لطایف برگرفته از آثار عرفانی امامخمینی (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:پروژه کتاب using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''لطایف عرفانی برگرفته از آثار امامخمینی'''، کتابی به قلم مجید زمانپور است که به تبیین و معرفی آراء و عبارات | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = کتاب لطایف برگرفته از آثار عرفانی امامخمینی.jpg | |||
| نام عنوان =کتاب لطایف برگرفته از آثار عرفانی امامخمینی | |||
| نامهای دیگر = | |||
| نامکتاببهفارسی = | |||
| نویسنده = مجید زمانپور | |||
| مترجم = | |||
| ترجمهبهدیگرزبانها = | |||
| تاریخ نگارش = ۱۳۸۰ش | |||
| موضوع = دیدگاه عرفانی امامخمینی | |||
| سبک = توصیفی | |||
| زبان = فارسی | |||
| ویراستار = | |||
| به تصحیح = | |||
| به کوشش = | |||
| طراح جلد = | |||
| تعداد جلد = | |||
| تعداد صفحات = | |||
| قطع = | |||
| مجموعه = | |||
| نسخهالکترونیکی = | |||
| ناشر = مؤسسه فرهنگی و انتشاراتی پازینه | |||
| محل نشر = تهران | |||
| تاریخ نشر = ۱۳۸۰ش | |||
| نوبت چاپ = اول | |||
| شمارگان = | |||
| شابک = | |||
| نوع رسانه = | |||
| وبسایت ناشر = | |||
| مشخصات نشر = | |||
}} | |||
'''لطایف عرفانی برگرفته از آثار امامخمینی'''، کتابی به قلم مجید زمانپور است که به تبیین و معرفی آراء و عبارات گزینششده عرفانی امامخمینی پرداخته است. این کتاب در سال ۱۳۸۰ش توسط مؤسسه فرهنگی و انتشاراتی پازینه منتشر شده است. | |||
==مؤلف== | ==مؤلف== | ||
مجید زمانپور، متولد | مجید زمانپور، متولد ۱۳۳۸ش، پژوهشگر علوم اسلامی میباشد. کتب و مقالات زیادی به قلم او منتشر شده است. | ||
==محتوا == | ==محتوا == | ||
کتاب لطایف عرفانی برگرفته از آثار امامخمینی، به گزیدهای از نظرات و آراء و دیدگاههای عرفانی امامخمینی در حوزه معارف الهی پرداخته است.<ref>زمانپور، لطایف عرفانی، ص۱۸.</ref> در این کتاب بدون آنکه نویسنده تحلیلی از مطالب عرفانی امام انجام داده باشد، برگزیدههایی از مطالب عرفانی امام از سراسر آثار ایشان آورده شده است نظیر حقیقت | کتاب لطایف عرفانی برگرفته از آثار امامخمینی، به گزیدهای از نظرات و آراء و دیدگاههای عرفانی امامخمینی در حوزه معارف الهی پرداخته است.<ref>زمانپور، لطایف عرفانی، ص۱۸.</ref> در این کتاب بدون آنکه نویسنده تحلیلی از مطالب عرفانی امام انجام داده باشد، برگزیدههایی از مطالب عرفانی امام از سراسر آثار ایشان آورده شده است نظیر حقیقت [[اخلاص]]، به اعتقاد [[امامخمینی]] حقیقت آن اخلاصی که در روایت به آن اشاره شده که هر کس چهل روز اخلاص به خدا داشته باشد، چشمههای حکمت از دل او بر زبانش جاری میشود.<ref>امامخمینی، شرح دعای سحر، ص۴۳-۴۴؛ زمانپور، لطایف عرفانی، ص۱۳۸.</ref> | ||
