منصوبان امامخمینی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:منصوبان امامخمینی.jpg|بندانگشتی]] | [[پرونده:منصوبان امامخمینی.jpg|بندانگشتی]] | ||
'''منصوبان امامخمینی''' افراد منصوب برای مسئولیتها و مأموریتهای شرعی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، نظامی و قضایی، پیش و پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]]، ۱۳۴۰–۱۳۶۸. | '''منصوبان امامخمینی''' افراد منصوب برای مسئولیتها و مأموریتهای شرعی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، نظامی و قضایی، پیش و پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]]، ۱۳۴۰–۱۳۶۸. | ||
امامخمینی در طول [[مرجعیت]] شرعی خود از سال ۱۳۴۰ و در دوران [[رهبری]] خود پس از پیروزی انقلاب اسلامی افرادی را برای کارهای مختلف گمارده است. | |||
امامخمینی در بخشی از احکامی که برای تصدی مناصب مختلف صادر کرده است، به حق شرعی خود در نصب افراد و حق قانونی خود بر اساس [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی جمهوری اسلامی]]، استناد کرده است. ایشان در برخی موارد به شایستگی و تعهد دینی افراد برای تصدی یک منصب توجه داده؛ چنانکه در مواردی پس از احراز عدم صلاحیت فرد منصوب، او را برکنار کرده است. | |||
احکام صادرشده از امامخمینی، خاستگاههای مختلفی داشته است. و در پنج حوزه کلی دستهبندی میشود. | |||
1 ـ منصبها و مأموریتهای اجرایی و حکومتی: امامخمینی برای ساماندهی وضعیت اجرایی کشور بهویژه در شرایط انقلابی و نبود نهادهای مستقر قانونی یا پس از تدوین قانون اساسی، بر اساس وظایف قانونی به نصب افراد در منصبهای مختلف اقدام کرده است: به عنوان نمونه؛ نصب اعضای [[شورای انقلاب اسلامی|شورای انقلاب]]، نصب نخستوزیر [[دولت موقت]] و نصب فقهای [[شورای نگهبان]]. | |||
2 ـ نمایندگیها و [[امامان جمعه منصوب امامخمینی|امامت جمعه]]: امامخمینی در جایگاه ولی فقیه و رهبر [[جمهوری اسلامی|جمهوری اسلامی ایران]]، برخی از وظایف شرعی و قانونی خود را به افراد واگذار میکرد: به عنوان نمونه؛ نصب امامان جمعه، نصب نمایندگان ولیفقیه در استانها و برخی مراکز. | |||
3 ـ منصبها و مأموریتهای قضایی: امامخمینی در مقام رهبری جمهوری اسلامی افرادی را به سمتهای قضایی گماشته است. به عنوان نمونه؛ نصب افرادی برای دادستانی و یا برای ریاست [[دادگاههای انقلاب اسلامی|دادگاه انقلاب]]. | |||
4 ـ منصبهای شرعی و مأموریتهای تبلیغی: امامخمینی در جایگاه مرجعیت دینی افرادی را برای امور مذهبی و تبلیغ دینی نصب کرده است: به عنوان نمونه؛ نصب افرادی برای تولیت اوقاف و [[حوزههای علمیه]]. | |||
5 ـ منصبها و مأموریتهای نظامی و انتظامی: امامخمینی پس از پیروزی انقلاب در حالیکه نهادهای نظامی و انتظامی در حال سردرگمی به سر میبردند، با دخالت مستقیم، نظم و انضباط را به جامعه برگرداند، و پس از استقرار نهادهای قانونی نیز در مقام [[فرماندهی کل نیروهای مسلح|فرماندهی کل قوا]] دست به انتصاباتی در حوزه نظامی و انتظامی زد. به عنوان نمونه؛ نصب افرادی برای ریاست ستاد مشترک و نمایندگی در [[قوای مسلح]]. | |||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == | ||
خط ۴۰۹: | خط ۴۲۶: | ||
[[رده:رهبری امامخمینی]] | [[رده:رهبری امامخمینی]] | ||
[[رده:مرجعیت امامخمینی]] | [[رده:مرجعیت امامخمینی]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |
نسخهٔ ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۴۶
منصوبان امامخمینی افراد منصوب برای مسئولیتها و مأموریتهای شرعی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، نظامی و قضایی، پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ۱۳۴۰–۱۳۶۸.
امامخمینی در طول مرجعیت شرعی خود از سال ۱۳۴۰ و در دوران رهبری خود پس از پیروزی انقلاب اسلامی افرادی را برای کارهای مختلف گمارده است.
امامخمینی در بخشی از احکامی که برای تصدی مناصب مختلف صادر کرده است، به حق شرعی خود در نصب افراد و حق قانونی خود بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی، استناد کرده است. ایشان در برخی موارد به شایستگی و تعهد دینی افراد برای تصدی یک منصب توجه داده؛ چنانکه در مواردی پس از احراز عدم صلاحیت فرد منصوب، او را برکنار کرده است.
احکام صادرشده از امامخمینی، خاستگاههای مختلفی داشته است. و در پنج حوزه کلی دستهبندی میشود.
1 ـ منصبها و مأموریتهای اجرایی و حکومتی: امامخمینی برای ساماندهی وضعیت اجرایی کشور بهویژه در شرایط انقلابی و نبود نهادهای مستقر قانونی یا پس از تدوین قانون اساسی، بر اساس وظایف قانونی به نصب افراد در منصبهای مختلف اقدام کرده است: به عنوان نمونه؛ نصب اعضای شورای انقلاب، نصب نخستوزیر دولت موقت و نصب فقهای شورای نگهبان.
2 ـ نمایندگیها و امامت جمعه: امامخمینی در جایگاه ولی فقیه و رهبر جمهوری اسلامی ایران، برخی از وظایف شرعی و قانونی خود را به افراد واگذار میکرد: به عنوان نمونه؛ نصب امامان جمعه، نصب نمایندگان ولیفقیه در استانها و برخی مراکز.
3 ـ منصبها و مأموریتهای قضایی: امامخمینی در مقام رهبری جمهوری اسلامی افرادی را به سمتهای قضایی گماشته است. به عنوان نمونه؛ نصب افرادی برای دادستانی و یا برای ریاست دادگاه انقلاب.
4 ـ منصبهای شرعی و مأموریتهای تبلیغی: امامخمینی در جایگاه مرجعیت دینی افرادی را برای امور مذهبی و تبلیغ دینی نصب کرده است: به عنوان نمونه؛ نصب افرادی برای تولیت اوقاف و حوزههای علمیه.
5 ـ منصبها و مأموریتهای نظامی و انتظامی: امامخمینی پس از پیروزی انقلاب در حالیکه نهادهای نظامی و انتظامی در حال سردرگمی به سر میبردند، با دخالت مستقیم، نظم و انضباط را به جامعه برگرداند، و پس از استقرار نهادهای قانونی نیز در مقام فرماندهی کل قوا دست به انتصاباتی در حوزه نظامی و انتظامی زد. به عنوان نمونه؛ نصب افرادی برای ریاست ستاد مشترک و نمایندگی در قوای مسلح.
مفهومشناسی
منصوبان جمع منصوب، از ریشه «نصب» است که به معنای برپاداشتن و چیزی را در جایی ثابتکردن[۱] و کسی را به تصدی منصبی گماشتن[۲] میآید و «منصوب» به کسی گفته میشود که به کاری گماشته شده است.[۳] در ادبیات فقهی نیز به کسی که حاکم اسلامی، او را به کاری میگمارد، منصوب گفته میشود.[۴]
حکومت و ولایت، به حکم عقل، اختصاص به خداوند دارد و تنها اوست که ولایتش به جعل دیگران استناد پیدا نمیکند و ذاتاً دارای حق تدبیر انسانها و اداره امور آنان است، و چون ولایت از امور اعتباری عقلایی است، دیگران هم با جعل و نصب خداوند میتوانند حکومت و ولایت را در اختیار بگیرند.[۵] پیامبر اکرم(ص) و ائمه اهل بیت(ع) منصوب خداوندند و مجاز به تصرف در امور حکومتیاند[۶] و هر کس که آنان نصب کنند، تصرفاتش مشروع خواهد بود.[۷] بدین سبب پیامبر اکرم (ص) پس از تشکیل حکومت اقدام به نصب کارگزاران حکومت کرد و نصب معاذبنجبل در منصب حاکم یمن،[۸] علاءبنحضرمی برای حکومت قطیف در بحرین،[۹] قضاعةبنعمرو به عنوان حاکم بنیاسد،[۱۰] خالدبنولید برای دعوت مردم نجران[۱۱] و اسامةبنزید به فرماندهی لشکر[۱۲] از آن جملهاند؛ چنانکه امیرالمؤمنین علی(ع) در دوره حکومت، کارگزارانی را منصوب کرد و نصب عثمانبنحنیف برای حکومت بصره[۱۳] عبیداللهبنعباس برای یمن[۱۴] و محمدبنابیبکر[۱۵] و مالک اشتر برای مصر[۱۶] ازجمله مهمترین آنهاست.
در معنایی عام از نصب که شامل نیابت و وکالت نیز میشود، امامخمینی نیز در طول مرجعیت شرعی خود از سال ۱۳۴۰ و در دوران رهبری خود پس از پیروزی انقلاب اسلامی افرادی را برای کارهای مختلف گمارد که نخستین آنان بر اساس آنچه در صحیفه امام آمده است، وکالت سیدسجاد حججی در امور حسبیه در فروردین ۱۳۴۰[۱۷] و آخرینِ آنان نصب محیالدین فاضل هرندی در ستاد مرکزی هیئتهای هفتنفره واگذاری زمین در اردیبهشت ۱۳۶۸[۱۸] بوده است.
احکام صادرشده از امامخمینی، خاستگاههای مختلفی داشته است. برخی احکام ایشان از منصب کلی حاکم شرع به عنوان فقیه جامع شرایط صادر شده است، مانند اجازات شرعی برای تصدی امور حسبیه و نصب افراد برای نظارت بر اوقاف[۱۹] و امامت جماعت[۲۰] و برخی نیز از منصب رهبری نظام جمهوری اسلامی ایران که از شئون ولایت فقیه است، صادر شده است و خود سه حوزه امور حکومتی و اجرایی مانند نصب برخی وزیران پیش از استقرار نهادهای قانونی در آغاز انقلاب اسلامی[۲۱] و امور قضایی مانند نصب رئیس دیوان عالی کشور[۲۲] یا امور نظامی از باب فرماندهی کل قوا مانند تعیین رئیس ستاد مشترک ارتش[۲۳] یا فرمانده سپاه پاسداران[۲۴] را شامل میشود. (ببینید: اجازات امامخمینی)
امامخمینی در بخشی از احکامی که برای تصدی مناصب مختلف صادر کرده است، به حق شرعی خود در نصب افراد[۲۵] و حق قانونی خود بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران[۲۶] یا آرای عمومی مردم که از طریق راهپیماییها ابراز میشده،[۲۷] استناد کرده است. ایشان در برخی موارد به شایستگی، تعهد دینی و انقلابیِ افراد برای تصدی یک منصب توجه داده است؛[۲۸] چنانکه در مواردی پس از احراز عدم صلاحیت فرد منصوب، او را برکنار کرده است.[۲۹] واگذاری برخی منصبها از سوی امامخمینی به افراد از حیثیات مختلف برخوردار است که در اینجا محل خدمت افراد ملاک قرار گرفته است؛ برای نمونه تعیین نماینده در نیروهای نظامی از باب حق شرعی فقیه قابل تحلیل است و یک منصب نظامی محسوب نمیشود؛ اما چون محل خدمت چنین فردی در ارگانهای نظامی است، در اینجا در بخش منصوبان نظامی آمده است.
