محمد مظفری قزوینی
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | محمد مظفری قزوینی (آقابابایی) |
| تاریخ تولد | ۱۳۰۴ش |
| زادگاه | قزوین |
| تاریخ وفات | ۲۷ اسفند ۱۳۸۰ |
| محل دفن | حرم شاهزاده حسین قزوین |
| شهر وفات | قزوین |
| خویشاوندان سرشناس | ملا ابراهیم آقابابایی (پدر) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امامخمینی، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحسن حکیم، سیدمحمود شاهرودی |
| محل تحصیل | قزوین، قم و نجف |
| تألیفات | اصول الفقه، طهارت، صلاه، مجمع الرجال، اسلام و فلسفه احکام |
| سایر | از مؤلفان معجم رجال الحدیث |
| فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | از مبارزان انقلاب اسلامی در قزوین |
| اجتماعی | امام جماعت مسجد جامع قزوین |
محمد مظفری، از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی.
زادگاه و تحصیل
محمد مظفری معروف به مظفری قزوینی در سال ۱۳۰۴ش در قزوین به دنیا آمد. پدرش ملا ابراهیم آقابابایی از روحانیان قزوین بود.
محمد مظفری در سن بیست سالگی وارد حوزه علمیه قزوین شد و مقدمات و بخشی از دروس سطح را نزد آقایان آخوند ملاعلی مطهری و شیخ مهدی قاضی تکمیل کرد. سپس در درس سطوح عالیه آیتالله سیدابوالحسن رفیعی قزوینی شرکت نمود. او برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی قم شد و در حوزه علمیه قم در درسهای خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی و سیدشهابالدین مرعشی نجفی شرکت کرد.
وی در سال ۱۳۳۲ش رهسپار عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف، دروس خارج فقه و اصول را نزد آیات سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدمحمود حسینی شاهرودی، امامخمینی، سیدابوالقاسم موسوی خویی، سیدعبدالهادی شیرازی، سیدعبدالله شیرازی، سیدنصرالله مستنبط و سیدمحمدجواد تبریزی تکمیل کرد.
درباره سالهای دقیق حضور او در درس خارج فقه (بیع مکاسب) امامخمینی اطلاعات دقیقی در دست نیست، ولی میتوان احتمال داد از سال ۱۳۴۴ش که امامخمینی تدریس درس خارج فقه را در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف آغاز کرد، در آن درس حضور یافت و این حضور تا سال ۱۳۵۲ش که مظفری قزوینی به کشور بازگشت، استمرار داشت.
فعالیت سیاسی و اجتماعی
مظفری که از علما و مصلحان حوزه علمیه نجف اشرف بود، در تألیف معجم رجال الحدیث زیر نظر آیتالله خویی شرکت داشت و از آغاز تا انجام آن پژوهش، در کنار آیتالله خویی بود. همزمان با تحصیل در نجف، به تدریس در آنجا میپرداخت.[۱]
او در مدت حضور در نجف اشرف، نقش رابط میان امامخمینی و علمای قزوین را داشت و وجوهات شرعیه ارسالی از سوی علمای قزوین را به امامخمینی میرساند.[۲] او پس از بازگشت به قزوین به تدریس منظم درسهای اصول و فقه در این شهر پرداخت و از علمای بزرگ آن شهر به شمار میرفت.[۳] و بر اساس گزارش ساواک، از علمای طراز اول قزوین بود.[۴] مظفری قزوینی به اقامه نماز جماعت در مسجد جامع آن شهر میپرداخت و از اعضای هیئت علمیه قزوین بود. همچنین برخی جلسات هیئت علمیه قزوین در خانه او تشکیل میشد.[۵]
او در قزوین به مبارزه با حکومت پهلوی نیز میپرداخت. ازجمله پس از سرکوب تظاهرات مردم قم در ۱۹ دی ۱۳۵۶، همراه با جمعی از روحانیان قزوین با صدور اعلامیهای، اقدام حکومت پهلوی را محکوم و به نشانه همدردی با بازماندگان، تعطیل عمومی اعلام کرد.[۶] در اردیبهشت ۱۳۵۷ و پس از حمله مأموران حکومت پهلوی به بیت مراجع تقلید در قم، همراه با جمعی از علمای قزوین و با عنوان هیئت علمیه قزوین، در نامهای به آیتالله شریعتمداری، آن حمله را محکوم کردند و همبستگی و حمایت خود را از مبارزات مراجع تقلید ابراز نمودند.[۷] او همچنین ازجمله روحانیانی بود که پس از دستگیری دو تن از عالمان قزوینی[۸] با صدور اعلامیهای، «اعمال شنیع و غیرانسانی دستگاه حاکم» را محکوم کردند و بر ضرورت اتحاد برای مقابله با حکومت پهلوی تأکید نمودند.[۹]