در بخشی از این کتاب آمده که درباره خلوت با محبوب میگوید: از سیرهٔ انبیاء عظام و حضرت ائمه معصومین(ع) نیز چنان ظاهر میشود که با آنکه مقامات آنها بالاتر از صبر و رضا و تسلیم بوده مع ذلک هیچگاه از دعا و عجز و تضرع در درگاه معبود خودداری نمیکردند و عرض حاجات خود را به حضرت حق تعالی مینمودند و این مخالفت با مقامات روحانیه نیست؛ بلکه تذکر حق و انس خلوت با محبوب و اظهار عبودیت و ذلت در پیشگاه حق تعالی است.<ref>امامخمینی، چهل حدیث، ص۲۶۱؛ زمانپور، لطایف عرفانی، ص۱۳۹.</ref> | در بخشی از این کتاب آمده که درباره خلوت با محبوب میگوید: از سیرهٔ [[پیامبران(ع)|انبیاء عظام]] و [[چهارده معصوم|حضرت ائمه معصومین(ع)]] نیز چنان ظاهر میشود که با آنکه مقامات آنها بالاتر از [[صبر]] و [[رضا]] و تسلیم بوده مع ذلک هیچگاه از دعا و عجز و تضرع در درگاه معبود خودداری نمیکردند و عرض حاجات خود را به حضرت حق تعالی مینمودند و این مخالفت با مقامات روحانیه نیست؛ بلکه تذکر حق و انس خلوت با محبوب و اظهار عبودیت و ذلت در پیشگاه حق تعالی است.<ref>امامخمینی، چهل حدیث، ص۲۶۱؛ زمانپور، لطایف عرفانی، ص۱۳۹.</ref> | ||
امامخمینی در بیان آفات سلوک بر این باور است که مادامی که انسان در حال غشوهٔ عالم طبع و مست شراب هیولی است، نمیتواند خود و ذات خود را شهود کند و کتاب ذاتش را بخواند؛ لذا باید از این دار ظلمت بیرون آمد و حجاب طبع و طبیعت را پاره کرد تا ظهور حق تعالی را در همه اشیاء و احاطه او را مشاهده کرد.<ref>امامخمینی، شرح دعای سحر، ص۱۹۵-۲۰۰؛ زمانپور، لطایف عرفانی، ص۱۴۴.</ref> به اعتقاد امامخمینی کسی که معرفت به سعه رحمت و بسط نعمت حق و ایمان به حق دارد، حالت رجاء برای او حاصل شود و همین معرفت، او را به تزکیه اعمال و تصفیه اخلاق میکشاند.<ref>امامخمینی، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۱۲۲؛ زمانپور، لطایف عرفانی، ص۱۷۳.</ref> | [[امامخمینی]] در بیان آفات [[سیر و سلوک|سلوک]] بر این باور است که مادامی که انسان در حال غشوهٔ عالم طبع و مست شراب هیولی است، نمیتواند خود و ذات خود را [[کشف و شهود|شهود]] کند و کتاب ذاتش را بخواند؛ لذا باید از این دار ظلمت بیرون آمد و حجاب طبع و طبیعت را پاره کرد تا ظهور حق تعالی را در همه اشیاء و احاطه او را مشاهده کرد.<ref>امامخمینی، شرح دعای سحر، ص۱۹۵-۲۰۰؛ زمانپور، لطایف عرفانی، ص۱۴۴.</ref> به اعتقاد امامخمینی کسی که معرفت به سعه رحمت و بسط نعمت حق و ایمان به حق دارد، حالت رجاء برای او حاصل شود و همین معرفت، او را به تزکیه اعمال و تصفیه اخلاق میکشاند.<ref>امامخمینی، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۱۲۲؛ زمانپور، لطایف عرفانی، ص۱۷۳.</ref> | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب لطایف برگرفته از آثار عرفانی امامخمینی، دارای ساختار منظمی نیست و بعد از بیان یک مقدمه به بیان مطلبی به عنوان فهرست کتاب پرداخته است؛ از جمله: | |||
* | * [[توحید (فلسفه و کلام)|توحید]]؛ سلطنت مطلق، ذات مقدس، کیفیت [[تجلی]]، عظمت فعل الهی، صراط مستقیم و توحید تام. | ||