از سوی دیگر، قلمرو این گزارش محدود به نصبهایی است که از دوام نسبی برخوردار بوده است و شامل مأموریتهای خاص و مقطعیِ افراد، مانند اعزام عبدالله جوادی آملی و همراهان به شوروی برای ابلاغ پیام به صدر هیئت رئیسه اتحاد جماهیر شوروی[۳۰] نمیگردد؛ همچنین به مناصبی توجه شده است که منابع آن در دسترس بوده است و مناصبی که به صورت شفاهی از سوی امامخمینی به دیگران واگذار شده، نیامده است. برای آسانشدن دسترسی، هر یک از موارد گفته شده به صورت مجزا و بر اساس ترتیب تاریخی ذکر شده و مواردی که دارای مدخل مستقل است به مقاله آن نیز در جای خود و برای یکبار ارجاع شده است.
منصبها و مأموریتهای اجرایی و حکومتی
نصبهای اجرایی و حکومتی، انتصابهایی هستند که امامخمینی یا برای ساماندهی وضعیت اجرایی کشور بهویژه در شرایط انقلابی و نبود نهادهای مستقر قانونی انجام داده یا پس از تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی، بر اساس وظایف قانونی به آن اقدام کرده است. در بخش اول، گاهی مأموریتِ نماینده صرفاً تأسیس یا نظارت بر عملکرد کمیتههای انقلاب اسلامی به عنوان یک نهاد انتظامی بوده است که در ذیل عنوان نصبهای نظامی و انتظامی آمده است یا مأموریت اعم از کارهای انتظامی و اقدامهای اجرایی یا صرفاً اجرایی بوده است که در این بخش ذکر شده است؛ چنانکه گاهی افراد به یک سمت حکومتی منصوب شدهاند و به وظایف قانونی خود عمل میکردهاند و گاهی به نمایندگی از امامخمینی به ایفای وظایف محوله خاص میپرداختهاند:
منصبهای اجرایی جهت ساماندهی امور انقلاب
- جلالالدین فارسی، هماهنگی با جنبش فلسطینی الفتح، ۳/۱۰/۱۳۵۷[۳۱] (ببینید: جلالالدین فارسی)
- مهدی بازرگان، به همراه اکبر هاشمی رفسنجانی، مصطفی کتیرایی و دو تن به انتخاب خود آنان، هیئت پنجنفره در مناطق نفتی، ۸/۱۰/۱۳۵۷[۳۲] (ببینید: مهدی بازرگان)
- یدالله سحابی، با همراهی محمدجواد باهنر، علیاکبر معینفر و دو تن دیگر، هیئتی برای تقویت و تنظیم اعتصابها، ۲۸/۱۰/۱۳۵۷[۳۳] (ببینید: یدالله سحابی)
- جلیل ضرابی به همراه سیدصادق طباطبایی، رضا صدر، احمد عزیزی و شهریار روحانی برای تحویلگرفتن سفارتخانه ایران در آمریکا، ۲۸/۱۰/۱۳۵۷[۳۴]
- سیدمحمدجواد پیشوایی، سامانبخشی امور اجتماعی و سیاسی بندر انزلی، ۲۷/۱۱/۱۳۵۷[۳۵]
- محمود لولاچیان و میرمحمد صادقی، تشکیل کمیتهای برای رسیدگی به وضع کارگران، تحت نظر سیدمحمد حسینی بهشتی و سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی، ۲۸/۱۱/۱۳۵۷[۳۶]
- حسین نوری همدانی، رسیدگی به وضع کردستان، ۲۹ و ۳۰/۱۱/۱۳۵۷[۳۷] (ببینید: حسین نوری همدانی)
- فضلالله محلاتی به همراه حبیبالله عسکراولادی و محسن لبافی، سرپرستی صندوق تعاون اصناف پایتخت، ۱/۱۲/۱۳۵۷[۳۸] (ببینید: فضلالله محلاتی و حبیبالله عسکراولادی)
- محمدحسین شریفی، حفظ کاخها و اموال خاندان پهلوی در مردآباد کرج، ۵/۱۲/۱۳۵۷[۳۹]
- علی مقدم به همراه محمدعلی نظامزاده و حسین رضوانی، حفظ اموال محمدرضا پهلوی در جزیره کیش، ۹/۱۲/۱۳۵۷[۴۰]
- سیدابوالحسن حسینی، اعزام به منطقه مینودشت (برای رسیدگی به مشکلات)، ۱۳/۱۲/۱۳۵۷[۴۱]
- علی حاجطرخانی به همراه اسدالله عسکراولادی و حبیبالله شفیق، ضبط اموال هژبر یزدانی، ۱۵/۱۲/۱۳۵۷[۴۲]
- محمد فیض، اعزام به مراغه، میاندوآب، بناب و ملککندی برای رسیدگی به کمیتههای انقلاب اسلامی، ساماندادن به اوضاع محلی و آشناکردن اهالی با وظایف دینی و اجتماعی، ۲۱/۱۲/۱۳۵۷[۴۳]
- سیدعلی خامنهای، رسیدگی به مشکلات و خواستههای مردم سیستان و بلوچستان، ۹/۱/۱۳۵۸[۴۴] (ببینید: سیدعلی خامنهای)
- علیاکبر مشکینی، رسیدگی و سروساماندادن به اوضاع اردبیل، ۱۲/۱/۱۳۵۸[۴۵] (ببینید: علیاکبر مشکینی)
- محمد یزدی، قضاوت و تنظیم امور سقز، قهرمانشهر (کرمانشاه)، اسلامآباد، ایلام و دیگر شهرها در استانهای غرب، ۱۸/۱/۱۳۵۸[۴۶] (ببینید: محمد یزدی)
- محمدعلی گرامی، ساماندهی وضع مردم و کمیتههای انقلاب اسلامی شهرکرد و شهرهای مجاور، ۲۵/۱/۱۳۵۸[۴۷]
- اسماعیل فردوسیپور، رسیدگی به امور مذهبی و مشکلات محلی شهرستان فردوس، ۲/۴/۱۳۵۸[۴۸] (ببینید: اسماعیل فردوسیپور)
- سیدمرتضی فاضل اصفهانی، تأیید انتخاب وی از سوی حسینعلی منتظری جهت رسیدگی به اوضاع قاین، ۱۱/۴/۱۳۵۸[۴۹]
- حسین اکبری، رسیدگی به مشکلات اهالی خوزستان بهویژه ماهشهر، تیر ۱۳۵۸[۵۰]
- سیدمحمد موسوی خوئینی با همکاری صادق قطبزاده، تنظیم برنامههای رادیو و تلویزیون و جلوگیری از انحراف، ۲۱/۴/۱۳۵۸[۵۱] (ببینید: سیدمحمد موسوی خوئینی)
- هادی روحانی، اصلاح کارها و رسیدگی به امور مذهبی و اجتماعی منطقه بابل، ۲۵/۴/۱۳۵۸[۵۲]
- سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی، رسیدگی به مشکلات مناطق آذربایجان، ۳۱/۴/۱۳۵۸[۵۳] (ببینید: سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی)
- سیدمحمدتقی شاهرخی، حل مشکلات منطقه بروجن، ۲۲/۵/۱۳۵۸[۵۴]
- محمدعلی رحمانی، رسیدگی به مشکلات شهرستان قوچان، ۴/۶/۱۳۵۸[۵۵] (ببینید: محمدعلی رحمانی)
- احمد خدایی، رفع مشکلات و گرفتاریهای اهالی مرودشت، ۶/۶/۱۳۵۸[۵۶]
- حسین کرمانی، رفع مشکلات و کمبودهای کردستان، ۶/۶/۱۳۵۸[۵۷]
- عبدالمجید معادیخواه به همراه نماینده وزارت کشور و نماینده جهاد سازندگی و گروه منتخب، رسیدگی به وضع عمرانی کردستان، ۱۰/۶/۱۳۵۸[۵۸]
- مصطفی فومنی حائری، رسیدگی به مشکلات منطقه فومنات، ۱۳/۶/۱۳۵۸[۵۹]
- مهدی کروبی، رسیدگی به مشکلات الیگودرز و ازنا، ۱۹/۶/۱۳۵۸[۶۰] (ببینید: مهدی کروبی)
- سیدمحمد جعفری ورامینی، رسیدگی به مشکلات کمیته انقلاب اسلامی و اهالی خرمآباد، ۲۶/۶/۱۳۵۸[۶۱]
- سیدمجتبی موسوی لاری، رسیدگی به مشکلات منطقه لارستان، ۱/۷/۱۳۵۸[۶۲]
- احمد محسنی گرکانی، رسیدگی به امور مذهبی و اجتماعی در تویسرکان، ۲/۷/۱۳۵۸[۶۳]
- محمد جعفری گیلانی، رسیدگی به مشکلات شهرهای لنگرود، رودسر و لاهیجان، ۹/۷/۱۳۵۸[۶۴]
- علی صفدری و علیاکبر آشتیانی رسیدگی به مشکلات اقلید ۶/۸/۱۳۵۸[۶۵]
- ابراهیم امینی به همراه علیاکبر مسعودی، رسیدگی به مشکلات علیآباد گرگان و گنبد قابوس، ۸/۸/۱۳۵۸[۶۶] (ببینید: ابراهیم امینی)
- هادی مروی، رسیدگی به مشکلات مردم بهبهان و مسجد سلیمان، ۱۹/۸/۱۳۵۸[۶۷] (ببینید: ابوالقاسم خزعلی)
- مهدی ربانی املشی، رسیدگی به مشکلات استان گیلان، ۴/۹/۱۳۵۸[۶۸] (ببینید: مهدی ربانی املشی)
- ابراهیم یزدی، به همراه هیئت منتخب، رسیدگی به شکایتهای استانها، ۲۰/۹/۱۳۵۸[۶۹] (ببینید: ابراهیم یزدی)
- عبدالرحیم ربانی شیرازی، رسیدگی به مشکلات مناطق عشایری فارس، ۲۳/۹/۱۳۵۸[۷۰] (ببینید: عبدالرحیم ربانی شیرازی)
- ابوالقاسم خزعلی، رسیدگی به مشکلات منطقه خوزستان، ۲۵/۹/۱۳۵۸[۷۱] (ببینید: ابوالقاسم خزعلی)
- عبدالرحیم ربانی شیرازی، رسیدگی به مشکلات منطقه فارس، ۱۰/۷/۱۳۵۹[۷۲]
- محمد امامی کاشانی، احمد جنتی، محمدجواد باهنر، محمدعلی شرعی، محمد عبایی و غلامحسین حقانی، تأیید عضویت در شورای عالی تبلیغات، ۲۵/۱۱/۱۳۵۹[۷۳]
- محمدرضا مهدوی کنی، موافقت با درخواست عضویت در شورای بهزیستی کشور، ۲۱/۲/۱۳۶۰[۷۴] (ببینید: محمدرضا مهدوی کنی)
- محمد صدوقی، رسیدگی به وضع زلزلهزدگان استان کرمان، ۲۲/۳/۱۳۶۰ (همان، ۱۴/۴۲۴) و ۷/۵/۱۳۶۰[۷۵] (ببینید: محمد صدوقی)
