یحیی انواری همدانی
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | یحیی انواری همدانی |
| تاریخ تولد | ۱۳۰۷ش |
| زادگاه | همدان، ایران |
| تاریخ وفات | ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۵ |
| محل دفن | باغ بهشت قم |
| شهر وفات | قم، ایران |
| خویشاوندان سرشناس | محمود انواری (پدر)، ملاعلی جناب انواری (پدربزرگ) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | سیدشهابالدین مرعشی نجفی، سیدحسین بروجردی، امامخمینی، سیدکاظم شریعتمداری، سیدمحمدرضا گلپایگانی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه همدان، حوزه علمیه قم |
| تألیفات | حاشیه علی الرسائل (ناتمام) |
| فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
| اجتماعی | تدریس در حوزه و حساسیت ویژه به مسئله حقالناس |
یحیی انواری همدانی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی.
زادگاه و خاندان
یحیی انواری در سال ۱۳۰۷ش و در خانوادهای روحانی در همدان به دنیا آمد.[۱] پدر او شیخ محمود انواری از عالمان برجسته همدان بود که در پی تبلیغات بهاییان در برخی از روستاهای همدان و با دعوت جمعی از اهالی آن روستاها، محراب و منبر خود را در شهر همدان رها کرد و با اقامت در روستای مذکور، به مبارزه با بهاییان پرداخت.[۲] پدربزرگش ملاعلی جناب انواری هم از عالمان همدان بود.
تحصیل
یحیی انواری خواندن و نوشتن را در همدان فراگرفت و دوران ابتدایی را در همدان خواند. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و مقدمات را در همدان و نزد پدرش خواند.
انواری آنگاه راهی قم شد و در حوزه علمیه آن شهر سطوح را نزد آیتالله سیدشهابالدین مرعشی نجفی آموخت.[۳] سپس در درسهای خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، امامخمینی، سیدکاظم شریعتمداری، مرعشی نجفی و سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی شرکت کرد.[۴]
درباره سالهای حضور او در درسهای امامخمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی میتوان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ش و تا تبعید امامخمینی به خارج از کشور در آبان ۱۳۴۳، در درسهای ایشان در مساجد محمدیه، سلماسی و اعظم قم شرکت میکرده است.
خدمات علمی
یحیی انواری سپس به تدریس در حوزه علمیه قم پرداخت و از مدرسان حوزه بود. او از بسیاری از مراجع تقلید اجازاتی در امور حسبیه و شرعیه داشت و به درجه اجتهاد رسیده بود، ولی زندگی زاهدانهای داشت و بهشدت نسبت به حقالناس حساس بود.[۵]
یکی از آثار او حاشیه علی الرسائل آیتالله سیدمحمد محقق داماد است که ناتمام ماند.
درگذشت
یحیی انواری همدانی در ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۵ ش درگذشت و پیکرش در باغ بهشت قم به خاک سپرده شد.[۶]
پانویس
- ↑ صلاحی، مشاهیر و مفاخر شهرستان رزن، ج۲، ص۲۹۱؛ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۴، ص۲۲۳.
- ↑ پرتو آفتاب خاطرات حضرت آیتالله حاج شیخ علی عراقچی، ص۳۹.
- ↑ جواهرکلام، تبت پاکان قم، ج۴، ص۲۲۳.
- ↑ جواهرکلام، تبت پاکان قم، ج۴، ص۲۲۳؛ صلاحی، مشاهیر و مفاخر شهرستان رزن، ج۲، ص۲۹۱؛ شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۷، ص۳۹۶.
- ↑ اکبری، نگاهی بهحق الناس، ص۳۹.
- ↑ جواهرکلام، تربت پاکان قم، ج۴، ص۲۲۴.
منابع
- اکبری، محمود (۱۳۸۷)، نگاهی بهحق الناس، قم، گلستان ادب.
- پرتو آفتاب (خاطرات حضرت آیتالله حاج شیخ علی عراقچی) (۱۳۸۹)، تدوین عبدالرحیم اباذری، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی(س)، مؤسسه چاپ و نشر عروج.
- جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، ج۴، قم، انصاریان.
- شریفرازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۷، تهران، اسلامیه.
- صلاحی، احمد (۱۳۹۷)، مشاهیر و مفاخر شهرستان رزن (سخنوران، ادیبان، نویسندگان، شاعران و...)، ج۲، قم، یاس بخشایش.