* اسماء | * [[اسما و صفات|اسماء الهی]]؛ [[اسم اعظم]] و اقسام آن، مقام الوهیت و تجلی اسم اعظم، ظهور اسمالله، همه موجودات اسماء الهیاند و سر سجده ملائکه بر آدم. | ||
* | * [[قرآن]]؛ کتاب تکوین و کلمات آن، بطنهای کتاب تکوینی و تدوینی، بسم الله در نظر عارف و تمام دایره وجود. | ||
* انبیا و ائمه؛ انسان | * [[پیامبران(ع)|انبیا]] و ائمه؛ [[انسان کامل]]، مقام ظلومیت و جهولیت، شجره طیبه و تمیز عابد از معبود. | ||
* | * [[وجود]]؛ حقیقت وجود. | ||
* | * [[ذکر]]؛ کاملترین و برترین مراتب ذکر، ذکر قلبی. | ||
* عوالم غیبی | * عوالم غیبی | ||
* فطرت | * [[فطرت]] | ||
* عبادت و سرّ بزرگ عبادات | * [[عبادت]] و سرّ بزرگ [[عبادات]] | ||
* قلب | * [[قلب]] | ||
* نفس | * [[نفس]] | ||
* مؤمن | * مؤمن | ||
* نماز | * [[نماز]] | ||
* دعا و اقسام آن | * [[دعا]] و اقسام آن | ||
* سیر و سلوک | * [[سیر و سلوک]] | ||
* عارفان و اهل معرفت | * عارفان و اهل معرفت | ||
* حضرت آدم (ع) | * [[حضرت آدم|حضرت آدم(ع)]] | ||
* انسان | * انسان | ||
* علم | * علم | ||
* صفات فاضله | * صفات فاضله | ||
* صفات رذیله | * صفات رذیله | ||
* شیطان | * [[شیطان]] | ||
* دنیا | * [[دنیا]] | ||
* سراب و کلیدهای قرب به خدا | * سراب و کلیدهای قرب به خدا | ||
==نقدها بر نظریات مؤلف== | ==نقدها بر نظریات مؤلف== | ||
کتاب لطایف عرفانی برگرفته از آثار امامخمینی، فاقد فهرست منظم میباشد و همچنین فقط عبارتهای عرفانی و اخلاقی | کتاب لطایف عرفانی برگرفته از آثار امامخمینی، فاقد فهرست منظم میباشد و همچنین فقط عبارتهای عرفانی و اخلاقی امامخمینی گزینش شده بیآنکه تحلیل و بررسی و توضیح صورت بگیرد. | ||
==وضعیت نشر== | ==وضعیت نشر== | ||
چاپ اول کتاب لطایف عرفانی برگرفته از آثار امامخمینی، در سال | چاپ اول کتاب لطایف عرفانی برگرفته از آثار امامخمینی، در سال ۱۳۸۰ش توسط مؤسسه چاپ فرهنگی و انتشاراتی پازینه منتشر شده است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
خط ۴۸: | خط ۷۹: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:پروژه | [[رده:مقالههای ارزیابیشده/پروژه کتاب]] | ||
[[رده:کتابهای درباره دیدگاه عرفانی امامخمینی]] | |||
[[رده:مقالههای دارای جعبه اطلاعات]] | |||
[[رده:مقالههای بدون ناوبری]] | |||
[[رده:مقالههای دارای تصویر]] | |||
[[رده:مقالههای دارای شناسه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۲۵
لطایف عرفانی برگرفته از آثار امامخمینی، کتابی به قلم مجید زمانپور است که به تبیین و معرفی آراء و عبارات گزینششده عرفانی امامخمینی پرداخته است. این کتاب در سال ۱۳۸۰ش توسط مؤسسه فرهنگی و انتشاراتی پازینه منتشر شده است.
مؤلف
مجید زمانپور، متولد ۱۳۳۸ش، پژوهشگر علوم اسلامی میباشد. کتب و مقالات زیادی به قلم او منتشر شده است.