- سیدموسی موسوی، ادامه مأموریت در کردستان جهت رسیدگی به مشکلات مذهبی و اجتماعی و نابسامانیهای منطقه، ۲/۶/۱۳۶۱[۷۶]
- سیدهاشم رسولی محلاتی، هماهنگی میان ائمه جمعه و قوای اجرایی، ۲۴/۴/۱۳۶۲[۷۷] (ببینید: سیدهاشم رسولی محلاتی)
- محمدرضا مهدوی کنی، تشکیل ستاد کمکرسانی به مردم مناطق بمبارانشده، ۱۴/۷/۱۳۶۲[۷۸]
- سیداحمد خمینی، تنظیم و تدوین آثار امامخمینی، ۱۷/۶/۱۳۶۷[۷۹] (ببینید: سیداحمد خمینی)
- سیدحمید روحانی، تأیید تدوین تاریخ انقلاب اسلامی، ۲۵/۸/۱۳۶۷[۸۰] (ببینید: سیدحمید روحانی)
منصبهای حکومتی و دولتی
منصبهای حکومتی و دولتی، منصبهایی است که امامخمینی پیش از تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، به نهادسازی پرداخته و افرادی را در این چارچوب نصب کرده است یا پس از تدوین قانون اساسی، بر اساس وظایف قانونی به نصب افراد در منصبهای مختلف اقدام کرده است:
- سیدمحمد حسینی بهشتی با هماهنگی مرتضی مطهری، تشکیل شورای انقلاب، آبان ۱۳۵۷[۸۱] (ببینید: سیدمحمد حسینی بهشتی)
- مرتضی مطهری، اکبر هاشمی رفسنجانی، سیدمحمد حسینی بهشتی، عبدالکریم موسوی اردبیلی و محمدجواد باهنر، اعضای اولیه شورای انقلاب ۲۲/۱۰/۱۳۵۷[۸۲] (ببینید: مرتضی مطهری و شورای انقلاب)
- مهدی بازرگان، تشکیل دولت موقت، ۱۵/۱۱/۱۳۵۷[۸۳] (ببینید: دولت موقت)
- علیاکبر معینفر، وزیر مشاور و رئیس سازمان برنامه و بودجه، طبق پیشنهاد نخستوزیر دولت موقت و تصویب کلی شورای انقلاب، ۲۴/۱۱/۱۳۵۷[۸۴]
- کاظم سامی، وزیر بهداری و بهزیستی، طبق پیشنهاد نخستوزیر دولت موقت و تصویب کلی شورای انقلاب، ۲۴/۱۱/۱۳۵۷[۸۵]
- عباس تاج، وزیر نیرو، طبق پیشنهاد نخستوزیر دولت موقت و تصویب کلی شورای انقلاب، ۲۸/۱۱/۱۳۵۷[۸۶]
- یدالله سحابی، وزیر مشاور، طبق پیشنهاد نخستوزیر دولت موقت و تصویب کلی شورای انقلاب، ۲۸/۱۱/۱۳۵۷[۸۷]
- مهدی کروبی به همراه حبیبالله عسکراولادی و حبیبالله شفیق، تشکیل و سرپرستی کمیته امداد امامخمینی، ۱۹/۱۲/۱۳۵۷[۸۸] (ببینید: کمیته امداد امامخمینی)
- محیالدین انواری و فضلالله محلاتی، سرپرستی حاجیان ایرانی، ۲۹/۶/۱۳۵۸[۸۹] (ببینید: محیالدین انواری)
- یدالله سحابی، وزیر مشاور در امور تحقیقات، طبق پیشنهاد نخستوزیر دولت موقت و تصویب کلی شورای انقلاب نسبت به هیئت وزیران، ۸/۷/۱۳۵۸[۹۰]
- عزتالله سحابی، سرپرستی سازمان برنامه و بودجه، طبق پیشنهاد نخستوزیر دولت موقت و تصویب کلی شورای انقلاب نسبت به هیئت وزیران، ۸/۷/۱۳۵۸[۹۱] (ببینید: عزتالله سحابی)
- داریوش فروهر، وزیر مشاور، طبق پیشنهاد نخستوزیر دولت موقت و تصویب کلی شورای انقلاب نسبت به هیئت وزیران، ۸/۷/۱۳۵۸[۹۲]
- علیاکبر معینفر، وزیر نفت، طبق پیشنهاد نخستوزیر دولت موقت و تصویب کلی شورای انقلاب نسبت به هیئت وزیران، ۸/۷/۱۳۵۸[۹۳]
- حسین بنیاسدی، وزیر مشاور در امور اجرایی، طبق پیشنهاد نخستوزیر دولت موقت و تصویب کلی شورای انقلاب نسبت به هیئت وزیران، ۸/۷/۱۳۵۸[۹۴]
- عبدالعلی اسپهبدی، وزیر کار و امور اجتماعی، طبق پیشنهاد نخستوزیر دولت موقت و تصویب کلی شورای انقلاب نسبت به هیئت وزیران، ۸/۷/۱۳۵۸[۹۵]
- محمدعلی رجایی، کفالت وزارت آموزش و پرورش، طبق پیشنهاد نخستوزیر دولت موقت و تصویب کلی شورای انقلاب نسبت به هیئت وزیران، ۸/۷/۱۳۵۸[۹۶] (ببینید: محمدعلی رجایی)
- محمدعلی رجایی، وزیر آموزش و پرورش، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۱۶/۸/۱۳۵۸[۹۷]
- حسن حبیبی، وزیر فرهنگ و آموزش عالی، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۱۶/۸/۱۳۵۸[۹۸] (ببینید: حسن حبیبی)
- عزتالله سحابی، سرپرستی سازمان برنامه و بودجه، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۱۶/۸/۱۳۵۸[۹۹]
- مصطفی چمران، وزیر دفاع ملی، طبق پیشنهاد نخستوزیر و تصویب کلی شورای انقلاب ۸/۷/۱۳۵۸[۱۰۰] و نیز طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۱۶/۸/۱۳۵۸[۱۰۱] (ببینید: مصطفی چمران)
- علیاکبر معینفر، وزیر نفت، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۱۶/۸/۱۳۵۸[۱۰۲]
- ناصر میناچی، وزیر ارشاد ملی، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۱۶/۸/۱۳۵۸[۱۰۳]
- داریوش فروهر، وزیر مشاور، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۱۶/۸/۱۳۵۸[۱۰۴]
- محمود احمدزاده هروی، وزارت صنایع و معادن، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۱۶/۸/۱۳۵۸[۱۰۵]
- یوسف طاهری قزوینی، وزیر راه و ترابری، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۱۶/۸/۱۳۵۸[۱۰۶]
- رضا صدر، وزیر بازرگانی، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۱۶/۸/۱۳۵۸[۱۰۷]
- اکبر هاشمی رفسنجانی، سرپرستی وزارت کشور، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۲۶/۸/۱۳۵۸[۱۰۸] (ببینید: اکبر هاشمی رفسنجانی)
- سیدابوالحسن بنیصدر، وزیر اقتصاد و سرپرستی وزارت امور خارجه، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۲۶/۸/۱۳۵۸[۱۰۹] (ببینید: سیدابوالحسن بنیصدر)
- حسن عباسپور، وزیر نیرو، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۲۶/۸/۱۳۵۸[۱۱۰]
- عباس شیبانی، وزیر کشاورزی، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۲۶/۸/۱۳۵۸[۱۱۱]
- محسن یحیوی، وزیر مسکن و شهرسازی، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۲۶/۸/۱۳۵۸[۱۱۲]
- محمدرضا نعمتزاده، وزیر کار، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۲۶/۸/۱۳۵۸[۱۱۳]
- موسی زرگر، وزیر بهداری و بهزیستی، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۲۶/۸/۱۳۵۸[۱۱۴]
- محمود قندی، وزیر پست و تلگراف، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۷/۹/۱۳۵۸[۱۱۵]
- صادق قطبزاده، امور خارجه، طبق پیشنهاد شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران، ۸/۹/۱۳۵۸[۱۱۶] (ببینید: صادق قطبزاده)
- لطفالله صافی گلپایگانی، محمدرضا مهدوی کنی، احمد جنتی، غلامرضا رضوانی، یوسف صانعی، عبدالرحیم ربانی شیرازی، فقهای شورای نگهبان طبق اصل ۹۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران)، ۱/۱۲/۱۳۵۸[۱۱۷] (ببینید: شورای نگهبان)
- مهدی کروبی، تأسیس و سرپرستی بنیاد شهید انقلاب اسلامی، ۲۵/۱۲/۱۳۵۸[۱۱۸]
- ابراهیم یزدی، سرپرستی مؤسسه کیهان، ۸/۲/۱۳۵۹[۱۱۹]
- سیدمحمود دعایی، سرپرستی مؤسسه اطلاعات، ۲۰/۲/۱۳۵۹[۱۲۰] (ببینید: سیدمحمود دعایی)
- عبدالله نوری، نظارت بر انتخابات شورای عالی قضایی، ۲۸/۲/۱۳۵۹[۱۲۱] (ببینید: عبدالله نوری)
- محمدجواد باهنر، مهدی ربانی املشی، حسن حبیبی، عبدالکریم سروش، شمس آلاحمد جلالالدین فارسی و علی شریعتمداری، اعضای ستاد انقلاب فرهنگی، ۲۳/۳/۱۳۵۹[۱۲۲] (ببینید: شمس آلاحمد و شورای عالی انقلاب فرهنگی)
- محمدرضا توسلی با همکاری سیدعلی هاشمی گلپایگانی، سرپرستی حجاج ایرانی، ۲۷/۴/۱۳۵۹[۱۲۳] (ببینید: محمدرضا توسلی)
- محمدعلی رجایی، سرپرستی بنیاد مستضعفان، ۲۶/۶/۱۳۵۹[۱۲۴]
- سیدمحمد خاتمی، سرپرستی روزنامه کیهان، ۲۵/۸/۱۳۵۹[۱۲۵] (ببینید: سیدمحمد خاتمی)
