بنتالهدی صدر
 | |
| شناسنامه | |
|---|---|
| نام کامل | سیده آمنه صدر |
| لقب | بنتالهدی، شهیده صدر |
| نسب | خاندان صدر |
| زادروز | ۱۳۵۷ق |
| شهر تولد | کاظمین |
| کشور تولد | عراق |
| تاریخ درگذشت | ۱۴۰۰ق (۱۹ فروردین ۱۳۵۹) |
| شهر درگذشت | بغداد |
| کشور درگذشت | عراق |
| خویشاوند سرشناس | سیدمحمدباقر صدر (برادر)، سیداسماعیل صدر (برادر) |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه دوازدهامامی |
| پیشه | نویسنده، شاعر، فعال فرهنگی و سیاسی |
| اطلاعات سیاسی | |
| پستها | مدیر مدارس دینی الزهراء |
| اطلاعات علمی و مذهبی | |
| اساتید | سیدمحمدباقر صدر |
بنتالهدی صدر (۱۳۵۷-۱۴۰۰ق) معروف به شهیده صدر، از زنان مبارز و اندیشمند شیعه عراقی بود که به همراه برادرش سیدمحمدباقر صدر توسط رژیم صدام حسین به شهادت رسید. او از پیشگامان فعالیتهای فرهنگی و سیاسی زنان در عراق بود.
زندگینامه
سیدهآمنه صدر (م۱۳۵۷ق، کاظمین/۱۴۰۰ق، نجف)، مشهور به بنتالهدی و شهیده صدر، دختر آیتالله سیدحیدر صدر بود. سیداسماعیل صدر و سیدمحمدباقر صدر برادران او بودند.[۱] دوسالگی که پدرش را از دست داد، با سرپرستی مادر و برادران خود خواندن و نوشتن را در خانه آموخت و یادگیری علوم حوزوی را نزد برادرش محمدباقر صدر و دیگر اساتید ادامه داد.[۲] بنتالهدی بااینکه از برادرش سیدمحمدباقر چهار سال کوچکتر بود؛ ولی در همۀ فراز و نشیبهای زندگی همراه و همگام هم بودند و سرنوش مشترکی داشتند.
بنتالهدی صدر در سال ۱۳۵۷ق در کاظمین به دنیا آمد
فعالیتهای فرهنگی ـ سیاسی
سیدهبنتالهدی فعالیتهای فراوانی در زمینه دینی و تبلیغِ مذهبی داشت.[۳] بهویژه در موسم حج همانند مرشد دینی در یکی از کاروانها، که از بغداد و کاظمین حرکت میکرد، رهسپار حج میشد. علاوه بر بانوان عراقی که به سرپرستی بنتالهدی به حج مشرف میشدند، بانوان طراز اول دیگر ممالک اسلامی نیز در کاروان وی حضور داشتند. در یکی از این سفرها، دختر امام خمینی نیز در کاروان بنتالهدی حضور داشت.[۴] همچنین با برخی نشریات نیز پیرامون زنان و آموزش آنان همکاری میکرد.[۵] و مدتی هم مدیریت مجموعه مدارس دینی الزهراء در چندین شهر عراق را برعهده داشت.[۶]
شهیده صدر، در نهضت اسلامی عراق همراه و همراز برادرش سیدمحمدباقر، و پیشگام و پیشوای حرکت اسلامی زنانِ عراقی بود. در این راه سختیها و رنجهای فراوان دید و بارها دستگیر و مورد عتاب و تهدید و تحدید حکومت وقت عراق قرار گرفت. ازجمله، وقتی دولت عراق سیدمحمدباقر را به دلیل گسترش فعالیتهای سیاسی ـ ۱۹ رجب ۱۳۹۹ق ـ دستگیر کرد؛ بنتالهدی اعتراض گستردهای راه انداخت و ضمن حضور در حرم امام علی(ع) و سخنرانی، مردم را دعوت به قیام کرد. بیشتر شهرهای شیعهنشین عراق و کشورهای لبنان، بحرین و ایران نیز دست به اعتراض زدند. حکومت عراق با دیدن این وضعیت، به بازداشت خانگی خانواده صدر بسنده کرد. سپس با آرام شدن اوضاع، سیدمحمدباقر صدر و خواهرش بنتالهدی را دستگیر و زندانی کرد.[۷] رژیم بعث پس از مدتی ـ ۱۹ فروردین ۱۳۵۹ش، برابر با ۲۲ جمادیالاول ۱۴۰۰ق ـ هر دو را به شهادت رساند.[۸]
دربارۀ چگونگی شهادت این برادر و خواهر گفتهاند: شهیده سیدهبنتالهدی با برادرش در یک اتاق زندانی بودند که با فرمان صدام حسین جلوی چشمانِ برادر سر از تن بنتالهدی جدا میکنند. سپس خود صدام محمدباقر صدر را شکنجه کرده و به شهادت میرساند.[۹]