محتوا
کتاب لطایف عرفانی برگرفته از آثار امامخمینی، به گزیدهای از نظرات و آراء و دیدگاههای عرفانی امامخمینی در حوزه معارف الهی پرداخته است.[۱] در این کتاب بدون آنکه نویسنده تحلیلی از مطالب عرفانی امام انجام داده باشد، برگزیدههایی از مطالب عرفانی امام از سراسر آثار ایشان آورده شده است نظیر حقیقت اخلاص، به اعتقاد امامخمینی حقیقت آن اخلاصی که در روایت به آن اشاره شده که هر کس چهل روز اخلاص به خدا داشته باشد، چشمههای حکمت از دل او بر زبانش جاری میشود.[۲]
در بخشی از این کتاب آمده که درباره خلوت با محبوب میگوید: از سیرهٔ انبیاء عظام و حضرت ائمه معصومین(ع) نیز چنان ظاهر میشود که با آنکه مقامات آنها بالاتر از صبر و رضا و تسلیم بوده مع ذلک هیچگاه از دعا و عجز و تضرع در درگاه معبود خودداری نمیکردند و عرض حاجات خود را به حضرت حق تعالی مینمودند و این مخالفت با مقامات روحانیه نیست؛ بلکه تذکر حق و انس خلوت با محبوب و اظهار عبودیت و ذلت در پیشگاه حق تعالی است.[۳]
امامخمینی در بیان آفات سلوک بر این باور است که مادامی که انسان در حال غشوهٔ عالم طبع و مست شراب هیولی است، نمیتواند خود و ذات خود را شهود کند و کتاب ذاتش را بخواند؛ لذا باید از این دار ظلمت بیرون آمد و حجاب طبع و طبیعت را پاره کرد تا ظهور حق تعالی را در همه اشیاء و احاطه او را مشاهده کرد.[۴] به اعتقاد امامخمینی کسی که معرفت به سعه رحمت و بسط نعمت حق و ایمان به حق دارد، حالت رجاء برای او حاصل شود و همین معرفت، او را به تزکیه اعمال و تصفیه اخلاق میکشاند.[۵]
ساختار
کتاب لطایف برگرفته از آثار عرفانی امامخمینی، دارای ساختار منظمی نیست و بعد از بیان یک مقدمه به بیان مطلبی به عنوان فهرست کتاب پرداخته است؛ از جمله:
- توحید؛ سلطنت مطلق، ذات مقدس، کیفیت تجلی، عظمت فعل الهی، صراط مستقیم و توحید تام.
- اسماء الهی؛ اسم اعظم و اقسام آن، مقام الوهیت و تجلی اسم اعظم، ظهور اسمالله، همه موجودات اسماء الهیاند و سر سجده ملائکه بر آدم.
- قرآن؛ کتاب تکوین و کلمات آن، بطنهای کتاب تکوینی و تدوینی، بسم الله در نظر عارف و تمام دایره وجود.
- انبیا و ائمه؛ انسان کامل، مقام ظلومیت و جهولیت، شجره طیبه و تمیز عابد از معبود.
- وجود؛ حقیقت وجود.
- ذکر؛ کاملترین و برترین مراتب ذکر، ذکر قلبی.
- عوالم غیبی
- فطرت
- عبادت و سرّ بزرگ عبادات
- قلب
- نفس
- مؤمن
- نماز
- دعا و اقسام آن
- سیر و سلوک
- عارفان و اهل معرفت
- حضرت آدم(ع)
- انسان
- علم
- صفات فاضله
- صفات رذیله
- شیطان
- دنیا
- سراب و کلیدهای قرب به خدا
نقدها بر نظریات مؤلف
کتاب لطایف عرفانی برگرفته از آثار امامخمینی، فاقد فهرست منظم میباشد و همچنین فقط عبارتهای عرفانی و اخلاقی امامخمینی گزینش شده بیآنکه تحلیل و بررسی و توضیح صورت بگیرد.
وضعیت نشر
چاپ اول کتاب لطایف عرفانی برگرفته از آثار امامخمینی، در سال ۱۳۸۰ش توسط مؤسسه چاپ فرهنگی و انتشاراتی پازینه منتشر شده است.
پانویس
منابع
- امامخمینی، سیدروحالله، شرح چهل حدیث، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ بیست و سوم، ۱۳۸۰ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، شرح حدیث جنود عقل و جهل، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ دوازدهم، ۱۳۸۷ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، شرح دعاء السحر، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ سوم، ۱۳۸۳ش.
- زمانپور، مجید، لطایف عرفانی برگرفته از آثار امامخمینی، تهران، مؤسسه چاپ فرهنگی و انتشاراتی پازینه، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.