- ابوالقاسم خزعلی، عضویت در جمع فقهای شورای نگهبان (پس از خروج محمدرضا مهدوی کنی از شورا) ، ۱۲/۱۱/۱۳۵۹[۱۲۶]
- سیدعبدالمجید ایروانی، سیدعلی هاشمی گلپایگانی، محمدرضا توسلی، حیدرعلی جلالی، و سیدحسن طاهری خرمآبادی سرپرستی حجاج ایرانی، ۱۸/۳/۱۳۶۰[۱۲۷] (ببینید: بعثه حج)
- لطفالله صافی گلپایگانی، ابقا در جمع فقهای شورای نگهبان پس از استعفا، آبان ۱۳۶۰[۱۲۸] (ببینید: لطفالله صافی گلپایگانی)
- میرحسین موسوی، ریاست بنیاد مستضعفان، ۱۳/۹/۱۳۶۰[۱۲۹] (ببینید: میرحسین موسوی)
- محمدرضا مهدوی کنی، عضو ستاد انقلاب فرهنگی، ۲/۱۰/۱۳۶۰[۱۳۰]
- احمد احمدی، عضو ستاد انقلاب فرهنگی، ۲/۱۰/۱۳۶۰[۱۳۱]
- عبدالمجید معادیخواه، مسئولیت هماهنگی تبلیغات خارج از کشور، ۲۸/۱۱/۱۳۶۰[۱۳۲]
- محمدرضا مهدوی کنی، عضو فقهای شورای نگهبان، ۲۱/۱۲/۱۳۶۰[۱۳۳]
- حبیبالله عسکراولادی، عضو هیئت امنای بنیاد ۱۵ خرداد، ۲۹/۲/۱۳۶۱[۱۳۴]
- یوسف صانعی، عضو شورای عالی بازسازی مناطق جنگی، ۱۸/۳/۱۳۶۱[۱۳۵] (ببینید: یوسف صانعی)
- سیدمحمد موسوی خوئینی، سرپرستی حجاج ایرانی، ۱۴/۵/۱۳۶۱[۱۳۶] (ببینید: بعثه حج)
- محمدمهدی ربانی املشی، عضو فقهای شورای نگهبان پس از استعفای یوسف صانعی، ۲۸/۱۰/۱۳۶۱[۱۳۷]
- محمدعلی صدوقی، نظارت بر انتخابات شورای عالی قضایی، ۵/۱۱/۱۳۶۱[۱۳۸]
- محمد امامی کاشانی، عضو فقهای شورای نگهبان، ۱۱/۴/۱۳۶۲[۱۳۹] (ببینید: محمد امامی کاشانی)
- محمد مؤمن، عضو فقهای شورای نگهبان، ۱۱/۴/۱۳۶۲[۱۴۰] (ببینید: محمد مؤمن)
- محمد محمدی گیلانی، عضویت در جمع فقهای شورای نگهبان، ۱۲/۴/۱۳۶۲[۱۴۱] (ببینید: محمد محمدی گیلانی)
- حسن صانعی، سرپرستی بنیاد ۱۵ خرداد، ۲۲/۴/۱۳۶۲[۱۴۲] (ببینید: حسن صانعی)
- علی شریعتمداری، احمد احمدی، عبدالکریم سروش، مصطفی معین، نخستوزیر، وزیر فرهنگ و آموزش عالی، وزیر ارشاد اسلامی و دو نفر دانشجو به انتخاب جهاد دانشگاهی، عضو ستاد انقلاب فرهنگی، ۸/۶/۱۳۶۲[۱۴۳] (ببینید: شورای عالی انقلاب فرهنگی)
- سیدعلی خامنهای، سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی، اکبر هاشمی رفسنجانی (رؤسای سه قوه)، محمدرضا مهدوی کنی، سیدکاظم اکرمی (وزیر آموزش و پرورش)، سیدرضا داوری، نصرالله پورجوادی و محمدرضا هاشمی، اعضای جدید ستاد انقلاب فرهنگی، ۱۹/۹/۱۳۶۳[۱۴۴] (ببینید: شورای عالی انقلاب فرهنگی)
- محمدعلی صدوقی، نظارت بر انتخابات شورای عالی قضایی، ۵/۳/۱۳۶۴[۱۴۵]
- مهدی کروبی، سرپرستی حجاج ایرانی، ۲۸/۴/۱۳۶۴[۱۴۶] (ببینید: بعثه حج)
- مهدی کروبی، سرپرستی حجاج ایرانی در سالهای بعد، ۷/۷/۱۳۶۴[۱۴۷]
- لطفالله صافی گلپایگانی، احمد جنتی، ابوالقاسم خزعلی، عضو فقهای شورای نگهبان، ۲۲/۳/۱۳۶۵[۱۴۸]
- مهدی کروبی، سرپرستی حجاج ایرانی، ۱۸/۶/۱۳۶۶[۱۴۹]
- احمد جنتی رسیدگی به انتخابات گرگان، اردیبهشت ۱۳۶۷[۱۵۰] (ببینید: احمد جنتی)
- محمد یزدی، عضو فقهای شورای نگهبان پس از لطفالله صافی گلپایگانی، ۴/۴/۱۳۶۷[۱۵۱]
- میرحسین موسوی، سرپرستی امور جانبازان و ایجاد تشکیلات مناسب، ۳/۹/۱۳۶۷[۱۵۲]
- احمد جنتی، تأیید ریاست وی بر سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۴/۱/۱۳۶۸[۱۵۳]
- علیاکبر مشکینی، سیدحسن طاهری خرمآبادی، محمد مؤمن، اکبر هاشمی رفسنجانی، ابراهیم امینی، سیدعلی خامنهای، میرحسین موسوی، حسن حبیبی، سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی، سیدمحمد موسوی خوئینی، محمد محمدی گیلانی، ابوالقاسم خزعلی، محمد یزدی، محمد امامی کاشانی، احمد جنتی، محمدرضا مهدوی کنی، احمد آذری قمی، محمدرضا توسلی، مهدی کروبی و عبدالله نوری، شورای بازنگری در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ۴/۲/۱۳۶۸[۱۵۴] (ببینید: شورای بازنگری قانون اساسی)
نمایندگیها و امامت جمعه
گستردگی وظایف رهبری در یک نظام اسلامی و نیز پهناوربودن کشور ایران، ایجاب میکرد امامخمینی در جایگاه ولی فقیه و رهبر جمهوری اسلامی ایران، برخی از وظایف شرعی و قانونی خود را به افراد واگذار کند و به صورت غیر مستقیم به هدایت جامعه بپردازد. این موارد به این شرح است:
- علیاکبر ناطق نوری، نمایندگی روحانیت در ستاد مرکزی جهاد سازندگی، ۷/۴/۱۳۵۸[۱۵۵] (ببینید: علیاکبر ناطق نوری)
- سیدهاشم موسوی زنجانی، نمایندگی ولی فقیه در زنجان، ۱۴/۴/۱۳۵۸[۱۵۶]
- سیدهادی خسروشاهی، نمایندگی در وزارت ارشاد ملی، ۲۳/۴/۱۳۵۸[۱۵۷]
- سیدعبدالحسین دستغیب، امامجمعه شیراز، ۹/۵/۱۳۵۸[۱۵۸] (ببینید: سیدعبدالحسین دستغیب)
- سیدمهدی یثربی، امامجمعه کاشان، ۱۵/۵/۱۳۵۸[۱۵۹] (ببینید: امامان جمعه)
- محمد صدوقی، امامجمعه یزد، ۳۱/۵/۱۳۵۸[۱۶۰] (ببینید: محمد صدوقی)
- قربانعلی درّی نجفآبادی، امامجمعه در شهر کرد و رسیدگی به امور شرعی و اجتماعی، ۱۷/۶/۱۳۵۸[۱۶۱] (ببینید: امامان جمعه)
- حسینعلی منتظری، امامجمعه تهران، ۲۱/۶/۱۳۵۸[۱۶۲] (ببینید: حسینعلی منتظری)
- سیدحسین آیتاللهی، امامجمعه جهرم، ۱/۷/۱۳۵۸[۱۶۳] (ببینید: امامان جمعه)
- عطاءالله اشرفی اصفهانی، امامجمعه کرمانشاه، ۱۴/۷/۱۳۵۸[۱۶۴] (ببینید: عطاءالله اشرفی اصفهانی)
- سیدیعقوب موسوی زنجانی، امامجمعه خدابنده، ۱۴/۷/۱۳۵۸[۱۶۵] (ببینید: امامان جمعه)
- اسدالله ایمانی، امامجمعه کازرون و تصدی امور حسبیه، ۱۶/۷/۱۳۵۸[۱۶۶] (ببینید: امامان جمعه)
- سیداسدالله مدنی، نمایندگی ولی فقیه و امامجمعه همدان، ۲۱/۷/۱۳۵۸[۱۶۷] (ببینید: سیداسدالله مدنی)
- سیدکاظم نورمفیدی، امامجمعه گرگان، ۱/۸/۱۳۵۸[۱۶۸] و نمایندگی ولی فقیه ۱۱/۹/۱۳۶۱[۱۶۹] (ببینید: سیدکاظم نورمفیدی)
- سیدجلالالدین طاهری اصفهانی، امامجمعه اصفهان، ۲/۸/۱۳۵۸[۱۷۰] (ببینید: سیدجلالالدین طاهری اصفهانی)
- سیدروحالله خاتمی، امامجمعه اردکان یزد، ۳/۸/۱۳۵۸[۱۷۱] (ببینید: سیدروحالله خاتمی)
- سیداسدالله مدنی، نمایندگی ولی فقیه و امامجمعه تبریز، ۱۲/۸/۱۳۵۸[۱۷۲]
- میرزابیوکآقا مروّج، امامجمعه اردبیل و رسیدگی به مشکلات منطقه، ۱۳/۸/۱۳۵۸[۱۷۳] (ببینید: امامان جمعه)
- هادی روحانی، امامجمعه بابل، ۱۴/۸/۱۳۵۸[۱۷۴] (ببینید: امامان جمعه)
- سیدمحمدجواد رکنی حسینی، امامجمعه بندرلنگه، ۱۴/۸/۱۳۵۸[۱۷۵] (ببینید: امامان جمعه)
- احمد جنتی، امامجمعه اهواز، ۲۰/۸/۱۳۵۸[۱۷۶]
- سیدعبدالعلی لاری، امامجمعه لار، ۲۰/۸/۱۳۵۸[۱۷۷] (ببینید: امامان جمعه)
- محمدباقر رفیعی، امامجمعه شهر ری، ۲۳/۸/۱۳۵۸[۱۷۸] (ببینید: امامان جمعه)
- هبةالله یکتایی، امامجمعه خلخال، ۲۶/۹/۱۳۵۸[۱۷۹] (ببینید: امامان جمعه)
- سیدعلی خامنهای، امامجمعه تهران، ۲۴/۱۰/۱۳۵۸[۱۸۰]
- سیدصالح طاهری، امامجمعه اهواز، ۲۷/۲/۱۳۵۹[۱۸۱] (ببینید: امامان جمعه)
- ابوالقاسم دانش آشتیانی، امامجمعه آشتیان، ۳۰/۲/۱۳۵۹[۱۸۲] (ببینید: امامان جمعه)
- هاشم تقدیری، امامجمعه سنقر، ۳۰/۲/۱۳۵۹[۱۸۳] (ببینید: امامان جمعه)
- ابوالحسن شیرازی، امامجمعه مشهد، ۲۷/۳/۱۳۵۹[۱۸۴] (ببینید: ابوالحسن شیرازی)
- محمدحسن قدیری، امامجمعه کوهپایه و رسیدگی به امور مذهبی و اجتماعی، ۵/۴/۱۳۵۹[۱۸۵] (ببینید: محمدحسن قدیری)
- سیدمهدی امام جمارانی، نمایندگی ولی فقیه در اوقاف، بنا به تصویب شورای انقلاب، ۲۶/۵/۱۳۵۹[۱۸۶] (ببینید: سیدمهدی امام جمارانی)
- محمدعلی نظامزاده، نمایندگی ولی فقیه در اوقاف، بنا به تصویب شورای انقلاب، ۲۶/۵/۱۳۵۹[۱۸۷]
