سیداحمد حق‌شناس
سیداحمد حق‌شناس، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی.
سیداحمد حق‌شناس در سال ۱۳۱۸ در خانواده‌ای روحانی و برجسته در جهرم به دنیا آمد (رضوی و کارگر جهرمی، ۵۷۷). پدرش آیت‌الله سیدابراهیم حق‌شناس از عالمان برجسته جهرم و جدش سیداسدالله حق‌شناس از روحانیان شاخص جهرم و امام جماعت مسجد گازران آن شهر بود (شریف رازی، ج ۵، ۷). مادرش هم نوه دختری آیت‌الله سیدعبدالحسین لاری، روحانی برجسته خطه جنوب بود و در برابر استعمارگران انگلیسی ایستادگی کرد. سیداحمد حق‌شناس در چنین خانواده‌ای به دنیا آمد و پس از آنکه خواندن و نوشتن را در جهرم فراگرفت، به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و زیر نظر پدرش به خواندن دروس حوزوی پرداخت. وی مقدمات و بخشی از دروس سطح را در همان‌جا و نزد پدرش و برخی دیگر از استادان مدرسه علمیه جهرم خواند و در سال ۱۳۳۷ برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی قم شد. در آنجا درس سطح را نزد استادان حوزه علمیه قم به پایان رساند و از درس‌های آقایان میرزا حسن نوری همدانی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی و سیدحسن بروجردی بهره برد («سیداحمد حق‌شناس»، http://barbodcity.blogfa.com). ). سپس وارد درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی شد («مراسم بزرگداشت دو عالم ربانی در جهرم»، ۸). درباره سال‌های دقیق حضور او در درس‌های امام‌خمینی اطلاعاتی در دست نیست، ولی وی تا سال ۱۳۴۴ در قم حضور داشت (همان) و با استناد به همین گزارش می‌توان گفت از اواخر دهه ۱۳۳۰ تا سال ۱۳۴۳ در درس‌های امام‌خمینی در مساجد سلماسی و اعظم قم شرکت می‌کرده است. او در سال‌های نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی به مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت و در سخنرانی‌هایش از امام‌خمینی نام می‌برد و از ایشان تجلیل می‌کرد. به سبب همین مبارزات یک بار نیز توسط ساواک شیراز احضار شد و در نهایت با وساطت برخی از بزرگان جهرم آزاد گردید (رضوی و کارگر جهرمی، ۵۷۷؛ جهان مهین، ۶). در هفتم بهمن ۱۳۴۳ نیز همراه با جمعی از طلاب علوم دینی مقیم حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت به تبعید امام‌خمینی اعتراض کردند و خواستار بازگرداندن ایشان به کشور شدند (همان). حق‌شناس در سال ۱۳۴۴ به عراق رفت («حضرت آیت‌الله سیدابراهیم حق‌شناس جهرمی»، https://hozehـ jahrom.ir ) و در حوزه علمیه نجف تحصیلات حوزوی را پی گرفت. در همان سال بود که امام‌خمینی از ترکیه به عراق تبعید شد و در مسجد ترک‌ها در نجف اشرف تدریس خارج فقه (بیع مکاسب) را آغاز کرد، ولی درباره حضور حق‌شناس در آن درس اطلاعاتی در دست نیست. او در سال ۱۳۴۶ به کشور بازگشت و بار دیگر در قم مقیم شد و به تحصیل دروس حوزوی ادامه داد و از جمله، سال‌ها در درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله میرزا هاشم آملی شرکت کرد. در کنار تحصیل و در ایام تبلیغی که حوزه تعطیل بود، برای تبلیغ دین به شهرهای مختلف سفر می‌کرد از جمله بیشتر در زادگاه خود انجام وظیفه می‌کرد (همان). علاوه بر آن، با سفر تبلیغی به شهرهای سنندج (رضوی و کارگر جهرمی، ۵۷۷)، آباده و گلپایگان و کشور قطر، به تبلیغ ادامه می‌داد. او از امام‌خمینی و همچنین آیت‌الله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی اجازه‌ای در امور حسبیه دریافت کرده بود (رضوی و کارگر جهرمی، ۵۷۷؛ «حضرت آیت‌الله سیدابراهیم حق‌شناس جهرمی»، https://hozehـ jahrom.ir ).). امام‌خمینی در سال ۱۳۶۰ و پس از درگذشت آیت‌الله سیدابراهیم حق‌شناس چنین اجازه‌ای را به سیداحمد حق‌شناس داد (رضوی و کارگر جهرمی، ۵۷۷). حق‌شناس پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت‌های تبلیغی ادامه داد. وی در محرم و صفر سال ۱۳۷۸ ش به کشور قطر سفر کرده بود و در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۷۸ در همان کشور از دنیا رفت. پیکرش به کشور انتقال یافت و پس از اقامه نماز توسط سیدمحمدعلی آستانه در کنار مقبره پدرش در جهرم به خاک سپرده شد («حضرت آیت‌الله سیدابراهیم حق‌شناس جهرمی»، https://hozehـjahrom.ir.).). منابع: جهان مهین، شکرالله (۱۳۹۶)، «استاد فضیلت و اخلاق آیت‌الله حاج سیدابراهیم حق‌شناس جهرمی»، روزنامه طلوع، سال بیست و سوم، شماره ۲۰۳۸، ۴ شهریور؛ «حضرت آیت‌الله سیدابراهیم حق‌شناس جهرمی»، https://hozehـjahrom.ir)؛ رضوی، سیدابوالفضل و وحید کارگر جهرمی (۱۳۹۴)، انقلاب اسلامی در جهرم، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ «سیداحمد حق‌شناس»، http://barbodcity.blogfa.com؛ شریف رازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج ۵، تهران، اسلامیه؛ «مراسم بزرگداشت دو عالم ربانی در جهرم» (۱۳۹۰)، هفته‌نامه افق حوزه، سال دهم، شماره ۳۳۱، ۱۲ بهمن.