تألیفات
مظفری قزوینی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تدریس در قزوین ادامه داد و در کنار تدریس دروس حوزوی، به تالیف آثار علمی هم همت گماشت. از جمله آثار او عبارت است از: اصول الفقه در چهار جلد و هر جلد در ششصد صفحه، طهارت طبق عروهالوثقی در شش مجلد و هر مجلد در ششصد صفحه، صلاه طبق عروهالوثقی در شش مجلد، علوم در یک مجلد (همه این کتابها تقریرات درسهای آیتالله خویی است)، مجمع الرجال (اسناد از اول تا آخر در ۲۳ مجلد که وی در تألیف آن همکاری داشت)، کتابهای اسلام و فلسفه احکام در دو جلد، اسلام و قانون بردگی، اصطلاحات منطقی، البلغه فی بلوغ المراه، الشیعه و السنه (به زبان عربی)، الفوائد الرجالیه، القطره فی فضائل علی علیهالسلام، ایضاح الحجه فی شرح العروه (در ۸ جلد)، پرسشها و پاسخها (در دو جلد)، حرمت بازی شطرنج، خاتمیت آخرین پیامبر، خلاصه البیان فی احوال شاه زمان، دانستنیهایی از قرآن (به زبان عربی)، اسلام و فلسفه احکام، رساله در اثبات صانع تعالی، رساله در خلقت بهشت و جهنم، شهادت ثالثه در اذان و اقامه، طیبات، قربانی در منی، دانستنیهایی از قرآن، از آثار اوست.[۱۰]
درگذشت
محمد مظفری قزوینی در ۲۷ اسفند ۱۳۸۰ ش در قزوین درگذشت و پیکرش پس از تشییع باشکوه و اقامه نماز توسط آیتالله هادی باریکبین، در حرم شاهزاده حسین قزوین به خاک سپرده شد.[۱۱]
پانویس
- ↑ صمدیها، فرزانگان علم و سخن قزوین، ص۳۲۱؛ «درگذشتگان: آیتالله محمد مظفری قزوینی»، ص۱۰۹.
- ↑ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج ۱، ص۲۷۷-۲۸۰ و ۳۱۲.
- ↑ صمدیها، فرزانگان علم و سخن قزوین، ص۳۲۱؛ «درگذشتگان: آیتالله محمد مظفری قزوینی»، ص۱۰۹.
- ↑ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان قزوین، ج ۴، ص۴۷۳؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵۱، ص۲۵۸.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵۱، ص۱۲۳.
- ↑ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان قزوین، ج۲، ص۴۳۰؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵۱، ص۱۱۸.
- ↑ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان قزوین، ج۳، ص۱۴۲؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵۱، ص۱۵۹؛ شیرخانی، انقلاب اسلامی در قزوین، ص۱۸۶.
- ↑ هادی باریکبین و سیدعباس ابوترابی در ۲۲ مرداد ۱۳۵۷.
- ↑ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان قزوین، ج۳، ص۳۲۳-۳۲۴؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵۱، ص۲۳۷-۲۳۸.
- ↑ صمدیها، فرزانگان علم و سخن قزوین، ص۳۲۱-۳۲۲؛ «درگذشتگان: آیتالله مظفری قزوینی، ص۱۰۹-۱۱۰.
- ↑ «درگذشتگان: آیتالله مظفری قزوینی، ص۱۱۰.
منابع
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک: استان قزوین (۱۳۹۳)، ج۱ و ۲ و ۳ و ۴، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- «درگذشتگان: آیتالله مظفری قزوینی»(۱۳۸۱)، فصلنامه آینه پژوهش، دوره ۱۳، شماره ۷۴، تابستان.
- شیرخانی، علی (۱۳۸۸)، انقلاب اسلامی در قزوین، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- صمدیها، (۱۳۷۹)، فرزانگان علم و سخن قزوین، قزوین، بحرالعلوم.
- یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۵۱، آیتالله سیدعباس ابوترابی (۱۳۹۲)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.