- محمدرضا مهدوی کنی، نمایندگی در هیئت حل اختلاف با سیدابوالحسن بنیصدر، ۱۲/۱/۱۳۶۰[۱۸۸]
- هادی باریکبین، امامجمعه قزوین، ۸/۴/۱۳۶۰[۱۸۹] (ببینید: هادی باریکبین)
- سیدهاشم رسولی محلاتی، نمایندگی در بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، ۷/۶/۱۳۶۰[۱۹۰] (ببینید: سیدهاشم رسولی محلاتی)
- مسلم ملکوتی، نمایندگی ولی فقیه و امامجمعه در تبریز، ۲۱/۸/۱۳۶۰[۱۹۱] (ببینید: مسلم ملکوتی)
- محمدصادق (محیالدین) حائری شیرازی، امامجمعه شیراز، ۱۰/۱۰/۱۳۶۰[۱۹۲] (ببینید: محیالدین حائری شیرازی)
- عبدالله نوری، نمایندگی ولی فقیه در جهاد سازندگی، ۱۳/۱۰/۱۳۶۰[۱۹۳]
- سیدعلی غیوری، نمایندگی ولی فقیه در هلال احمر، ۱۳/۲/۱۳۶۱[۱۹۴]
- محسن قرائتی، نمایندگی ولی فقیه در سازمان نهضت سوادآموزی، ۲۱/۲/۱۳۶۱[۱۹۵]
- سیدمیرآقا (سیداسماعیل) موسوی زنجانی، امامجمعه زنجان، ۲۶/۳/۱۳۶۱[۱۹۶] و نمایندگی ولی فقیه در استان زنجان ۵/۵/۱۳۶۲[۱۹۷] (ببینید: امامان جمعه)
- سیدروحالله خاتمی، نمایندگی ولی فقیه و امامجمعه یزد، ۱۵/۴/۱۳۶۱[۱۹۸]
- سیدکاظم حسینی میانجی، امامجمعه خرمآباد، ۴/۷/۱۳۶۱[۱۹۹] (ببینید: امامان جمعه)
- محمدعلی موحدی کرمانی، امامجمعه کرمانشاه، ۲۷/۸/۱۳۶۱[۲۰۰] (ببینید: امامان جمعه)
- صادق احسانبخش، نمایندگی ولی فقیه در استان گیلان، ۸/۱۰/۱۳۶۱[۲۰۱] (ببینید: صادق احسانبخش)
- حیدرعلی جلالی خمینی، امامجمعه خمین، ۲/۱۲/۱۳۶۱ (موقت)[۲۰۲] و ۷/۶/۱۳۶۲[۲۰۳] (ببینید: حیدرعلی جلالی خمینی)
- سیدمهدی یثربی، نمایندگی ولی فقیه در منطقه کاشان، ۴/۲/۱۳۶۲[۲۰۴] (وی از پیش امامجمعه کاشان بوده است) (ببینید: امامان جمعه)
- محمد هاشمی، نمایندگی امامخمینی در سازمان صدا و سیما برای بهعهدهگرفتن همه مسئولیتهای مدیر عامل، ۴/۴/۱۳۶۲[۲۰۵] (ببینید: محمد هاشمی)
- سیدکاظم حسینی میانجی، نمایندگی ولی فقیه در استان لرستان، ۵/۴/۱۳۶۲[۲۰۶]
- سیدابوالحسن موسوی همدانی، امامجمعه همدان، ۱۰/۷/۱۳۶۳[۲۰۷] (ببینید: امامان جمعه)
- سیدمحمد مدنی بروجنی، نمایندگی ولی فقیه در بوشهر، ۱۷/۸/۱۳۶۳[۲۰۸] (ببینید: امامان جمعه)
- سیدمهدی امام جمارانی، تصدی امور مربوط به ولی فقیه در اوقاف، ۲۵/۱۰/۱۳۶۳[۲۰۹]
- حسین زرندی، نمایندگی ولی فقیه و امامجمعه در کرمانشاه، ۲۲/۳/۱۳۶۴[۲۱۰] (ببینید: امامان جمعه)
- محمدرضا ناصری یزدی، نمایندگی ولی فقیه و امامجمعه در شهرکرد، ۲۰/۴/۱۳۶۶[۲۱۱] (ببینید: امامان جمعه)
- محمدعلی انصاری، نمایندگی در بررسی انتخابات مجلس شورای اسلامی، اردیبهشت ۱۳۶۷[۲۱۲] (ببینید: محمدعلی انصاری)
- محمدعلی صدوقی، نمایندگی ولی فقیه و امامجمعه در یزد، ۱۳/۸/۱۳۶۷[۲۱۳] (ببینید: امامان جمعه)
- ابراهیم فاضل فردوسی، نمایندگی ولی فقیه و امامجمعه در بوشهر، ۲/۹/۱۳۶۷[۲۱۴] (ببینید: امامان جمعه)
- غلامحسین جمی، ادامه نمایندگی ولی فقیه و امامجمعه در آبادان، ۷/۱۰/۱۳۶۷[۲۱۵] (ببینید: غلامحسین جمی)
- محیالدین فاضل هرندی، نمایندگی در هیئت هفتنفره واگذاری زمین، ۹/۲/۱۳۶۸[۲۱۶] (ببینید: هیئتهای هفتنفره)
منصبها و مأموریتهای قضایی
نصبهای قضایی مربوط به افرادی است که امامخمینی در مقام رهبری جمهوری اسلامی آنان را به سمتهای قضایی گماشته است. این نصبها پیش از استقرار نهادهای قانونی در کشور از فراوانی قابل توجهی برخوردار است و گاهی نصب قاضی در شهرهای کوچک را نیز شامل میشود؛ اما پس از رسمیتیافتن قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در ۱۲ آذر ۱۳۵۸و استقرار نهاد قضایی قانونی، نصبها در این حوزه نوعاً در چارچوب قانون اساسی صورت گرفته است؛ در عین حال پس از مشاهده ضعفهایی در عملکرد شورای عالی قضایی، امامخمینی افرادی را به صورت مستقل برای رسیدگی به امور قضایی نصب کرده است:
- (محمد) صادق خلخالی، تشکیل و ریاست دادگاه انقلاب اسلامی، ۵/۱۲/۵۷[۲۱۷] (ببینید: محمدصادق خلخالی)
- مهدی هادوی، دادستانی کل انقلاب اسلامی، ۹/۱۲/۱۳۵۷[۲۱۸]
- جعفر صبوری، قاضی دادگاه انقلاب کاشان، ۱۷/۱/۱۳۵۸[۲۱۹]
- حسن شریعتی و مرتضی مقتدایی، قاضی شرع خرمشهر، ۱۹/۱/۱۳۵۸[۲۲۰]
- علی تهرانی، قاضی شرع دادگاههای انقلاب خراسان، ۲۴/۱/۱۳۵۸[۲۲۱] (ببینید: علی تهرانی)
- سیدکاظم نورمفیدی، قاضی شرع گرگان و حومه، ۱/۲/۱۳۵۸[۲۲۲]
- مرتضی مقتدایی، قاضی شرع ملایر و زنجان، ۱۸/۲/۱۳۵۸[۲۲۳]
- عبدالله جوادی آملی، قاضی دادگاههای انقلاب در آمل، ۲۵/۳/۱۳۵۸ [۲۲۴] (ببینید: عبدالله جوادی آملی)
- علی احمدی میانجی، قاضی شرع در میانه، ۷/۴/۱۳۵۸[۲۲۵]
- احمد آذری قمی، دادستان دادگاه انقلاب تهران، ۱۱/۴/۱۳۵۸[۲۲۶] (ببینید: احمد آذری قمی)
- سیدحسین موسوی تبریزی، قاضی شرع در تبریز و ارومیه، ۱۲/۴/۱۳۵۸[۲۲۷] (ببینید: سیدحسین موسوی تبریزی)
- سیدمحمد جعفری ورامینی، رسیدگی به مشکلات زندان قصر، ۱۶/۴/۱۳۵۸[۲۲۸]
- سیدکرامتالله ملکحسینی، رسیدگی به وضع زندانیان در یاسوج، ۱۷/۴/۱۳۵۸[۲۲۹]
- سیدمحمدتقی شاهرخی، قاضی شرع دادگاههای بروجرد، ۱/۵/۱۳۵۸[۲۳۰]
- عبدالجواد جبلعاملی، قاضی شرع دادگاه سده اصفهان، ۳/۵/۱۳۵۸[۲۳۱]
- حسین اکبری، قاضی دادگاههای انقلاب آبادان و خرمشهر، ۸/۵/۱۳۵۸[۲۳۲]
- علی قدوسی، دادستانی کل انقلاب اسلامی، ۱۵/۵/۱۳۵۸[۲۳۳] (ببینید: علی قدوسی)
- محمد مؤمن قمی، سرپرستی امور زندانیان قم، رسیدگی به کار دادگاهها و اداره امور ستاد انقلاب اسلامی و…، ۱۸/۵/۱۳۵۸[۲۳۴]
- احمد مطهری، قاضی دادگاههای انقلاب خراسان، ۲۷/۵/۱۳۵۸[۲۳۵]
- مهدی بازرگان، تشکیل دادگاه محاکمه خیانتکاران (رؤسای ادارات کشوری و امنیتی و نظامی)، از طریق دادگستری، ۲/۶/۱۳۵۸[۲۳۶]
- حسن تهرانی، قاضی شرع دادگاههای انقلاب اسلامی قم، ۲/۶/۱۳۵۸[۲۳۷]
- علی احمدی میانجی، رسیدگی به مشکلات قضایی اهالی مشکینشهر و دشت مغان، ۷/۶/۱۳۵۸[۲۳۸]
- طه مقدسی، قاضی دادگاههای انقلاب اسلامی محلات و شهرهای مجاور، ۱۱/۶/۱۳۵۸[۲۳۹]
- محمدحسن امراللهی، حاکم دادگاههای صنفی تهران و قم، ۱۶/۶/۱۳۵۸[۲۴۰]
- حسین اکبری، قاضی شرع دادگاه انقلاب کرج، ۲۱/۶/۱۳۵۸[۲۴۱]
- محمد حسینی کاشانی، قاضی دادگاه انقلاب اسلامی کازرون، ۶/۷/۱۳۵۸[۲۴۲]
- احمد مطهری، قاضی شرع دادگاه انقلاب کرج، ۸/۷/۱۳۵۸[۲۴۳]
- اسماعیل فردوسیپور، قاضی شرع دادگاه انقلاب اسلامی مشهد، ۸/۷/۱۳۵۸[۲۴۴]
- سیدمحمد حسینی بهشتی، ریاست دیوان عالی کشور، ۴/۱۲/۱۳۵۸[۲۴۵]
- سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی، ریاست دادستانی کل کشور، ۴/۱۲/۱۳۵۸[۲۴۶]
- حسینعلی منتظری، احراز اجتهاد قضات داوطلب در شورای عالی قضایی، ۲۰/۳/۱۳۵۹[۲۴۷]
- سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی، ریاست دیوان عالی کشور، ۸/۴/۱۳۶۰[۲۴۸]
- محمدمهدی ربانی املشی، ریاست دادستانی کل کشور، ۸/۴/۱۳۶۰[۲۴۹]
- محمدعلی صدوقی، نظارت بر انتخابات شورای عالی قضایی، ۱/۵/۱۳۶۰[۲۵۰]
- حسینعلی منتظری، تأیید صلاحیت قضات جهت عضویت در شورای عالی قضایی، ۳/۷/۱۳۶۰[۲۵۱]
- محمد محمدی گیلانی، رفع مشکلات شرعی شهرداری تهران، ۹/۸/۱۳۶۱[۲۵۲]
- سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی «رئیس دیوان عالی کشور»، میرحسین موسوی «نخستوزیر»، محمد امامی کاشانی «رئیس دیوان عدالت اداری»، مصطفی محقق «رئیس بازرسی کل کشور»، علیاکبر ناطق نوری «وزیر کشور» و غلامرضا آقازاده «وزیر مشاور»، عضو ستاد پیگیری فرمان هشتمادهای، ۴/۱۰/۱۳۶۱[۲۵۳] (ببینید: فرمان هشتمادهای)
