حسین عسکری
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | حسین عسکری |
| تاریخ تولد | ۱۳۱۹ش |
| زادگاه | یکی از روستاهای همدان |
| تاریخ وفات | نامشخص |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امام‌خمینی، سیدحسین بروجردی، سیدکاظم شریعتمداری، |
| محل تحصیل | حوزه علمیه همدان، نجف، قم |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | مبارزه با حکومت پهلوی |
حسین عسکری، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
زادگاه و تحصیل
حسین عسکری در سال ۱۳۱۹ش در یکی از روستاهای همدان به دنیا آمد. او خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه‌ای در زادگاهش فراگرفت. آنگاه در سال ۱۳۳۲ش برای ادامه تحصیل رهسپار همدان شد و در حوزه علمیه آن شهر مقدمات را پیش سیدمهدی موسوی خواند. در درس شرح لمعه هم از شاگردان شیخ علی انصاری همدانی بود. سپس راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف اشرف در درس مکاسب آیت‌الله شیخ مجتبی لنکرانی و درس رسایل آیت‌الله مسلم ملکوتی شرکت کرد. پس از مدتی حضور در نجف اشرف به کشور بازگشت و به قم رفت و در حوزه علمیه آن شهر کتاب کفایه‌الاصول را نزد آقایان میرزا محمد مجاهد تبریزی و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی به پایان رساند. سپس در درس خارج فقه و اصول آیات سیدحسین طباطبایی بروجردی، امام‌خمینی، سیدکاظم شریعتمداری، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و شیخ محمدعلی اراکی شرکت کرد. درباره سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که از اواخر دهه ۱۳۳۰ تا تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور در سال ۱۳۴۳ش در درس‌های ایشان در مساجد سلماسی و اعظم قم حضور می‌یافت. عسکری در کنار فراگیری دروس خارج فقه و اصول، درس‌های فلسفه را نزد آیت‌الله عبدالله آملی و تفسیر را پیش میرزا علی‌اکبر مشکینی می‌خواند.
فعالیت مبارزاتی و خدمات اجتماعی
پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به جرگه مبارزان پیوست و همگام با نهضت امام‌خمینی در سال ۴۲ به مبارزه و افشاگری علیه حکومت پهلوی پرداخت. ازجمله اقدامات او در آن سال‌ها ایراد سخنرانی و همچنین توزیع اعلامیه‌های امام‌خمینی بود.[۱]
حسین عسکری ازجمله روحانیانی بود که در سال ۱۳۴۳ش و پس از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور نیز همراه برخی دیگر از طلاب و روحانیان همدانی حوزه علمیه قم، نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت ارسال کردند و تبعید امام‌خمینی را با استناد به قانون اساسی، غیرقانونی و مغایر با شرع دانستند و خواستار بازگرداندن ایشان به کشور شدند. آنان همچنین در آن نامه تصویب قوانین خلاف شرع و قانون اساسی را محکوم کردند و ضمن انتقاد از فضای سیاسی وقت و تحدید آزادی‌های اساسی، بر آزادی زندانیان سیاسی و همچنین اصلاح رویه دولت در برخورد با منتقدان تأکید نمودند.[۲]
عسکری پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت‌های تبلیغی ادامه داد. با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بارها در جبهه‌های جنگ حضور یافت. وی به تدریس علوم دینی اشتغال دارد.[۳]
پانویس
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
- «حسین عسکری».