به احتمال زیاد فرد مزبور حسن هدایی است. هدایی پس از پایان تحصیلات در قم به میبد بازگشت و به تدریس دروس حوزوی در حوزه علمیه آن شهر پرداخت و ازجمله درسهایی چون ادبیات، منطق، فقه و اصول را تدریس کرد.[۵]
پانویس
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
- فاکر میبدی، محمد (۱۳۸۱)، فرزانگان میبد، قم، قدس.