امامخمینی و بنتالهدی صدر
شخصیت و نهضت امامخمینی از آغاز مورد توجه و پشتیبانی سیدمحمدباقر و خواهرش بنتالهدی بوده است.[۱۰] بهویژه هنگامی که امامخمینی به نجف تبعید شد، ضمن استقبال و تجلیل از ایشان، ارتباط خانوادگی نیز برقرار کردند.[۱۱] در همۀ سالهای حضور امامخمینی در نجف این ارتباط وجود داشت. تاآنجاکه هنگام خروج امامخمینی از عراق و هجرت به پاریس، تنها کسانی که با حضور در منزل ایشان اظهار همدردی و همبستگی کردند، خاندان صدر بودند.[۱۲] این علاقه و پیوند پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران نیز ادامه داشت.[۱۳]
با توجه به مواضع استوار و روشن سیدمحمدباقرصدر و خواهرش سیدهبنتالهدی در حمایت از امامخمینی و انقلاب اسلامی ایران، سرانجام ۱۹ جمادی الاولی ۱۴۰۰ق/۱۶ فروردین ۱۳۵۹ مأموران رژیم عراق، وی را دوباره بازداشت کرده و بغداد بردند. فردای آن روز خواهرش بنتالهدی صدر را نیز بازداشت کردند. برزان ابراهیم تکریتی، برادر ناتنی صدام که ریاست سازمان امنیت عراق را بر عهده داشت، از سیدمحمدباقر و خواهرش بازجویی و اصرار کرد تنها چند کلمه علیه انقلاب اسلامی و شخص امامخمینی بنویسند که قاطعانه رد کردند.[۱۴]
پیش از شهادت آنان، وزارت کشور و سفارت ایران در بغداد، برای محمدباقر و بنتالهدی صدر گذرنامههای الجزایری و لباس محلی عشایری تهیه کرده بودند. مقدمات سفر آنان نیز از طریق کردستان عراق به مرز ایران فراهم شده بود. در ایران به غیر از امامخمینی و فرزندشان سیداحمد و سیدصادق طباطبایی و سیدمحمود دعایی که از نزدیکان امام و سفیر ایران در عراق بودند، کسی از این ماجرا اطلاع نداشت. هنگامیکه فرستاده ایران به بغداد بازگشت و آمادة عملیاتی کردن این تصمیم بودند، خبر دستگیری آیتالله صدر و خواهرش بنتالهدی پخش شد.[۱۵]
خبر شهادت صدر و خواهر او در طول دو هفته در رسانهها به شکل مبهم و با خبرهای ضد و نقیض انعکاس یافت.[۱۶] در طول مدت یادشده در شهرهای مختلف عراق و کشورهای دیگر، ازجمله در قم، لبنان، مصر و پاکستان، تظاهرات گستردۀ اعتراضی برپا شد.[۱۷]
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران پس از دو هفته توانست خبر شهادت محمدباقر و بنتالهدی صدر را تأیید کند و امامخمینی پس از اطمینان از شهادت آنان، در بیانیهای اوج ناراحتی خود را از شهادت مظلومانه صدر و خواهرش ابراز کرد. ایشان از صدر با عنوان «آیتالله شهید» یاد کرد و خواهرش را «معلم دانش و اخلاق و از مفاخر علم و ادب شمرد» و از دلخراشبودن چگونگی شهادت آنان ابراز تأسف شدید کرد و شهادت را میراث پیشوایان آنان برشمرد؛ همچنین قاتلان آنها را جنایتکارانی خواند که عمری را به خونخواری و ستمپیشگی گذراندهاند.[۱۸] و برای بزرگداشت شهادت آنان، از روز سوم اردیبهشت ۱۳۵۹ به مدت سه روز عزای عمومی و روز چهارم اردیبهشت را در این ضایعه بزرگ، تعطیل عمومی اعلام کرد.[۱۹]
امامخمینی ۲۹ بهمن ۱۳۵۹ نیز در دیدار با خانوادههای شهدای کشورهای اسلامی، خود را شریک غم ملت عراق در شهادت صدر و خواهرش دانست.[۲۰] همچنین ۲۰ فروردین سال ۱۳۶۰ در دیدار با جمعی از روحانیون مبارز و مسلمانان راندهشده عراقی، با تسلیت سالگرد شهادت آن دو شهید، از محمدباقر و بنتالهدی صدر یاد و تجلیل کرد.[۲۱]
پانویس
- ↑ الحسون، اعلام النساء المؤمنات، ۱۴۱۱ق، ص۷۴.