- سیدجعفر کریمی، ریاست محکمه قضات، ۹/۱۰/۱۳۶۱[۲۵۴] (ببینید: سیدجعفر کریمی)
- سیدمحمد ابطحی محمدمهدی گیلانی، سیدجعفر کریمی، سیدحسن طاهری و مهدی قاضی، موافقت با عضویت آنان در ستاد اصلاح امور زندانها، ۲/۳/۱۳۶۲[۲۵۵] (ببینید: دفتر امامخمینی)
- حسینعلی منتظری، احراز صلاحیت افراد پیشنهادی برای شورای عالی قضایی، ۳/۳/۱۳۶۲[۲۵۶]
- حسینعلی منتظری، تأیید صلاحیت نامزدهای عضویت در شورای عالی قضایی، ۲۱/۳/۱۳۶۲[۲۵۷]
- یوسف صانعی، دادستان کل کشور، ۱۹/۱۰/۱۳۶۱ (همان، ۱۷/۲۳۱) و ابقا در این سمت پس از استعفا، ۱۱/۳/۱۳۶۴[۲۵۸]
- حسینعلی منتظری، بررسی صلاحیت نامزدهای شورای عالی قضایی، ۱۶/۳/۱۳۶۴[۲۵۹]
- سیدمحمد موسوی خوئینی، ریاست دادستانی کل کشور، ۱۹/۴/۱۳۶۴[۲۶۰]
- محمد یزدی به همراه سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی و دو تن از فقهای شورای نگهبان، هیئت تعیین حدود تعزیرات، ۲۸/۸/۱۳۶۴[۲۶۱]
- سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی، ریاست دیوان عالی کشور، ۷/۴/۱۳۶۵[۲۶۲]
- علی فلاحیان، دادستان دادسرای ویژه روحانیت، ۲۵/۳/۱۳۶۶[۲۶۳] (ببینید: دادگاه ویژه روحانیت)
- علی رازینی، حاکم شرع دادگاه ویژه روحانیت، ۲۵/۳/۱۳۶۶[۲۶۴]
- هادی مروی، ابقا در مقام ریاست دادگاه عالی انتظامی قضات پس از مصوبه مجلس شورای اسلامی، ۲۵/۹/۱۳۶۷[۲۶۵]
- حسینعلی نیری و سیدابراهیم رئیسی، رسیدگی به وضعیت قضایی شهرهای سمنان و سیرجان، اسلامآباد و دورود، ۱۱/۱۰/۱۳۶۷[۲۶۶]
- حسینعلی نیری و سیدابراهیم رئیسی، رسیدگی به مشکلات قضایی سیرجان و دورود، ۲۳/۱۰/۱۳۶۷[۲۶۷]
- حسینعلی نیری و سیدابراهیم رئیسی، رسیدگی به پروندههای راکد در شورای عالی قضایی راجع به حدود و قصاص، ۱/۱۱/۱۳۶۷[۲۶۸]
منصبهای شرعی و مأموریتهای تبلیغی
مقصود نصبهایی است که امامخمینی در جایگاه مرجعیت دینی و فقیه جامع شرایط انجام داده و حوزه فعالیت منصوبان نیز در امور مذهبی و تبلیغ دینی یا در خارج کشور بوده است:
- عبدالجلیل جلیلی کرمانشاهی، تولیت مدرسه علمیه در کرمانشاه، اسفند ۱۳۴۶[۲۶۹]
- محمد امامی کاشانی، نظارت بر مدرسه و مسجد سپهسالار (شهید مطهری)، ۲۹/۱۱/۱۳۵۷[۲۷۰]
- سیدمحمدباقر خوانساری، امام جماعت مسجد بازار تهران، ۷/۱۲/۱۳۵۷[۲۷۱] و ۲۴/۱۰/۱۳۵۸[۲۷۲] (ببینید: سیدمحمدتقی خوانساری)
- محمدباقر ابطحی، فعالیت مذهبی در اقلید فارس، ۱۳/۱۲/۵۷[۲۷۳]
- محیالدین انواری، امام جماعت مسجد جامع نارمک، ۲۳/۱۲/۱۳۵۷[۲۷۴]
- محمد اشرفی، ادامه اقامت و فعالیتهای تبلیغی در خوزان همایونشهر، ۵/۲/۱۳۵۸[۲۷۵] (ببینید: عطاءالله اشرفی اصفهانی)
- سیدعبدالستار محمدی میانجی، امام جماعت در میانه، ۱۸/۲/۱۳۵۸[۲۷۶]
- صادق احسانبخش و سیدعبدالله ضیایی، سرپرستی بقاع متبرکه گیلان، ۲۱/۲/۱۳۵۸[۲۷۷]
- محمدمهدی ربانی املشی، رسیدگی به وضع مذهبی و تبلیغی مازندران و گیلان، ۲۸/۲/۱۳۵۸[۲۷۸]
- سیدرضا برقعی، عزیمت به منطقه خلیج فارس و قطر جهت رسیدگی به وضع شیعیان، ۱/۳/۱۳۵۸ و ۱۸/۶/۱۳۵۸[۲۷۹]
- سیدمحمدجواد رکنی حسینی، فعالیت مذهبی در بندرلنگه، ۹/۳/۱۳۵۸[۲۸۰]
- حسین نوری همدانی، رسیدگی به وضع دانشجویان ایرانی مقیم اروپا، ۳۰/۳/۱۳۵۸[۲۸۱]
- محمدباقر غروی، بازگشت به قصر شیرین و ادامه فعالیت تبلیغی و مذهبی، ۱۲/۴/۱۳۵۸[۲۸۲]
- هادی نیری، بازگشت به میانه جهت اصلاح امور اجتماعی و مذهبی، ۱۶/۴/۱۳۵۸[۲۸۳]
- سیدمحمد سجادی اصفهانی، رسیدگی به وضع مردم جنگزده لبنان، ۲۷/۶/۱۳۵۸[۲۸۴]
- علیرضا جوادی، اعزام به روستای تنکمان کرج جهت انجام امور مذهبی و اقدام درباره عمران و آبادانی، ۲۸/۶/۱۳۵۸[۲۸۵]
- سیدعباس مُهری، امامجمعه در کویت، ۲/۷/۱۳۵۸[۲۸۶] (ببینید: سیدعباس مهری)
- حیدرعلی جلالی خمینی، رسیدگی به مشکلات ایرانیان مقیم قطر، ۹/۷/۱۳۵۸[۲۸۷]
- محمدعلی امینیان، انجام فعالیتهای دینی در رشت، ۱۹/۷/۱۳۵۸[۲۸۸]
- رمضانعلی قوچانی، انجام امور مذهبی در قوچان، ۲۱/۷/۱۳۵۸[۲۸۹]
- محمدباقر رفیعی، امام جماعت صحن حضرت عبدالعظیم، ۴/۸/۱۳۵۸[۲۹۰]
- حسین نوری همدانی، رسیدگی به وضع دانشجویان ایرانی مقیم اروپا، ۱۹/۸/۱۳۵۸[۲۹۱]
- محمد منهاج، تبلیغ احکام اسلام در استرالیا، ۲۴/۹/۱۳۵۸[۲۹۲]
- حسین نوری همدانی، اعزام به هند، پاکستان و بنگلادش جهت رسیدگی به وضعیت مسلمانان و حوزههای علمیه، ۶/۱۰/۱۳۵۸[۲۹۳]
- عباس واعظ طبسی، تولیت آستان قدس رضوی، ۱۵/۱/۱۳۵۹[۲۹۴] (ببینید: عباس واعظ طبسی)
- محمدرضا رحمت، رسیدگی به امور مذهبی پاکستان، ۱۳/۳/۱۳۵۹[۲۹۵]
- حسین نوری همدانی، رسیدگی به مشکلات مذهبی ایرانیان خارج از کشور، ۱۸/۳/۱۳۵۹[۲۹۶]
- حسین راستی سیدجعفر کریمی، جلالالدین طاهرشمس، محسن دوزدوزانی، احمد صابری و علی افتخاری، تأیید عضویت در شورای مدیریت حوزه علمیه قم، ۸/۱۲/۱۳۵۹[۲۹۷] (ببینید: حسین راستی کاشانی و شورای مدیریت حوزه علمیه قم)
- سیدمحمدمهدی دستغیب، تولیت آستانه احمدبنموسی شاهچراغ، ۵/۹/۱۳۶۰[۲۹۸]
- محمد امامی کاشانی، تولیت مدرسه و مسجد شهید مطهری (سپهسالار)، ۱۲/۱۰/۱۳۶۱[۲۹۹]
- مجتبی حاجآخوند و محمدحسین زرندی، سرپرستی حوزه علمیه باختران، ۶/۱۱/۱۳۶۱[۳۰۰] (ببینید: امامان جمعه)
- سیداحمد فهری زنجانی، نمایندگی در لبنان و سوریه، ۲۸/۱۱/۱۳۶۱[۳۰۱]
- عباس شیرازی، سرپرستی مؤسسه اسلامی نارمک، ۱۵/۷/۱۳۶۲[۳۰۲]
- سیدمحمد ابطحی، سیدهاشم رسولی محلاتی، محمدرضا توسلی، حسن صانعی، محمد عبایی، محمدجواد کشمیری، سیدعلی قاضی عسگر، مسئولیت دبیرخانه مرکزی ائمه جمعه، ۲۹/۵/۱۳۶۳[۳۰۳]
- علیاکبر مشکینی، سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی، احمد جنتی، محمد فاضل، محمدعلی شرعی، محمدرضا توسلی، حسن صانعی، اعضای هیئت مؤسس مکتب خواهران (جامعة الزهرا)، ۳۱/۵/۱۳۶۳[۳۰۴] (ببینید: محمد فاضل لنکرانی و مکتب خواهران)
- محمدرضا مهدوی کنی، تولیت مدرسه مروی تهران، ۲۶/۶/۱۳۶۳[۳۰۵]
- غلامرضا رضوانی، امام جماعت مسجد سیدعزیزالله تهران، ۷/۱۲/۱۳۶۳[۳۰۶] (ببینید: غلامرضا رضوانی)
- محمد عبایی خراسانی، نمایندگی ولی فقیه در دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، ۲۵/۲/۱۳۶۴[۳۰۷] (ببینید: دفتر تبلیغات اسلامی)
- سیدمحمدعلی ابنالرضا، تولیت مؤسسه علمیه و خیریه ولی عصر(ع)، ۳۱/۲/۱۳۶۴[۳۰۸]
- احمد جنتی، حل اختلافات میان علمای شیراز، ۱۰/۴/۱۳۶۴[۳۰۹]
- محمد یزدی و محمد محمدی گیلانی، بررسی اموال غیر مجهول المالک، ۲۳/۲/۱۳۶۵[۳۱۰]
- محسن لبّانی، نظارت بر موقوفات مدرسه دینی مروی، ۲۹/۹/۱۳۶۵[۳۱۱]
- مهدی باقری کنی، نظارت بر یکی از موقوفات مدرسه مروی، ۲۹/۹/۱۳۶۵[۳۱۲]
- سیداحمد فهری، امامجمعه دمشق، ۱۲/۱۲/۱۳۶۶[۳۱۳]
- محمدعلی انصاری، مجید انصاری، حسین جاویدی، محمدجواد کشمیری و حسین هاشمیان، هیئت سرپرستی مدارس طلاب کرمانیها در قم و کرمان، ۲۴/۳/۱۳۶۷[۳۱۴] (ببینید: مجید انصاری)
- مهدی کروبی و حسن صانعی رسیدگی به اموال مجهول المالک، ۶/۲/۱۳۶۸[۳۱۵]
منصبها و مأموریتهای نظامی و انتظامی
