سیدابوطالب محمودی
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سیدابوطالب محمودی |
| نسب | سادات محمودی |
| تاریخ تولد | ۱۳۰۵ش |
| زادگاه | گوگد، گلپایگان |
| تاریخ وفات | ۱۴ شهریور ۱۳۷۲ |
| محل دفن | حرم حضرت معصومه(س)، قم |
| شهر وفات | اراک |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امامخمینی، سیداحمد خوانساری، سیدمحمدرضا گلپایگانی، سیدحسین بروجردی |
| محل تحصیل | حوزههای علمیه گلپایگان و قم |
| فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | نماینده ادوار مختلف مجلس شورای اسلامی، امام جمعه گلپایگان و اراک، نماینده ولی فقیه در استان مرکزی، مبارزه با رژیم پهلوی و همراهی با نهضت امامخمینی |
| اجتماعی | اجرای پروژههای عمرانی در گلپایگان و خوانسار و مبارزه با فرقههای ضاله |
سیدابوطالب محمودی، از شاگردان دروس سطح و خارج فقه و اصول امامخمینی.
زادگاه و تحصیل
او در سال ۱۳۰۵ش در روستای گوگد شهر گلپایگان به دنیا آمد. در هفت سالگی وارد درس میرزا هدایتالله وحید در گوگد شد و قرائت قران و خواندن و نوشتن را نزد شیخ ابوالفضل اسعدی فراگرفت.
بعد از آن، کتابهای جامعالمقدمات، سیوطی، مغنی و حاشیه ملا عبدالله را نزد حاج میرزا محمدهادی (خواهرزاده آیتالله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی) و شرح لمعه را پیش میرزا هدایتالله وحید و سیدمحمد حائری خواند.
محمودی پس از شش سال تحصیل در زادگاهش، در سیزده سالگی (۱۳۱۸ش) راهی قم شد و در حوزه علمیه مکاسب و رسائل را نزد امامخمینی و آیتالله سیداحمد خوانساری خواند و کفایهالاصول را هم از آیتالله گلپایگانی فراگرفت. او پس از پایان دوره سطح، در دروس خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، امامخمینی، گلپایگانی و سیداحمد خوانساری حضور یافت.[۱] و از امامخمینی[۲] و آیات گلپایگانی، سیداحمد خوانساری و سیدشهابالدین مرعشی نجفی اجازاتی در امور حسبیه و تصرف در وجوه شرعی دریافت کرد.
فعالیت سیاسی و اجتماعی
محمودی در سال ۱۳۴۳ ش به نمایندگی از آیتالله گلپایگانی به آباده شیراز اعزام شد و در مسجد جامع آن شهر به مدت پنج سال و نیم به امر تبلیغ، برگزاری جلسات تفسیر قرآن و وعظ و ارشاد مردم پرداخت.
او در این مدت، در سخنرانی های خود با براهین علمی و منطقی به مبارزه با بهاییگری و شیخیگری برخاست. این امر به شکایت این دو فرقه از محمودی انجامید و با دخالت سازمان امنیت (ساوک)، دولت وقت وی را از آباده اخراج کرد. اخراج او از آن شهر واکنش آیتالله گلپایگانی و محمدتقی فلسفی را در پی داشت و آنان طی نامهای به رئیس ساواک، خواستار ابقای وی در آباده شدند، اما تلاش آنان ثمری نبخشید و او از آباده به قم بازگشت و تا سال ۱۳۵۰ش در آنجا اقامت گزید.
وی سال ۱۳۵۰ش به تهران رفت و در مسجد زعیم (خیابان منیریه)، به اقامه نماز جماعت و تشکیل جلسه تفسیر و ارشاد پرداخت. آن مسجد به خاطر حضور وی، در سالهای پرالتهاب انقلاب اسلامی، یکی از کانونهای مبارزه با دستگاه ستمشاهی بود.
محمودی در تهران همراه با روحانیان مبارز اعلامیههایی را در محکومیت اقدامات حکومت پهلوی از یک سو و تجلیل از امامخمینی از سوی دیگر امضا میکرد. از جمله میتوان به امضای اعلامیه همراه جمعی از روحانیان تهران در محکومیت کشتار مردم بیگناه تبریز در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶[۳] و امضای اعلامیه همراه جمعی از روحانیان تهران در پاسخ به بیانیه مسئولان شرکت نفت آبادان و تأیید اعتصاب آنان اشاره کرد.[۴]
فعالیتها پس از پیروزی انقلاب
سیدابوطالب محمودی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با تقاضای مردم و تشویق آیتالله گلپایگانی، نامزد نمایندگی مردم گلپایگان و خوانسار در مجلس شورای اسلامیشد و در دورههای اول، دوم و سوم مجلس شورای اسلامی نمایندگی مردم آن شهرها را بر عهده گرفت. همزمان با دوره اول نمایندگی، به مدت چهار سال و با حکم امامخمینی امامت جمعه گلپایگان را بر عهده داشت.
گازرسانی به شهرستانهای خوانسار و گلپایگان و آبرسانی به روستاهای حومه آن، آسفالت جاده موته در گلپایگان، توسعه شبکه تلفنی در آن دو شهر و حومه، تأسیس دانشگاه در رشته بهداشت و ساخت مسجد و حمام با کمکهای مردمی، نمونهای از فعالیتهای محمودی در زمان نمایندگی در مجلس شورای اسلامی است.
او در سال ۱۳۷۱ش و پس از رحلت شیخ ابوالفضل خوانساری، امام جمعه اراک، با حکم مقام معظم رهبری به سمت نماینده ولیفقیه در استان مرکزی و امام جمعه اراک منصوب شد.
درگذشت
سیدابوطالب محمود در ۱۴ شهریور ۱۳۷۲ براثر سانحه رانندگی در مسیر بزرگراه قم ـ تهران از دنیا رفت و پیکرش پس از تشییع در اراک به قم منتقل و در جوار حرم حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد.[۵]
پانویس
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، تهران، برگ رضوان.
- میرصفی، سیداکبر (۱۳۸۲)، «حاج سیدابوطالب محمودی»، ستارگان حرم، جلد ۱۴، قم، زائر.