پرش به محتوا

مالکیت الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۴ اسفند ۱۴۰۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
امام‌خمینی همسو با اهل معرفت، برای ممکنات هویتی جز وارستگی و ربط به علت خود قائل نیست و معتقد است اصل وجود همه ممکنات از آنِ خداوند است و خداوند مالک حقیقی همه اشیاء و هر آنچه در آسمان و زمین است و ممکنات و کثرات امکانی وجودی مغایر و منفصل از خدای متعال به حساب نمی‌آیند.<ref>امام‌خمینی، الطلب والاراده، ص۳۲؛ صاحبی، اسرار ملکوت، ج۱، ص۱۵۴-۱۵۵.</ref>
امام‌خمینی همسو با اهل معرفت، برای ممکنات هویتی جز وارستگی و ربط به علت خود قائل نیست و معتقد است اصل وجود همه ممکنات از آنِ خداوند است و خداوند مالک حقیقی همه اشیاء و هر آنچه در آسمان و زمین است و ممکنات و کثرات امکانی وجودی مغایر و منفصل از خدای متعال به حساب نمی‌آیند.<ref>امام‌خمینی، الطلب والاراده، ص۳۲؛ صاحبی، اسرار ملکوت، ج۱، ص۱۵۴-۱۵۵.</ref>


ایشان در بیان حقیقت مالکیت حق‌تعالی بر این اعتقاد است که مالکیت او مانند مالکیت بندگان اعتباری نیست بلکه مالکیت او به اضافه اشراقی و احاطه قیومی است. مالکیت حق، ذاتی است که هیچ گونه کثرت و مباینت در آن راه ندارد و در عین حال مالکیتش بر همه عوالم به طور یکسان است <ref>(امام‌خمینی، آداب الصلاة، ص۲۷۱-۲۷۹.</ref>
ایشان در بیان حقیقت مالکیت حق‌تعالی بر این اعتقاد است که مالکیت او مانند مالکیت بندگان اعتباری نیست بلکه مالکیت او به اضافه اشراقی و احاطه قیومی است. مالکیت حق، ذاتی است که هیچ گونه کثرت و مباینت در آن راه ندارد و در عین حال مالکیتش بر همه عوالم به طور یکسان است.<ref>(امام‌خمینی، آداب الصلاة، ص۲۷۱-۲۷۹.</ref>


مالکیت مطلق
مالکیت مطلق
اهل معرفت با استناد به برخی آیات الهی به بیان مالکیت مطلق حق پرداخته‌اند (ملاصدرا، شواهد الربوبيه، ص۵۰؛ المبدأ و المعاد، ص۳۰) و وجود حقیقی و مالکیت مطلق را منحصر در واجب الوجود دانسته‌اند.<ref>رضایی، بررسی و نقد حقیقت آفرینش، ص۳۰۶-۳۰۷.</ref>
اهل معرفت با استناد به برخی آیات الهی به بیان مالکیت مطلق حق پرداخته‌اند.<ref>ملاصدرا، شواهد الربوبيه، ص۵۰؛ المبدأ و المعاد، ص۳۰.</ref> و وجود حقیقی و مالکیت مطلق را منحصر در واجب الوجود دانسته‌اند.<ref>رضایی، بررسی و نقد حقیقت آفرینش، ص۳۰۶-۳۰۷.</ref>


امام‌خمینی نیز با استناد به آیه «لمن الملک اليوم لله الواحد القهار».<ref>غافر: ۱۶.</ref>، معتقد است این آیه به صراحت مالکیت مطلق خداوند را یادآور می‌شود؛ زیرا که حق‌تعالی با تجلی به وحدت و قهاریت و اتصال ظاهر به باطن و رجوع آخر به اول، جایی برای غیر باقی نمی‌گذارد.<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ص۲۷۲؛ صاحبی، اوج معرفت، ص۱۲۷-۱۲۸.</ref> به اعتقاد ایشان اگر خداوند با قهاریت و نور عظمت خود بر ممكنات تجلی کند، همه هستی در نور عظمت حق مندک می‌شود و آن روز، روز رجوع تام و بروز مالکیت مطلق حق‌تعالی است.<ref>امام‌خمینی، شرح دعای سحر، ص۳۱-۳۲.</ref>
امام‌خمینی نیز با استناد به آیه «لمن الملک اليوم لله الواحد القهار».<ref>غافر: ۱۶.</ref>، معتقد است این آیه به صراحت مالکیت مطلق خداوند را یادآور می‌شود؛ زیرا که حق‌تعالی با تجلی به وحدت و قهاریت و اتصال ظاهر به باطن و رجوع آخر به اول، جایی برای غیر باقی نمی‌گذارد.<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ص۲۷۲؛ صاحبی، اوج معرفت، ص۱۲۷-۱۲۸.</ref> به اعتقاد ایشان اگر خداوند با قهاریت و نور عظمت خود بر ممكنات تجلی کند، همه هستی در نور عظمت حق مندک می‌شود و آن روز، روز رجوع تام و بروز مالکیت مطلق حق‌تعالی است.<ref>امام‌خمینی، شرح دعای سحر، ص۳۱-۳۲.</ref>
۲۶٬۵۶۴

ویرایش