رهبری انقلاب اسلامی ایجاب میکرد امامخمینی پس از پیروزی انقلاب در حالیکه تمامی نهادهای نظامی، امنیتی و انتظامی در حال سردرگمی یا فروپاشی به سر میبردند، با دخالت مستقیم، نظم و انضباط را به جامعه برگرداند که با ابتکار تأسیس کمیتههای انقلاب در شهرها و محلهها این مسئولیت را به انجام رساند. ایشان در این دوره با نصب و اعزام افراد شناختهشده انقلابی در هر منطقه، تلاش کرد وضع امنیتی و انتظامی کشور را برای استقرار نهادهای قانونی آماده سازد؛ چنانکه ایشان پس از استقرار نهادهای قانونی نیز در مقام فرماندهی کل قوا دست به انتصاباتی در حوزه نظامی و انتظامی زد. از سوی دیگر، صیانت فرهنگی از محیطهای نظامی و ارتقای فرهنگ دینی نظامیان ایجاب میکرد ایشان نمایندگانی را در میان ارگانهای نظامی و انتظامی بگمارد. افرادی که ایشان به یکی از منصبهای نظامی گماشته یا در مجموعه نظامیان دارای مأموریت و مسئولیت بودهاند، عبارتاند از:
- محمدطاهر آلشبیر خاقانی، تشکیل کمیته انقلاب اسلامی در مناطق خوزستان، ۱/۱۲/۱۳۵۷[۳۱۶] (ببینید: غائله خلق عرب)
- محمدعلی رضایی، تشکیل کمیته انقلاب اسلامی در تربت حیدریه، ۴/۱۲/۱۳۵۷[۳۱۷]
- سیداصغر ناظمزاده، رسیدگی به کمیتههای انقلاب اسلامی قزوین، رشت، بندر انزلی، آستارا و شهرهای نزدیک دیگر، ۶/۱۲/۱۳۵۷[۳۱۸]
- قدرتالله علیخانی به همراه ابراهیم امیری، رسیدگی به کمیتههای انقلاب اسلامی تاکستان، آبگرم، آوج، بویین زهرا و حومه، ۱۲/۱۲/۱۳۵۷[۳۱۹]
- بهاءالدین علمالهدی، رسیدگی به کمیتههای انقلاب اسلامی اردبیل، کشت و صنعت دشت مغان و توابع و منطقه پارسآباد و مشکین شهر، ۱۳/۱۲/۱۳۵۷[۳۲۰]
- سیدحسین مطهری یزدی، تشکیل کمیته انقلاب اسلامی در فَشَم، ۱۶/۱۲/۱۳۵۷[۳۲۱]
- محمد فقیهی مرندی، رسیدگی به کمیتههای انقلاب اسلامی مرند و ماکو، ۲۰/۱۲/۱۳۵۷[۳۲۲]
- ابراهیم امینی همراه با علیاکبر مسعودی، سرکشی به امور کمیتههای انقلاب اسلامی استان ساحلی و بنادر جنوب (هرمزگان)، ۲۳/۱۲/۱۳۵۷[۳۲۳]
- تقی ریاحی، وزیر دفاع (طبق پیشنهاد نخستوزیر دولت موقت و تصویب کلی شورای انقلاب)، ۱۱/۱/۱۳۵۸[۳۲۴] و برکناری در شهریور ۱۳۵۸ با دستور امامخمینی به نخستوزیر[۳۲۵]
- صادق احسانبخش با همکاری سیدعبدالله ضیایی، رسیدگی به کمیتههای انقلاب اسلامی رشت و حومه، ۱/۲/۱۳۵۸[۳۲۶]
- مصطفی صدوقی، نظارت بر کمیتههای انقلاب اسلامی ساری، ۷/۲/۱۳۵۸[۳۲۷]
- مرتضی بنیفضل، رسیدگی به کمیتههای انقلاب اسلامی شهر خوی و حومه، ۷/۴/۱۳۵۸[۳۲۸]
- مرتضی بنیفضل، رسیدگی به امور کمیتههای انقلاب اسلامی آذربایجان شرقی و غربی، ۱۲/۴/۱۳۵۸[۳۲۹]
- محمدحسین کاشانی، رسیدگی به وضع کمیتههای انقلاب اسلامی لرستان، ۸/۶/۱۳۵۸[۳۳۰]
- غلامحسین محمدی گلپایگانی، ارشاد و تبلیغ در پایگاه هوایی اصفهان، ۱۸/۶/۱۳۵۸[۳۳۱]
- حسن لاهوتی (سرپرست سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران)، شرکت در جلسات شورای عالی سپاه، ۲۵/۶/۱۳۵۸[۳۳۲] (ببینید: حسن لاهوتی)
- هادی شادمهر، ریاست ستاد مشترک ارتش بنا بر اصل ۱۱۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ۱/۱۰/۱۳۵۸[۳۳۳]
- سیدابوالحسن بنیصدر، (به نمایندگی از خود) فرماندهی کل قوا، ۳۰/۱۱/۱۳۵۸[۳۳۴] و برکناری در ۲۰/۳/۱۳۶۰[۳۳۵]
- سیدعلی خامنهای، مشاور شورای عالی دفاع ملی، بر مبنای اصل یکصدودهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ۲۰/۲/۱۳۵۹[۳۳۶]
- مصطفی چمران، مشاور شورای عالی دفاع ملی، ۲۰/۲/۱۳۵۹[۳۳۷]
- فضلالله محلاتی، نمایندگی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ۲۸/۳/۱۳۵۹[۳۳۸]
- محمد امامی کاشانی، نمایندگی ولی فقیه در شهربانی، ۲۸/۳/۱۳۵۹[۳۳۹]
- مرتضی رضایی، فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ۲۸/۴/۱۳۵۹[۳۴۰]
- غلامرضا صفایی، ریاست اداره عقیدتی سیاسی ارتش، ۲۲/۱/۱۳۶۰[۳۴۱]
- غلامحسین کرباسچی، ریاست اداره سیاسی ایدئولوژیک ژاندارمری، فروردین، ۱۳۶۰[۳۴۲] (ببینید: محمدصادق تهرانی)
- محمدمهدی موحدی کرمانی، نمایندگی ولی فقیه در شهربانی، ۱۹/۳/۱۳۶۰[۳۴۳]
- ولیالله فلاحی (جانشین رئیس ستاد مشترک ارتش)، واگذاری اختیارات فرماندهی کل قوا به ستاد مشترک، ۲۱/۳/۱۳۶۰[۳۴۴]
- سیدموسی نامجو، عضو شورای عالی دفاع، ۱۲/۴/۱۳۶۰[۳۴۵]
- محسن رضایی، فرماندهی کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ۲۰/۶/۱۳۶۰[۳۴۶] (ببینید: محسن رضایی)
- قاسمعلی ظهیرنژاد، ریاست ستاد مشترک ارتش، ۹/۷/۱۳۶۰[۳۴۷] (ببینید: قاسمعلی ظهیرنژاد)
- علی صیاد شیرازی، فرماندهی نیروی زمینی ارتش، ۹/۷/۱۳۶۰[۳۴۸] (ببینید: علی صیاد شیرازی)
- اکبر هاشمی رفسنجانی، نمایندگی امامخمینی در شورای عالی دفاع، ۲۱/۷/۱۳۶۰[۳۴۹]
- قاسمعلی ظهیرنژاد، استفاده از اختیارات رهبری با مأموریتها و وظایف نظامی، ۲۳/۷/۱۳۶۰[۳۵۰]
- سیدحسن طاهری خرمآبادی، نمایندگی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ۲۳/۹/۱۳۶۰[۳۵۱] و ۸/۴/۱۳۶۲[۳۵۲] (ببینید: سیدحسن طاهری خرمآبادی)
- علیاکبر ناطق نوری (وزیر کشور)، تفویض اختیارات در امور نیروی انتظامی، ۲۷/۱۲/۱۳۶۰[۳۵۳]
- علیاکبر ناطق نوری، سرپرستی کمیتههای انقلاب اسلامی، ۱۷/۵/۱۳۶۱[۳۵۴] (ببینید: کمیته انقلاب اسلامی)
- محمدرضا فاکر، نمایندگی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ۳/۶/۱۳۶۱[۳۵۵]
- سیدعلی خامنهای، هماهنگی در امور ارتش و سپاه، ۱۵/۱/۱۳۶۲[۳۵۶]
- اسفندیار حسینی، فرماندهی نیروی دریایی ارتش، ۱۰/۲/۱۳۶۲[۳۵۷]
- هوشنگ صدیق، فرمانده نیروی هوایی ارتش، ۴/۹/۱۳۶۲[۳۵۸]
- اکبر هاشمی رفسنجانی، فرماندهی عملیات و الفجر، ۳۰/۱۱/۱۳۶۲[۳۵۹]
- علیاکبر آشتیانی، ریاست اداره عقیدتی سیاسی ژاندارمری، ۲۳/۴/۱۳۶۳[۳۶۰] (ببینید: علیاکبر آشتیانی)
- قاسمعلی ظهیرنژاد، نمایندگی امامخمینی در شورای عالی دفاع، ۱/۸/۱۳۶۳[۳۶۱]
- اسماعیل سهرابی، ریاست ستاد مشترک ارتش، ۳/۸/۱۳۶۳[۳۶۲]
- علی سعیدی، مسئولیت حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ۲۹/۸/۱۳۶۳[۳۶۳]
- محمدحسین ملکزادگان، فرماندهی نیروی دریایی ارتش، ۶/۴/۱۳۶۴[۳۶۴]
- سیدعلیاکبر محتشمیپور (وزیر کشور)، سرپرستی کمیتههای انقلاب اسلامی، ۲۱/۸/۱۳۶۴[۳۶۵] (ببینید: سیدعلیاکبر محتشمیپور)
- سیدعلیاکبر محتشمیپور (وزیر کشور)، اختیارات فرماندهی کل قوا در نیروی انتظامی به وزیر کشور، ۲۲/۸/۱۳۶۴[۳۶۶]
- سیدسراجالدین موسوی، فرماندهی کل کمیته انقلاب اسلامی، ۱۱/۴/۱۳۶۵[۳۶۷] (ببینید: کمیته انقلاب اسلامی)
- علی صیاد شیرازی و محسن رفیقدوست، عضو شورای عالی دفاع، ۲۳/۴/۱۳۶۵[۳۶۸]
- حسین حسنیسعدی، فرماندهی نیروی زمینی ارتش، ۱۱/۵/۱۳۶۵[۳۶۹]
- منصور ستاری، فرماندهی نیروی هوایی ارتش، ۱۰/۱۱/۱۳۶۵[۳۷۰]
- احمد وحیدی، فرماندهی حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران، ۴/۱/۱۳۶۶[۳۷۱]
- سیدسراجالدین موسوی، نمایندگی امامخمینی در کمیتههای انقلاب اسلامی، ۲۲/۵/۱۳۶۶[۳۷۲]
- علی شهبازی، ریاست ستاد مشترک ارتش، ۱۳/۲/۱۳۶۷[۳۷۳]
- اکبر هاشمی رفسنجانی، جانشینی فرماندهی کل قوا، ۱۲/۳/۱۳۶۷[۳۷۴]
- علی رازینی، تشکیل دادگاه ویژه تخلفات جنگ، ۲/۵/۱۳۶۷[۳۷۵]
- رسول منتجبنیا، ریاست سازمان عقیدتی ـ سیاسی شهربانی، ۲۴/۱۱/۱۳۶۷[۳۷۶]
- عبدالله نوری، نمایندگی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ۱۸/۱۲/۱۳۶۷[۳۷۷]
پانویس
- ↑ فراهیدی، کتاب العین، ۷/۱۳۶؛ راغب، مفردات راغب، ۱/۸۰۷.
