محمد فیض سرابی
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | محمد فیضی زرنقی |
| زادگاه | روستای زرنق، سراب، آذربایجان شرقی |
| تاریخ وفات | ۲۲ فروردین ۱۴۰۱ |
| محل دفن | حرم حضرت معصومه(س)، قم |
| شهر وفات | قم |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امامخمینی، سیدحسین بروجردی، سیدکاظم شریعتمداری، سیدمحمدرضا گلپایگانی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه تبریز، حوزه علمیه قم، حوزه علمیه نجف |
| فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | نماینده مجلس خبرگان رهبری (دوره چهارم) |
| اجتماعی | مسئول کمیتههای انقلاب اسلامی، قاضی دیوان عالی کشور |
محمد فیضی سرابی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی.
زادگاه و تحصیل
محمد فیضی زرنقی معروف به فیض سرابی در روستای زرنق شهر سراب به دنیا آمد. او دوران ابتدایی را در زرنق گذراند. سپس به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و بخشی از مقدمات را در زادگاهش نزد ملا باقر و میرزاعلیاصغر عالمی خواند.[۱] سپس راهی تبریز شد و در مدرسه علمیه طالبیه آن شهر مقدمات و بخشی سطح را نزد سیدمهدی انگجی فراگرفت.
فیض سرابی سپس با هدف تکمیل تحصیلات حوزوی به قم رفت و در حوزه علمیه قم دروس سطح را پیش آقایان شیخ باقر مرندی، آیتالله حسینعلی منتظری، آیتالله مسلم ملکوتی، میرزا محمد مجاهدی تبریزی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، میرزا علیاکبر مشکینی و شیخ مصطفی لنکرانی تکمیل کرد. آنگاه در درسهای خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، امامخمینی، سیدکاظم شریعتمداری و سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی شرکت کرد.[۲]
درباره سالهای دقیق حضور او در درسهای خارج فقه و اصول امامخمینی گزارشی در دست نیست، ولی میتوان احتمال داد که از اواخر دهه ۱۳۳۰ش در آن درسها در مساجد سلماسی و اعظم قم حضور مییافته است.
فیض سرابی سپس به عراق رفت و در حوزه علمیه نجف اشرف در درسهای استادان دروس خارج فقه و اصول آن حوزه شرکت کرد، ولی در این باره گزارشی وجود ندارد.
فعالیت مبارزاتی
وی با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امامخمینی وارد مبارزه با حکومت پهلوی شد. او در روز ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ در زرنق بود و وقتی از دستگیری امامخمینی مطلع شد، طوماری در محکومیت اقدام حکومت پهلوی و در حمایت از امامخمینی تهیه کرد و آن را به امضای اهالی آنجا رساند. این اقدام او باعث شد تا توسط ساواک شناسایی شود و تحت تعقیب قرار گیرد.[۳]
فیض سرابی پس از تبعید امامخمینی اعلامیهای را همراه با جمعی از طلاب و روحانیان آذربایجانی در حوزه علمیه قم تهیه کرد و در آن با اشاره به تبعید امامخمینی به خارج از کشور به جرم دفاع از شرع و قانون اساسی، آن را محکوم کرد و خواستار بازگرداندن ایشان به کشور شد. آنان همچنین در اعلامیه فوق، اقدام حکومت پهلوی در تصویب برخی مصوبههای خلاف شرع را محکوم کردند.[۴]
فعالیتها پس از پیروزی انقلاب
محمد فیضی سرابی پس از پیروزی انقلاب اسلامی مدتی در کمیتههای انقلاب اسلامی مراغه به فعالیت پرداخت و مسئولیت کمیته انقلاب اسلامی آن شهر را بر عهده داشت. سپس مسئولیت کمیته انقلاب اسلامی میاندوآب را بر عهده گرفت و مدتی هم مسئول کمیته انقلاب اسلامی در شهر سراب بود. پس از آن، با حکم علی مشکینی به دشت مغان در استان اردبیل اعزام شد و در ساماندهی وضعیت آن منطقه نقش داشت.
او از سال ۱۳۵۹ش به دادگاههای انقلاب اسلامی رفت و به فعالیتهای قضایی مشغول شد. مدتی هم عضو هیئت نظارت بر احکام صادره از سوی دادگاه انقلاب اسلامی بود و سپس به خدمت در دیوان عالی کشور ادامه داد و مدتها ریاست شعبه ۲۷ دیوان عالی کشور را بر عهده داشت. همچنین از اعضای هیئت نظارت بر اجرای فرمان امامخمینی در استان آذربایجان شرقی بود.
فیضی سرابی در چهارمین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری از سوی مردم استان آذربایجان شرقی به نمایندگی برگزیده شد.[۵]
او به فعالیتهای عامالمنفعه هم میپرداخت؛ از جمله میتوان به احداث، توسعه و تجدید بنای مسجد، مدرسه، قبرستان، حمام و غسالخانه در روستای لکلی و همچنین تلاش برای خدمترسانی به آن روستا اشاره کرد.
درگذشت
او در ۲۲ فروردین ۱۴۰۱ در قم از دنیا رفت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط جعفر سبحانی در یکی از حجرات حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.[۶]
پانویس
منابع
- الوانساز خویی، محمد (۱۳۹۴)، گلشن ابرار آذربایجان، به کوشش عبدالصمد جودتی استیار، ج۲، تهران، پژوهشکده باقرالعلوم.
- انصاری، ناصرالدین (۱۴۰۱)، «درگذشتگان: آیتالله فیضی»، دوماهنامه آینه پژوهش، سال سی و دوم، شماره ۱۹۴، خرداد و تیر
- حسنزاده، اسماعیل (۱۳۸۸)، انقلاب اسلامی در مرند، ج۲، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- «زندگینامه نامزدهای خبرگان رهبری» www.khobreganrahbari.com.