- ↑ الحسون، اعلام النساء المؤمنات، ۱۴۱۱ق، ص۷۴-۷۵.
- ↑ الحسون، اعلام النساء المؤمنات، ۱۴۱۱ق، ص۷۵.
- ↑ سیره و راه شهیده بنتالهدی، ۱۳۸۸، ص۷۰.
- ↑ الحسون، اعلام النساء المؤمنات، ۱۴۱۱ق، ص ۷۶-۷۷.
- ↑ الحسون، اعلام النساء المؤمنات، ۱۴۱۱ق، ص۷۸.
- ↑ نعمانی، سالهای رنج، ۱۳۸۲، ص۱۹۳–۱۹۹؛ حسینی حائری، زندگی و افکار شهید صدر، ۱۳۷۵، ص۱۳۶–۱۳۷.
- ↑ نعمانی، سالهای رنج، ۱۳۸۲ش، ص۳۰۲.
- ↑ آموزگار، گفتگوی خبرگزاری فارس با آیتالله محیالدین آموزگار، ۱۹ فروردین ۱۳۹۷، ساعت ۱۲.
- ↑ کولایی، یادواره شهید آیتالله سیدمحمدباقر صدر، ۱۳۶۰، ص۴۵؛ جمشیدی، زندگانی سیاسی شهید سیدمحمدباقر صدر، ۱۳۸۹، ص۴۵۸.
- ↑ قلیزاده، شهید صدر بر بلندای اندیشه و جهاد، ۱۳۷۲، ص۳۹؛ جمشیدی، زندگانی سیاسی شهید سیدمحمدباقر صدر، ۱۳۸۹، ص۴۵۹–۴۶۱؛ مقدس، سالهای نجف، ۱۳۸۹، ج۱، ص۲۲۸.
- ↑ دعایی، مصاحبه، ش ۲۱۹، ص۱۵.
- ↑ نعمانی، سالهای رنج، ۱۳۸۲، ص۲۳۳.
- ↑ همان، ص ۳۰۰–۳۰۴؛ قلیزاده، شهید صدر بر بلندای اندیشه و جهاد، ۱۳۷۲، ص۱۴۱–۱۴۲ و ۱۴۴.
- ↑ سیره و راه شهیده بنتالهدی ، ۱۳۸۸، ص۷۰.
- ↑ نعمانی، سالهای رنج، ۱۳۸۲، ص۳۰۲–۳۰۳.
- ↑ روزنامه جمهوری اسلامی، ۲۴، ۲۵ و ۲۶/۱/۱۳۵۹، ص۲.
- ↑ امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۲، ص۲۵۳.
- ↑ همان؛ جمهوری اسلامی، روزنامه، ۳۱/۱/۱۳۵۹ و ۳/۲/۱۳۵۹، ص۱–۲.
- ↑ امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۴، ص۱۳۹.
- ↑ امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۴، ص۲۷۵ و ۲۷۹–۲۸۰.
منابع
- حسینی حائری، سیدکاظم، زندگی و افکار شهید صدر، ترجمه حسن طارمی، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۵ش.
- جمشیدی، محمدحسین، زندگانی سیاسی شهید سیدمحمدباقر صدر، با تکیه بر تأثیرگزاری بر انقلاب اسلامی ایران، تهران، پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
- دعایی، سیدمحمود، مصاحبه، مجله حریم امام، شماره ۲۱۹، ۵/۳/۱۳۹۵ش.
- قلیزاده، مصطفی، شهید صدر بر بلندای اندیشه و جهاد، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۲ش.
- کولایی، الهه و دیگران، یادواره شهید آیتالله سیدمحمدباقر صدر، قم، ناصر، چاپ اول، ۱۳۶۰ش
- مقدس، هادی، سالهای نجف؛ خاطرات هادی مقدس، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
- نعمانی، محمدرضا، سالهای رنج، ترجمه مهرداد آزاد، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۲ش.
- آموزگار، محیالدین، گفتگوی خبرگزاری فارس با آیتالله محیالدین آموزگار، ۱۹ فروردین ۱۳۹۷.
- نعمانی، محمدرضا، سیره و راه شهیده بنتالهدی، قم، مرکز بینالمللی ترجمه و نشر المصطفی(ص)، ۱۳۸۸.
- امامخمینی، سیدروحالله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
- الحسون، محمد و مشکور، امعلی، اعلام النساء المؤمنات، تهران، انتشارات اسوه، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.
- جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۴، ۲۵، ۲۶ و ۳۱/۱/۱۳۵۹. ۳/۲/۱۳۵۹ش.
- Al-Jibouri, Yasin T. “A Brief Biography of Sayyid Muhammad-Baqir al-Sadr”, al-islam.org