- ↑ دهخدا، فرهنگلغت دهخدا، ۱۳/۱۹۹۰۸.
- ↑ دهخدا، فرهنگلغت دهخدا، ۱۳/۱۹۱۲۶.
- ↑ مفید، المقنعه، ۸۱۰؛ طوسی، النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی، ۳۰۰.
- ↑ امامخمینی، مکاسب، ۲/۱۶۰.
- ↑ امامخمینی، مکاسب، ۲/۱۵۹.
- ↑ سروش محلاتی، دین و دولت در اندیشه اسلامی، ۴۲۳.
- ↑ ابنکثیر، البدایة و النهایه، ۵/۱۰۳.
- ↑ طبری، تاریخ الامم و الملوک، تاریخ الطبری، ۴/۱۲۷۴، ۱۴۳۸ و ۱۵۶۹.
- ↑ احمدی میانجی، مکاتیب الرسول، ۳/۲۴۱.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱/۲۵۴.
- ↑ واقدی، المغازی، ۳/۱۱۱۸.
- ↑ ابنسعد، الطبقات الکبری، ۵/۳۶.
- ↑ ابناثیر، الکامل فی التاریخ، ۳/۲۰۱.
- ↑ شوشتری، قاموس الرجال، ۹/۱۸.
- ↑ نهج البلاغه، ن۳۸، ۴۳۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱/۴۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۳۷۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۱۷۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۱۱۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۶۴۰–۶۴۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۱۶۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۲۶۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۲۲۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۵/۴۲۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۲۸۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۵۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱/۲۸۰؛ ۱۲/۲۶۰؛ ۱۳/۳۵۶ و ۲۱/۳۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۰۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۲۲۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۵/۲۷۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۵/۳۰۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۵/۴۹۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۵/۴۹۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۱۵۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۱۷۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۱۸۴ و ۱۹۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۰۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۱۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۶۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۳۰۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۳۲۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۳۶۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۴۲۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۴۵۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۵۰۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۷/۱۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۸/۲۵۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۸/۳۵۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۸/۲۴۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۴۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۱۰۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۲۰۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۲۷۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۳۴۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۳۵۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۳۵۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۳۷۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۴۰۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۴۸۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۵۵۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۸۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۱۰۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۱۹۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۳۷۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۳۹۷
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۲۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۱۱۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۲۰۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۲۳۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۲۴۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۳/۲۵۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۱۱۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۳۳۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۵۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۴۳۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۱۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۱۸۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۱۲۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۲۳۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۴/۳۰۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۵/۴۲۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۵۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۶۴۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۶۴۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۶۴۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۶۴۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۳۶۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۶۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۱۶۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۱۶۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۱۶۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۱۶۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۱۶۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۱۶۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۱۷۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۵۰۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۵۰۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۵۰۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۱۶۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۵۰۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۵۰۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۵۰۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۵۱۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۵۱۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۵۱۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۵۱۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۵۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۵۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۶۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۶۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۶۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۶۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۶۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۱۳۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۱۵۴.
- ↑ مهرپور، ۱/بیست و سه.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۱۸۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۲۶۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۲۸۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۳۰۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۴۳۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۳/۳۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۳/۲۲۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۳/۳۵۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۴۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۴۱۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۳۲۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۴۰۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۴۴۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۴۴۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۶۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۱۰۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۲۵۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۳۱۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۴۰۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۲۴۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۲۵۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۵۱۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۵۱۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۵۱۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۸۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۱۱۰–۱۱۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۲۶۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۳۲۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۳۹۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۵۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۳۷۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۴۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۶۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۱۹۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۳۳۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۳۶۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۶۵۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۸/۴۴۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۶۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۲۵۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۲۶۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۳۱۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۴۴۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۴۹۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۸۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۲۲۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۲۲۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۲۴۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۲۸۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۳۱۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۱۱۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۳۲۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۳۴۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۴۵۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۴۶۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۴۸۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۴۸۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۴۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۴۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۴۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۳۱۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۱۱۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۳۰۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۳۱۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۳۱۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۴۴۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۴۷۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۳/۱۲۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۳/۱۲۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۲۴۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۵۱۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۱۳۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۳۵۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۴۶۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۴۶۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۲۴۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۲۴۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۳۳۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۲۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۳۷۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۹۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۱۹۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۳۴۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۷۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۴۰۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۵۰۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۵۰۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۸۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۱۰۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۱۲۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۲۷۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۳۰۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۳۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۱۸۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۱۹۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۲۱۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۳۷۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۱۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۶۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۴۸۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۵۱۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۷/۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۷/۷۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۷/۲۰۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۸/۱۶۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۸/۳۲۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۸/۳۵۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۸/۳۶۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۸/۴۹۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۸/۵۱۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۲۱۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۲۴۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۲۵۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۲۶۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۲۷۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۲۸۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۳۲۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۳۴۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۶۵۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۳۸۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۴۴۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۴۹۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۱۴۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۱۷۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۱۷۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۱۶۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۱۶۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۴۱۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۵۱۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۵۱۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۴۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۲۵۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۷۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۱۷۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۱۹۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۴۵۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۴۵۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۴۸۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۲۷۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۲۷۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۳۱۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۴۲۳–۴۲۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۶۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۲۸۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۲۸۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۲۱۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۲۲۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۲۳۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۲۴۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۵۸۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۱۸۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۵۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۱۱۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۳۰۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۳۷۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۷/۱۲۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۷/۲۰۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۷/۲۴۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۶۵۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۷/۴۱۷ و ۹/۴۷۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۸/۲۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۸/۲۱۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۸/۳۶۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۸/۵۰۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۲۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۳۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۹۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۱۹۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۲۶۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۲۸۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۰/۳۵۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۲۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۲۳۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۴۳۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۲۲۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۳۷۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۴۱۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۱۶۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۳۹۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۲۱۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۲۵۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۳۳۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۱۸۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۱۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۱۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۷۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۱۷۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۲۶۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۲۶۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۳۰۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۴۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۱۷۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۱۷۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۴۹۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۶۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۳۶۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۱۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۱۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۲۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۹۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۳۰۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۳۳۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۳۶۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۳۷۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۶۴۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۰۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۷/۷۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۷/۱۴۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۶۵۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۶۵۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۳۶۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۴۷۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۹/۵۴۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۱/۳۶۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۱۵۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۴۲۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۲۸۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۲۸۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۴۵۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۴۵۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۳/۳۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۲۸۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۲۸۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۴۱۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۴۲۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۳۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۲۲۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۲۶۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۲۶۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۳۰۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۳۰۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۵/۴۳۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۵۱۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۱۱۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۴۰۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۴۳۹.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۳۹۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۷/۴۲۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۲۳۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۳۵۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۵۰۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۸۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۸۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۱۰۴.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۲۹۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۴۱۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۴۲۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۷۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۷۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۸۵.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۱۹۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۲۳۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۳۵۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۳۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۵۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۱۰۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۲۶۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۳۱۳.
منابع
- ابناثیر، علیبنمحمد، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق.
- ابنسعد، محمد، الطبقات الکبری، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۱۰ق.
- ابنکثیر، اسماعیلبنعمر، البدایة و النهایه، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق.
- احمدی میانجی، علی، مکاتیب الرسول، تهران، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۹۹۸م.
- امامخمینی، سیدروحالله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
- همو، المکاسب المحرمه، تهران، مؤسسه تنظیم …، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش.
- دهخدا، علیاکبر، لغتنامه دهخدا، تهران، دانشگاه تهران، چاپ اول، ۱۳۷۳ش.
- راغب اصفهانی، حسینبنمحمد، مفردات الفاظ القرآن، تحقیق صفوان عدنان، بیروت ـ دمشق، دارالقلم ـ دارالشامیه، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
- سروش محلاتی، محمد، دین و دولت در اندیشه اسلامی، قم، بوستان کتاب، چاپ دوم، ۱۳۸۶ش.
- شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.
- طبری، محمدبنجریر، تاریخ الامم و الملوک، تاریخ الطبری، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث العربی، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق.
- طوسی، محمدبنحسن، النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی، بیروت، دارالکتاب العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۰ق.
- فراهیدی، خلیلبناحمد، کتاب العین، تحقیق مهدی مخزومی و ابراهیم سامرایی، قم، هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.
- مفید، محمدبنمحمد، المقنعه، قم، کنگره جهانی شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
- مهرپور، حسین، مجموعه نظریات شورای نگهبان، دوره اول تیر ۱۳۵۹ ـ تیر ۱۳۶۵، تهران، کیهان، چاپ اول، ۱۳۷۱ش.
- نهج البلاغه، ترجمه سیدجمالالدین دینپرور، تهران، بنیاد نهج البلاغه، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
- واقدی، محمدبنعمر، المغازی، تحقیق مارسدن جونس، بیروت، اعلمی، چاپ سوم، ۱۴۰۹ق.
پیوند به بیرون
- مهدی پورحسین، منصوبان امامخمینی، دانشنامه امامخمینی، ج۹، ص۵۵۳–۵۶۹.